Lost on the moon

Onderwerp: Lost on the moon di 25 sep 2012 - 18:51

Saying goes that when you're stuck on a mountain
You try to go up, you try to go down.
You turn around, to face a wall so you can face yourself.
Realizing you've made a mistake

Langzaam opende een calico poes haar baby blauwe ogen, wakker gemaakt door het rumoer van het kamp en de zonnestralen die de medicine den binnen schenen. Ze geeuwde breed en hief langzaam haar kop op, haar voorpootjes uitstrekkend. Halverwege haperde haar pootjes even en kreunde ze. De gigantische, lange jaap die over haar linker zijde liep heelde op een normaal tempo maar prikte geregeld. Ze lag nu voor een weekje nu in de medicine den en zat nog steeds een beetje in de knoop met zichzelf. Natuurlijk .. Cinderpaw die maakte alles beter en troostte haar elke dag als ze zich weer down voelde, het verbaasde haar niet als hij naast haar lag als ze wakker was. Zijn absentie viel Honeypaw meteen op. Ze keek om zich heen maar rook hem niet, zijn geur was ook zwak. Was hij bezig met zijn taken als leerling? Het verbaasde haar niet. Ook al leek de tijd voor haar stil te staan, vooral omdat ze elke dag hier door bracht, stond die buiten de medicine den niet stil. Iedere krijger, iedere leerling, iedere kit deed wat hij of zij normaal deed .. Honeypaw moest alleen even wachten met haar taken. Ze zuchtte en kwam langzaam helemaal omhoog. Ze strekte zich moeizaam uit en keek of Nightstream nergens te bekennen was. Voorzichtig sloop ze haar nest uit, voorzichtig met elke pas zodat ze niet aan de wond trok. Toen ze het frisse briesje op haar gezicht voelde toen ze haar kop buiten de den stak, snoof ze verrukt. Die bries had ze gemist. Normaal klaagde ze altijd over haar saaie taken als leerling maar als je een week al in de medicine den lag dan miste je zelfs het verversen van het mos van de Elders. Ze waggelde heel langzaam, met alle tijd van de wereld naar de uitgang van het kamp. Voorzichtig aan de buitenkant, voor de ingang, zette ze zichzelf neer en genoot van het briesje die met haar vacht speelde. De zon scheen niet te hard, en de vogels floten uitnodigend. Wijselijk sloeg ze de verleidelijke aandrang om er uit te gaan af, wetend dat ze toch niet ver zou komen met die verse wond.

And you are being stuck on the moon like,
the rest of us, trying to make sense of it, crying cause we don't have any reason.
We're alone together, cause we all share the very same crime

+ Lightpaw

Onderwerp: Re: Lost on the moon za 29 sep 2012 - 22:20

Met haar nagel plukte een gras sprietje terwijl ze zon fel op haar licht rode vacht scheen. Haar gele ogen vonkelden fel in het licht en haar lange dikke staart leek wel een vlammetje te zijn. Ze zwiepte een keer met haar staart en stond vervolgens op om naar de prooi stapel toe te lopen. Ze zocht een vis uit en nam die mee naar een beschut plekje waar niemand haar lastig kon vallen. Ze begon er rustig van te eten en liet het vissen graatje achter toen de vis op was. Ze begon zich zelf grondig te wassen. Haar rode en witte plukken lagen netjes in model. Vele katten uit haar clan vertrouwde haar niet. Dat wist ze. En dat accepteerde ze maar. Haar wraak zou nog wel komen, tot die tijd moest ze in haar acteer modus blijven. Niemand mocht weten wat er door haar kop heen spookte. Niemand mocht weten wat ze deed. Door wie en wat ze getraind werd. Een rogue een Bloodclan kat zou zeker weten voor verbanning staan. Of, ja, Stormstar is een laffe kater, dus misschien een waarschuwing. Nou, wou. Lightpaw trippelde daarna het kamp uit. Het was een mooie dag. En Stormstar zou vast weer vredig over de gebeurtenissen denken in Riverclan territorium. Nee, er waren genoeg rogues die hier vrolijk spelletjes speelde met elkaar. Lightpaw sloeg haar ogen ter hemel en trippelde door. Nou wat maakte het haar uit, voor haar part werd dit een deel territorium van de rogues waar rogues wel welkom waren. Al waren de dat in principe ook al. Geen enkele kat lette er op. Lightpaw schudde de gedachte van zich af. Ze kon beter wat nuttigs doen, zoals vrienden binnen de clan proberen te krijgen, dat kon haar makkelijk een handje helpen met haar doel. Ze liep veder en toen drong de geur van Honeypaw haar neus gaten binnen, ze grijnsde, Honeypaw was wel aardig, en ze mocht haar sowieso wel. Ze trippelde wat harder op haar af en glimlachte toen. 'Hey, Honeypaw,' groette ze haar. 'Hoe is het?' Besloot ze te vragen.

