{Ty} MY place!

{Only Ty}

Een felle poes liep recht door het tweebeennest heen. Ze lette niet eens op de dingen die om haar heen gebeurde, ze wist de weg met haar ogen dicht en de Monsters had ze haar hele leven al op tijd aan horen komen om voor weg te sprinten. De Tweebeen kittens die haar wouden aaien raakte ze vaak al snel kwijt en ze had geen trek in vette duiven, ze had al gegeten vandaag. Nog een keer afslaan, dit zou de laatste grote thunderpath zijn die ze moest belopen, nu even opletten. Ja, dat steegje moest ze hebben. Ze liep erin en liep door het donker heen. Hier waren soms vreemde katten maar verderop meestal niet. Ze liep door, alles nog steeds negerend. Daar was de muur al, bijna niemand wist dat je er ook overheen kon springen. Ze sprong er netjes in 1 keer op en liep over het platte dak heen van het oude gebouw. Toen zag ze het: De open plek die in het midden van dit oude tweebeen nest was. Dat was haar plekje, haar mooie vertrouwde plekje. Ze sprong van het dak af en lande in het lange gras. Ze keek om haar heen en zag de oude fontein die vol regenwater zat, Daar sliep ze altijd, op de droge stukjes op de bovenkant. Maar ze keek verder: Het oude bankje dat vol mos zat, de vele plantenbakken die of leeg of vol vreemde bloemen zaten. Het gras dat ooit netjes op bepaalde plekken maar nu overal groeide, en de kapotte deuren en ramen waardoor je het oude nest binnen kon dringen als het regende. Ze kende de binnenkant maar al te goed met de versleten meubelen en oude kapotte spullen. Opeens rook ze iets vreemds: Een indringer in haar mooie plekje! Ze rook nog eens: Een kater, dat was duidelijk. Ze volgde de geur, haar klauwen klaar om de kater voor eens en altijd weg te jagen. Het spoor leidde naar binnen, door de lege en holle gang naar de oude voedselplaats. Ja hoor, daar zat ie. Een klein en mager scharninkel was het. " Wat moet je hier?!" Riep ze hem toe. Haar klauwen uit om hem aan te vallen als ie ook maar iets verkeerds deed.

Zijn ogen opende langzaam. Hij zag een poes voor hem. Met kittens. 4 lieve kittens. Hij was vader. Zijn pelt glansde in de zon en Hij was niet te slank of te dik. En voor zich. Lag de lieve Miley. De zon scheen. Maar opeens kwam een grote donkere plek over hun heen. Het werd pikkedonker en toen het weer licht was. Was Miley vermoord. ''Nee Niet nog een keer! ik Laat je niet gaan!'' schreeuwde hij. De kittens waren verdwenen alsof ze nooit hadden bestaan.

Hij schrok wakker. Alles was maar een droom. Hij wist zelf ook wel dat hij geen kittens heeft gehad, Dat Miley waarschijnlijk niet van hem hield. Dat Miley nu dood was. Zijn pelt was niet glanzend, maar dof en vol met klitten. Hij was niet te slank of te dik. Hij was mager. Hij stond rustig op. Nog even en hij zou bij Miley zijn. Hij zou zichzel ook gewoon kunnen vermoorden. Maar hij vond dat hij moest lijden. Het MOEST gewoon van hem. Hij stond rustig op en slenterde van plek naar plek. Toen hoorde hij op een gegeven moment, Een stem van een poes. " Wat moet je hier?!" schreeuwde ze hem toe. Nog steeds had hij vechtlust. Hij had immers zijn nagels nog. Een kleine grom kwam uit zijn keel en hij liep naar de poes toe. ''Ik ben Ty, Ty ALMIGHTY'' zei hij met nadruk op Almighty. ''Ik mag gaan en staan waar ik wil.'' gromde hij naar de poes. Hij had zijn nagels er nog niet uitgehaald toen hij zag hoe de poes eruit zag. Zijn hart bonkte in zijn keel. Die poes.... Was beeldschoon. ''En wat is jou naam als ik dat mag weten van zo'n prachtige poes?'' zei hij normaal. Hij ging relaxed zitten en sloeg zijn staart om zijn poten. Nu begon toch zijn maag te knorren. Hij hield vol en keek de poes aan.

