|
| Your crazy Mimi girl~ 790
| |
| Onderwerp: Well hello little one di 28 aug 2012 - 21:00 | |
| Een beetje slaperig staarde Angel voor zich uit. Ze had haar leerling een dag vrijgegeven. Hij verdiende het zo'n goed werkende jongen als hij was.
Een zacht zuchtje verliet haar keel terwijl ze even met haar blauwe ogen knipperde. Het was een rustige dag en als ze haar kop uit het kamp stak leek alles op rolletjes te gaan. Kittens met elkaar spelend voor de Nursery onder toeziend oog van de Queens. Apprentices die elkar verhalen vertelde over wat ze die dag allemaal al hadden gedaan. Warriors die net terug kwamen van een jacht of net weer op weg gingen om hun Clan van voedsel te bevoorraden. Ze was blij, blij om van Windclan te zijn, blij om deze Clan te mogen dienen op haar manier. Blij om levens te mogen redden inplaats van te vernietigen. Haar eeuwige geheim. Wat iemand mocht weten. Wat niemand ooit zou mogen weten. Haar geheim niet te willen moorden. Haar haat jegens de dood van elk levend wezen. Ze gaf elk wezen een eerlijke kans. Prooidier of Roofdier. Windclan of welke andere Clan dan ook. Ze zou ze beschermen. Met haar leven zou ze alles beschermen wat ze kon. Al had ze nu als Medicine Cat van Windclan de plicht haar clan als belangrijkste te dienen. En dat zou ze altijd doen ook! Langzaam kwam ze omhoog en sjokte het kamp verder in. Er zou een storm opsteken. Angel kon het voelen. In stilte bedacht ze zich dat ze haast geen voorraad spinnenwebben meer had. En mocht het echt een hoosbui worden zou het lang kunnen duren voor ze weer fatsoenlijke spinnenwebben kon vinden. Stel je voor dat er net op dat moment een aanval of een ongeluk zou zijn. Angel zou met lege handen staan! En terwijl ze toch bezig was kon ze nog wel wat Mallow Leaves zoeken. Die moesten droog geplukt worden dus wellicht had ze die kans nog. Ze gaf een knikje naar Inkmask die haar twijfelend aankeek dat ze in haar eentje zou vertrekken, zeker na die Prophesy en wandelde toen door. Snel en gericht sprong ze verder. De wind buiten het kamp trok nog sterker aan haar vacht maar ze negeerde het simpelweg op zoek naar wat ze nodig achtte te hebben. Verschillende gedachtes gleden aan haar voorbij en ze bleven allemaal hangen op een enkel punt. Leopardstrike. Waarom had hij nou eigenlijk zijn rang opgegeven. Waarom was zij Medicine Cat geworden? En wat was het geweest dat Littlecreek haar niet had verteld in Starclan? In stilte zuchtte ze en richtte haar aandacht weer op wat ze moest doen.
Bij de grenslijn met Skyclan wist ze dat ze vast en zeker wat Spinnenwebben vinden. En in stilte wou ze maar wat graag weer haar vriendin Whisperwind zien.. Even gaapte ze terwijl ze op een drafje doorliep. Steeds dichterbij de grenslijn komend. Terwijl ze om zich heen bleef kijken naar Spinnenwebben had ze het niet door dat ze eigenlijk al half de grens over was. En toen ze frontaal tegen iemand opbotste schoten haar ogen omhoog. Snel liet ze haar nagels uit haar pootkussentjes komen Toen ze echter haar gelige ogen opende en zag dat het een Apprentice was liet ze haar nagels weer inglijden en liet ze haar achterwerk op de zachte ondergrond zakken en legde ze haar slanke staart over haar pootjes zaken. Ze glimlachte even naar de zwarte apprentice en likte over haar schouder. Daarna kwam ze omhoog naar de apprentice en glimlachte zacht. "Gaat het?" Vroeg ze vriendelijk. Het maakte haar niet uit wat voor kat ze tegenkwam. Zolang ze maar gelukkig zouden zijn.
