Can you understand me?? {& Silent}

De prachtige engelse Siamees lag op de zachte bank bij zijn baasjes. Zijn broer, Cody, lag naast hem. Het was niet lang geleden dat ze waren verhuisd naar dit vreemde land. De katten en mensen spraken een andere taal, alhoewel de baasjes inmiddels begrepen hebben dat ze engels verstonden en geen Nederlands. Of hoe zij het zeiden; 'Netherlands'. De kater miste zijn leven wel een beetje. Hij keek zuchtend op. Zijn baasjes lagen nog op bed en Cody sliep. Hij sprong behendig van de bank af en keek even rond. De witte huiskamer met rode spullen was een grappig gezicht. toen begon zijn maag zacht te rammelen. Hij had honger. Hij rende de keuken in, opzoek naar het bakje met rare spul erin. Het zag er armmoedig uit. het waren knapperigge dingen wat de tweebenen Brokjes noemden. Alleen Zack en Cody waren dat niet gewent. Zij kregen op een bord vlees in gelei. Toch at Zack die brokken. Anders zou hij zo'n vieze muis moeten eten. Hij zuchtte en nam voorzichtig een paar harde brokken in zijn mond en kauwde er rustig op. Toen zuchtte hij weer langzaam. Hij rende de keuken uit en keek naar zijn broer Cody. Die zat nog steeds in een diepe slaap. Zack zuchtte nog een keer en rende door het kattenluikje. Nu zat hij in de rustige tuin. ''Boring'' zei hij en sprong behendig op het hek. Hij keek rustig rond. Nog steeds niemand te zien... Of... Toch wel? Hij zag daar in de verte een poes lopen. Zack sprong van het hek af. ''Excuse me! Madame!'' riep hij naar de poes terwijl hij een sprintje trok naar de poes. ''Finally someone to talk with.'' murmelde hij. ''I am Zack, Zack Martin.'' zei hij tegen dde poes. ''What's you're name?'' vroeg hij daarna.

[& Silent]

Silent trippelde door de straten. Haar vacht glom en op haar roze halsbandje stond met prachtige gouden letters: Silent. Ze was erg trots op die halsband, want die had ze gekregen toen ze 1 jaar oud werd. Met haar harige staart omhoog en haar ogen voor zich uit gericht liep ze weer vedder. Een vrolijke en trotse glimlach was op haar snoet te zien. Ze had net gegeten thuis en nu ging ze gezelschap opzoeken. Vluchtig trippelde ze vedder en zoekend keek ze rond, er was echt niemand hier.. Nu liep ze langs de schuttingen van de tuinen. Opeens hoorde ze iemand wat roepen. ''Excuse me! Madame!'' Ze keek op om te luisteren waar het geluid vandaan kwam. Opeens zag ze een kater op haar afsprinten. ''I am Zack, Zack Martin.'' Zei de kater tegen haar. Maar ze verstond hem niet, wat voor'n rare taal sprak die nou. ''What's you're name?'' Ze keek hem niet echt begrijpend aan. ''Euuhh, ik ben Silent.'' Zei ze twijfelend.

Listen this while reading ~
Na hij vroeg hoe de poes heette keek de poes hem niet begrijpend aan. ''Euuhh, ik ben Silent.'' Zei ze twijfelend. De kater schudde zijn kopje. Ook zij verstond hem niet. Hij zuchtte even. ''Beautyful name Silent.'' murmelde hij. Toen schoot hem iets te binnen. Hij leerde een klein beetje nederlands van zijn baasjes. hij schraapte zijn keel even. ''Ik niet Netherlands sijn'' zei hij moeizaam. ''Ik uit Engeland komen'' mauwde hij langzaam in stukjes. Hij kon het wel verstaan maar spreken ging dus nog moeizaam. Hij zuchtte.

Can I trust you with all the things that we share
Tell me how, can I care
How, can I share my feelings
My feelings

Dat dreunde iedere keer door zijn hoofd. ''Can I trust you with all the things that we share. Tell me how, can I care. How, can I share my feelings. My feelings'' zong hij zachtjes. De poes zou het wel weer niet verstaan, maar dat was voor hem wel duidelijk. ''Will you now just how to make me feel not so broken. Can I rely on the words that you spoken. Would you give up your freedom for me. Husband or wife tell me what do you see'' Zong hij verder. Die laatste zinnen gingen over zijn broertje, zijn enige hou vast. Cody heette hij. Hij was nog in de Twoleg huis.

-- Sorrrrrrryyyyyyyyyyyy D: sooooo laaaaat D: --