Yes im a new kittypet... -Open voor alle kittypet's!-

Mr.Thomas keek naar buiten vanuit het raam. Een diepe zucht kwam uit zijn bek. Vandaag mocht hij voor het eerst naar buiten. Mr.Thomas' buik rammelde. Tijd voor eten! Hij liep naar het nest van de mensen en tikte op hun neus. het vrouwelijke mens opende haar ogen. ''Mauw..'' Miauwde Mr.Thomas op zijn allerzieligst. Dat kon hij heel goed.. Bedelen. Het vrouwtje stond op uit haar nest en liep naar beneden. Met uiteraart Mr.Thomas op haar hielen. Het mens pakte een stuk vis en legde het in het etensbakje van Mr.Thomas. Hij likte zijn mond af, en begon te schrokken. Binnen een paar happen had hij het leeg. Nu zijn buik gevuld was wilde Mr.Thomas niets liever dan voor het eerst naar buiten. Dit liet hij zien door dramatisch tegen het glas aan te gaan staan. ''Miauw..'' Een zielige mauw kon er ook nog bij. Die miauw kon zelfs zijn baasje niet weerstaan. Ze opende de deur, en nog voor dat die helemaal open was, spurtte Mr.Thomas naar buiten. Hij snoof de heerlijke frisse geur van de ochtend op. Mr.Thomas begon te rollen door het gras dat nog bedekt was met dauw. Misschien kon hij wel een andere kat ontmoeten. Dat zou hij wel willen...

"Prrrr" Zwiepie gaf de benen van de jongste Twoleg een kopje. Het meisje lachte en liep naar de zak met kattenvoer. "Hier Zwiepie!" zei ze. "Vandaag krijg je brokjes met vissmaak." De oude poes snelde naar haar etensbakje. Ze was dol op vis. Ze zou echt alles doen voor een hapje vis. Plotseling hoorde ze een klagelijke miauw. Dat klonk haar niet echt bekend in de oren. Ze ging alle hoekjes in haar geheugen af maar ze herkende de stem echt niet. Misschien was het een nieuwe kat. Zwiepie schrokte snel de brokjes op en liep rustig naar de schutting. Ze wist niet dat de buren een kat hadden. Met een snelle sprong zat ze op de houten planken. In de tuin was een gevlekte kat vrolijk door het gras aan het rollen. Zwiepie grinnikte een beetje. Waar was die tijd dat ze dat zelf nog deed? Nu was ze oud en had ze daar niet zoveel zin meer in. Ze wist niet hoe de kat zou reageren als zij zomaar in zijn tuin sprong, dus liep ze naar een lager stuk schutting en maakte een sprongetje naar de overhangende tak van de vlierstruik. Enkele bessen maakten paarse vlekken op haar vacht."Hallo" sprak ze zo vriendelijk als ze kon. Ze wilde de kat niet laten schrikken. "Ik ben Zwiepie, en ik woon naast jou. "Ze glimlachte nog eens. "En hoe heet jij?"

Mr.Thomas schrok op van een lieve stem naast hem. "Hallo "Ik ben Zwiepie, en ik woon naast jou. " De poes glimlachte warm. ''En hoe heet jij?'' ''Hallo! Ik ben Mr.Thomas. Leuk je te ontmoeten! Hij glimlachte vrolijk naar de kat. ''Kom maar in mijn tuin! Dan kunnen we wat beter praten.'' Hij keek even naar zijn huis en zag dat de jongen van de mensen naar buiten kwamen. Ze liepen op de kater en poes af. ''Kijk mama Mr.Thomas is vriendjes met Zwiepie!'' Gierde eentje er van. De jongen begonnen de katten te aaien. ''Tijd om hem te smeren..'' Miauwde hij. Mr.Thomas liep naar de schutting en sprong er op. ''Hier kunnen die jongen er niet bij.'' Hij keek naar de poes naast zich en knipperde lief naar haar. ''Fijn dat ik wat gezelschap heb..'' Murmelde hij. Mr.Thomas keek voor zich uit en zag een paar andere katten. ''Heb jij eigenlijk veel vrienden? Of vind je het leuker om alleen te zijn..?'' Hij keek lief naar de Poes en wachtte op antwoord.