-Burnedpaw |
|
| | | Dani 296
| |
| Onderwerp: Re: Well hello little one di 28 aug 2012 - 22:29 | |
| Met stugge passen liep Burnedpaw naar de uitgang van het Skyclan kamp. Haar kop hield ze iets lager bij de grond en het leek alsof ze wel in de schaduwen op wilde gaan. Haar blik was strak gericht op de uitgang en haar uitdrukking was gelaten en ietwat nukkig. Haar staart hield ze laag bij de grond. Ook al at ze meer, ze was nog nauwelijks gegroeid en ze baalde ervan. Ze wilde groter zijn, sterker, sneller... Dangerdance's ideeën begonnen langzaam haar brein te infecteren, al verzette ze zich er nog zo hevig tegen. Alles in haar schreeuwde dat geweld nooit het antwoord was, maar alles om haar heen... "Hey Burnedpaw" klonk een spottende stem. Jep, alles om haar heen schreeuwde dat het wel degelijk nodig was. Burnedpaw keek niet eens meer op, maar versnelde haar pas iets, totdat ze tegen gehouden werd door een stevig gebouwd lichaam en tot stilstand gedwongen werd. Met haar bovenliep iets opgetrokken, keek Burnedpaw omhoog. "Mag ik erlangs," Miauwde ze simpel, maar de kater bleef haar de weg versperren. Burnedpaw stond op dit moment licht op haar tenen, klaar om ervandoor te schieten, maar de jonge poes hield dapper stand. "Nu?" Zette ze er wat meer klem achter, haar nekharen begonnen wat overeind te komen. De grote kater voor haar stapte bijna gallant aan de kant, "Ga je gang," Miauwde hij met een grijns. Ietwat verbaasd maar wantrouwig liep Burnedpaw hem voorbij, het kamp uit. Maar vlak voordat ze het kamp kon verlaten, kreeg ze een schuif vanachter waardoor ze plat op haar neus viel. Geschrokken hapte ze naar adem en ze probeerde zichzelf af te sluiten voor het spottende gelach achter haar. Terwijl ze haar tanden op elkaar klemde zette ze het op een lopen.
Toen ze ver weg was van het kamp, begon Burnedpaw wat rustiger te lopen. Haar ogen prikten van het stof en zand die erin gekomen was. Terwijl ze liep, veegde ze zo nu en dan met haar poot over haar zwarte gezicht heen. Als het goed was, geen blijvende verwondingen... Hoopte ze dan. Misschien dat ze het eventjes een keertje aan Tinderpaw vroeg, maar.. Maar wat als die haar uit begon te lachen? Of ook begon te pesten? Nee, dat weigerde ze... Dangerdance zou vast wel zeggen dat ze haar klauwen dan moest gebruiken, gewoon tot bloedens toe aanvallen als het nodig was, maar zelf voelde ze daar niet veel voor... Haar hele kop zat vol tegenstellingen op deze manier en ze werd er gek van. Maar plotseling werd ze uit balans geklapt en gleden haar poten onder haar vandaan. Voor de tweede keer al, dit keer.. Dit keer... Dit keer zou ze... De adem werd uit haar longen geslagen toen ze tegen de grond klapte. Haar nagels gleden uit hun hulsjes, maar haar reactie was traag omdat ze nog naar lucht hapte, te traag. Toen ze opkeek stond de veel grotere poes al, ze torende boven haar uit. Burnedpaw trok haar bovenlip op en blies vervaarlijk, haar oren platgelegd en haar ogen wat opengesperd van angst. Maar tot haar grote verbazing kwam er een sympathieke blik haar kant op. "Gaat het?" Vroeg de poes. Eventjes was Burnedpaw stil, maar daarna nam haar angst het weer over. Dit was een vijand. "W-wat gaat jou dat aan!" Blies Burnedpaw, terwijl haar staart ondertussen twee maal zo dik was. Ze hees zichzelf omhoog op haar vier poten en schudde het stof uit haar pels. Nog steeds zat er zand in haar ooghoeken en was haar gezicht licht geschaafd. "Jij.. Jij bent van Windclan! Je bent gevaarlijk!" Beschuldigde Burnedpaw, terwijl ze een pasje achteruit zette. Zelfs nu ze stond en Angelvoice zat, was ze nog steeds beduidend kleiner en ze haatte het...
|
|
| | | Michelle 6649 Actief So many men have tried to kill me, I don’t remember all their names.