Onderwerp: Re: Lost on the moon zo 30 sep 2012 - 11:38

Saying goes that when you're stuck on a mountain
You try to go up, you try to go down.
You turn around, to face a wall so you can face yourself.
Realizing you've made a mistake

Honeypaw vervolgde haar zwijgende waken van het territorium terwijl ze haar gevederde staart punt zachtjes heen en weer bewoog. Het was wel rustig en prettig zo. Niemand stoorde haar, zij stoorde niemand en de rust leek wedergekeerd te zijn over het territorium. Ze wist maar al te goed dat de steeds terugkerende tirade van Icy elk moment kon verschijnen. Het grootste probleem was dat je nooit maar dan ook nooit wist wanneer die zou komen. Ze zou bij wijze van spreken morgen bij zonhoog kunnen aanvallen en niemand zou het verwachten. Ze zuchtte eventjes en wilde eigenlijk het liefste naar Stormstar gaan en hem het recht in zijn snuit te vertellen! Maar ze wist zelf ook dat hij dit al wist. Dat alle Clans vreesde om elk moment aangevallen te worden. Het laatste wat ze nodig zouden hebben zou een aanval of complot binnen de Clan krijgen. 'Hey, Honeypaw' Klonk er opeens. Honeypaw draaide haar kop om en keek in de ogen van Lightpaw. "Hoi Lightpaw" Miauwde ze vrolijk terug. 'Hoe is het?' Vroeg Lightpaw. "Och, het gaat wel. De wonden prikken nogal maar ik zal leven" Antwoordde ze opgewekt. "en jij dan, Lightpaw?" Voegde ze er aan toe. Het was gezellig dat ze er even bij kwam zitten. De rust leek nu wel verstoord maar daar had de schildpad apprentice geen erg in. Het was altijd gezellig om bij te kletsen met clangenoten, zeker na een ervaring als laatst. Ze hief haar voorpootje op en gaf er een lik aan. Rustig begon ze zich te wassen, wetend dat dit waarschijnlijk het enigste productieve ding zou zijn wat ze vandaag voor de clan kon gaan doen. "Hoe gaat het met je training? Is Lionclaw een goede mentor? " Miauwde ze nieuwsgierig tussen wat likken en halen met haar pootje door. Dat vroeg ze zich nu al een tijdje af. Lionclaw was de oude vlam geweest van haar moeder voor ze Crookedstar ontmoette. Sinds dien was het tussen die twee niet echt goed geboterd. Zo iets had ze opgepikt hier en daar, de hele waarheid wist ze nog steeds niet zeker.

