Im to tired... [OPEN VOOR BLOODCLANKATJES]

Een kleine poes strompelde de bosjes uit. Ze legde haar gevangen vogel voor het nest neer, en ging bij haar kits liggen. Een zwak glimlachje krulde haar lippen. ''Jullie zijn lief als je slaapt...'' Fluisterde ze zachtjes. Darkblood's ogen vielen even dicht, maar gingen gelijk weer open. ''Ik moet nog prooi vinden...'' Zei ze zuchtend tegen zichzelf. De poes was de laatste weken veel afgevallen. En haar vacht klitte volledig. Darkblood's wankele pootjes maakte zacht geritsel in het zand. De queen zakte in de sluiphouding, en sloop moe dicht naar een muis die ze opgemerkt had. Ze sprong naar de muis, maar die had haar al lang opgemerkt. Darkblood was veel te moe om goed te jagen. De poes had heel veel tijd aan haar kits besteed. Ze had lang niet gegeten of geslapen. Ze keek de vluchtende muis nijdig na, en stampte kwaad wat zand weg. ''Rotmuis...'' Gromde ze. Opeens hoorde ze wat geritsel in de bosjes. Darkblood ging zitten en keek met grote ogen wat eruit zou komen. Het zou vervelend zijn als een kat haar zo zag. De queen zag er vreselijk uit. Haar vroeger zo mooie ogen waar altijd die eigenwijze blik in te zien was waren nu dof. Haar vacht zat helemaal in de klit. En haar poten zagen eruit of ze het ieder moment konden begeven. ''Hallo?'' Riep ze naar de struiken.

Firebone snorde zacht. Ze wist hoe vermoeiend jongen was. Zelf had ze er altijd last mee, nachtmerries. Ze kreeg nog altijd narillingen. Bloed en dood en brr. "Hallo?" riep Darkblood. De stem van Darkblood klonk zwaar vermoeid. "Hallo, Darkblood! Het is Firebone, ik kom je helpen.", murmelde ze. Ze stapte uit de struikjes en viel bijna achterover van het zien ven Darkblood. Haar eens zo mooie vacht zat nu geklit. Ze zag er vermoeider uit dan ooit te voren. Firebone trippelde naar Darkblood toe. Ze keek naar de kittens. Zo klein zo wollig! "Je zorgt heel goed voor ze zie ik.", snorde ze. Ze zag de dode vogel liggen. "Alleen dat als prooi dat overleef je nooit!", miauwde ze. Toen realiseerde ze dat ze een beetje bot over kwam. "Sorry, ik zal je helpen."
Firebone raakte zachtjes de neus aan van Darkblood. Ze liep weg en een tijdje later kwam ze terug met een dik konijn en een muisje. Ze liet er voor Darkblood vallen. "Hier, heb je een beetje eten.", fluisterde ze. Ze ging naast Darkblood en haar kittens liggen.

Opeens kwam Firebone uit de bosjes lopen. ''O ben jij het maar..'' Murmelde ze een beetje opgelucht. "Hallo, Darkblood! Het is Firebone, ik kom je helpen." ''Dat heb ik niet nodig!'' Siste ze chagrijnig. De gingerkleurige poes schrok bij het zien van Darkblood. Niet gek."Je zorgt heel goed voor ze zie ik." Darkblood's gezicht werd wat normaler. ''Dankje. Ik doe hard mijn best...'' Zei ze zachtjes. Maar Darkblood's blik werd weer kwaad toen Firebone iets miauwde. "Alleen dat als prooi dat overleef je nooit!" ''Hou je erbuiten kittypet!'' Siste de queen. "Sorry, ik zal je helpen." Darkblood schudde haar kop verward en ging dichter tegen haar kits liggen. Na een tijdje kwam Firebone weer aanlopen met een dik konijn en een muis. Die liet ze voor de queen vallen. "Hier, heb je een beetje eten." Darkblood knikte naar haar vriendin, en schoof het eten naar de kits toe. ''Als ze wakker worden hebben ze tenminste wat te eten..'' Murmelde ze. Firebone kwam naast Darkblood liggen. De queen gaf haar vriendin een lik, en gaf een kopje aan haar kits. ''Bedankt firebone...'' Murmelde ze glimlachend.

