I'd like some training + S H R E W L E A P

[ S P O K E N ] - [ T E K S T ]

Een spottende lach rolde over de bek van de stevige, brede apprentice aan de andere kant van de open plek. Carrionpaw deed niets anders dan sarcastisch grinniken en behield zijn nonchalante en kalme blik. "Jij? Mij doden? Nee, dat dacht ik niet!" De spottende toon van de andere kat beviel hem niet, maar dat liet hij natuurlijk niet merken tegenover hem. Zijn nonchalante en kalme blik bleef op zijn gezicht hangen, terwijl een sarcastische, bijna enge, grijns op zijn gezicht verscheen. "We'll see." Sprak hij nonchalant uit, terwijl hij een rondje om de kater heen liep en zijn lange, dunne staart kort langs het lichaam van de kat gleed. Zijn bleek gele ogen waren strak op zijn slachtoffer gericht, terwijl hij voor hem ging staan en zijn zin nogmaals herhaalde; "We'll see." Hij duwde zijn tengere lichaam naar voren en sloeg zijn klauwen uit hun hulsels. Ter grote verbazing van de andere apprentice wist hij met veel kracht de kater om te duwen en om zijn klauwen enkele malen met harde klappen over het gezicht van de kater te laten gaan. "Scared?" Nog steeds diezelfde nonchalante toon, diezelfde ongeïnteresseerde toon waar je nooit iets slechts in zou kunnen vinden. De kater keek hem met grote, ronde ogen aan, verstijfd van de verbazing. Maar Carrion bleef niet stil staan, en legde zijn poot op de keel van de kater neer. Waarna hij flink wat druk erop zette zodat de luchtpijp van de kater onder hem dicht werd gedrukt. Hij hoorde hem stikken, enkele smeekgebeden gleden over de lippen van de kater over hem. Maar alsof hij een leeg, zielloos lichaam was dat hier op aarde was om te doden gaf hij er geen aandacht aan en bleef hij de kater strak in zijn ogen aanstaren. Nadat de pupillen van de kater lichtelijk weggleden stopte hij en stapte hij van de kater af. Zonder ook nog een blik op de kat te richten liep hij ervan weg. Niet bang om zijn geur te wissen, het was toch niet duidelijk wie het zou zijn. Aangezien ze nooit bloed op hem zouden vinden, nooit de geur van de andere kat op hem zouden vinden. Hij was clean, verzorgd en niemand die erachter zou komen. Dat was het leukste eraan; hij voedde zichzelf op de pijn en het verdriet van anderen. Zijn poten brachten hem naar een klein dun riviertje, waar hij zijn klauwen even enkele keren doorheen haalde en vervolgens al het bloed eruit begon te likken. De geur van een andere kat drong tot hem door, nog een laatste lik haalde hij over zijn poten heen zonder de geur van de ander niet te merken was bij hem en draaide hij zich om naar de geur. "Hello?" Klonk zijn stem weer nonchalant en onschuldig. Hij keek met heldere ogen naar de poes die op hem af kwam. "Shrewleap! Nice to see you again, mentor." Grinnikte hij vriendelijk naar haar. Het was natuurlijk allemaal gespeeld, maar daar zou zij nog niet achter komen. Nu nog niet.

[+ S H R E W L E A P ]