Go get me some moss! - Ashpaw

_{Hij sloeg zijn klauwen uit en drukte die in de grond, terwijl hij op zijn lippen beet. Een enorme pijn schoot door zijn ruggengraat, en luid gekraak was even hoorbaar. Ugh, waarom zat zijn rug iedere morgen zo vast? Hij stond op en keek naar het hoopje mos, dat voor de zoveelste keer weer uitgestrooid lag over de grond. De apprentices zouden hem wat beter moeten verzorgen hier, hij ging hier bijna dood van de pijn aan zijn rug. Hij snoof diep en liep kwaad de den uit. Meteen liep hij op de eerste apprentice af die hij zag; Ashpaw. "Zeg luie furball!" Siste hij diep, zijn humeur was duidelijk erg slecht. "Het word eens tijd dat je opstaat en in aan het werk gaat! Haal wat mos voor mij, ik lig hier bijna op de grond." Beviel hij de apprentice meteen. Hij had geen zin in lief gepraat of het netjes vragen. Deze apprentice moest het gewoon doen, of hij het nou wou of niet. "Jouw generatie is nog slechter dan ik dacht." Bromde hij waarna hij ging zitten en enkele klitten uit zijn vacht likte. Hij zag er nogal onverzorgd uit met die vieze vacht van hem.

[Ashpaw]}