Snowy zat in de buik van een monster. Ze hadden hem een vreselijke halsband omgedaan, en hij knelde heel erg. Ze schudde haar kop, maar de halsband rinkelde alleen maar erger. Ze gaf het op. Dat vreselijke ding zou alleen maar rinkelen. Opeens stopte het monster. ''God zij dank'' murmelde ze. ''Ik dacht dat ik voor eeuwig vast zou zitten''. Een jonge twoleg pakte haar op. Ze werd in een tuin neergezet, voor het eerst sinds manen. Ooit was ze zwerver geweest, daarna asielkat. Ze had een zwarte poot, haar gelukspootje. Ze keek rond. Ze wist dat ze nu hier woonde, en ze bleef hier ook. Ze spitste haar oren, en hoorde katten. Misschien wisten zei wel iets! Ze sprong op het hek. Een kater en een poes waren in de tuin aan het praten, maar toen er een jonge twoleg kwam vluchtten ze op de schutting. De lapjeskat zei: ''Fijn dat ik wat gezelschap heb... Heb je eigenlijk veel vrienden? Of vind je het leuker om alleen te zijn?''. Wat een slijmbal'' dacht Snowy. ''Pardon!'' riep ze. "Kan iemand vertellen waar ik ben? En wie zijn jullie?''

Mr.Thomas keek op van een sneeuwwitte poes die aan kwam lopen. ''Pardon! Kan iemand vertellen waar ik ben? En wie zijn jullie?'' ''Hoi! Ik ben Mr.Thomas. Je bent bij de mensen. In mijn tuin. Ben je ook nieuw hier?'' Hij keek lief naar de witte poes. ''Waar woon jij?'' Mr.Thomas keek even naar Zwiepie. Opeens voelde hij een paar druppels op zijn kop. ''He! Bah! regen!'' Hij rende naar binnen en zei: ''Kom ook naar binnen!'' Zijn baasje zag dat de poezen en kat naar binnen kwamen. ''Zo heb je al nieuwe vrienden Thomas?'' ''Mr.Thomas...'' bromde hij. Mr.Thomas ging de poezen voor naar de bank. Hij ging erop liggen en strekte zich uit. ''komen jullie ook liggen?'' Mr.Thomas keek naar de poezen en knipperde lief. Hij stak zijn nagels in de bank en schraapte ze er door heen. Grote krassen kwamen op de bank. Hij keek naar de poezen en grijnsde naar hun.

''Hallo! Ik ben Mr.Thomas. Leuk je te ontmoeten!Kom maar in mijn tuin! Dan kunnen we wat beter praten.'' Zwiepie sprong opgelucht uit de vlier en lande op het malse gras. "Dit zit een heel stuk beter" lachte ze vrolijk tegen Mr Thomas. Plotseling kwam er een jonge Twoleg op hun aflopen.'Kijk mama Mr.Thomas is vriendjes met Zwiepie!'' Zwiepie keek de jongen een beetje vreemd aan. Hoe kende die haar naam? Ach ja het maakte niet uit. Ze wilde juist de jongen een kopje geven maar die begon haar plots met lange halen te aaien. Zwiepie werd helemaal platgedrukt. Mr Thomas leek het ook niet echt leuk te vinden.'Tijd om hem te smeren..'' miauwde hij. Zwiepie knikte instemmend en sprong ook op de schutting.''Hier kunnen die jongen er niet bij.'' De oude poes lachte. "mijn Twolegs zijn niet zo irritant" zei ze met een spoortje trots in haar stem.'Heb jij eigenlijk veel vrienden? Of vind je het leuker om alleen te zijn..?'' Zwiepie dacht even na. "Ik ben wel bevriend met mr Tips" zei ze uiteindelijk. "Voor de rest ken ik niet echt iemand hier." Plotseling hoorde ze een geluid. Een monster stopte vlak bij hun huis. De poes besteede er niet echt aandacht aan. ''Pardon!'' klonk er opeens. Zwiepie keek verward naar de richting van het geluid. Er kwam een sneeuwwitte poes tevoorschijn."Kan iemand vertellen waar ik ben? En wie zijn jullie?'' Zwiepie wou al iets zeggen maar Mr thomas was haar voor.''Hoi! Ik ben Mr.Thomas. Je bent bij de mensen. In mijn tuin. Ben je ook nieuw hier?'' vroeg hij. Het begon te regenen. Zwiepie maakte aanstalten om terug te gaan maar kwam dankbaar mee toen de kater hen uitnodigden."Komen jullie ook liggen?" vroeg hij toen ze eenmaal het huis in waren. Zwiepie keek even om zich heen maar van de jonge Twoleg was er geen spoor. "Graag" miauwde ze en sprong op de bank. Ze grinnikte toen ze zag dat mr Thomas zijn nagels scherpte aan de zetel "en wie ben jij?" vroeg ze aan de witte kat

