Frostpaw ~ May the icicles light your path

Personality: Frostpaw is aardig, maar erg binnen de lijntjes. Hij denkt snel dat hij stomme dingen doet en faalt in zijn opdrachten. Hij wil het liefst alles zo goed mogelijk hebben, al zou hij nooit opscheppen. Hij is erg stil en onopvallend.

Story: Frostkit is geboren in WindClan, hij was vroeger een erg stille kitten zonder genot. Zijn broertjes deden meestal erg flauw tegen hem, ze gingen de Nursery uit zonder dat het mocht van hun moeder wanneer ze even weg was. Frostkit zou dan op ze moeten letten omdat hij de oudste is, maar hij ging de Nursery niet uit zonder toestemming. Toen de kittens 6 Moons waren mochten ze al in het kamp rondlopen. Nog steeds deden zijn broertjes erg flauw tegen Frostkit, vooral omdat ze zeiden dat zij eerder Apprentice werden dan hem omdat hun beter waren in vechten omdat ze het geoefend hadden tijdens het spelen. Dit had Frostkit erg geraakt. De avond voordat ze Apprentice werden die volgende ochtend slopen zijn broertjes het kamp uit om alvast te kijken hoe het was. Frostkit verbood het ze en werd boos, zijn broertjes zeiden dat ze zeker voorzichtig zouden zijn dus Frostkit gaf ze toestemming, maar op een voorwaarde, dat ze dicht bij het kamp bleven. De broertjes gingen ermee akkoord en slopen het kamp uit in Frostkits zicht. Toen ze uit het kamp waren liep Frostkit terug naar de Nursery om nog even met zijn moeder te praten. Toen Frostkit en zijn moeder gingen slapen waren zijn broertjes nog steeds niet terug, Frostkit begon zich zorgen te maken, al dacht zijn moeder dat ze stiekem in de Apprentices den gingen overnachten om alvast een plaats te zoeken. De volgende ochtend werd Frostkit wakker, zijn broertjes waren nergens te bekennen. Toen de ceremonie werd aangekondigd ging Frostkit alvast bij Hollystar zitten om zijn Apprentice naam te krijgen. Zijn moeder ging naar de Apprentices den om haar twee zoons wakker te maken, het zweet brak Frostkit uit, zijn broertjes lagen daar helemaal niet... Zijn moeder kwam verbaasd naar buiten en vroeg aan hem of hij zijn twee broertjes had gezien. Frostkit bekende alles met tranen in zijn ogen, een kleine patrouille ging opzoek naar de twee kittens, maar kwamen zonder resultaat terug. Ze vertelde dat hun spoor in de buurt van een paar dassenburchten ophield en dat er een sterke geur van das was te ruiken. Frostkit en zijn moeder waren erg bezorgd en verdrietig, ze gingen van het ergste uit... Toen Frostkit zijn Apprentice naam had gekregen en al een paar keer het kamp uit geweest was ging hij naar de plek van de dassenburchten. De burchten waren verlaten, dus was het ongevaarlijk. Frostpaw stond er middenin toen hij een erg stinkende geur rook, hij volgde de geur omdat hij dacht dat het oude dassenpoep was. Maar hij trof iets heel anders aan... Twee verscheurde lijkjes lagen bij een paar burchten, de wonden zagen er smerig uit en de ogen waren eruit gerukt. De lijkjes lagen er allang, het waren zijn broertjes... Vol schrik rende Frostpaw weg, hij vertelde het aan niemand, omdat hij het eigenlijk nooit meer wilde zien...