Messed up

Onderwerp: Messed up vr 31 aug 2012 - 13:58

Een zachte bries streek door de gitzwarte vacht van Ziva. Terwijl ze met haar achterpoten aarde over het doodde dier vestigde ze haar blik op de vier wijde bomen. Ze was al redelijk ver in het territorium van de andere Clans, dus zou het roekeloos zijn om nòg verder te gaan. Ziva wist van vrienden die ooit in Clans leefde dat die hier elke volle maan naar toe gingen om te vergaderen. In vrede. Ze schudde haar vacht door elkaar zodat het zand er uit vloog, en begon er vervolgens met krachtige likken over te glijden. 'T was nog redelijk vroeg. De meesten zouden nog aan het ontwaken zijn, en niet doorhebben dat Ziva weg was. Maar ginder wist zo goed als iedere kat dat de BloodClan geen kippenhok werd als er 1 kat verdwenen was. Misschien wel als Icy of Saxon spoorloos waren, maar gewone katten zoals Ziva zouden ze niet echt gaan missen. Een zwakke lach sierde haar lippen toen ze de geur van WindClan begon de vangen. Waarschijnlijk zouden die op patrouille zijn. De zwarte kattin gunde haar borstkas nog een laatste lik en strekte dan haar benen. Blijkbaar namen Clan katten geen kijkjes bij de vierboom. Of toch niet vaak. Tja, wat wist zij ervan? Zij was nooit een Clan kat geweest. Haar vader was vroeger een BloodClanner, nu een rogue. Haar moeder was een Kittypet, nu nog altijd maar dan gewoon morsdood. Veel gaf ze er niet meer om. De tijd dat ze stond te ijsberen omdat ze schrik had dat d'r vader haar kwam halen en vermoorden was beetje bij beetje uit haar lijf gesijpeld. Ze was nu sterk genoeg om hem aan te kunnen. Nu zou het tenminste een eerlijk gevecht zijn. Ze haalde haar schouders op en liet een zucht uit haar keel rollen. Het werd eens tijd om terug te keren en de Clans hun territorium achter d'r rug te maten. Maar iets vertelde haar dat 't beter was om te blijven. Ziva's rode ogen gleden weer over het redelijk groot plein en bleven haken bij een zwakke glimp van vogel. Ze zouden het zeker toch niet erg vinden dat er één prooi weg gesmokkeld werd? Ziva liet haar lichaam tegen de grond glijden, en zette poot voor poot naar voor. Het dier had echter niks door totdat de zwarte poes sprong en het in één klap doodde. Het was nu de moeite niet om het te laten lijden. Clan katten zouden de kreten misschien mijlenver nog horen. En aangezien ze totaal alleen was zou 't niet slim zijn om té veel lawaai te creëren. Vroeger mocht ze misschien lef en moed hebben. Nu was ze wel iets slimmer dan dat en had ze door dat het niet handig zou zijn voor de BloodClan als ze nog katten missen. Na dat gevecht met alle Clans. Weer rolde een onhoorbare zucht over haar lippen. Ze was niet aanwezig toen het gevecht startte. Maar ja.. Ziva sprong een paar meter naar achter en liet de vogel voor wat 't was. Een domme leerling zou het wel mee nemen en zeggen dat hij het zelf had gevangen. Ze trippelde terug naar haar eigen prooi, groef het op en wandelde er van door. Of, tja dat was ze toch van plan. Net toen de zwarte kattin op 't punt stond weg te gaan voelde ze de aanwezigheid van een andere kat. En zo goed haar zintuigen waren, wist ze dat die niet ver van haar vandaan stond.

[Tyki]

