|
| 
11
| |
|  Onderwerp: The song of the night.  vr 1 okt 2010 - 14:57 | |
| Nightsong liep rustig door het ShadowClan territory. Het was al licht aan het schemeren, en de zon ging al langzaam onder. Nightsong was naar het territory gekomen om daar eens flink te gaan jagen. Hij ging steeds platter en stiller lopen, toen hij dichterbij het groepje bomen kwam. Op een gegeven moment sloop hij geluidloos tussen de bomen door. Hij keek sluw om zich heen, en ontdekte een bosmuis. Nightsong sloop er geïnteresseerd op af. Hij wachte tot het juiste moment... Met een krachtige sprong, sprong hij op het kleine muisje af. Even later liep hij trots met het muisje naar een plekje waar hij hem onder de bladeren begroef. Nightsong ging tevreden zitten, en gaf even een lik over zijn vacht. Hij keek omhoog, en zag dat het al bijna donker was. De maan kwam ook op, en hij genoot met een zuivere miauw van het donker, en het zilveren maanlicht. Terwijl hij naar de lucht keek merkte hij een eekhoorn op, die hoog in de boom zat. Nightsong kon de verleiding niet weerstaan. Hij haakte zich voorzichtig de boom in, en klom steeds verder. Even later zat Nightsong geluidloos op de stam, en het eekhoorntje had zich er nog weinig van aan getrokken en hij waste zich rustig verder. Nightsong likte even over zijn lippen en sloop met grote pupillen op het nog niets vermoedende diertje af. Opeens merkte de eekhoorn Nightsong op, en bleef doodsbang op het puntje van de tak zitten. Het eekhoorntje sprong van de tak af, die een aantal staartlengtes hoog was. Nightsong liep nog een stukje naar voren, en sprong met een krachtige felle sprong van de tak af. Het eekhoorntje was geland, en zat vast met zijn pluizige staart tussen een spleet van een holle boomstam. Nightsong kwam goed en verend op de grond terecht en greep het eekhoorntje bij zijn nek. Nightsong ging even zitten bij een open plekje met de muis en de eekhoorn. Hij keek tevreden omhoog, en zag de Zilverpels. 'StarClan, ik dank u voor mijn goede vangst en veilige landing.' Miauwde hij luid en zuiver. Hij liet zijn hoofd even zakken. Toen hij weer overeind kwam, zag hij een ShadowClan kat uit bosjes komen. |
|  | |
112
| |
| | Onderwerp: Re: The song of the night. vr 1 okt 2010 - 15:03 | |
| Shadowfur was boos aan het rondlopen. Ze had geen zin in iets vangen voor de Clan. Ze had nergens meer zin in. Alleen maar in haar conditie trainen. Ze zou wel iets verzinnen als ze weer gingen zeuren. Ze zag een bosje struiken en rook toen een geur. Het was de geur van een kater. Het was de geur van Nightsong. Shadowfur stapte de bosjes uit. Ze zag de kater al haar kant opkijken. 'Hallo', zei ze en ze keek even rond. Wat was deze kater hier nu weer aan het doen? Aan het jagen? Ze knikte even naar hem, likte hem even tussen zijn ogen en keek toen naar de bomen. Ze zag dat hij een muis en een eekhoorn had gevangen. Toen ze de dode lichamen zag kreeg ze moordlust in haar aderen, maar ze negeerde het gewoon en keek de kater neutraal aan. Ze ging op haar gemak liggen.