Een donkergestreepte kater werd wakker van een hels kabaal. Hij besloot te gaan kijken wat het was. Niets. Hij liep wat verder en begroette wat katten die langs kwamen. Langzaam, op een wat rustigere plek ging de jonge kater in zijn jachthouding en sprong hij lenig op een dikke muis. Hij beet het muisje met een snelle, scherpe beet dood. Het bloed aan zijn tanden smaakte hem. Hij ging weer naar zijn plekje, waar die altijd zat. Hij oorde stemmen, dus weer zette zijn nieuwsgierigheid hem op het zoeken. Hij rippelde op de stemmen af. Hij zag twee poezen staan. "Goede morgen dames." murmelde hij en hij gooide zijn muis op de grond. "Iemand?" stelde hij voor, en hij schoof de muis naar de poezen.

Opeens kwam een bekende kater uit de bosjes. "Goede morgen dames." ''Oh hoi Darkened...'' Darkblood vond de kater best aardig. Ze vond heel weinig katers aardig. Een traan liep over haar wang. Ze mistte Windgust best wel. Ze wilde iemand haar geheim vertellen. Dat ze met en Riverclanner bevriend was. Als Icy dit zou horen? Dan zou ze gelijk verbannen worden. Of misschien gedood. ''Firebone? Darkened? Kan ik jullie een geheim verklappen?'' Darkblood stapte naar de twee toe en zei er nog achteraan: ''Maar beloof dat je niks doorvertelt'' Darkblood keek heel serieus naar de twee. Als hun het zou doorvertellen... Dat zou haar einde zijn!

-TE KORT-

Een kleine, zwart/witte poes liep door de struiken. Het begon al een beetje bladval te worden. De dode blaadjes op de grond, maakten knisperend geluid, als Chika erop ging staan. Het poesje was al 6 manen. Dus ze werd waarschijnlijk misschien bij de volgende ceremonie van Bloodclan, apprentice. Maar ja... Dat duurt nog even een tijdje. Verveelt liep Chika veder door de bosjes. Een kleine eekhoorn zat bij een eik, waar bijna alle bladeren al van af gevallen zijn. Zijn voedselvoorraad te verstoppen. Voor als het bladkaal word. Het bruine eekhoorntje had wel een opvallende, bruine pluimstaart. Dat soms heen en weer bewoog. Chika had wel een klein beetje honger. Misschien kon ze wel de eekhoorn vangen! Ze had een beetje geleerd hoe je een dier moet besluipen. Want ze had het een keer gezien. Toen een mentor zijn apprentice ging trainen. Zachtjes sloop de poes, naar het eekhoorntje toe. De blaadjes onder Chika's voeten, knisperen. Maar het poesje legde haar poten zo zacht op de bladeren, dat ze bijna niet hoorbaar waren. Chika naderde, poot voor poot. Steeds dichter bij het eekhoorntje. Die tussen de bladeren aan het graven was. De zwart/witte poes was 5 staartlengte's nu nog van de eekhoorn af. Nadat ze nog een stap had gezet, begon de eekhoorn snel heen en weer te kijken. Hij had Chika ontdekt. Voordat het poesje sprong, rende de eekhoorn snel, veilig de boom in. Naar zijn verstopplaats. Helemaal in de toppen van de eik. Chika zuchtte. En ging weer ontspannen zitten. Ineens hoorde ze een paar stemmen. Chika ging richting de plek waar de stemmen vandaan kwamen. En zag 3 Bloodclan katten. Darkblood, Darkened en Firebone. Chika kende die katten niet goed. Ze zag ze hooguit soms door het kamp heen lopen. De poes wou net uit de struiken lopen, om de katten de begroeten. Totdat ze de stem van Darkblood hoorde: "Firebone? Darkened? Kan ik jullie een geheim verklappen?" Chika ging zo goed mogelijk verstoppen in de struiken. Zodat niemand haar kon zien. Doordat de struik nog helemaal groen was, en je er niet doorheen kon kijken. Ze was wel benieuwd wat Darkblood voor geheim had. ''Maar beloof dat je niks doorvertelt" Zei ze er nog achteraan. Chika glimlachte. Ze kan het geheimtje dan door het hele kamp vertellen. "Wat een geniaal plan" Dacht Chika bij zichzelf. Terwijl ze ging wachten op het geheimpje van Darkblood, wat ze tegen Firebone en Darkened ging zeggen.