And you are being stuck on the moon like,
the rest of us, trying to make sense of it, crying cause we don't have any reason.
We're alone together, cause we all share the very same crime

Onderwerp: Re: Lost on the moon zo 30 sep 2012 - 19:02

Lightpaw keek Honeypaw aan met een grijnsje rond om haar lippen. Haar rode pluizige staart zwiepte een keertje door de lucht heen. "Hoi Lightpaw," groette Honeypaw haar. Lightpaw glimlachte en vroeg hoe het met Honeypaw ging. Ze wist dat ze gewond was geraakt bij een gevecht met Icy, en Honeypaw was daar niet echt bepaald goed vanaf gekomen. Maar nu ging het wel beter met Honeypaw, ze liep weer rond had Lightpaw opgemerkt en waarschijnlijk zouden haar trainingen straks ook weer beginnen, als die niet al begonnen waren. "Och, het gaat wel. De wonden prikken nogal maar ik zal leven," antwoordde Honeypaw. Lightpaw verschoof haar ogen naar de wonden. 'T is gelukkig niet zo erg meer zoals het was,' mompelde ze terwijl ze haar ogen op de calico poes richtte. Ze glimlachte. 'Ik durf te wedden dat alles weer helemaal goed komt,' zei ze met een grijns. "En jij dan, Lightpaw?" Vroeg Honeypaw. Lightpaw glimlachte. 'Met mij gaat t uitstekend,' zei ze. "Hoe gaat het met je training? Is Lionclaw een goede mentor?" Vroeg Honeypaw. Lightpaw fronste kort maar zette daarna al weer een glimlach op. Lightpaw zag er getraind uit. 'Agja, Lionclaw doet er niet veel aan, tot niks. Dus ik train vooral me zelf en kijk naar hoe de andere apprentices hun dingen oefenen in het kamp, en dan doe ik ze na, en zo ontwerp ik mijn eigen kunstjes, en het jagen gaat ook goed,' vervolgde ze met een grijns. Ze trainde zich zelf ook wel. Alleen dan ook met behulp van katten buiten de clan. Misschien zou ze er nog wat tussen uit kunnen plukken. Maar Lightpaw zei daar niks over. De geur van katten buiten de clan haalde ze ook vaak uit haar vacht door even een goede stuk te zwemmen, en dan kwam ze vaak ook terug met vis. Misschien ging dat nog eens op vallen dat ze vaker op vis joeg dan op andere dieren. Maar ja, zwemmen was ook wel leuk. En door dat ze vaak zwom kon ze het ook heel erg goed. 'En jij dan, train jij al weer zins je de medicine den hebt mogen verlaten?' Besloot ze te vragen. Daar was ze ook wel nieuwsgierig na. Honeypaw was één van de weinige katten die ze echt mocht binnen de clan. De meeste katten vertrouwde haar niet, en zij mocht hun daarom ook zeker niet, al hadden ze nu zeker wel een reden om haar niet te vertrouwen.

Onderwerp: Re: Lost on the moon zo 30 sep 2012 - 20:24

Saying goes that when you're stuck on a mountain
You try to go up, you try to go down.
You turn around, to face a wall so you can face yourself.
Realizing you've made a mistake