- Sorry voor kleine post, ik wist niks meer - |
| | | |
114
| |
| | Onderwerp: Re: The song of the night. vr 1 okt 2010 - 15:16 | |
| Wrenkit was het kamp uitgeslopen. Hij was, voor zijn doen, al een best stuk gegroeid. Oké, hij was wel nog steeds de kleinste… Maar dat zou waarschijnlijk altijd zo blijven. Maar omdat hij gegroeid was had hij meer zelfvertrouwen gekregen, wat hem goed van pas kwam. Daarom had hij besloten zich proberen nuttig te maken. Ja, hij was nog een kit. Maar het viel te proberen. Zo stil als hij kon sloop hij door het gras. Het gras dat hij platdrukte onder zijn pootkussentjes was iedere keer hoorbaar, en het zou nog moeilijk worden om met zoveel geluid iets te kunnen vangen. Eigenlijk het vinden zou al een probleem zijn; want ze zouden hem al van ver horen en gelijk wegrennen voordat hij ze ook maar kon spotten. De kleine kitten hief zijn kopje op en stak zijn neus in de lucht. Hij snoof de lucht diep in en nam de tijd om alle geuren te omschrijven en, als hij het kon, te herkennen. Een Warrior van de clan! Enthousiast door de nieuwe informatie spurtte hij richting de plaats waar dat hij dacht dat de geur vandaan kwam. Glijdend kwam hij tot stilstand, nieuwsgierig en ook wel bewonderd bekeek hij de grote sterke Warrior die daar eenzaam zat. Hij had de Shadowclan kat wel eens zien rond lopen, maar wist zijn naam niet. Hij slikte eventjes, de moed om naar de Warrior toe te gaan ontbrak hem. Hij mocht hier eigenlijk niet eens zijn, dus wat als hij boos op hem zou worden? Net toen hij zich wou omdraaien en weggaan zag hij een andere kat tevoorschijn komen. Het was een zwarte poes. Aan haar geur te ruiken was het ook een Shadowclan kat. Ze zei iets, maar Wrenkit was te druk bezig zijn zenuwen onder controle te houden om te horen wat ze nou precies zei. Ik moet hier snel weg voordat ze me doorhebben. Het was dat bange stemmetje weer, dat hij altijd tegen hem praatte in dit soort situaties. Onhandig draaide hij zich om, maar al bij de eerste stap ging het mis. Hij stapte domweg op een takje, dat, in zijn oren, een oorverdovend gekraak maakte. Bang keek hij over zijn schouder, kijkend of de andere hem hadden gehoord.
- Ik mag toch wel posten, hiero ;D? -  Ongelofelijk Bedankt Maaike! |
| | | |
11
| |
| | Onderwerp: Re: The song of the night. vr 1 okt 2010 - 15:18 | |
| Nightsong keek nog steeds naar de bosjes. Er kwam een mooie poes uitgelopen. 'Hallo', zei de poes die naar Nightsong keek. De zwarte poes, die Shadowfur heette, keek hem nieuwschierig aan, keek daarna naar de prooi. In haar ogen zag Nightsong een geïnteresseerde blik. De zwarte poes ging even liggen en keek Nightsong neutraal aan. Geen spoortje van een emotie meer te bekennen... Dacht hij. Nightsong keek de poes even aan. 'Ik eh, ik was de StarClan aan het bedanken voor deze goede vangst, en de veilige landing.' Zei hij rustig. Nightsong ging rustig zitten, en vertelde zijn verhaal over de sprong met de eekhoorn. Toen hij klaar was gaf hij een lik over zijn poot. Nightsong keek weer even naar het heldere maanlicht en zuchte even. Hij genoot zichtbaar van de nacht. Nightsong wende zijn blik weer af naar Shadowfur. 'Wat brengt jou hier op dit tijdstip?' Vroeg hij nieuwschierig. En keek haar rustig in de ogen. Opeens hoorde Nightsong iets kraken en hij keek samen met Shadowfur die kant op. Nieuwschierig bleef hij kijken.
(Sorry voor deze flut post!) |
| | | |
112
| |
| | | | |
114
| |
| | Onderwerp: Re: The song of the night. vr 1 okt 2010 - 15:33 | |
| Misschien kan ik nog op tijd wegkomen. De kleine kitten wou het net tevergeefs op een rennen zetten toen een stem zijn bewegingen onderbrak. ’Wrenkit, kom tevoorschijn of je hebt een probleem.’ Verslagen draaide Wrenkit zich om en stapte hij uit de bosjes, waardoor hij zichtbaar werd voor de ogen van de twee katten. Hij had zijn oren laag hangen. Hij schaamde zich, maar hij was ook bang. Nerveus schuifelde hij heen en weer. ’I-Ik heb waarschijnlijk toch al problemen…’ wist hij zachtjes stamelend uit te brengen. Zijn stem trilde van angst en zijn oren ging steeds verder naar onder. Hij had een keer opgekeken, maar toen hij de gele ogen zag van de zwarte poes sloeg hij gelijk zijn blik neer. Daarna had hij hem strak op de grond gericht gehouden, te bang om nog een keer op te kijken. Hij slikte een keertje en hapte toen een keer naar adem. ’Gaan jullie me nu straffen?’ vroeg hij bang met een klein stemmetje. Hij trilde op zijn pootjes en stond er waarschijnlijk nogal verloren en hopeloos bij. Maar zo voelde hij zich ook. Hij kon zich proberen een houding te geven, maar dat zou waarschijnlijk mislukken en dan zou het alleen nog maar erger worden.
- Sorry voor kleine post, weinig inspiratie. - Ongelofelijk Bedankt Maaike! |
| | | | | | | Onderwerp: Re: The song of the night. | |
| |
| | | | |
| | Permissies van dit forum: | Je mag geen reacties plaatsen in dit subforum
| |
| |
| |