Darkened keek naar de poezen. "Firebone, Darkened, kan ik jullie een geheim verklappen?"[/b] de kater knikte. "Natuurlijk, als er niemand in de buurt is." zei hij en hij snoof de lucht op. Hij gromde, hij rook een geur, van een Bloodclanner. Hij kan alleen niet ruiken of het nou vers of oud was. Hij vertrok elke spier als teken dat er een mogelijke indringer was. [i]"Maar beloof dat jullie het aan niemand doorvertellen." De jonge kater legde haar met een sis op het zwijgen. "Niet rot, luister en ruik. veronschuldigde hij zich. Hij hoorde de bladeren ritselen en hij stond klaar.

Kort-vanavond komen mijn betere posts weer, zit nu op mobiel xD

Darkblood wilde net beginnen met haar geheim toen Darkened haar met een sis op het zwijgen zette. Darkblood kon er niet tegen als een kater haar de baas wilde spelen. De grijze poes zwaaide geirriteerd haar staarrt, en ontblootte inhoudend haar nagels. Darkblood liet een zacht grommetje horen. "Niet rot, luister en ruik.'' Verontschuldigde Darkened zich. De grijze poes haalde haar schouders op, en begon haar geheim te vertellen. ''Nou ik begin gewoon. Darkened of geen Darkened.'' Mompelde Darkblood kwaad. ''Misschien voel ik wel een band met.....'' De poes maakte haar zin niet af. ''Sorry...'' Een traan gleed over haar wang op de grond. ''Ik kan het niet...'' Mompelde ze. Darkblood rook opeens en geur. Een onbekende kitten geur. Eerst dacht ze dat Snatcher of Felyn wakker was, maar toen merkte ze dat de geur uit de bosjes kwam. De queen sprong naar de bosjes en pakte het spiedende ding vast. Ze keek vol verbazing naar een kit. Darkblood zette haar neer en zei op haar lieve moederstem: ''wat doe jij hier nou kleintje?''

Darkened gromde toen ze het wilde vertellen. "Als je wilt dat niemand je geheim weet zou ik naar me luisteren, maar nee." Ineens gleedt er een traan over de gezicht van de queen en hij voelde zich schuldig. "Sorry, zo meende ik het niet,"Hij keek haar aan. "Misschien kan ik maar beter weggaan," piepte hij medelijdevol. Hij trok zich terug de gewassen in toen Darkblood een jonge apprentice tevoorschijn haalde. Hij grauwde, maar Darkblood zei lievelijk: "Wat doe jij hier nou kleintje?" De kater draaide zich om en hij liep weg, hij zou toch niet verwachtten dat iemand hem zou halen, vooral niet na Darkblood's boze reactie.

Firebone keek op. Ze had een tijdje liggen slapen. Ze wist wel dat Darkened er bij was gekomen. Ze zag hem nu verdrietig wegstrompelen. Ze zag een kleine apprentice staan en Darkblood. "Darkblood, wil je het geheim straks vertellen er is iets met Darkened.", mompelde ze. Vlug liep ze de gewassen in waar Darkened was verdwenen. "Darkened?!", riep ze. Ze liet een laag gegrom horen, dat eindigden in gesnor.

Chika wachtte gespannen af, wat Darkblood ging zeggen. Ineens legde Darkened, Darkblood met een sis op het zwijgen. Het zwart/witte poesje sperde haar ogen open. Had Darkened haar geroken in de struiken? "Niet rot, luister en ruik." Zei de kater. Chika dook nog dieper de struik in. Waardoor een klein takje ritselde. Het poesje klemde haar lippen op elkaar. Ze zag Darkblood haar schouders ophalen. Geloofde ze Darkened niet? ''Nou ik begin gewoon. Darkened of geen Darkened.'' Mompelde de kattin kwaad. Chika lachtte. Dit was haar kans om het geheimtje te horen van haar. ''Misschien voel ik wel een band met....." Begon Darkblood. "Kom op, zeg je geheim. Met wie heb je een band?!" Dacht Chika. De poes maakte haar zin af. ''Sorry...'' Zei ze. Chika keek geirriteerd naar de bladeren, die op de grond lagen, en allerlei soorten kleuren hadden. Zoals rood, of oranje. Het zwart/witte poesje keek weer naar de katten. ''Ik kan het niet...'' Mompelde Darkblood. "Misschien kan ik beter weggaan." Piepte Darkened medelijdevol. Ineens zag Chika dat Darkblood iets rook. Het poesje hoopte niet dat het zij was, die Darkblood rook. Ineens sprong de kattin naar de bosjes, en voor dat het zwart/witte poesje wou vluchten. Had Darkblood haar vast. Chika keek om zich heen. Zou Darkblood boos worden ofzo? Of zou ze normaal doen. Of haar laten wegjagen? Ineens zette zij Chika neer. Chika keek strak naar Darkblood. Die haar lieve moederstemmetje opzette. ''wat doe jij hier nou kleintje?'' Vroeg de kattin. Chika keek verlegen gezicht naar de kattin. "Waarom noemen de meeste mij klein?!" Dacht het poesje, Terwijl ze nog steeds met een verlegen gezicht naar Darkblood keek. "Gewoon, ik ging spelen, en toen was ik moe. En toen ging ik even bij de struik uitrusten." Loog het poesje. Terwijl ze heen en weer schuifelde. Ze keek stiekem achter Darkblood's rug, en zag dat Darkened weg liep. Ineens zag Chika Firebone vershijnen. ""Darkblood, wil je het geheim straks vertellen er is iets met Darkened." Momelde Firebone. Chika keek Firebone even na, totdat ze in de gewassen verdwenen was. Het poesje keek weer even naar Darkblood. "Eeeh... Ik ga maar weer. Even eeh... Rondlopen, ja. Rondlopen." Zei het poesje stamelend. Terwijl ze zich omdraaide. En rustig wegliep.

