Raven's territorium.

Onderwerp: Raven's territorium. vr 8 okt 2010 - 17:19

Het was vroeg in de ochtend. Een donkergrijs tot zwarte kater lag opgerold in het stro. De kater, Raven genaamd, had zijn territorium gevestigt op een gote hooizolder, van een boerderij. Raven was zeker geen kittypet. Hij was een Roque. Hij was zelf op deze hooizolder geboren, en opgegroeid. Zijn familie verliet hem, en de hooizolder was van hem. De zolder was erg groot, en overal lagen grote balen stro, en grote plukken hooi. Zijn nest had hij linksmidden in de zolder gemaakt. Niemand mocht daar komen zonder toestemming.
Twee bruin/gouden ogen gingen open. Raven stond geeuwend op, en rekte zich uit. Weer een nieuwe dag. Raven trippelde uit zijn nest, en sloop naar buiten. Hij ging zijn ontbijt maar eens vangen. Sluw sloop hij door het gras, opzoek naar een prooi. Raven keek eens goed om hem heen. Daar! Dacht hij. En sloop op de vink af. Toen hij dichtbij genoeg was, sprong hij er krachtig bovenop, en kilde het diertje. Met een vink in zijn bek liep hij weer terug naar de hooizolder. Tot zijn schrik zag hij een kat aan de ingang rijken, en daar een spoor achterlaten. Woedend sprong hij eropaf.

Onderwerp: Re: Raven's territorium. za 23 okt 2010 - 18:06

Spirit besloot is opzoek te gaan naar andere Rogue's. Wie zouden hier allemaal aanwezig zijn? De jonge poes besloot een kijkje te gaan nemen in de buurt rond zich heen. Misschien zou ze wel vrienden maken, of diverse. Ze snoof een onbekende geur. Eigenlijk waren alle kattengeuren hier onbekend voor haar. Ze was soms bang dat iemand haar zou aanvallen, maar zij was ook wel getraind in zelfverdediging. Tenslotte, ze had hier niemand iets aangedaan. Spirit rook een scherpe geur en volgde die. Ze zag een cyperse kater druk in de weer. Zijn vacht was grijs. Opeens keek ze hem in de ogen en werd ze besprongen. 'Ik ben Spirit maar! Ik doe je heus niks!', riep de poes angstig. Ze probeerde zich te bevrijden onder de cyperse kater en keek hem met grote, helderblauwe ogen aan.

Onderwerp: Re: Raven's territorium. za 23 okt 2010 - 18:16

'Ik ben Spirit maar! Ik doe je heus niks!', Zei de poes angstig. Raven stond stevig over de poes geen gebukt, en keek haar scherp aan. 'Oh, je bent een poes,' Zei Raven rustig. Voorzichtig stapte hij van haar af. 'Ik ben trouwens Raven,' Zei de donkergrijze kater. Rustig gaf hij een lik over zijn poot. Het was een rare oversprong. Van woest, naar kalm. 'Sorry, ik ben poezen erg dierbaar. Één daarvan, heeft mij geholpen, toen ik was verstoten door mijn moeder.' Zei hij, met een omlaag hangende kop. De poes, die dus Spirit heette, keek hem aan met helder blauwe ogen. Raven had nog nooit zo'n blauwe ogen gezien. Even leek het zelfs, of hij er zowat in verdronk. Zo zacht... Hij schudde zijn kop even, om weer bij bewust te komen. Raven keek blozend naar de grond. 'Sorry dat ik zo staarde,' Zei hij verlegen, en Raven trok een kleine glimlach.

Onderwerp: Re: Raven's territorium. za 23 okt 2010 - 18:25

Spirit zag, door een waas van tranen, dat de kater haar scherp aankeek. 'Oh, je bent een poes,' zei de kater en hij ging voorzichtig van haar af. Spirit rolde zich op haar poten. 'Ik ben trouwens Raven,' zei de knappe kater en Spirit glimlachte. 'Spirit is de naam.' 'Sorry, ik ben poezen erg dierbaar. Één daarvan, heeft mij geholpen, toen ik was verstoten door mijn moeder', zei Raven en Spirit keek even meelevend. Deze kater zou vast wel veel hebben meegemaakt in zijn leven. Raven keek diep in haar ogen en zij in zijn rode, ongewone ogen. Toen richtte Raven zijn blik naar de grond. 'Sorry dat ik zo staarde,' zei Raven en Spirit glimlachte. 'Dat maakt helemaal niet uit, heb ik ook wel eens. Ik was eens benieuwd naar mijn buren', sprak Spirit vrolijk. Ze gaf Raven even een lik over zijn hoofd, ter teken dat het echt niet uitmaakte als hij staarde.