Honeypaw was over het algemeen blij om te horen dat met Lightpaw alles ook goed was. Ze deed haar om een of andere reden lichtelijk aan Cinderpaw denken, maar niet door haar uiterlijk. Ze sloeg eventjes nadenkend met haar staart en gooide het onderwerp weer naar de verdoemenis. Het zal wel komen omdat ze hem miste, dat ze daarom hem in alles zag .. Ze nam de gevlekte leerling in zich op en glimlachte ook eventjes. Ze zag er goed getraind uit wat dus moest betekenen dat Lionclaw een uitstekende mentor moest zijn. Hij was ook best wel een sterke kater dus dat kon ook niet anders. 'Agja, Lionclaw doet er niet veel aan, tot niks. Dus ik train vooral me zelf en kijk naar hoe de andere apprentices hun dingen oefenen in het kamp, en dan doe ik ze na, en zo ontwerp ik mijn eigen kunstjes, en het jagen gaat ook goed,' Antwoordde Lightpaw. Dat antwoord schokte haar eventjes en het bracht haar ook meteen terug bij Lostvoice en Applepaw. Een beetje afwezig draaide Honeypaw haar hoofd weg en dacht even na om vervolgens een glimlach er uit te persen die geforceerd uitliep tot een soort grote grijns. 'En jij dan, train jij al weer zins je de medicine den hebt mogen verlaten?' Hoorde ze Lightpaw zeggen. Ze bleef even zwijgen, alsof haar stembanden weg waren maar het kwam vrij dom over naar haar mening dus begon ze vlug met praten. "Ik? Oh, ik krijg goede training van Lostvoice" Miauwde ze terloops, Applepaw volledig er uit latend. "Ik heb mezelf leren zwemmen aangezien Lostvoice bang is voor water en daarom train ik daar zelf ook meestal als ik me verveel .." Ze grinnikte eventjes onbeholpen "en ik verveel me veel .." Wijselijk keek ze naar haar poten zodat Lightpaw de leugen niet al te veel ging onderzoeken. Ze had Lostvoice al niet meer gesproken sinds de aller eerste training en Applepaw niet meer sinds ze tegen haar uitgevaren was. De druk om hen te zeggen dat het haar enorm speet drukte als een ijskoude klauw op haar hart maar om een of andere reden leek ze er opmerkelijk vaak geen tijd voor te hebben. Of ik maak nooit tijd Zei het stemmetje die verdacht veel op die van Stormpaw leek tegen haar in haar hoofd. Ze lette er niet op en keek haar mede leerling aan. "Misschien kunnen we samen eens gaan trainen of een vis wedstrijd gaan doen als ik weer opgeknapt ben.. en ik heb nog niet getraind sinds ik uit de medicine den ben want ik mag er eigenlijk nog niet uit" Bekende ze droogjes om er voor te zorgen dat Lightpaw op dat onderwerp doorging en niet op mentors. Honeypaw had al meteen spijt dat ze het onderwerp mentors had aangesneden..

And you are being stuck on the moon like,
the rest of us, trying to make sense of it, crying cause we don't have any reason.
We're alone together, cause we all share the very same crime

Onderwerp: Re: Lost on the moon di 2 okt 2012 - 17:34

Jouw partner tekstje is toch van Seether?

Het was niet altijd leuk om te liegen over haar trainingen tegen vriendinnen. Maar ze moest wel. Later zullen ze er misschien ooit eens achter komen wat ze allemaal heeft uit gespookt, maar zo lang het stil kon blijven liet ze t ook stil. En ze loog niet helemaal, ze vertelde enkel dat ze zich zelf trainde, en dat deed ze ook, enkel liet ze alles over de rogues en Bloodclan kat achter. Dat ging niemand wat aan, enkel Wildpaw, maar ja, hij zat in Shadowclan, en ze konden niet elke dag samen zijn en praten. Maar ja, genoeg over haar trainingen. Lionclaw was niet de perfecte mentor, misschien een warrior die respect verdiende, maar beslist niet als mentor. Maar genoeg over haar trainingen. 'En jij dan, train jij al weer zins je de medicine den hebt mogen verlaten?' Vroeg Lightpaw aan Honeypaw om over haar trainingen te beginnen. "Ik? Oh, ik krijg goede training van Lostvoice," vertelde Honeypaw. 'Oh, ja, dat zal wel, Lostvoice is een prima warrior!' Antwoordde ze daar op. "Ik heb mezelf leren zwemmen aangezien Lostvoice bang is voor water en daarom train ik daar zelf ook meestal als ik me verveel .." Vertelde Honeypaw. Lightpaw luisterde. "En ik verveel me veel .." vervolgde Honeypaw. Lightpaw keek haar vragend aan. 'Maar je word toch goed getraind? Hoe vaak word je dan getraind?' Vroeg Lightpaw. Ze was er wel nieuwsgierig na, want Lightpaw merkte dat Honeypaw dingen voor haar achterhield en niet helemaal de waarheid vertelde. "Misschien kunnen we samen eens gaan trainen of een vis wedstrijd gaan doen als ik weer opgeknapt ben.. en ik heb nog niet getraind sinds ik uit de medicine den ben want ik mag er eigenlijk nog niet uit," vertelde Honeypaw droogjes. Lightpaw grijnsde. 'Dat lijkt me fantastisch, ik bedoel, samen trainen is super gezellig!' Antwoordde ze met een grote grijns. 'Agja, ja, maar je ziet er wel al weer helemaal genezen uit... Ook al ben ik geen medicine cat. Maar ik durf te wedden dat je straks wel weer klaar bent om de strijd aan te gaan,' zei ze een beetje klunzig. Lightpaw grijnsde en legde haar dikke rode pluizige staart over haar poten heen.