Het zwart witte poesje keek verlegen naar de queen en zei: "Gewoon, ik ging spelen, en toen was ik moe. En toen ging ik even bij de struik uitrusten." Het kleine poesje stamelde:"Eeeh... Ik ga maar weer. Even eeh... Rondlopen, ja. Rondlopen." Darkblood keek de kit vragend na. ""Darkblood, wil je het geheim straks vertellen er is iets met Darkened." Darkblood ontblootte haar nagels, en de haren in haar nek gingen overeind staan. De grijze poes sloop achter Darkened aan en zei: ''Darkened waarom ga je nou weg?'' Miauwde ze wat liever dan daarnet. De poes ging voor hem staan zodat hij bleef staan. ''Blijf nou...'' Miauwde ze glimlachend. Darkblood liep terug naar Firebone, en knikte. Wat het gebaar was dat ze verder ging met praten. ''Ik zei dus...'' Darkblood zuchtte diep en zei ratelend achterelkaar: ''Ik heb een band met een riverclankater. Hij is een van mijn beste vrienden. Hij heet Windgust. En dit mogen jullie echt niet door vertellen!'' De queen haalde opgelucht adem. ''Dit is mijn geheim...'' Murmelde ze met een schamend gezicht.

Darkened sprong weg, maar Darkblood was hem al voor en ze parkeerde zich voor hem. "Darkened, waarom ga je nou weg? miauwde de poes vriendelijker dan eerst. De kater keek haar vragend aan. ."Blijg nou..." piepte de poes. Darkend knikte en hij snorde zacht. Hij volgde haar en ze begon aan haar verhaal; "Ik heb een band net een riverclankater. Hij is een van mijn beste vrienden. Hij heet Windgust. Dit mogen jullie niet door vertellen hé." Darkened zag hoe de poes opgelucht adem haalde. "Dit is mijn geheim... miauwde de poes schamend. "Wow," miauwde hij sprakeloos. "Als Icy dit weet." brode hij en hij gaf haar een lik over der oor van medelijden. "Zie je die Windgust soms nog?" vroeg hij en hij ging naast haar zitten.

''Wow,'' Miauwde Darkened sprakeloos. "Als Icy dit weet." Darkblood ontblootte haar tanden en gromde luid. ''Je bedoelt toch niet dat je het haar gaat vertellen toch?'' spuugde ze. Maar haar blik werd weer lief toen de kater haar een meelevende lik over haar oor gaf. "Zie je die Windgust soms nog?" Miauwde Darkened terwijl hij naast Darkblood ging zitten. De queen zuchtte verdrietig. ‘’Nooit meer… De laatste keer was toen ik hem voor het eerst ontmoette… Toen redde hij mijn leven…’’ Darkblood wachtte even maar ging snel weer door: ‘’Ik besloot nog eens te gaan kijken… Maar ik werd aangevallen door een patrouille.’’ Darkblood liet als bewijs haar staart zien, waar een stuk was afgebeten. ‘’ik vluchtte snel terug naar het kamp.. En dat was het’’ Miauwde de poes terwijl ze naar Darkened keek.

Onderwerp: Re: Im to tired... [OPEN VOOR BLOODCLANKATJES]