Onderwerp: Re: Messed up vr 31 aug 2012 - 19:47

De bladeren aan de bomen begonnen hun groene kleur alweer te verliezen. Een teken dat hem deed beseffen hoe lang hij hier verbleef. Het leek eeuwen geleden dat hij zijn familie had verlaten en alleen aan zijn opdracht was begonnen. Ergens beviel dit hem wel, aan de andere kant miste hij het gezelschap ook wel. Niet dat hij geen nieuw gezelschap kon opzoeken, want zijn lichte kant was nog altijd in staat om vriendelijk te zijn en anderen wat toe te laten. Ondanks de emotionele afstand die er altijd bleef tussen hem en anderen, was het mogelijk toch op te trekken met een groepje. Mits hij maar uit hun buurt bleef wanneer hij zijn donkere kant weer eens naar boven haalde. Zo had hij al eerder geleefd en dat zou hij weer doen zodra hij de kans kreeg. Het 'thuis' dat hij had achtergelaten bestond enkel uit familie, plus wat buitenstaanders die zich al snel bij hen voegde. Over het algemeen zeer prettige kringen om je in te mengen. Het was niet zozeer een plaats voor katten die zich 'slecht' noemde, meer voor degenen die dit echt waren, met toevoeging van enkele familieleden die het anders zagen. Zo had hij bijvoorbeeld een neef gehad die niets moest weten van dat donkere in zijn karakter. Op zijn beurt mocht hij Ember ook niet. Dit lag echter ver achter hem, gezien dit een nieuw gebied was met nieuwe katten.

Eens weer bevond hij zich dichtbij Clan territorium. Het trok hem aan en dit was ook niet vreemd gezien zijn opdracht juist om de Clans ging. Ook de Noah's hadden gehoord van deze katten en wilden hier natuurlijk veel meer van weten. Daarbij waren er te veel katten hier die dachten dat ze alles konden flikken, dat ze nergens bang voor waren. Tyki was hier om hen even op hun plaats te zetten. Hoewel hij niets had tegen een bezoekje aan een Clan, besloot hij vandaag zijn bestemming wat meer neutraal te maken. Hij zou naar fourtrees reizen om daar eens een kijkje te nemen. Het duurde niet lang voor hij zijn poten op het open veldje zette en de omgeving grondig bestudeerde. 4 massieve bomen omringden de plaats, met een rots in het midden. Hij was zich bewust van het feit dat de Clans hier elke volle maan bij elkaar kwamen voor een zogenoemde 'gathering'. Wat hij echter aantrof was een kat die sterk rook naar BloodClan. Een gitzwarte poes met rode ogen. Met een lichte grijns rond zijn lippen stapte hij wat dichterbij, zijn gele ogen op de gedaante voor hem gehaakt. 'Hallo.' Het simpele woordje verliet zijn lippen met een kalme toon.

Onderwerp: Re: Messed up vr 31 aug 2012 - 21:37

Ze draaide haar lijf dat redelijk gespierd -maar toch zijn lenigheid behield- om en spotte een donkere kater. Zijn vachtkleur was donker, maar zo ver Ziva kon zien was 'ie niet zwart. Ze voelde haarzelf lichtelijk aangetrokken naar hem, maar ze behield haar toonloze gezicht. 'Hallo.' Ze gleed met haar ogen over het lichaam van de kater, en stopte bij zijn ogen, die een gele kleur hadden. Een van haar mondhoeken trok ze omhoog, waardoor een scheve lach op haar gezicht verscheen. `Goedendag,´ Begroette Ziva hem. Haar on vijandelijke houding kon 'ie danken aan zijn Rogue geur. Dat was wel het eerste dat ze van hem wist. Dat hij een eenling was. Dat waren katten die géén Clan kat waren, noch kittypet en noch Bloodclanner. Ook al stamde ze niet ver af met hun gedrag van Bloodclanners. Ziva beaamde wel dat het innerlijk van een Rogue onvoorspelbaar was. Sommigen konden je overbruggen met enkele woorden. Soms waren ze vriendelijk. Je kon er gewoon alles van af halen. Er waren zelfs Rogue's die het Clan leven voorgeschoteld hadden, maar toch liever de échte vrijheid kozen. Ze zeiden vaak dat je wild bent, dat je alles kon en mocht wanneer je een Clan kat bent. Maar er waren regels waar je je moest aan houden, nietwaar? Een soort van code. Ziva trok haar schouders op als teken dat het haar niet echt interesseerde. Tenslotte zijn ze allemaal katten. Ze richtte haar weer tot de kater, wiens naam niet bekend was, en opende haar mond. `Mag ik uw naam weten?´ Vroeg ze lichtelijk charmant tegenover de kater. Hij had twee keuzes. Mee spelen, en de rang pion zijn van Ziva bekleden, òf weigeren. Ze trok haar wenkbrauw op en bekeek hem met een vragende blik. Hij stond redelijk hoog op zijn poten, maar had toch een gespierde bouw. Wat Ziva's interesse voor hem dus nòg meer wekte. Ze gaf haar pels snel een paar korte -maar toch krachtige- likken en richtte haar vervolgens meer tot de donker gekleurde kater. `En nog een lichte vraag. Mag ik weten wat u hier doet?´ Ziva behield de vragen stem, maar een zachte kreunende ondertoon kon je als je héél goed luisterde wel horen. Een van haar tactieken was de katers eerst aantrekken, en hun gevoelens winnen. Vaak dumpte ze hen dan, en liet ze de katten met het andere geslacht voor wat 't was. Maar de relatie die ze met Finestpaw had was eigenlijk nog niet gedaan. Alhoewel ze niks meer voor de apprentice voelde, hadden geen van beide het 'uitgemaakt". Naja, voor Ziva was hij er niet meer. Slechts een aanvuller van haar verleden. Haar rode ogen vestigde zich weer op de gele blik van de Rogue voor haar. Ze krulde d'r lange staart rond haar voorpoten en wachtte rustig af totdat hij haar ondervraging beantwoorde.