Onderwerp: Re: Raven's territorium. za 23 okt 2010 - 18:41

'Dat maakt helemaal niet uit, heb ik ook wel eens. Ik was eens benieuwd naar mijn buren', Zei Spirit vrolijk. De mooie poes kwam naar hem toe, en gaf een lik over zijn kop. Meteen voelde Raven zijn hart sneller kloppen. Hij had een gevoel... Een gevoel die hij nooit voelde bij een gewone poes. Raven bloosde even, en staarde haar vriendelijk aan. Hij gaf ook een vriendelijke lik over haar kop. Zijn hart sloeg steeds sneller. Even bloosde hij weer. Raven keek naar de grond. Zijn hart bonkte nu als een gek. Hij had dat gevoel nog steeds in zijn lichaam rond dwalen. Raven keek even naar de lucht. Die was mooi blauw. Er was geen wolkje te bekennen. De lucht was zelfs zo blauw als haar ogen. Spirit's ogen waren namelijk ook zo. Als je er lang genoeg naar staarde, zonk je er zowat in weg.

( Oww sorry, deze is echt heel erg kort :[ )

Onderwerp: Re: Raven's territorium. za 23 okt 2010 - 19:12

Spirit's hart leek wel een ventilator die aansloeg. Ze kreeg een lik over haar kop terug en haar hart ging zeer snel. Ze had ook een erg fijn gevoel als ze naar hem keek. Ze was blij om hem te zien en wou nu niet meer van zijn pad afwijken. Raven keek naar de grond, wat Spirit erg schattig vond van hem. Toen keek hij naar de hemel en Spirit keek mee. Ze voelde haar hart bonken toen haar ogen zich weer op zijn vacht richtte. Ze snorde even. Ze vond hem een leuke kater en erg leuk om naar te kijken. Wat was dat gevoel nu toch dat in haar hart ging? Was zij, Spirit, die nooit een partner wou, verliefd? Vond zij Raven echt zo leuk? Al bij het eerste aanzicht? Was dat niet wat snel? Maar je zag toch ook op een oogslag wat voor een kater hij was? Hij was lief en erg schattig. Spirit spinde en wandelde naar hem toe. Ze drukte haar vacht tegen de zijne.

Onderwerp: Re: Raven's territorium. za 23 okt 2010 - 19:39

Samen keken Raven en Spirit naar de blauwe hemel. Raven wist het nu zeker. Het rare gevoel dat hij had. Hij was verliefd op haar geworden. De lucht werd langzaam een beetje rood. Zijn hart bonkte als een gek. Opeens hoorde Raven de poes spinnen. Raven keek haar lief aan, en begon ook te spinnen. Zou Spirit hem ook leuk vinden? Hij wist het niet. Maar toen Spirit hem zooo lief aankeek, wist hij het zeker! Raven was verliefd geworden op Spirit. Raven was eigelijk een dominante harde kater geworden door zijn stroeve jeugd. Zijn moeder had hem gewoon verstoten. Keihard achtergelaten. Als die oude poes, Miyu niet was komen opdagen, was hij er nu misschien niet meer. Raven werd even boos van binnen, en hij klemde zijn kaken op elkaar, en kneep zijn ogen fijn. Maar hij onstspande weer toen een warme vacht tegen zijn zij aan kwam. Raven spinde even, en gaf Spirit een liefdevol kopje. Nu wist hij het écht. 'Ik vind je leuk,' Snorde hij verlegen.

Onderwerp: Re: Raven's territorium. za 23 okt 2010 - 21:32

Spirit hoorde Raven spinnen en ze werd steeds zekerder van haar zaak. Volgens Spirit was Raven ook op haar verliefd. Wanneer zou ze het antwoord krijgen? Ze kreeg een kopje en Spirit spinde wel erg hard. 'Ik vind je leuk', snorde Raven toen en Spirit keek hem even gelukzalig aan. 'Ik vind jou ook leuk. Ik ben verliefd op je', gaf Spirit toe. Ze gaf Raven allemaal likken over zijn neus en spinde luid. Hoe kon een verliefdheid nou op zo'n korte tijd ontwikkeld worden? Spirit vond deze kater echt geweldig en ze had al een goed gevoel bij hem toen ze hem nog maar voor het eerst zag. Al toen hij tegen haar aansprong ging haar hart al erg snel. Spirit spinde heel erg hard en duwde haar vacht tegen Raven. Toen duwde ze hem met haar neusje om en ging ze tegen zijn buikje aanliggen. Spirit snorde.

