In the problems

Onderwerp: In the problems zo 19 aug 2012 - 20:48

De jonge Apperentice Mockingpaw liep naast het donderpad. Nouja, hij wist niet dat dat het donderpad was. Mockingpaw had nog geen mentor gehad, maar wel had hij eens op de loer gelegen tijdens een training van een andere Apperentice. Eigenlijk was Mockingpaw een slimme kater. Hij hield altijd rekening met de wind zodat andere katten of prooidieren zijn geur niet opvingen. De zwart bruine kater met ambere ogen liep vedder langs het zwarte pad, zoals hij het noemde. Na een tijdje lopen aan de zijkant van het pad zag hij een kleine vogel zitten op het pad. Uit instinct dook hij ineen en hij ging plat op zijn buik liggen, zoals hij de katten tijdens hun training had zien doen. Mockingpaw's ogen stonden recht op de kleine vogel gericht. De grijns op zijn gezicht was vol vastberadenheid om het beest te vangen voor zijn clan. Hij wilde dat hij wat had om trots op te zijn. Weer concentreerde Mockingpaw zich op zijn kleine prooi. Zijn ogen strak gericht en zijn spieren gespannen, klaar voor een sprint en vervolgens op het diertje te springen. Één, twee, drie ! Zei Mockingpaw in zijn gedachte en hij zette zich af en sprong op het diertje af. Tijdens zijn sprong vloog het diertje weg. Mockingpaw stak zijn klauw uit maar miste. Opeens hoorde hij veel kabaal, een getoeter. En in een fractie van een seconde werd hij geraakt door iets hard's in zijn zei. Mockingpaw werd door de lucht geslingerd en kwam met zijn rug op het zwarte pad terecht. Een kreet van pijn verliet zijn mond. Steken gingen door zijn nek en rug. Hij zag dat het ding wat hem pijn had gedaan hem voorbij raaste, blijkbaar toonde ze geen enkele interesse in de Zwart bruine kater. Mockingpaw voelde weer de pijn in zijn nek en rug. Zijn ogen rolde in hun kassen en voor de laatste keer voelde hij die vreselijke pijn, todat hij zijn ogen sloot en bewusteloos op het zwarte pad lag. Om zijn kop heen lag een plas bloed wat uit een hoofdwond stroomde en zijn zwart bruine vacht kleurde langzaam rood..

[Open Shadowclan katten.]

Onderwerp: Re: In the problems ma 20 aug 2012 - 10:20

Rustig liep Brambleberry het kamp uit. Ze had al de hele ochtend bij Dimkit gezeten, nu was het tijd voor haar zelf. Het middagzonnetje scheen op haar lichtgekleurde vacht, wat ze fijn vond, maar ze wist eigenlijk niet precies waar ze heen zou gaan. Toen kreeg ze een idee. Als ze nou het donderpad zou checken, kon ze meteen kijken of ThunderClan weer op hun territorium waren geweest. Die softies waren nooit te vertrouwen. Rustig ging ze op pad naar het donderpad. Ze rook allerlei prooigeuren, maar die negeerde ze. Dat zou ze later wel doen. Aangekomen bij het donderpad spitste ze haar oren. Eerst leek ze niks te horen, maar later hoorden ze een harde kreet. Ze rende er heen, maar was het spoor kwijt toen de kreet op hield. Ze ademde diep in en rook de scherpe stank van bloed, die ze volgde. Ze kwam aan bij een apprentice van haar Clan, die ze op de weg zag liggen. Snel sleepte ze hem naar de kant, een bloedspoor achterlatend. Ze begon het bloed van zijn vacht te likken, wachtend tot hij wakker zou worden.

Onderwerp: Re: In the problems wo 12 sep 2012 - 20:34

Amberpaw was uit jagen. Hij had al een hele buit bij elkaar geschraapt, dat was zeker. De clan zou zeker trots zijn! Hij ging kijken bij het donderpad. Misschien zou hij daar een muisje of twee vangen. Hij was blij. Zijn dag kon bijna niet meer stuk. Bijna... Hij kwam aan bij het donderpad en zag Brambleberry iemand likken. "Hoi Brambleb....". Hij kwam niet verder toen hij Mockingpaw zag liggen."Nee! Mockingpaw!" riep hij bij het zien van zijn holgenootje. Hij spurtte met de snelheid van de LuipaardClan naar hem toe. "O nee..." murmelde hij. Hij wist niks te doen, dus ging hij helpen met likken. Tot zijn dood.