Onderwerp: Re: Messed up za 8 sep 2012 - 13:25

Toen hij op haar afstapte draaide de poes zich om. Een vijandige houding was niet te vinden en ook haar uitdrukking toonde geen agressie. Wel werd hem een scheve glimlach geschonken, terwijl ze hem beleefd terug groette. Wat hem nog wel het meeste opviel waren haar helder rode ogen. Een kleur die niet al te vaak voorkwam. Niet dat hij zich bijzonder interesseerde in speciale eigenschappen, maar het was af en toe eens nodig men te bewonderen over iets 'anders', iets speciaals. Eens ze hem weer aansprak was de charmante toon in haar stem maar al te duidelijk voor hem. Gezien hij deze ook wel eens gebruikte in zijn conversaties. Tyki in beide vormen was nooit zo geheimzinnig over zijn naam. Het verschilde soms wat in hoe veel informatie hij de ander gaf, maar de naam mocht iedereen kennen. 'Tyki Mikk is de naam' sprak hij kalmpjes. Zoals hij nu de lord voor zijn naam had weggelaten. 'En wat mag jouw naam zijn?' vervolgde hij na een korte stilte. Hij was zich ervan bewust dat iedereen kon liegen over zijn of haar naam, maar veel kon hem dit niet schelen. De meeste katten kwam je na één of twee keer toch niet meer tegen. Daarbij, iedereen mocht weten wie ze moesten vrezen. Het weten van zijn naam zou zijn slachtoffers geen enkel voordeel geven. Hun lot was bepaald, hun vijand kennende of niet. Ondertussen had zij haar vacht een paar likken gegeven, waarna ze hem weer een vraag stelde. De ondertoon in haar stem was voor hem duidelijk te horen, gezien hij wel oog had voor details. Wat hij hier deed.. tja, dat waren haar zaken niet echt. 'Hier op deze plaats? Of over het algemeen in dit gebied? Het eerste omdat ik het er interessant uit vond zien, de tweede is eigenlijk hetzelfde. Interessant gebied met deze 'Clans'' sprak hij, nog altijd kalm. Zijn mondhoeken krulde lichtelijk op in een kleine grijns. Misschien was hij dan wel gehuld in zijn lichte kant, informatie over zijn afkomst gaf hij zelden weg. Ook zijn vrienden wisten niets en wanneer hij weer eens wat te doen had zei hij enkel dat het een klein familie dingetje was.

Onderwerp: Re: Messed up di 11 sep 2012 - 13:55

'Hier op deze plaats? Of over het algemeen in dit gebied? Het eerste omdat ik het er interessant uit vond zien, de tweede is eigenlijk hetzelfde. Interessant gebied met deze 'Clans'' Aah, zo dus. Dat begreep ze wel. Ziva vond de Clans ook zo interessant. Of bedoelde hij het sarcastisch? Tja, daar zou ze misschien achter komen als ze hem beter leerde kennen. `Heb jij soms ervaring met de katten die hier leven?´ De zwarte kattin stond weer op en slenterde een rondje om de kater heen, en stopte naast hem. `Ziva,´ Zei ze fluisterend in zijn oor. Haar staart tikte rustig tegen de grond toen ze haar hoofd terug trok en weer voor hem ging zitten. Zou hij 't door hebben, wat Ziva van plan was? Eigenlijk wel een domme vraag. Als hij het stel je voor echt door had, dan zou Ziva toch niet stoppen. Hij mocht haar dan beledigen en aanvallen zoveel als 'ie wou, maar het zou geen nut hebben. Ja, ze zou gewond raken. En ja, ze zou dan op een gek lijken die haar 'mind' verloren had. Maar dat was ze niet. Oké, dat tweede was misschien weer een klein beetje waar. Ze zuchtte onhoorbaar en lette op elke beweging die Tyki Mikk maakte. `Vind je 't trouwens erg als ik je Tyki noem?´ Vroeg ze lichtelijk nieuwsgierig met valse pret lichtjes in haar rode ogen. Niet dat ze zou luisteren dat hij het erg vond, het was gewoon een stilte breker.

