Shock... [Thornpaw&Ashfur]

De koele ochtendwind streek tegen zijn haren in, snorrend liet Raven zich nog even in zijn droom. Het leven was prettiger geworden, en nu Newleaf aan was gebroken werd het alsmaar fijner. Na nog een lange tijd warm in het stro te hebben gelegen hees Ravenpaw zich op van zijn slaapplaats. Een glimlach versierde zijn gezicht en zodra hij de zon door de spleten van het hout de schuur in zag schijnen werd zijn humeur alsmaar beter. 'Good morning!' Snorde hij. De zwarte kater sprong van de verhoging en liet zich op een muis vallen waardoor het diertje meteen de dood had gevonden. Met een klein gebed boog Raven zich over zijn vangst en scheurde hij het vlees aan flarden.

Zijn buikje was vol en hij had zichzelf netjes de tijd gegund om zich te wassen. De ochtend was aangebroken en de frisse geuren van de nacht waren nog duidelijk te ruiken. 'Beautiful!' Snorde Raven. Zijn humeur werd met elk ogenblik beter. Hij maakte een sprong over een uitgestoken wortel van een boom en liep vrolijk verder door het bedauwde gras.

Thornpaw en Ashfur weten nog niet dat hij een Rogue is ofzo, ze weten nog helemaal niks. Ze denken dat hij een Clankat is ofzo.

Ashfur liep naar de grens van de Windclan. Hij snoof de frisse ochtendlucht op, en stapte over de grens. Behoedzaam keek hij om zich heen. Geen kat te bekennen. Het was rustig. Iets te rustig. Hij spitste zijn grijze oren, en ving elk kleine geluidje op. Hij liep naar de verlaten schuur waar hij vaak op ging zitten. Ashfur stond stil toen hij een stem hoorden. 'Good morning!' Hé wie kon dat zijn? Langzaam sloop hij naar de bosjes en keek naar de pikzwarte kat. Hij deed Ashfur aan een raaf denken. Een grijns versierde zijn mond. Hij likte een paar rare plukken recht en liep uit de bosjes. 'Hallo daar.'' Zei hij op een emotieloze toon. Hij liep naar het schuurtje toe en ging er op zitten. 'en wie ben jij?' zei hij terwijl hij op de kat neer keek. Hij zwiepte zijn grijze staart over zijn poten heen. Deze kat was voor hem onbekend. 'Wat doet een mede clankat nou hier?' Dacht hij bij zichzelf. Hij keek de zwarte kater recht in zijn ogen. Hij wiebelde met zijn neus en gaapte nog eens luid. Ashfur likte zijn poot en haalde hem een paar keer over zijn kop. Ashfur sprong van het schuurtje, en ging voor de zwarte kater zitten.

-FLUT-

Thornpaw keek over het territorium uit. Vandaag was het perfect weer. Niet te warm en niet te koud. Plotseling had ze een enorme zin om te rennen. Ze wierp even een blik op de apprentices den maar zij was het eerste wakker. Ze begon te rennen. De bomen schoten voorbij. Na een dikke toen minuten kwam ze hijgend tot stilstand. Ze had echt al ver gelopen. Ze wist niet meer zeker of ze nog in haar territrium was. Plotseling rook ze windclan geur. Het was nog vers. Thornpaw snuffelde nog eens. Vandaag zou ze spoorzoeken oefenen. Ze had ng geen mentor dus ze probeerde zichzelf te trainen."eerst was die naar links gegaan en dan naar rechts..." mompelde de apprentice in zichzelf. plotseling zag ze een gebouwtje. "Een Twoleg nest?" zei ze verbaasd. Het geurspoor liep inderdaad naar daar. Behoedzaam schuifelde ze naar het gebouwtje.'en wie ben jij?' Thornpaw maakte een sprongetje. Dat was Ashfur! wat deed die daar? De kleine poes sprong op het muurtje. Er was nog iemand! Plotseling schoof ze uit.Een stuk steen kletterde op de grond. Thornpaw wist dat ze zichzelf verraden had. Ze kon nu beter maar helemaal tevoorschijn komen."Dag Ashfur" zei ze op een toontje alsof ze hier dagelijks kwam. "En... dag vreemde kat" Ze keek naar de zwarte kat. "Shadowclan? Thunderclan? Neen, geen windclan..." mompelde ze in zichzelf. Ze keek peinzend naar de kater en wachtte tot hij iets zou zeggen.

Onderwerp: Re: Shock... [Thornpaw&Ashfur]