Onderwerp: Re: Raven's territorium. za 23 okt 2010 - 21:47

'Ik vind jou ook leuk. Ik ben verliefd op je', Snorde Spirit. Ze gaf Raven likjes over zijn neus. Het was best vreemd. Ze hadden elkaar nog niet eens een hele dag ontmoet, en nu gaven ze al toe dat ze verliefd waren. Raven dacht dat ze wel voor elkaar gemaakt waren, omdat het zo snel was. Opeens duwde Spirit Raven speels om, en begon tegen zijn buik aan te liggen. Raven liet het allemaal toe, en snorde even. Hij vond Spirit echt leuk, lief en mooi. Hij kon niet aan haar twijfelen. Het begon buiten lichtelijk te schemeren. Raven duwde zijn kop lief tegen haar kop aan, en gaf een likje. Een paar minuten lagen ze zo. Raven voelde zich echt op zijn gemak. Nog nooit had hij zich zó gevoeld bij een poes. In zijn leven was hij honderden leuke en mooie poezen tegen gekomen. Maar bij geen een had hij dit gevoel. De schemering was nu al ver. Overal werd het donker. De maan verscheen, en Raven keek tevreden naar de maan. Als of hij dankjewel zei tegen de met sterren bezaaide hemel.

(Sorry voor mijn rits korte posten...)

Onderwerp: Re: Raven's territorium. za 23 okt 2010 - 21:56

Spirit voelde vol gespin aan hoe Raven zijn kopje tegen haar kopje aanlegde. Spirit's oren gingen achteruit en plat in de nek, zo hard genoot ze van Raven's aandacht. Ze was zat katers tegengekomen, maar dit speciale, fijne, warme gevoel was nieuw voor haar. Spirit voelde een likje en ze spinde luid. Ze lagen, wat voor Spirit een paar seconde leek, een paar minuten zo tegen elkaar aan. De maan scheen en Spirit keek er even gehypnotiseerd naar. Ze spinde luid en nam zich voor om deze nacht bij Raven te blijven, als hij het zelf natuurlijk ook leuk vond. Spirit dacht aan vroeger, toen ze zich nog eenzaam voelde. Nu was ze niet meer eenzaam. Nu had ze Raven gevonden. Zachtjes waaide een wind door haar vacht en Spirit vond op dit moment gewoon niks meer erg. Raven had haar verandert. Zowel fysiek als mentaal. Spirit vond hem echt heel erg lief en zou alles voor hem willen opgeven. Hoe oud zou hij zijn? Vast niet zo heel erg oud. Terwijl Spirit over al deze dingen nadacht, snorde ze zachtjes bij het idee haar leven met Raven te spillen. Ze zou het fantastisch vinden om bij hem in te trekken, of hij bij haar. Maar misschien was het beter als ze elkaar nu nog kort ontmoeten, zodat ze zeker wist dat ze elkaar wel waardig genoeg vonden, alhoewel Spirit daar zeker van was, maar zekerheid kon er zijn,niet? 'Je bent echt een geweldige, lieve kater, dat zie ik zo al', spinde Spirit.

Onderwerp: Re: Raven's territorium. za 23 okt 2010 - 22:07

Raven kon nog wel uren zo liggen. Zachtjes gaf hij afentoe een likje aan Spirit. 'Je bent echt een geweldige, lieve kater, dat zie ik zo al', Snorde Spirit. 'Ik vind jou ook de mooiste, liefste en knapste poes ooit,' Spinde Raven zachtjes. Hij dacht na. Als ze weer even weggingen, en daarna weer elkaar ontmoette, hoe zou het dan gaan? Raven dacht even na. Misschien zou hij dan geen verliefd gevoel meer krijgen? Snel wiste hij die gedachte uit zijn hoofd. Hij vond haar de liefste poes ooit. Nog een keer gaf hij haar een liefdevol likje. Het ging ook allemaal zó snel! Nadat Spirit hem een lik over zijn kop gaf, barstte zijn hart los. Als ze dat niet had gedaan... Hoe was het dan gegaan? Raven dacht er even niet meer aan na. Weer kreeg Spirit een likje.

