Need you right now - Timesong

Er was weer een dag voorbij gegaan, maar de tijd leek steeds langzamer te gaan. Alsof het haar alleen maar wilde plagen. Geïrriteerd sloeg ze haar pootjes over haar kop en probeerde die vervelende gedachten over Wolftail weg te houden. Ze hielden haar alleen maar van haar slaap af en bezorgden haar vervelende nachtmerries. Kwaad opende ze haar ogen en woelde met haar achterpoten. Het mos onder haar scheurde licht en haar vacht kwam in contact met de stoffige aarde. Een zucht rolde over haar lippen en ze stond op. Meteen nam ze het gescheurde mos mee om het meteen ook op te ruimen. Elke dag zou dit gebeuren. Elke dag zou ze weer opstaan en ,er zichzelf worstelen. En dat allemaal door één vervelend kat, Wolftail. Een rilling gleed over haar rug toen ze die ene middag weer voor zich zag. Op het eerste gezicht had het een leuke dag geleken, maar alles was veranderd toen hij haar had beledigd. Niet expres, maar Shrew kon die plotselinge woedeaanval niet verbergen. En nu leefden ze gescheiden, ze sprak niet met of over hem en probeerde altijd eerder dan hij op te staan. Het liefst zou ze hem uit haar leven verwijderen, maar dat zou de dood betekenen en dat was zelfs te ver voor haar.

Snel verliet ze het kamp om de afstand tussen haar en Wolftail zo groot mogelijk te maken. Alles was beter dan dichtbij hem in de buurt te moeten zijn. Het maakte haar niets uit hoe veel ze daar voor moest doen. Shrew liep totdat ze bij de grens aangekomen was. Het viel haar nauwelijks op, en toch was ze net op tijd gestopt. De plotselinge geur van ThunderClan bereikte haar neus en voor de zekerheid deed ze een pas naar achteren. Wie weet zou er wel een patrouille langskomen en zouden de katten niet echt op hun gemak zijn als er een ShadowClan Warrior zo dicht bij hun grens bevond. Een schrale glimlach verscheen op haar gezicht en ze schudde haar zwart-witte kop. Voorzichtig verdween ze weer door de struiken en begon te kijken of ze hier iets te eten kon vinden. Zoals gewoonlijk checkte ze eerst de lucht om zich heen en toen ze een vage geur van eekhoorn rook, moest ze lachen. Zo'n beest had haar ooit een keer in een boom gelokt en toen werd ze gered door Timesong. Hij was een van die katers die wél aan hun Clan dachten en niet zo snel beledigd waren. Met een glimlach dook ze ineen en begon het spoor te volgen. Al snel leidde het naar een open plek die omringd werd door grotere bomen. Alleen was de eekhoorn nergens te bekennen..