Onderwerp: Re: Messed up vr 14 sep 2012 - 22:58

De poes besloot hem weer een vraag te stellen. Eentje waar hij kort over na dacht voor hij antwoord gaf. Natuurlijk was zijn kennis van de katten hier nog niet al te groot, maar wat ervaring had hij natuurlijk al opgedaan. Tyki was niet de soort kater die stil ging zitten als degene die boven hem stond had opgedragen dat hij de zaak eens beter moest leren kennen. Als het hoofd van zijn familie hem vertelde dat het tijd was om zich te mengen tussen de katten en zich bekend te maken, van zich te laten horen, actie te ondernemen, dan zou hij dat doen. En dat was ook precies wat hij hier uitvoerde. Al meerdere keren was hij een Clankat tegen het lijf gelopen. Of dit nu buiten of in hun territorium was, het bleven interessante gevallen. Er hing een bepaalde sfeer rond hen heen, hoewel hij al had gezien dat ook hier uitzonderingen op te maken waren. Dit had je echter bij elke groep, wat het dan ook inhield. 'Ik ben enkele keren op wat katten gestuit, maar echt veel kennis heb ik nog niet van alle Clans' sprak hij rustig. De poes stond op en liep een rondje om hem heen. Hij was dit gedrag wel gewend, gezien het meer voor kwam dat anderen een vreemdeling in zich op wilde nemen. Voor ze weer naar haar plaats voor hem terugkeerde, fluisterde ze enkel nog haar naam in zijn oor. Tyki grijnsde even bij het idee dat ze al redelijk wat duidelijk had gemaakt met haar gedrag. Iemand die graag bezig was met flirten, was zijn conclusie. Natuurlijk zat er meer achter, want rogues en dergelijke konden altijd wantrouwig zijn. Toen ze weer sprak schudde hij licht met zijn hoofd. 'Nee, bijna iedereen noemt mij gewoon Tyki. De rest is extra en vooral voor speciale gelegenheden' antwoordde hij haar op rustige toon. Ook hij had zo zijn charmes, vooral de mysterieusheid was zeer geliefd bij de dames. Plus het uiterlijk natuurlijk.

Onderwerp: Re: Messed up wo 26 sep 2012 - 20:38

Een rare uitdrukking gleed over haar zwarte gelaat. De kater deed haar een beetje denken aan Scars. Niet van karakter of uiterlijk. Als je de puntjes letterlijk op de 'i' zou willen zetten, verschoven haar gedachtens gewoon naar haar broer. Sinds dat Ziva haar zus had vermoord, en dus ook die van Scars, had ze hem niet echt meer gezien. Hier en daar wel eens in het kamp, maar nooit meer echt mee gepraat. Misschien was d'r broer bang, schrik van Ziva's wispelturige karakter. Er waren eerlijk gezegd vele katten die ze niet meer terug zag. Scars, Acario, Finestpaw, Maite.. Fame dat viel nog wel mee. Hier en daar kletste ze wel eens met hem, maar dat was het dan ook. Ze richtte haar rode blik strak naar Tyki, en vouwde haar oren geniepig opzij. `Dan weet ik dat ook.´ Mauwde ze op een abnormale rustige toon. Geen enkel teken van spanning of vijandelijkheid was te bekennen. Zelfs haar houding straalde een kalmte uit. `Kom je van ver?´ Aangezien hij een rogue was, zou het wel eens kunnen dat 'ie van uit een heel andere streek kwam. Gebieden die nooit eerder waren gezien door boskatten of kittypets. Ze gleed met haar tong over haar lippen en krulde haar staart uitnodigend om haar voorpoten. Wat zou hij denken? Of willen doen. Aangezien ze de kater niet echt kende was alles mogelijk. Het enigste dat ze tot nu toe wist was dat 'ie Tyki heette. Niks meer. Echter wist de kat ook niks af van Ziva, dus was het gelijk spel.

Onderwerp: Re: Messed up