(I know, 5 volle zinnen...)

Onderwerp: Re: Raven's territorium. za 23 okt 2010 - 22:27

'Ik vind jou ook de mooiste, liefste en knapste poes ooit', zei Raven en dat maakte Spirit erg gelukkig. Spirit kreeg na een tijdje nog een lik en Spirit vond dit zo zalig, dat ze echt niet meer naar huis wou. Ze wou bij Raven blijven, dat wist Spirit nu wel zeker. Spirit vond hem echt een geweldige kater. Ondertussen was Zilverpels zich al helemaal aan het uitstrekken en er woelde een zachte wind door de bomen. Er klonken alleen krekels en sommige vogels maakten nog zachte, fluitende geluiden. Takken gingen zachtjes heen en weer. De wind ging iets harder waaien, wat vanaf hier redelijk angstaanjagend klonk. Maar met Raven vlakbij zich, voelde Spirit zich heel erg veilig. Er blafte verderop ook wat honden en Spirit zorgde dat haar lichaam helemaal tegen Raven aanlag. De honden blaften steeds harder en in de stille nacht klonk dit snijdend en beangstigend. Spirit's oren gingen soms plat in de nek bij het horen dat het blaffen een beetje dichterbij was. Alhoewel, dat maakte Spirit ervan. Het blaffen was erg ver weg en Spirit genoot van de daar op volgende stilte. Spirit keek verliefd naar Raven en ontmoette zijn prachtige, mooie rode ogen. De wind waaide een stuk harder en Spirit's vacht ging een beetje omhoog, maar rees weer naar beneden toen de wind zijn daad gedaan had. 'Ik wil nu nooit meer weg bij je. Ik wil voor altijd bij je blijven. Mijn hart gaat als een razende te keer door jou', fluisterde Spirit.

Onderwerp: Re: Raven's territorium. za 23 okt 2010 - 22:46

Terwijl de ze nog steeds in de nacht lagen, waaide er afentoe een zachte wind door hun vacht heen. De Zilverpels was nu zó helder dat de straling op hun vacht neer kwam. In de verte klonken blaffen. Raven spitste zijn oren. Bloedhonden, dacht hij. Van sommige honden wist hij hoe ze blaften. Het geluid kwam steeds een klein stukje dichterbij. Spirit hoorde het ook, maar ze trok zich er ook niet veel van aan. Raven dacht er wel steeds aan, maar ging toch weer liggen. Zodra de blaffen dichterbij kwamen, zouden ze wel in zijn hooizolder haar liggen. Raven legde zijn kop liefdevol tegen de haarre. De nacht zou bijna eeuwig kunnen duren. 'Ik wil noit meer weg bij je. Ik wil voor altijd bij je blijven. Mijn hart gaat als een razende te keer door jou', Fluisterde Spirit. Raven gaf haar een liefdevolle lik, en een kopje. 'Ik ga ook nooit meer bij je weg...' Fluisterde Raven zacht. Opeens hoorde hij de blaffen steeds luider worden. Raven tilde zij kop op, en zijn rughar rees overeind. 'Spirit, we moeten hier weg! Ik weet waar we veilig zijn. In mijn hooischuur!', Siste Raven zacht.

Onderwerp: Re: Raven's territorium. zo 24 okt 2010 - 9:10

Hoorde Spirit het nu goed, of maakte ze het er weer van? Het blaffen klonk harder, angstaanjagender en dichterbij. Spirit's oren gingen plat in de nek en ze zocht steun bij Raven. Raven zou haar toch wel beschermen, moesten die grote honden bij hun komen? Spirit vond dit een stomme vraag. Natuurlijk zou hij dat doen! 'Ik ga ook nooit meer bij je weg...', klonk het zacht, zelfs fluisterend en Spirit spinde. Ze wou nu het liefst bij deze kater blijven en haar leven met hem doorbrengen. Wat later kwam, kwam later, maar ze wist zeker dat ze samen leuke avonturen zouden kunnen beleven. Spirit spinde zachtjes, wat overstemd werd door het hardere blaffen. Raven was er ook van geschrokken. Zijn kopje ging overeind en zijn rughaar ook, terwijl bij Spirit alles overeind stond. 'Spirit, we moeten hier weg! Ik weet waar we veilig zijn. In mijn hooischuur!', siste Raven zachtjes en dat hoefde hij geen tweede keer te mauwen. Spirit stond op en ging naar de schuur, over haar rug kijkend of Raven haar volgde. Aangekomen in zijn schuur keek ze rond. Toen ging ze naar de deur en schoof die dicht. 'Nu zijn we veilig', sprak Spirit en ze spinde even. Ze waste haar vacht, die overeind stond en ging toen rustig liggen, terwijl haar helderblauwe ogen op de vacht van Raven rustte en toen op zijn ogen. 'Ik ben blij dat ik je ontmoet heb. Ik zou mijn leven met jou willen doorbrengen. Ik vind je erg lief', zei Spirit, terwijl ze opstond en haar neus tegen de zijne duwde.

