Take a look.{&Blackrose]

Ik liep langs de boerderijen.In een paar boerderijen waren geen katten dus ging ik op ontdekking.Meestal klom ik op de balken in het plafond, ik kreeg soms gratig melk van tweebenigen!Natuurlijk bleef ik door smeken voor wat brokjes, want ik was zo mager als een takje.Ik liep verder.Ik stond bleek.In die stal daar, was een hond.Ik slingerde lenig het dak op, waar hij me nooit kon pakken.maar hij kreeg me al gauw in de gaten.Hij blafte de hele tijd, maar dat maakte me natuurlijk niet klein.Ik was dan wel jong, maar ik wist goed wat ik moest doen.Ik ging zitten.ik liet de hond lekker door blaffen, ooit zou hij toch moe worden?En dat was precies wat er gebeurde.De hond jankte en rende weg.Hij rende meg om in de stal te liggen.Ik liep verder, en plaagde de koeien.ik stal melk van de emmers en de tweebeigens lachte er gewoon om.Echt raar.Katten vermeed ik om ruzie's te voorkomen.Opeens liep ik door iets plakkerigs en draperigs.Ik rook.Bhagj!Koeienstrond!Ik liep eruit en zat onder.Blegj, dit moest ik wassen.Maar waar?Ik tuurde in het rond, met mijn ogen tot spleetjes!Perfect!Een drinkbak voor koeien!Ik huppelde er naar toe.Ik baadde me erin, want ik was immers niet bang voor water.toen ik me eruit klauwterde, voelde ik dat er nog een kat was.Normaal zag ik die meteen, maar deze voelde ik gewoon.

-sorry, ik wist niks-

Blackrose zat haarzelf lekker op te warmen in de vroege ochtend zon. Ze had heerlijk geslapen, net als een roosje. Ze was zich aan het uitrekken toen ze de geur van een andere kat rook. Ze sprong lenig op het hek en zag een andere poes. Het was een klein maar mager katje. Ze had een grijze gestreepte vacht met heldere blauwe ogen. De houding en blik van de poes gaf Blackrose een vertrouwd gevoel. Ze zag hoe de kleine poes op het dak van de stal sprong. Een hond blafte haar hevig na, maar de poes bleef gewoon zitten op het dak en trok zich niks van de hond aan. Ze leek zelfverzekerd alsof ze precies wist wat ze deed. De hond werd er na een tijdje moe van en sprintte naar de stal waar hij ging rusten. Blackrose vond het wel interessant en besloot om haar te volgen. Ze zag hoe de poes zich vermaakten door de koeien te plagen en te smullen van de net gemolken melk. Ze liep verder en stapte onopgemerkt een koeiendrol in, vol afgrijzing zag de poes hoe ze onder het vieze spul zat. Blackrose keek comie's naar het schouwspel, en volgde de poes naar de drinkbak van de koeien waar ze zich in ging wassen. 'Ik denk dat ik me maar is ga voorstellen' dacht Blackrose. Ze liep naar de drinkbak toe zonder dat de andere poes haar kon horen of zien. De poes keek op. Ze had iets opgemerkt. Blackrose wilde niet iemand besluipen, dus voordat de andere poes iets kon zeggen zei ze: ‘Hallo, ken ik jou’?

Ik weet niet of ik het goed doe
maar ik vind het gewoon leuk om te doen :3

@Tara,
Je post is prima, maar ik wil je er graag op wijzen dat je op Warrior Cats in de derde persoon in de verledentijd moet posten. c: Ik de ik-vorm gaat dus niet.
Ook er op letten dat je na een punt eerst een spatie neerzet voordat je met het volgende woord begint, dat leest wat prettiger Wink

Als je wilt reageren op mijn bericht doe het dan via pm en niet in dit topic.
~ Mousefur

‘Hallo, ken ik jou’? Wolfeye draaide zich om. Ze zag een zwarte kat, met gele ogen. "Uhm... hallo! Ik weet het niet?" Ze keek vragend met haar kopje scheef naar de zwarte kat. Perrongelijk zo ver dat ze viel in het zachte water dat uit de bak was gevallen. Schaam je, dacht ze in zichzelf. Ze schudde zich uit en ging met een verdrietig kopje naar de andere kant kijken. Stomme Wolfeye, je was altijd de kleinste. Maar zwakst niet. En sloomst ook niet. Terwijl ze diep in haar gedachtes zat, tuurde haar blauwe wolf ogen door het gebied. Ze heette niet voor niets Wolfeye. Ze was zo vernoemd vanwege haar ogen. Wat anders? Bijv: Een kat met twee ogen, kan toch niet Oneeye hete? Of een kat met strepen, heet toch geen Stripescat? Dat was het punt. Zij werd vernoemd naar haar helder blauwe wolf ogen. Ze was zelf ook niet bang voor wolven, ze wou er juist vrienden mee worden. Het liefst zou ze een wolf zijn. Maar ja, je moet blij zijn met wat je hebt en bent. Je leeft maar een keer. En dat hield Wolfeye op de been. Een grijze tijgerkat, met blauwe wolfogen.

"Uhm... hallo! Ik weet het niet?". De Grijsgestreepte poes keek haar verbaast aan. Ze keek schuin met haar kopje toen ze in de plas naast haar viel dat uit de bak was gevallen. Ze stond op en schudde het water uit haar vacht. Beschamend keek ze de andere kant op. Blackrose zag haar zielig kijken en wilde haar opvrolijken. ''Ik ben Blackrose en wie ben jij?'' Blackrose keek haar vragend aan. Het was niet haar bedoeling geweest om de poes zo te laten schrikken. Per slot van rekening was Blackrose wel wat spontaan naar haar toe geweest, misschien kon ze dat de volgende keer toch beter laten dacht ze bij haar zelf.