Snowy snelde naar binnen toen de druppels op haar kop vielen. Ze haatte regen. Er kwam een twoleg en die zei:''Zo heb je al nieuwe vrienden Thomas?''. Ze grinnikte. Thomas klonk veel minder formeel dan Mr. Thomas. Mr. Thomas bromde wat en liep door. "Komen jullie ook liggen?" vroeg hij beleefd. ''Heel graag'' antwoorde ze en sprong op de bank. De oudere poes kwam naast haar zitten. "en wie ben jij?" vroeg ze. ''Ik ben Snowy'' antwoordde ze. ''Ik was ooit een zwerfkat''. Ze slikte en begon met haar verhaal. ''Toen ik 6 manen oud was werd mijn moeder vermoord. Ik was alleen, dus ik liep weg bij mijn nest. Ik zwierf en at wat ik vond. Kraaienvoer en tweebeenafval, alles. Ik haatte mijn leven, ik was zo alleen... Maar ik wou niet bij een zwerfkatten groep horen, want dan zou ik moeten vechten. Dat was mijn leven. Ik was niks. Maar op een dag veranderde alles. Een dobermann brak vrij en viel mij aan. Ik raakte zwaar gewond, en was doodgegaan als twolegs me niet vonden. Ik werd in een asiel gestopt, en ze verbonden mijn gelukspoot''. Ze stopte om haar zwarte pootje te laten zien. ''Dus toen ging het nog slechter. Katten haatten me, krabden en beten me, en..... en deden vreselijke dingen. Uiteindelijk werd ik weggehaald en in een monster gestopt en.. en''. Ze begon te hyperventileren, het werd haar te veel. Ze viel flauw.

''Dus toen ging het nog slechter....."Zwiepie keek vol medelijden naar de kat. Wat had die een verschrikkelijk leven gehad. Zijzelf had een heerlijk leven."Katten haatten me, krabden en beten me, en..... en deden vreselijke dingen. Uiteindelijk werd ik weggehaald en in een monster gestopt en.. en''. Zwiepie staarde ontzet toe hoe de kat begon te hyperventileren. "Rustig" sprak ze kalmerend maar het hielp niet De poes viel flauw. Zwiepie keek in paniek naar mr Thomas. "Wat moet ik doen?" murmelde ze in zichzelf. Plotseling viel haar oog op het drinkbakje van mr Thomas. En op een krant die op de bank lag. Ze scheurde vlug een stuk van de krant af en liep naar het drinkbakje; Ze gooide het erin en wachtte even tot het water helemaal doorgedrongen was. Met het natte stuk krant liep ze terug naar Snowy. Zwiepie legde voorzichtig het stuk krant op de witte poes haar voorhoofd. Door de koude moest ze wel weer bijkomen. Afwachtend staarde ze naar Snowy. Ze leefde toch nog?