Whitekit zat met haar staart om haar poten te staren naar de Apprentice Den. Als zij goed keek kon ze een Apprentice zien binnen. Ze sloeg haar klauwen uit en zuchtte geirriteerd. Ze wilde ook een Apprentice zijn. Ze was echt jaloers op alle andere Apprentices,zij mochten gewoon trainen met de grote Warriors terwijl zij maar in het kamp moest blijven en zich maar moest vermaken in haar eentje. En de andere kits waren ook niet gezellig, ze lagen bij hun moeder te niksen of waren andere idiote dingen aan het doen. Ze zuchtte, zij wilde veel liever leren jagen en vechten voor haar Clan. Ze zou de beste Warrior worden die de ShadowClan ooit had gehad. Ze stond even op en rekte zich langzaam uit. Zodra ze weer ging zitten keek ze omhoog naar de lucht en zuchtte. Waarom was ze nou echt geen Apprentice, dan zou ze niet meer behandeld worden alsof ze niks kon. Ze was het Kit zijn zat. Weer zuchtte het jonge poesje en keek naar de grond. Ze moest helemaal niet zo jaloers zijn, haar tijd zou nog wel komen. Maar ze had nu gewoon geen geduld meer. Ze was ondertussen al 6 manen. Ze begon maar haar poot te wassen en toen haar schouder. Ze zwiepte heftig met haar staart en keek toen het het kamp rond. Ze keek terug naar de Nursery waar ze nog steeds verbleef. Daarna ging haar blik verder, ze zag een paar Warriors met elkaar zitten eten. Ze zag een paar van hen weer opstaan en naar de Warriors Den lopen en daar binnen te verdwijnen. Ze zuchtte en staarde er even naar. Ze liet haar blik weer rondgaan en keek naar de Elders Den en toen de Medicine Den. Haar snorharen trilden en ze werkte de jaloezie weer weg. Ze keek zwijgend naar de prooistapel en ging liggen. Ze hoopte dat ze niet in de weg lag want eigenlijk wilde ze zo blijven liggen zodat ze naar de Apprentice Den kon blijven kijken. Ze liet een lange zucht uit en sloot haar ogen. Ook hoopte ze dat niemand haar jaloerse blik zou opmerken. Dan zou ze zich echt schamen.
[open voor iedereen]