| |
| Onderwerp: Re: Well hello little one wo 29 aug 2012 - 1:19 | |
| -sorry verkeerde acc zit op mn mobiel
Angel voelde zich schuldig over het feit dat ze niet goed had opgelet en dat ze een staartlengte in Skyclanterritorium zat. Al kon ze makkelijk zeggen dat ze naar de Moonstone wou en een kleine omweg nam. Maar dat zou nieteens nodig zijn. Bovendien was ze geen kat om te liegen. Inplaats daarvan liet ze haar tong even over haar schouder glijden alvorens ze de apprentice voor haar onderzoekend aankeek. "W-wat gaat jou dat aan!" Blies ze met een dikke staart een reactie die Angel niet verwacht had. Geschrokken kwam ze over klaar om een weerwoord te geven tot haar gele ogen vielen op de littekens die half verscholen waren. Ze zag het in een oogopslag.. Brandwonden.. Angel kon zichzelf wel voor haar kop rammen. Hoe dom kon ze zijn geweest. Dat zielige ding dacht waarschijnlijk dat ze medelijden toonde jegens haar mismaakte koppie. "Jij.. Jij bent van Windclan! Je bent gevaarlijk!" De woorden deden Angel even lachen en ze ontspande wat meer. Langzaam schudde ze haar bruine kop en trok even met haar oren. "O geloof me, ik ben wel de minst gevaarlijke Windclankat die je ooit zal tegenkomen." haar gelige ogen glinsterde even waarna ze nogmaals vriendelijk glimlachte. "Angelvoice is de naam. Al denk ik niet dat je ooit van me hebt gehoord. Ik ben de Medicine Cat van Windclan." Haar stem was warm terwijl ze de apprentice aankeek. Had Whisper haar niet iets verteld over een jonkie met brandwonden? Bah ze moesten elkaar echt eens vaker spreken. |
| | | Dani 296
| |
| Onderwerp: Re: Well hello little one wo 29 aug 2012 - 20:57 | |
| Nog steeds had Burnedpaw haar bovenlip iets opgetrokken en haar dik opgezette staart zwiepte wat heen en weer. Ze boog nog wat verder naar achteren en zette nog wat meer spanning op haar poten toen de Windclan poes begon te lachen. Wat nu weer?! Zat de poes haar uit te lachen om haar brandwonden. Haar nagels schraapten over de aarde en lieten kleine korreltjes zand over de grond rollen. Als die poes nog wat langer zou lachen zou ze haar wel laten voelen hoe het lachen iemand kon vergaan... "Stop met lachen..." Blies Burnedpaw zachtjes, ondanks dat ze het niet wilde laten merken, was mentale pijn duidelijk op haar gelaat af te lezen. "O geloof me, ik ben wel de minst gevaarlijke Windclankat die je ooit zal tegenkomen." Miauwde de poes met een vriendelijke glimlach, maar Burnedpaw staarde wantrouwig terug, haar oren plat gelegd in haar opgezette, pluizige nekvacht. "Angelvoice is de naam. Al denk ik niet dat je ooit van me hebt gehoord. Ik ben de Medicine Cat van Windclan." Het wantrouwen ging niet weg uit Burnedpaw's blik. "Dangerdance zei dat je katten van andere clans niet moet vertrouwen," Miauwde ze beschuldigend, haar ogen samengeknepen. "Jij bent van Windclan en aan de verkeerde kant van de grens!" Zouden ze haar eindelijk wel respecteren als ze een vreemdeling van het territorium joeg? Zouden ze haar dan wel dapper vinden?... "Waarom ben je hier?" Miauwde ze vervolgens. Ze weigerde haar naam te noemen, wie ze was, haar rang, alsof Angelvoice het allemaal tegen haar zou gebruiken. Om maar te zwijgen over de schaamte die ze voor haar naam voelde... Heette ze nou maar Ebonypaw... Als alles goed was gegaan was ze Ebonypaw. |
|
| | | Your crazy Mimi girl~ 790
| |
| Onderwerp: Re: Well hello little one do 30 aug 2012 - 22:48 | |
