Feahter lag daar in de sneeuw in leaf-bare. De sneeuw was nog niet zo heel dik, maar leaf-bare was net begonnen. Koude wind blies langs haar zachte vacht. Ze piepte en had haar ogen heel erg dicht geknepen. Ze had ook heel veel honger want ze was haar famillie kwijt geraakt in de sneeuw. Sneeuwvlokken dwarrelden uit de lucht en werden daarna meegenomen door de wind, en vielen na een tijd op de grond. Ze piepte weer maar de wind was harder. Ze bewoog bijna niet, zo koud had ze het. Sneeuwvlokken vielen op haar vacht maar ze had teveel honger en te weinig energie om ze weg te schudden. Langzaam probeerde ze op te staan en schudde haar vacht heen en weer. Toen ging ze weer liggen, helemaal automatisch. Er vielen weer nieuwe sneeuwvlokken op haar bruine vacht. Hopelijk zou iemand haar vinden..