Wait, is this Riverclan ??

Stormstar zat naast de rivier, zijn blik was dromerig. Hij kuchtte even, en voelde de wind langs zijn neus gaan. Zijn staart lag over zijn poten, terwijl hij daar zat. De ogen van Storm waren op de rivier gericht. Hij werd geconcentreerder terwijl hij aan de rand zat, wachtend. Hij keek even op, en zag een vogel voorbij vliegen. Hij zag de vogel op de wind wiegen, glijdend door de lucht. Zijn ambere ogen, wijs en geduldig gleden van boven weer naar de rivier. De aarde was nog iet wat vochtig van de dauw, waardoor zijn poten wat viezer waren. Hij sloot zijn ogen, en slaakte een rustige zucht. Toe hij ze opende waren ze opnieuw naar de rivier gericht. Er sprak beheerste rust over Stormstar zijn lichaam, terwijl hij een bewegend object observeerde. Het was een kleine, jonge karper. Zijn bewegingen waren soepel, het water wentelde om de vis heen. Stormstar's ogen waren vol op de vis gericht. Hij zat er nu al een tijdje, waardoor hij niet meer opviel voor de vissen. Het was een manier van vissen, waarvoor je gedult nodig had. Héél veel gedult, je moest je beheersen en gekalmeerd zijn. Door deze techniek, kwamen de vissen veel dichterbij. Dus, als de vissen dichterbij kwamen was je vang kans veel groter. Het kwam vaak voor, dat een vis weg schoot voordat een kat er nog maar naar keek. Stormstar kwam rustig, langzaam naar voren. Hij had zich deze techniek al jong aangeleerd, al was het moeilijk geweest. Vele keren had hij gefaald, en soms deed hij dat nog. Maar omdat hij zoveel had geoefend, kwam dat steeds minder voor. Hij vroeg zich af, of hij het Stormpaw en Breakingpaw kon leren. Breaking zou er waarscheinlijk te weinig zelf vertrouwen voor hebben. Maar ze had wel gedult, dus er zat een kans in. Stormpaw? Die kon nog moeilijk geen tien seconden stil zitten. Hij had er waarscheinlijk geen gedult voor, en na vier seconden vragen wat hier het praktisch nut van was. Hij lachtte in zijn gedachtte. Hij vond de jonge kater heel erg aardig en blij, en Breaking erg lief. Toen ging zijn aandacht weer naar de vis, die zijn kant op zwom. Hij zag wat waterplanten onder in de oever. Waarscheinlijk dacht de vis daar een lekker hapje te halen. Maar dit keer, was hij zelf het lekkere hapje, als Storm hem wist te vangen. Rustig telde hij af, verder.. verder.. Tot de vis dichtbij genoeg was. Toen schoot de rechter klauw van Stormstar het water in. In het water sloeg hij zijn grote klauwen uit, en stak die in het schubben dek van de vis. De karper wist niet wat hem overkwam. Het beest wilde wild wegzwemmen, maar zat vast in de ijzere greep van Stormstar. Een sluw lagje verscheen op het gezicht van de leader. Hij trok met kracht en snelheid zijn poot terug -Plus vis- Storm gooide het beest op de kant, dat wild spartelde. Hij stond op, en sloeg met zijn staart. Zijn klauw ging opnieuw naar de vis, hij drukte het dier tegen de grond. Hij beet fataal in de kop van de karper, tot het absoluut dood was. '' Ik dank Starclan voor het leven van deze vis. Ik ben verdeerd deze vis te mogen vangen, voor mijn clan. Hij zal zorgen voor een ander leven.'' Stormstar sprak naar de Starclan in gedachten. Hij keek op, en slikte bloed van zijn kin. Hij rook een andere geur.. Het zal toch niet waar zijn he? Snel spoelde hij zijn poten en kin af. Hij verstopte de vis achter een van de stenen. Daarna sloeg hij geiriteerd met zijn staart. Hij trippelde naar wat varens verderop,-Een grens punt- en liet daar een verse geur mark achter. Hij volgde de geur, verder zijn territorium in. Uiteindelijk, zag hij een witte vacht. Het was de rug van een witte Windclan poes, jippie. Hij schraapte zijn keel. Ik denk dat jij je op verkeerd territorium bevind, jonge dame.'' Zijn stem was treng en beheersd.

Stormstar keek kalm naar de jonge poes. Hij zag haar langzaam omdraaien, in haar ogen kon hij iets van angst ontrafelen. Dat was ook niet erg gek, Stormstar was niet een kater waar je graag ruzie mee had. Hij was een robuuste kater, met brede kop. In zijn lichaam hadden zich sterke speiren ontwikkeld, en zijn uiterlijk gaf zijn ervaring in de strijd aan. Hij kuchtte even, en sloeg met zijn staart. ''Ssss sss sorry..'' Stotterde de witte windclan poes wat angstig en ze dook een beetje ineen. Stormstar keek haar enkel strak aan, ze was van een andere vijandelijke clan. Dus zijn vriendelijke en goedhartige kant was niet zichtbaar. Hij trok wat ongeduldig met zijn oor. ''Iiik wist niet dat dit Riverclan gebied was..'' Volgendsmij was de geur markering voldoende genoeg, hoe kon ze dat nou niet weten? ''Dan denk ik, dat je erg in de war bent,..'' Zijn toon was vragend, doelend op haar naam. Misschien zou hij haar nogmaals tegenkomen, op een moment dat hij haar nodig had. Hij snoof de lucht op, er waren niet meer Windclan katten, alleen zij. Hij besloot iets aardiger te doen. Wat scheelt er? Ik zie in je ogen dat er wat is.'' De vraag was vrij direct, en waar het op stond. Hij draaide nergens om heen, en ging meestal gelijk door ze. Misschien, zou de poes hem niet geloven, dat hij wist dat er iets was. Maar een van Stormstar's kwalitieten wasdat hij kon zien aan een enkele blik van iemand, dat die gene wat dwars zat. Het was een erg belangrijk element van hem, als leader. Hj wist met dezelfde methode ook gelijk, of iemand loog of bedroog. Hij hield zeker niet van leugenaars, eerlijk duurt het langst had hij geleerd.
''Wees niet bang, ik zal je geen kwaad doen. Als je dat wil, kun je verhaal kwijt, als je daarna het Riverclan territorium verlaat. Stormstar keek haar rechtvaardig aan, zijn houding wat meer ontspannen. Hij ging rustig zitten, sloeg zijn staart om zijn poten, en wachtte op antwoord. Hij keek omhoog naar de bomen, zag de bomen wiegen in de wind, bladertjes vallen van de takken. Hij hoorde de rivier stromen, een stromend organisme. Hij dacht aan verschillende dingetjes, en net als hij leek de poes even zijn aanwezicheid te zijn vergeten. Hij knipperde even eenmaal met zijn ogen, en keek de poes weer aan. ''Spreek, ik zal niet bijten''

Srry, weinig inspiratie ^^''