Scytheshade had in zijn rode ogen een snel en klein doelwit, hij moest de muis grijpen, blijkbaar had het beestje haast. Want hij rende gehaast weg voor iets. Scytheshade gleed vanuit zijn schuilplaats waar hij al een hele tijd doodstil had gestaan, zijn rode ogen tot spleetjes geknepen en in een kleine houding opdat hij niet opgemerkt zou worden. De muis schoot voorbij en Scytheshade maakte er gebruik van hij sprong achterlangs naar een andere boom en gleed tussen de boomwortels. De muis draaide zich met een schrok om en keek in de leegte waar hij eerder door heen was gesprongen. De muis ging weer gehaast verder, snel schoot Scytheshade langs en haalde uit, met een mep sloeg hij de muis tussen de boomwortels en beet zich er in vast. Hij scheurde het kleine onding in stukjes en trok met zijn bek en poot de botten los. Tien seconden na de dodelijke beet lag de muis in stukjes verspreid. Scytheshade ging pissig verder met het vernietigen van de muis. Geen zin om het op te eten of mee te nemen als een prooidier. Gewoon om zijn bloedlust eventjes te laten gaan net als in de goede oude tijd. Toen er niks over was behalve een als het ware roodgekleurde klodder en kleine losgerukte stukjes vacht ging Scytheshade kalm en doodleuk verder lopen. Hij verschool zich weer tussen de wortels van een boom, zich klein makend en afwachtend.