--Flut--

Onderwerp: Re: Lost on the moon di 2 okt 2012 - 17:46

yep.. die's van Seether .. <3

Saying goes that when you're stuck on a mountain
You try to go up, you try to go down.
You turn around, to face a wall so you can face yourself.
Realizing you've made a mistake

Honeypaw sloeg even nerveus met haar staart en beet op haar lip. Het zag er naar uit dat haar leugens niet echt leken te werken op Lightpaw maar ze vertikte om alles toe te geven. Hardnekkig legde ze haar oren een beetje naar achteren en zuchtte alsof ze zich heel erg ergerde aan haar gebrek aan training. Ze had er nog maar eentje gehad, en die was niet echt goed verlopen maar dat ging niemand wat aan. "Best wel veel eigenlijk, maar ik leer ook alles mezelf want het lijkt wel alsof mijn vecht techniek beter bij me past dan die zij me leert" Nou, dat kwam er geloofwaardig uit. Ze knipperde even en keek toen weer in de ogen van Lightpaw, grijzend alsof ze het echt meende. ’ Agja, ja, maar je ziet er wel al weer helemaal genezen uit... Ook al ben ik geen medicine cat. Maar ik durf te wedden dat je straks wel weer klaar bent om de strijd aan te gaan,’ Ze keek vurig naar haar mede leerling en glimlachte breed. Dat durfde ze te wedden van wel! Dan kon ze weer gaan jagen met Cinderpaw samen. "Reken maar van yes!" Miauwde ze opgewonden. "Ik kan niet wachten tot ik eindelijk weer kan gaan zwemmen en kan gaan vissen. Met recht ben ik een RiverClan kat" Miauwde ze joviaal en ze lachte om haar eigen woordengrap. Ze was blij dat ze in RiverClan geboren was. De reden was een beetje onduidelijk maar waarschijnlijk dacht elke kat zo over zijn eigen Clan. Sommige katten hadden soms het gevoel dat ze hier niet thuishoorde en wilde weg maar Honeypaw dacht daar totaal niet aan. Dit was haar thuis en die zou ze met hand en tand verdedigen. "Nou, dat is dan geregeld. Als ik weer helemaal op krachten ben kunnen we een wedstrijdje doen wie het best kan vissen" Besloot ze vastberaden, alle mogelijke woorden ontwijkend die terug konden leiden naar haar leugen. Het was prima zo, niemand hoefde te weten van haar situatie anders dan Cinderpaw of heel misschien Stormstar. Zelfs haar eigen broers en zussen vertrouwde ze niet met het geheim want ze schaamde zich nog steeds voor haar uitbarsting bij haar namen ceremonie. Ik moet echt eens mijn excuses aanbieden.. Dacht ze mistroostig. Ze wierp plots een sceptische blik op Lightpaw en vroeg toen "Heb jij het wel eens gehad .. dat je boos was of zo op iemand en vreselijke dingen tegen diegene zei? Om vervolgens enorme spijt te krijgen maar niet te durven zeggen dat het je speet? Want zie je, een hele goede vriend van mij heeft dat dus gehad laatst en ik weet niet hoe ik hem moet helpen" Wauw, die leugen klonk zo oprecht dat hij bijna waar kon zijn. Ze sloeg wijselijk haar staart om haar voorpootjes die ze tot haar verbazing weer had weggeslagen en ze keek Lightpaw behoedzaam aan. Ze had dit ook al aan Cinderpaw gevraagd maar je kon het maar beter aan iedereen vragen. Hoe meer informatie hoe meer reden om het te doen en niet te verprutsen ...