Ze bekeek de slanke kater nog eens goed: Hij was oranje, nee eerder ginger van kleur. Heel wat lichter dan haar felle vacht. Hij had ook wat lichte vlekken, vooral bij zijn buik en borst maar ook wat bij zijn poten. Zijn vacht was zeer onverzorgd en vol klitten. Toch waagde hij het om naar haar te grommen en te zeggen ''Ik ben Ty, Ty ALMIGHTY'' Wat dacht ie wel niet?! Haar huid in dringen en vervolgens haar ervoor aanspreken? Die gast had lef... En alsof dat net genoeg was zei die doodgewoon erachteraan: ''Ik mag gaan en staan waar ik wil.'' Woedend werd ze ervan en het duurde even tot ze weer bij zichzelf was en weer normaal kon denken. Ze had geen zin in spelletjes, niet bij deze durfal. Ze deed haar klauwen uit en maakte haar mond open voor een kleine strijdkreet. " Je hebt lef he? Nou ik zal je laten zien dat je er straks spijt van krijgt!" Snauwde ze naar de kater. Ze had niet door dat de kater nu pas naar haar keek, pas toen die verwaande kwast zijn mond open trok om weer te praten merkte ze het op, 'En wat is jou naam als ik dat mag weten van zo'n prachtige poes?'' vleide hij. De sukkel van een kater ging er relaxed bij zitten en keek haar nog steeds aan. Andere poezen zouden vast vallen voor deze zogenaamde charmante kater, zei begon hem nog meer te haten. " Demeter, en als ik jou was zou ik die naam goed in de oren knopen en wegwezen uit mijn gebied!" Snauwde ze weer. Haar nekharen gingen langzaam omhoog en haar vacht zette zich uit zodat ze nog een slagje groter leek dan ze al was. Ze maakte zich klaar om aan te vallen, " Je hebt 1 kans om me van je af te houden. Als je slim bent denk je daar eerst 3 keer over voordat je fouten maakt, Ty NOBODY" Ze zei dit met een gemeen glimlachje en een overdreven verleidelijke stem. Ze keek hem uitdagend aan en wachtte op zijn antwoord. Haar tong lag al klaar om fout te roepen en hem aan te vallen.

Ze deed haar klauwen uit en maakte haar mond open voor een kleine strijdkreet. " Je hebt lef he? Nou ik zal je laten zien dat je er straks spijt van krijgt!" Snauwde de poes naar de kater. " Demeter, en als ik jou was zou ik die naam goed in de oren knopen en wegwezen uit mijn gebied!" Snauwde ze weer naar hem. Hij zag dat Haar nekharen omhoog ging en haar vacht zette zich uit zodat ze nog een slagje groter leek dan ze al was. Ty keek haar relaxed aan. " Je hebt 1 kans om me van je af te houden. Als je slim bent denk je daar eerst 3 keer over voordat je fouten maakt, Ty NOBODY" Ze zei dit met een gemeen glimlachje en een overdreven verleidelijke stem. Ze keek hem uitdagend aan. Ty bleef Relaxed. Hij draaide zijn koppie naar de poes. Toen opeens sprong hij op de poes. ''Probeer me maar van je af te houden. '' Mauwde hij vleiend in haar oor. ''Trouwens prachtige naam.... Demeter'' mauwde hij daarna. Hij hield zijn klauwen nog in. Hij riskeerde het niet om deze prachtige poes te verwonden. Daar hield hij niet van. Dit gevoel bij deze poes was nog sterker dan bij Miley. Hij zou haar niet vermoorden, sterker nog aanbidden.

Die irritante indringer genaamd Ty bleef gewoon relaxed onder haar woorden. Ze begon hem steeds meer te haten maar ergens kreeg ze ook een klein beetje bewondering voor hem. Al die bewondering spatte in 1 keer weg toen de domme kater zonder waarschuwing op haar sprong. ''Probeer me maar van je af te houden. '' Zei de kater. Iew! Die gast was dus serieus gestoord. Het gewicht had haar verast en tegen de grond aan geduwd. Dit maakte het lastig om weg te komen uit de klauwen van de kater. Ze kronkelde en wurmde om hem weg te krijgen maar het was tevergeefs. ''Trouwens prachtige naam.... Demeter'' Fluisterde de gast, hij leek het serieus te menen. " Dank je..." Begon ze haar zin met een warme en zoete stem. Ze hoopte dat ie afgeleid was en ze wurmde zich snel en behendig uit zijn ijzeren greep. Ze bleef even op een afstandje staan om even adem te kunnen halen. "... Maar nu zal je boeten!" Maakte ze haar eerdere zin af. Haar ogen werden donkerder maar nog steeds even fel als altijd. Haar vacht maakte haar nu de helft groter dan haar normale grootte. Haar mond vormde een geirriteerde snauw en ze bekeek de kater even. Zijn magere en doffe lijf moest makkelijk open te reten zijn. Maar moest ie nou dood? In HAAR plekje? Neh, dat gaf teveel bloed en zooi. Hij moest opdonderen, en weg blijven. En zijn arrogante bek houden over dit mooie geheime plekje. Ze maakte opeens een enorme sprong die haast over hem heen kwam. Ze kwam met haar achterbenen op zijn lijf en daar maakte ze gebruik van door haar hard af te zetten. In de sprong die daarop volgde draaide ze zich razend snel om terwijl ze zonder vaart te minderen weer naar hem toe stormde en sprong. Ze hoopte hem te raken met haar 2 poten. Haar nagels had ze netjes in, dat zou rotzooi moeten vermijden. Ze draaide zich weer om en bekeek haar resultaat. " Niet slecht, Niet slecht... Wat voor cijfer geef jij hier voor, Ty?" Zei ze met een spottende glimlach. Ze keek de kater uitdagend aan, klaar om nog een aanval af te slaan.