The Fairy Tail is over. [.Mintpaw]

Eerst had hij het niet zo goed begrepen, alles was aan zijn ogen voorbijgegaan, zonder dat hij er op had gelet. Smoketear en Lastbreathe die zo gezellig me elkaar waren, de jonge warrior poes die steeds dikker bleek te worden. Hij had er beter op moeten letten, maar nu was het al te laat. Zijn vader was opnieuw vader geworden, echter met een andere poes. Waarom? Vol verbazing had hij toe gekeken toen de kittens het camp in werden gedragen. Sommige leken op zijn vader en andere op Lastbreathe. Hij begreep het meteen,zijn vader was een verrader. ''Idioot!'' hij schreeuwde het uit, maar of zijn vader iets door had. Daarna rende hij het camp uit en vluchtte weg van zijn vader, van iedereen om zich heen. De tranen ontstonden vanzelf tijdens het rennen en hij keek niet meer naar waar hij naar toe ging. Zijn hart klopte in zijn keel en de wind blies over zijn donkerbruine rug. Hij rende een lange stuk door en dacht na. Breakingpaw, Applepaw, Smokepaw. Familie van hem en vrienden, Applepaw was alleen een vriendin. .Mintpaw? Was zij ook nog een vriend of was dat voorbij? Moonshine. Zijn mentor, echter had hij nog helemaal geen training gehad. Ze vergat hem gewoon. Hij zal een mislukking worden, nooit zal hij een goede warrior zijn. Iedereen leek hem te vergeten, hij was niks. Gewoon lucht. Hij bestond niet. Maar waarom? Wat deed hij dan verkeerd, wat moest hij anders doen. Vrienden maken? Meer met ze om gaan, dat was wel handig. Maar zij gingen ook niet met hem om! Autumnpaw. ademde even boos uit en richtte zijn kop op, waardoor zijn koperen ogen het pad voor hem konden zien. Echter te laat, het ging opeens naar beneden. Hij probeerde nog te remmen, maar hij had al te veel vaart en rende recht de heuvel af. Hij sloeg over de kop, maakte wat koprollen en landde in de struiken. Op zijn rug bleef hij even liggen, half hangend in de takken. Auw. Wat was hij toch een kluns, een glimlachte hij. Goed, in blunders maken bleef hij de kampioen. Hij draaide zich om en kwam met veel moeite de struiken weer uit. Bladeren bleven aan zijn vacht hangen en een takje lag op zijn kop. Hij schudde het er vanaf en keek op. IEKS! Voor Autumnpaw. stond een jonge Apprentice, even oud ongeveer. .Mintpaw. Zijn oude vriendin, toen ze nog kittens waren. Hij dacht terug aan hun eerste ontmoeting, toen het had gesneeuwd en ze in de sneeuw speelde. Hij had gevraagd of ze vrienden bleven en zij had ja geantwoord. Maar het was mislukt. Meteen sprongen de tranen weer in zijn ogen en hij slikte. Alles leek fout te gaan. ''.Mintpaw'' het kwam er schokkerig uit en hij liep naar haar toe. Ze was alleen, samen met hem. ''Mijn vader....'' fluisterde hij, ''Hij heeft me verraden, mijn siblings'' vervolgde hij fluisterend. Hij ging tegen over haar zitten en keek haar triest aan. Praten. Autumnpaw. wou praten, over nu en over vroeger. Samen met .Mintpaw.