Onderwerp: Re: In the problems wo 12 sep 2012 - 20:41

_{Haar oren waren gespits en Dawn liep rusti ghet camp uit. Ookal had ze nog geen mentor ze was een goede jager en ze was al redelijk vaak het camp uitgegaan op patrouilles waardoor ze het territorium goed kende. De zintuigen van de zwarte poes stonden op scherp toen ze door het moerassige gebied van de Shadowclan, opzoek naar prooi. Haar zwarte pupillen werden groter en het gele gedeelte trok zich behoedzaam terug. Vaag geritsel klonk achterhaar, een dikke bosmuis was bezig tussen de dikke wortels van een boom nootjes te knagen. Dawnpaw haar jachtinstinct borrelde op en ze zakte onmiddelijk door haar knieën en sloop geluidloos maar snel op het beest af. Haar flanken wiebelde heen en weer, klaarmakend voor de sprong. Plots hoorde ze een gemengde angst en doodskreet door het territorium heen. De muis schrok en vluchtte weg door de bosjes. Dawn lette al nie tmeer op het beest en keek angstig in de richting waar het geluid vandaan kwam. Ze herkende de stem maar ze kon niet meer herinneren van welke kat het was. Snel zette ze haar pas in een drafje en later in een snelle ren richting het Thunderpath, tenminste dat had ze gehoord van de elders. Ze hadden dat vertelt toen ze nog een kitten was. Aangekomen ziet ze welke kat de kreet naar haar oren toebracht , het was Mockingpaw. Brambleberry stond over hem heengebogen en likte verschillende bloedresten van zijn vacht. 'Moet hij niet naar het camp?, naar een medicinecat?' Riep ze angstig naar de poes die over hem heen gebogen stond. Plots herinnerde ze zich iets. Sprinrag Dacht ze in zichzelf, ze had de medicine cat er vaak over horen praten dat eht wonden stopte bloeden. Snel rende ze terug en zocht een paar spinnenwebben op en weefde het weefsel op haar poot heen. Snel rende ze terug en drukte het spul op de ergste wonden van Mockingpaw}

Onderwerp: Re: In the problems wo 12 sep 2012 - 21:05

Mockingpaw hoorde vaag allemaal geluiden om zich heen. Zijn kop deed vreselijk pijn en hij kon zijn ogen niet eens open doen. Zijn kop voelde zwaar en hij bleef als verlamd liggen. Hij wilde praten, maar er kwam niks uit zijn mond. Langzaam opende hij zijn rechteroog half, en een lichtstraal drong zijn oogkassen binnen. Even knipperde hij en zijn andere oog ging ook open. Alles deed pijn, zijn hoofd, poten, rug, nek en zelfs zijn buik deed pijn. Hij voelde zich misselijk en hij moest moeite doen om bij bewustzijn te blijven. Weer knipperde de zwarte kater en hij probeerde weer wat te zeggen, maar er kwam alleen een zacht gemurmel uit zijn keel. Hij hoorde wat stemmen en hij rook verschillende katten, maar hij was te moe en te veel in shock om alles meteen te kunnen herkennen. Mockingpaw probeerde na te denken, ookal werd daardoor zijn hoofdpijn erger. Hij rook vaag de geur van Shadowclan, en dat stelde hem wel wat extra gerust. Ook voelde het niet meer aan alsof hij op het Donderpad lag, gelukkig maar. Nee, hij lag op een zacht bed van gras. Mockingpaw kwam weer een beetje tot rust en weer deed hij een poging om te kijken en ruiken wie er bij hem waren. Hij voelde dat hij werd gelikt aan zijn wonden en ook een zacht goedje wat tegen een van de wonden werd aangeduwd. Zijn gele ogen keken wat verward uit zijn kassen en als eerste herkende hij Brambleberry, één van de poezen uit zijn clan. Ze likte zijn wonden samen met een andere kat, een Apperentice. Even snoof hij zachtjes en hij herkende vaag de geur van Amberpaw, een andere poes uit Shadowclan. En als laatste herkende hij de poes die een zacht goedje op zijn wonden deed, het was Dawnpaw. Even sloot hij zijn ogen nu hij wist bij wie hij was, en hij was veilig. Weer voelde hij zijn kop zwaar worden, en bijna verloor hij het bewustzijn weer.

