6Mad World9 {Onewhisker}

Zonlaag in oosten, kondigde het begin van een nieuwe dag aan. De orange gloed scheen over de aarde heen en wekte vele dag dieren wakker, terwijl nachtdieren vlug hun nesten en hollen weer opzochten. Kraaien vlogen op en vertrokken richting de tweebeners, want daar was er wel iets te halen voor de zwarte beesten. In deze tijd zal waarschijnlijk geen enkele clancat van de snelle windclan al buiten het camp zijn en lagen de meesten vast nog te pitten in hun heerlijke nesten van mos. Maar een silhouet was van een kat, een lopende kat. Haar poten bewogen snel, maar toch had ze een looppas, oftewel, een kat die aan het snelwandelen was. Deze kat sliep nu niet in een heerlijk zacht nestje, ze was al vroeg bezig met haar dingen. Haar pas verminderde en op een gegeven stopte ze zelfs, haar ene poot opgericht, keek ze voor zich uit.

Mothwing geeuwde luidruchtig en zette haar voorpoot weer op de grond, om zichzelf uit te kunnen rekken. Haar gestreepte staart rolde om tot in een vreemde krul, zodat het op de staf van de Sinterklaas leek. Toen plofte ze neer in het zand en schoof wat heen en weer met haar achterwerk. Niet omdat ze jeuk had, maar omdat ze dat eigenlijk altijd deed. Ze smakte met haar lippen en likte ze, om ze niet langer droog te hoeven houden. Daarna krabde ze uitgebreid haar rechter voor flank en toen haar linker voor flank, altijd rechts eerst en dan links, en toen was ze eindelijk klaar. Mothwing gooide eerst haar achterwerk de lucht in en volgde toen met haar voorkant, net zolang tot ze weer keurig recht stond. ''Gestoorde poes'' zei ze tegen zichzelf en lachte hardop. Ze schudde haar kop heen en weer, net zolang tot het pijn deed. Mothwing snoof de ochtendgeuren op en zuchtte verzadigd. ''Bedankt, Starclan, voor deze prachtige dag'' mompelde ze in het niets en ging toen richting de Grote steen. Het prachtige ding glansde door de dauw die er oplag en even moest ze wel vol bewondering kijken. Maar al vlug kwam Mothwing terug op waar ze hier voor was, met haar slanke tabby lichaam klom op ze op steen en ging daar zitten. Mothwing sloot haar ogen en wachtte af.''Ben je daar eindelijk?'' het was haar eigen stem, alleen veel zachter. ''Hoi, Birddance'' groette Mothwing terug, gelijk verscheen het beeld van een prachtige langharige zwart/witte poes in haar hoofd. Birddance. Birddance was niet echt, ze heeft ook nooit bestaan. Maar Mothwing had haar bedacht en had haar die naam gegeven. Als kit kon ze met Birdkit spelen, als apprentice trainde ze samen met Birdpaw en nu leefde ze samen als Warriors. Mothwing en Birddance. Birddance was haar grote voorbeeld. ''Mothwing, wat ga je vandaag doen?'' Mothwing glimlachte en antwoordde, ''Ik ga jagen en ik hoop dat ik mee mag op...'' verder kwam ze niet, er drong plotseling een nieuwe geur in haar neus en ze schrok op uit haar gedachte,s. Birddance verdween. Mothwing keek om en zocht naar de nieuwkommer.