Do you dare to speak against the crazies?[Strawberry and Mothwing]

Haar poten gingen zelfverzekerd het territorium uit en ondanks haar wetenschap van de flinke reis, zette de tabby poes zich voort naar de vierboom. Ze wist zelf niet eens waarom ze die plaats had uitgekozen, maar dat wel vaker zo. Mothwing ging gewoon doen wat ze dacht en nu dacht ze dus aan de vierboom en om er naar toe te gaan. Ze zwiepte drie keer met haar staart en verdween toen van het gebied van de windclan af. Haar heldere ogen voor zich uit gericht, begon ze aan de reis. Gelukkig had ze net goed gegeten en ze zal hopelijk geen honger meer krijgen.

Het was inderdaad een flinke reis en haar poten voelde pijnlijk en te veel gebruikt aan, ondanks de drie pauzes die ze had ingelast. Mothwing klom het laatste stuk wat omhoog en kwam tenslotte terecht bij het kleine 'dal' waar de vier grote eiken stonden. Voor elke clan een, zo was ooit het verhaal. Maar Skyclan was ter tonele verschenen en de zin klopte niet meer. Maar wat maakte het ook uit? Mothwing kon het allemaal weinig schelen en zoals gewoonlijk schudde ze alleen haar kop sloom heen en weer, terwijl ze zachtjes grinnikte. Crazy. Ze gooide haar kop in de open lucht en lachte luid tegen de lichtblauw hemel. Het galmde in de verte en ze moest nog meer lachen. ''Woepsie. Dat was maybe niet echt handig. Bye Bye pray'' zei Mothwing fluisterend, haar ogenleden trokken wat op en ze toonde met een lach haar scherpe tanden.Mothwing!'' de plotselinge stem deed haar opschrikken, maar al vlug glimlachte ze weer, echter nu met de lippen op elkaar. ''Hey, Birddance'' groette ze haar eigen stem terug, die in haar kop had geroepen. ''Hi. Waarom deze plaats?'' Mothwing zuchtte luidruchtig, hoewel dat overdreven was voor een kat die niet echt was.''Geen idee. Maakt het uit?'' antwoordde ze terug. Voordat Birddance weer zal antwoorden, begon Mothwing langdurig en klaaglijk te mauwen. Hopelijk zou die allesweter dan even ophoepelen. Ze had echt even geen zin in haar denkbeeldige kameraad. ''Al goed, al goed.Ik ga al'' er volgde nog een korte boze snuif en toen hoorde Mothwing alleen nog maar haar eigen gedachtens en geen gekke stem meer. Hopelijk zal Birddance niet al te lang boos blijven. Ach, wat maakte het uit? Mothwing begon zichzelf te wassen en besloot toen om naar beneden te gaan. Al glijdend ging ze de heuvel af, totdat ze op de platte grond terecht kwam. Ze stond onder een van de eiken en de schaduw lag over haar heen als een donkere deken. Mothwing zakte op haar achterwerk en tuurde het veld over, naar de Groterots. De clanleaders konden vanaf daar goed de katten bekijken en in de gaten houden en toespreken. Mothwing gaapte en strekte zich uit. Daarna ging ze op haar zij in de zon liggen en sloot haar ogen. Echter was haar welverdiende dutje maar van korte duur, want gekraak maakte haar weer wakker. Mothwing hees zichzelf op en luisterde goed, weer gekraak. Ze opende haar bekje en liet de geuren om haar heen net zolang doordringen, totdat ze het gevonden had. Grijnzend ging ze weer zitten en keek naar haar voorpoten.''Thunderclan'' waren de woorden die ze hardop uit sprak en ze wachtte totdat de ontdekte iets zal doen .

(Kort)

_{Geconcentreerd zette Strawberry melkwitte voor melkwitte poot neer, haar ogen samengeknepen in dunne spleten. Een dikke, regengrijze houtduif was neergestreken in het mos van het Thunderclan territorium en zat zorgvuldig met zijn snavel zijn veren te schikken. Af en toe spreidde het dier zijn vleugels om zijn veren weer goed te zetten. Het was duidelijk helemaal geabsorbeerd in zijn taak. Perfect voor de jonge Thunderclan poes on toe te slaan. Strawberry hield zichzelf laag bij de grond, de beschutting zoekende van de lage varens en de schaduwen van de bomen. Dit zou haar vangst zijn, een goede vangst ook. Ze kon het bloed van het dier al bijna proeven. Haar ruwe, roze tong gleed over haar lippen en snorharen heen in een vloeiende beweging. Nog een paar stappen en dan kon ze toeslaan. Ze was ver weg van het kamp, dicht in de buurt van vierboom. Het was nou eenmaal te warm voor prooidieren op dit moment. Het was een puur gelukje dat ze deze duif gevonden had en dat ze deze kans had. Nog één stap... Haar staart hing stil boven de grond toen ze iets naar achter leunde, klaar voor de sprong. Maar plotseling sneed er een gelach door de lucht die de duif alarmeerde van haar afwezigheid. Het dier spreidde zijn vleugels en steeg op. Strawberry, uit haar concentratie geslagen door het plotselinge geluid, zette zich alsnog af, in een poging om het dier alsnog te vangen. Maar ze was te laat, het enige wat haar klauwen vinden was lucht. "Mousedung!" Schold Strawberry en ze wierp een venijnige blik naar de vierboom. Meteen rende ze erheen, haar poten trommelden op de bosgrond. Ze wilde weten wat het gelach had veroorzaakt, irritatie liet haar vacht prikken. De windclan geur was steeds scherper. Welke krankzinnige Windclan kat was er nou zo aan het lachen? Waren ze krankzinnig geworden op de hooglanden?! "Hey! Windclan kat!" Miauwde ze luid, "Wat is de betekenis van dat idiote gelach!"}