Onderwerp: Re: In the problems do 13 sep 2012 - 18:33

_{Amberpaw was nog steeds Mockingpaws wonden aan het likken. Opeens hoorde hij geritsel achter zich, en rook door het bloed Dawnpaws geur. Ze waren allemaal in shock. "Moet hij niet naar het kamp? Naar een medicine cat?" vroeg Dawnpaw. Opeens stoof ze de bosjes in, en kwam terug met spinrag om haar poot. Hij hield op met likken. Hij zei: "Naar het kamp slepen zou zijn wonden alleen verergeren. Dawnpaw, aan jou de taak het bloeden te stoppen. Dan zal ik wel goudsbloem gaan zoeken, zodat zijn wonden niet gaan ontsteken". Hij stoof weg. Hij kon er niet aan denken zijn holgenootje te verliezen. Hij keek rond en zag een plukje goudsbloem. Hij plukte het en snelde terug. Eenmaal aangekomen kauwde hij op de goudsbloem en spuugde het op de wonden. Nu zou het niet ontsteken. Bezorgd keek hij toe, en zag dat Mockingpaw zijn kop ophief. "Mockingpaw!" riep hij, maar Mockingpaw lag alweer op de grond. Hij keek toe, hopend op een teken van leven.

Amberpaw is geen poes Mockingpaw, maar een kater xP}

Onderwerp: Re: In the problems do 13 sep 2012 - 19:08

_{"Naar het kamp slepen zou zijn wonden alleen verergeren. Dawnpaw, aan jou de taak het bloeden te stoppen. Dan zal ik wel goudsbloem gaan zoeken, zodat zijn wonden niet gaan ontsteken". Zei Amberpaw en ze stoof weg de bosjes in. Dawn kee haar na, daar stond ze dan. Naast een halfdode apprentice waarvan zijn leven van drie katten afhangt. Als hij nu zou sterven dan zou ze zich euwig schuldig voelen. De dot spinnenrag werdt alsnel rood door het bloed. Snel pakte de zwarte apprentice een nieuwe dot die ze om haar andere poot had geweven en drukte het tegen zijn wonden aan. Langzamerhand begon het bloeden minder te worden en ging er een korst vormen op de wond. Een opgeluchte zucht verliet haar longen maar ze bleef op de wond drukken met het Spinrag voor het geval het weer begon te bloeden. 'Mockingpaw , alsjeblieft verlaat de Shadowclan niet. Het is jouw tijd nog neit om te gaan jagen met de Starclan.' Een traan pinkelde weg langs haar wang en viel op zijn schouder 'Don't leave me, mine friend.' Tranen zwollen op als ze er aan dacht dat ze hem misschien nooit meer rond zag dartelen door het kamp heen. Nooit meer zien slapen in the apprentice en , nooit meer naast hem rennen. Nooit meer.}

Onderwerp: Re: In the problems zo 30 sep 2012 - 19:04

Hij voelde zich vreemd. Het leek net of de zwarte kater in een soort slaap was waar hij nooit meer uit kon komen. Op de achtergrond hoorde hij verschrikte stemmen. Mockingpaw wilde zijn ogen openen maar hij kon niet, het leek net of zijn ogen zaten vastgevroren. Opeens voelde hij iets op zijn buik vallen, iets warms leek zijn lijf binnen te dringen en nieuwe hoop te geven. Hij kreeg een steek in zijn rug en kreunde toen. Hij hoestte en opende zijn ogen eindelijk. Uit angst en shock sprong hij half overeind en hoestte weer, maar dit keer hoestte hij iets op. Hij keek naar het gras en begon een rood gloedje op te hoestten, het was bloed. De kater voelde zijn kop weer zwaar worden, maar hij vocht. Hij vocht om bij deze katten te blijven, het was zijn tijd nog niet!

~Vet flut, maar moet veel posten~

Onderwerp: Re: In the problems wo 14 nov 2012 - 20:02

.Dawnpaw schreef:: _{Vol hoop keek Dawnpaw naar Mockingpaw. Hij moest het gewoon redden het moest, ze wilde geen apprentice missen in de den. Het zou een stuk leger zijn. Er stond een sterke wind waardoor Mockingpaw op de trek lag en hij daardoor kou kon vatten. Wat nog erger zou zijn aangezien hij dan nog slomer zou genezen. Een zucht verliet haar longen, ze duwde met haar voorpoot tegen de borstkas van de kater. Misschien als hij de plek waar zijn hart zat zou masseren dat hij dan zou bijkomen. Een traan bengelde langs haar wang die viel op zijn vacht en langzaam doordrong tot zijn huid.

-Moeilijk om op dode katten te reageren x'D-}

Onderwerp: Re: In the problems