Hey? [+Cristiano]

"De ogen van de zilverkleurige poes flikkerde door het Bloodclan Camp heen, veel kitten waren uit genoeg om een mentor te krijgen dus zouden di ebinnenkort wel krijgen. Zelf was Yaisa benieuwd of ze er zelf ook een kreeg om te trainen. Haar ijsblauwe ogen bleven hangen op de Kampuitgan en draafde erheen, een windvlaag blies in haar gezicht toen ze het camp uitstapte. De beschutting die het wind tegenhield was verdwenen. Haar pootkussentjes plofde zachtjes neer op de stenen straten rondom het Bloodclan camp. Muizen scharrelde rond voor haar poten. Die stadmuizen kende dus totaal geen angst en waren makkelijk te vangen. Toen er een langs haar heen raasde storte de zilvere kattin zich op de muis en dode het in één klap. Spinnend zakte Yaisa neer op de muis en begon er gulzig aan te knabbelen tot die op was. Ze likte de restjes van haar lippen af en schuifde de botjes aan de kant en trippelde richting de Rogue places, zolang zei weet is daar altijd wel wat te beleven met de Rogues. De een was evil en moest je dus mee vechten maar met andere kon je weer lol hebbben, totaal verschillende karakter dus. Verheugd op wat ze nu zou meemaken trippelde ze in de richting van de Rogue places. Eenmaal aangekomen was het erg stil op de plek waar ze toen stond, geen enkele kat was er te bekennen. Plots drong er een onbekende geur haar geurklieren binnen. Langzaam draaide ze zich om en zag in de verte een kat staan die wit was met vlekken op zijn of haar lijf. Ze verwachte dat hij of zij haar kant op kwam en ging dus op de grond zitten emt haar staart om d'r poten gekruld, haar oren naar voren gespits sloeg ze de geur op in haar hoofd zodat ze die nie tmeer zou vergeten als ze de kat nog eens tegen kwam.

Een muisje zat tussen zijn kaken geklemd, een veeg bloed over zijn snuit gesmeerd. Dit kleine beestje had hem veel moeite gekost. Toen hij het bijna had, glipte het tussen zijn poten vandaan en was een verlaten Twoleg Nest binnen gekomen. Zo hongerig als Crisitnao was, ging hij erachter na. Een vage glimlach stond op zijn gezicht getekend en de Rogue stopte even om zijn snuit te wassen. Hij mocht er natuurlijk niet zwak of vies uitzien als hij in zijn gebied kwam. Wie weet dachten de andere Rogues wel dat hij gewond was en een makkelijke prooi. Nou, dan hadden ze het mis. Kalm pakte hij het muisje weer op en vervolgde zijn pad. Alleen zag hij iets in zijn ooghoek. Nieuwsgierig wendde hij zijn kop en zag een kat zitten. Deze had een zilverkleurige vacht met donkere strepen. Instinctief snoof hij de geur op en vond het meteen al een vervelend resultaat geven. BloodClan. De tweede Clan die hij had verlaten. Zou deze kat hem misschien herkennen of was deze nieuw. Hij had gehoord van een gefaalde aanval op ThunderClan. De glimlach op zijn gezicht nam een wat gemenere vorm aan en arrogant begon hij in die richting te lopen. Blijkbaar had deze kat het al verwacht, want deze was al gaan zitten. Cristiano bekeek de vreemdeling nog eens goed en zag dat dit een zij was. Mooi. Want met katers was hij niet zo goed met worden als met de dames. Charmant ging hij zitten en liet zijn pootje over zijn snuit gaan. Om er zeker van te zijn dat er geen bloed meer op zat. Hij richtte zijn doordringende blik op haar en probeerde haar emoties te ontcijferen. Was ze zo'n extreem gemene kat of een voormalige Kittypet die niet goed wist wat te doen? "Hallo, schone dame." Snorde Cristiano en liet zijn kopje een stukje scheef gaan. Hij wilde wel eens proberen om een BloodClan poes te verleiden. Gewoon om te zien of het wel zou lukken.