_{Gewone kleur; #000000
Spraak; #d1df4f
Ze luisterde naar het geritsel van de enkele bladeren, terwijl de nieuwkomer naar haar toe kwam. De stilte leek erger te zijn dan ooit en ze spande enkele tellen haar spieren aan. Het was stilte voor de storm. Deze kat had gerent, ze hoorde het aan de ademhaling en dat zal vast niet zomaar zijn. Mothwing wist wel waarom, maar ze bleef toch twijfelen. "Hey! Windclan kat!" Miauwde de Thunderclan kat opeens luid, "Wat is de betekenis van dat idiote gelach!" Kijk, daar had je het al. Mothwing richtte haar gestreepte kop op en keek met haar gele ogen naar de poes voor haar. Het was een poes met gemengde kleuren bruin en zwart, het liep in elkaar over. Haar ogen waren zo blauw als donker helder water en deed de Windclanpoes aan de Riverclan denken. ''Niet alles heeft een betekenis'' Antwoordde Mothwing op de vraag van de andere kat, haar ogen schitterde vrolijk, terwijl ze verder sprak. ''Maar gelukkig had dat gelach dit keer wel een betekenis. De Vierboom moet de Vijfboom zijn'' Mothwing stond op en rekte zich uit. ''Maar ik lach wel lekker hard. Sorry van je eventuele prooi. Ik wil de Thunderclan echt niet verhongeren'' De tabby poes liep richting de andere en ging vlak voor haar zitten. Niks aan het Mothwing,s lijf was gespannen en haar gezicht stond rustig, vriendelijk. Ze gedroeg zich niet vijandelijk en het lag aan de jongere poes voor haar, hoe dit afliep. ''Maar ik vergeet mijn manieren'' ze knikte vriendelijk met haar kop. ''Mijn naam is Mothwing. De gestoorde Windclan poes'' stelde ze zich zelf deftig voor. Ze grinnikte even en hapte naar een vlieg. ''En de uwe?'' ''En ik dan?'' Birddance. Mothwing zuchtte,''Dacht het niet. Shut up'' fluisterde ze tegenzich zelf en dus Birddance in haar kop. ''Niet tegen u hoor'' legde Mothwing uit, nadat Birddance niks meer liet horen in haar kop, tegen de Thunderclanpoes.}

(Kort)
(En de spraakkleur gebruik ik voor Birddance)

_{Strawberry's ademhaling kwam in zachte pufjes uit haar mond geslopen door de plotselinge sprint die de jonge poes zo plotseling getrokken had. Ze had daar helemaal niet op gerekend als ze eerlijk was en het koste meer energie dan het gracieuze sluipen wat ze altijd volhield. Ze had haar ogen half dichtgeknepen terwijl ze naar de Windclan poes staarde, de scherpe, ietwat aarde achtige geur van de hooglanden prikte in haar lichtgekleurde neusvleugels. Ze was niet gewend aan de andere clankatten. Terwijl de geuren van de rogue katten haar al bijna compleet bekend was. Ironisch eigenlijk. Zij zou het helemaal niet moeten hebben over loyaliteit, ze was van tijd tot tijd in de rogue plaatsen te vinden. "Niet alles heeft een betekenis," Miauwde de Windclan poes met een vrolijke schittering in haar ogen. Strawberry raakte echter alleen maar in de war. Dit was een kat van een andere clan, waar was de vijandigheid? ''Maar gelukkig had dat gelach dit keer wel een betekenis. De Vierboom moet de Vijfboom zijn'' De tabby poes stond op en rekte zich uit. Strawberry verstarde iets. "Wie zegt dat de vier bomen de clans voorstellen..." Miauwde Strawberry terug, nog steeds gespannen. ''Maar ik lach wel lekker hard. Sorry van je eventuele prooi. Ik wil de Thunderclan echt niet verhongeren'' Ging de poes verder en kwam ineens heel erg dichtbij. Strawberry deinsde iets terug, haar oren plat en nog duidelijk gespannen. Vervolgens stelde de poes zich voor als Mothwing, de gestoorde Windclan poes. Strawberry zag er nog steeds een beetje verward uit. "Mijn... naam is Strawberry... Warrior van de Thunderclan" Ze trok haar bovenlip wat vijandig op toen ze een Shut up hoorde, om weer een verwarde blik op te zetten toen Mothwing ontkende dat ze het tegen haar had. "Gaat het... Wel goed met je..?" Murmelde Strawberry, duidelijk verward door de hele situatie.}