Onderwerp: Re: Raven's territorium. zo 24 okt 2010 - 21:01

Raven stond op, en blies hard tegen de grote honden. 'Ik wil nooit meer bij je weg', Fluisterde Spirit zachtjes. En ze spinde. 'Spirit, we moeten hier weg! Ik weet waar we veilig zijn. In mijn hooischuur!', Siste de donkergrijze kater. Spirit dacht geen moment na, en sprintte met Raven naar zijn hooischuur, die er niet heel ver vanaf lag. Raven sprong zijn hooischuur in, waar een opstapje was, en Spirit sprong soepel achter hem aan. Ze duwde de deur dicht. Oei wat was het donker hier! Maar Raven had net zoals alle andere katten, goede scherpe ogen, die helder in het donker zagen. Spirit waste haar vacht even, en ging toen rustig liggen. Haar marine blauwe ogen richtte zich op Raven. 'Ik ben blij dat ik je ontmoet heb. Ik zou mijn leven met jou willen doorbrengen. Ik vind je erg lief', Zei ze met een zachte stem. Ze stond op, en drukte haar neus tegen de zijne. Raven spon zachtjes, en gaf Spirit een liefdevolle lik over haar kop. 'Kom mee', Fluisterde Raven tegen Spirit. Raven liep dwars door het hooi heen. Tussen de muffe stapels, had hij een tunneltje gemaakt naar zijn nest, die bestond uit zachte hooi, met een mengeling van een beetje stro. De tunnel was niet erg groot, maar Raven bukte moeiteloos, en sloop samen met Spirit door de tunnel heen. Daar lag zijn nest. Snel maakte Raven nog een nestje voor Spirit. Rustig plofte Raven neer in zijn nest, en keek Spirit aan met zijn roodige ogen.

Onderwerp: Re: Raven's territorium. ma 25 okt 2010 - 20:40

Spirit hoorde Raven spinnen en Spirit voelde een likje over haar kop. Spirit spon nu ook en dacht aan alle eenzame momenten van vroeger. Ze was vroeger erg eenzaam geweest, maar dankzij Spirit voelde ze zich weer erg gelukkig. Spirit keek diep in Raven's ogen. 'Kom mee', fluisterde Raven haar toe en Spirit stond op. War zouden ze naartoe gaan? Nou ja, Spirit liet zich maar beter geleiden door deze lieve kater. Hoe kon het toch dat er in korte tijd een liefde geproduceerd werd? Hoe kon het, dat zij, Spirit, ook verliefd zou worden? Ze kende deze kater nog maar nauwelijks en toch had ze het gevoel dat ze elkaar al jaren kenden. Spirit keek verliefd naar Raven terwijl ze Raven rustig volgde. Ze kwamen door een soort tunnel en aan het einde van die tunnel leek het wel alsof er een soort bedje was gemaakt. Nieuwsgierig keek Spirit naar Raven's onderkomen. Het zag er warmer uit dan bij haar grot. Een nestje werd voor haar gemaakt en Spirit keek toe. Eigenlijk zou ze moeten helpen, maar misschien zat ze Raven zo alleen maar in de weg en dat wou ze nu ook weer niet. Het nestje was klaar en Raven ging liggen in zijn eigen nest, vlakbij de hare. Zijn rode ogen keken in haar blauwe en Spirit spon. Ze durfde zich niet te verroeren, omdat ze Raven nu goed in zijn ogen keek en dit moment niet wou verpesten. Toch ging Spirit maar liggen naast Raven en spon. Ze streelde voorzichtig met haar staart over zijn vacht.

Onderwerp: Re: Raven's territorium.