| De naam Dangerdance deed haar opschrikken. Wacht de Dangerdance? De kater die kittens had verwekt bij Suntail? De Dangerdance waar haar vriendin Whisperwind zo slecht over had gesproken? Was dat de mentor van dit jonkie hier? Langzaam slikte Angelvoice terwijl ze de apprentice aankeek die duidelijk niet haar naam wou vertellen. In stilte schudde ze langzaam haar hoofd. De naam Danger alleen al gaf haar de kriebels, wie noemde ooit zijn kitten Dangerkit? In stilte twijfelde Angel heel even. Voor ze zuchtte en langzaam omhoog kwam. "Je mentor heeft inderdaad gelijk dat je katten moet wantrouwen die je niet kent." Antwoordde Angel simpel al vroeg ze zich af hoeveel deze apprentice eigenlijk had geleerd van de Warrior Code. "Je hoeft me ook niet te vertrouwen." Verzuchtte ze even terwijl haar gele ogen zich opnieuw haakte in die van de Apprentice. "En als je het wil weten. Ik zocht Spinnenrag zodat ik de katten van mijn clan kan verzorgen. Ik verloor mezelf enkel even in de schitterende natuur." Ze glimlachte even en haar wijze ogen twinkelde. Nee de apprentice hoefde niet te weten dat ze in stilte maar wat graag Whisperwind zag. Dat waren dingen die ze liever voor zichzelf hield. |
|
| | | Dani 296
| |
| Onderwerp: Re: Well hello little one di 4 sep 2012 - 21:39 | |
| Burnedpaw keek onzeker en ietwat angstig op naar Angelvoice. In tegenstelling tot haar mentor's agressiviteit, kwam de hare voort uit pure angst. Dangerdance vulde haar hoofd met angsten en valse beloftes en dromen. Het waren niet haar dromen... Maar als het zo door ging, zou ze ze toch na gaan jagen, de enige waarheid die ze zou kennen... Al had ze het liever niet, Dangerdance joeg ook haar angst aan. Ze deinsde ietwat achteruit toen Angelvoice overeind kwam. Zwijgend luisterde Burnedpaw naar Angelvoice's woorden en knikte verwoed, al stond er wel twijfel in haar ogen gegrift. Maar Angelvoice's volgende zin liet haar haar ietwat schuldig voelen. Ze draaide haar hoofd iets weg en liet haar oren ietsjes hangen. "Ja... Ik weet het.." Murmelde ze zachtjes, met een zwiepje van haar staart. "Mijn naam is trouwens..." Miauwde ze zachtjes, eventjes slikkende. "Bur...Burnedpaw..." Fluisterde ze er zachtjes achteraan terwijl ze naar haar poten keek. Haar oren hingen naar ondertussen slap langs haar kopje. Ze schrok wat op toen Angelvoice over spinrag begon te praten. Voorzichtig hief Burnedpaw haar koolzwarte hoofdje weer en durfde ze het aan Angelvoice aan te kijken. "Spinrag... Waar.. Waar is dat voor..?" Miauwde ze voorzichtig, haar kopje scheef houdende. "Dangerdance heeft me nog niks verteld over medicijnen... En hij werd chagrijnig toen ik het over Whisperwind had.." Miauwde ze voorzichtig.
|
|
| | | Your crazy Mimi girl~ 790
| |
| Onderwerp: Re: Well hello little one do 6 sep 2012 - 22:13 | |
| In stilte luisterde Angel naar haar woorden. Het deed haar pijn vanbinnen en ze zuchtte zacht. In stilte schudde ze even haar hoofd. Wat moest deze kat nog aan? Wat moest ze nog doorstaan voor haar leven werd gered? 'Burnedpaw..' De naam brandde in de oren van Angelvoice. Zachtjes zuchtte ze en schudde haar hoofd. "Burnedpaw.." Fluisterde ze zacht. "Gek ik had een andere naam verwacht met die mooie oogjes van je." Ze glimlachte zacht naar de poes. Nee Angel was niet vijandelijk. Maar horen dat de kater die haar apprentice moest voorstellen zo over Whisperwind dacht deed haar pijn. "Spinnerag.. Het zorgt er voor dat de ergste bloedingen van wonden stoppen. Als je ooit gewond raakt of iemand die bij je is. Als de wonden bloedden. Zorg er voor dat je zo snel mogelijk Spinnerag te pakken krijgt. Het kan zo maar het leven van je clangenoot redden." Ze glimlachte warm en hief nog even haar hoofd.
De apprentice hier voor haar was niets meer dan een gebroken hoopje as. In stilte zuchtte ze en lachte even op de behoefte om te neuriën. Lang onderdrukte ze die gevoelens tot ze 's nachts in haar nest lag. Dapplepaw was wel vaker in slaap gevallen terwijl ze zong. Of nou ja iets wat er op leek. Vandaar haar naam. Als ze haar stem liet gaan.. Kon het de stem van een engel zijn die je hoorde.. |
|
| | | | Onderwerp: Re: Well hello little one | |
| |
| | | |
| Permissies van dit forum: | Je mag geen reacties plaatsen in dit subforum
| |
| |
| |