And you are being stuck on the moon like,
the rest of us, trying to make sense of it, crying cause we don't have any reason.
We're alone together, cause we all share the very same crime

Onderwerp: Re: Lost on the moon zo 28 okt 2012 - 21:05

"Beside this cute kitten, is hiding a devil.
Take first a good look, before you think you can trust me"

Lightpaw was niet het soort poes die je makkelijk kon voorliegen. Het leek als of Lightpaw overal door heen kon kijken. Maar natuurlijk, ze kon niet alles zien, maar je kon haar zeker niet makkelijk voor liegen. "Best wel veel eigenlijk, maar ik leer ook alles mezelf want het lijkt wel alsof mijn vecht techniek beter bij me past dan die zij me leert," vertelde Honeypaw. Lightpaw knikte. 'Ik ook, ik maak mijn eigen vecht kunstjes,' vertelde ze. Lightpaw zei dat ze vond dat Honeypaw er al weer helemaal genezen uit zag en ze de strijd van het échte leven weer aan kon. De grijns op Honeypaws gezicht was onmisbaar. Lightpaw grijnsde breed terug. "Reken maar van yes!" Lightpaw grinnikte. "Ik kan niet wachten tot ik eindelijk weer kan gaan zwemmen en kan gaan vissen. Met recht ben ik een RiverClan kat," sprak Honeypaw. Lightpaw grijnsde. 'Dan gaan wij zeker samen vissen en zwemmen,' sprak ze vrolijk terwijl ze een keer met haar staart zwiepte. "Nou, dat is dan geregeld. Als ik weer helemaal op krachten ben kunnen we een wedstrijdje doen wie het best kan vissen," besloot Honeypaw vastberaden. Lightpaw stond op en hield een uitdagende houding aan. 'Wedde dat ik de meeste vissen vang?' Daagde ze Honeypaw uit terwijl ze grijnsde. Lightpaw ging weer zitten en ving de sceptische blik van Honeypaw op. Lightpaw fronste en keek vragend naar Honeypaw. "Heb jij het wel eens gehad .. dat je boos was of zo op iemand en vreselijke dingen tegen diegene zei? Om vervolgens enorme spijt te krijgen maar niet te durven zeggen dat het je speet? Want zie je, een hele goede vriend van mij heeft dat dus gehad laatst en ik weet niet hoe ik hem moet helpen," vertelde Honeypaw. Lightpaw fronste en dacht terug aan de ceremonie. Bedoelde ze die vriend met zich zelf? 'Ehh... Ja, nou, ik weet eigenlijk niet...' Ze voelde geen spijt voor wat ze nu deed tegen over haar clan, ja tegen over haar vrienden. Maar ze kon er onmogelijk sorry van zeggen om dat ze niet wisten wat zij allemaal deed. 'Sorry, dat weet ik niet...' mompelde ze. Ze kon echt niks naar voren houden. Ze had niet snel last van schuldgevoel. Lightpaw duwde haar gezicht weg. 'Wat ik wel weet, is als het je vriend echt spijt, die gene gewoon sorry moet zeggen, en die personen waar die sorry tegen wilt zeggen, die sorry zullen ontvangen en die gene zullen vergeven,' sprak ze. Ze wist bijna zeker dat Honeypaw zich zelf bedoelde, dat was ook wel in haar toon te horen, maar ze ging er veder niet op in. 'Maar nu, heb je de kracht om te jagen of zo?' Stelde ze voor. Ze was nu wel klaar met al dat zitten, het werd eens tijd om wat te gaan doen.

Onderwerp: Re: Lost on the moon