Telling Stars

Onderwerp: Telling Stars zo 30 sep 2012 - 15:09

Innerpaw lag in de apprentices den. Het was al avond alleen kon ze nog steeds niet slapen. Die nacht zat ze alleen maar over de onbekende kater te denken en die rare nacht merrie, dat gewoon een droom was en een grote angst van haar. Ze durfde gewoon niet meer te slapen, bang dat haar nacht merries alleen maar erger en erger werden. Innerpaw rolde op haar zij en knipperde een paar keer met haar ogen. Iedereen lag lekker te slapen, Flamepaw, Mockingpaw, Fallenpaw, Amberpaw, iedereen. Innerpaw gromde zij zelf wou ook slapen. Innerpaw kroop langzaam overeind en rekte zich uit. Ze wou slapen. Maar ze kon niet. En uren lang in haar nest liggen wou nou ook niet echt een hobby van d'r. Innerpaw sloop stilletjes de apprentice den uit. Haar houding was duidelijk onzeker, en zelfs bang, gewoon door al die nachtmerries waar zij in dood ging, verdrinken, aan rijden, en dan nog het ergste, ging Innerpaw moeder worden? Innerpaw schudde gefrustreerd met haar kop. Hou toch op. Waarom moesten die nachtmerries háár nou hebben. Innerpaw keek rustig om haar heen. Het kamp was doodstil, enkel zag je de ogen van een andere kat, de kat die de wacht hield. Innerpaw versmalde haar ogen en sloop met een om weggetje het kamp uit. De kat die de wacht hield had haar niet op gemerkt. Innerpaw begon te rennen toen ze het kamp uit was en de wind waaide door haar half lange zwarte vacht. Haar heldere opvallende cyan blauwe ogen leken wel licht te geven. Ze voelde zich raar. Bij een open plek stopte ze en ging ze liggen. Ze rolde op haar rug en richtte haar heldere ogen op de sterren. Waarom overvielen haar nachtmerries haar zo. Waarom hadden die toch zo'n impact op haar? Innerpaw wist het niet...

~Mockingpaw~

Onderwerp: Re: Telling Stars zo 30 sep 2012 - 19:09

De zwarte kater voelde zich zwak, moe. Steeds kwam die nare ervaring weer naar boven. Het gepiep van remmen, een enorme knal. De hoofden van Brambleberry, Amberpaw&Dawnpaw. Het ophoesten van bloed en vechten tegen zijn dood.. Met eens schok werd Mockingpaw wakker. Hij keek om zich heen of hij niemand had wakkergemaakt. Hij zag Amberpaw, Dawnpaw, en een hoop onbekende poezen en katers liggen, maar Innerpaw zag hij niet. Langzaam stond hij op, nee, helemaal beter was hij nog niet, maar hij kon het niet verdragen om steeds stil te blijven liggen. Vaag rook hij Innerpaw's geur en hij volgde die, en voor hij het wist stond hij aan de rand van het kamp, waar was ze heengegaan? Moeizaam spoorde Mocking zichzelf aan in een soort drafje maar dat ging al gauw over in rennen, ze mocht zichzelf niet in de problemen brengen. Zo hard als hij kon sprintte de kater achter haar geur aan, en toen zag hij haar. Daar lag Innerpaw, alleen naar de sterren kijkend. De zwarte kater keek even naar de zwarte poes, ze was mooi, en leuk.. Hij haalde diep adem en stapte toen op haar af. ''Hey Innerpaw..'' Zei hij een greens. Ze waren altijd al maatjes geweest, nooit wat meer of minder. Hij wilde hun vriendschap niet verpesten door dat rare gevoel aan haar op te biechten. ''Wat doe je hier?'' Hij ging vlak naast haar zitten en keek ook naar de sterren. Daar, waar zijn ouders op hem neerkeken.

Onderwerp: Re: Telling Stars di 2 okt 2012 - 14:14

Ze wou die nachtmerries niet langer meer. Het maakte haar gek en bang. Ze sloot haar ogen voor een moment en opende ze daarna weer. Ze keek naar de sterren, daar waar haar voorouders leefde, alleen niet haar ouders. Als haar ouders nou gewoon dood waren gegaan, dan had Innerpaw niet zo boos op hun hoeven zijn. Maar haar ouders hadden haar en Fallenpaw gewoon verlaten. En dat liet haar haar ouder haten. Ze wist niet of ze daar wel of niet waren. Wat ze wel wist was dat haar ouders er nooit voor haar waren gewist. Ze sloot weer haar ogen en zag weer die monster op haar af komen. Met een ruk opende Innerpaw meteen haar ogen, en toen hoorde ze pootstappen op haar af komen. ''Hey Innerpaw..'' Innerpaw keek op en rolde op haar zij om Mockingpaw aan te kijken. De kater was donkerbruin, bijna zwart, en had een stoere uiterlijk, zijn ogen waren helder en fel geel/oranje. Innerpaw kon nooit lang in zijn ogen kijken, dan was het net als of ze smolt. ''Wat doe je hier?'' Vroeg Mockingpaw. Innerpaw ging recht op zitten en haalde haar schouders op. 'Ik kon niet slapen,' mompelde ze. Daarna keek ze hem weer aan, niet helemaal recht in de ogen, maar dat zou wel niet op vallen hoopte ze. 'En jij? Ook een slechte nacht?' Vroeg ze. Een wind vlaag waaide door haar zwarte vacht heen en lieten haar haartjes mee bewegen op de wind. Innerpaw en Mockingpaw waren al een lange tijd vrienden. En Innerpaw deed ook graag dingen met hem. Innerpaw had veel kater vrienden, maar toch raakte Mockingpaw telkens wat in haar. Zijn houding, zijn ogen, zijn karakter, in haar ogen was hij anders dan de andere katers, leuker, veel leuker. Maar ze gaf er nog niet aan toen. Dat kon ze niet... of dat durfde niet. En het was zeldzaam dat Innerpaw iets niet durfde.

Onderwerp: Re: Telling Stars zo 7 okt 2012 - 16:59

''Ik kon niet slapen.'' Zei de zwarte poes tegen hem en Mockingpaw keek in haar blauwe ogen. ''En jij? Ook een slechte nacht?'' Vroeg ze toen en hij knikte eventjes. ''Nog steeds die nachtmerrie van het ongeluk.'' Antwoordde hij en voelde een windvlaag door zijn vacht heen. Hij werd wat vrolijker van het feit dat hij hier samen met Innerpaw zat. Ze was altijd zijn beste maatje geweest. Het maakte hem niks uit dat ze een poes was. Maar Innerpaw had ook veel kater vrienden. Soms voelde hij zich daar een beetje, tsja, jaloers over. Hij zag de meeste katers wel naar haar kijken. En hij keek naar de sterren. Hij sloeg zijn staart om Innerpaw heen, dat deed hij altijd. Hij voelde zich eigenlijk nooit somber bij haar in de buurt, wat de situatie ook was.

~Grote flut!~

Onderwerp: Re: Telling Stars