-Through the rain-

Onderwerp: -Through the rain- di 7 aug 2012 - 19:20

Ze veegde met haar witte voorpoot wat restjes muis van haar mond weg, en knipperde met haar ogen. Haar vacht was doorweekt door de stormbui die aan de hemel loeide. Wind sneed in haar gezicht toen ze een paar stappen voorwaarts zette. Het was nou niet zo erg. Een beetje regen kan toch geen kwaad? Vooral nu in het warme weer kan een koude douche wel eens van pas komen. Het gaf de plantjes water, en zorgde voor een leuke verfrissing. Haar gouden ogen schenen prachtig door de regen heen. Al vanuit de verte zag je de twee goudgele bollen schijnen. Nu in haar territorium kon dat geen kwaad. Maar als ze plots iemand moest gaan besluipen, viel het echter niet echt goed mee. Een klein wolkje gleed als een zucht uit haar mond. Er lagen overal plassen op de grond. Dus, het was er door, of erover. Ze besloot maar voor dat tweede te gaan. Toen ze een paar meters voor de plas stond nam ze een aanloopje, en duwde haar af vlak voor het water dat op de grond lag. Het figuur van Firevoice die door de lucht vloog was na een paar seconden alweer verdwenen. De Thunderclan kattin landde op al haar vier pootjes, maar verloor even haar evenwicht. Na een paar tellen herpakte ze haar, en balanceerde ze haar lichaam weer. Ze liet een zachte kreun van opluchting horen, en liep dan verder. Het regende nog steeds, alhoewel het nu wat geminderd was. Ze stak haar neusje nog eens in de lucht, en snoof de frisse wind in. Ze wist als het had geregend de hemel vol zat met verse geuren en zuurstof. Ze dacht altijd dat je dan langer kon lopen omdat je dan meer zuurstof binnen kon happen. Maar natuurlijk lag dat aan de kat zelf. Firevoice grinnikte eventjes en begon weer te draven. Dit woud voelde zo bekend aan voor haar. Hier was ze in geboren, en in opgevoed. Ze had hier haar eerste muis gevangen. En haar eerste vogel gezien. Ze kende het beter dan wie dan ook! Ze trok even met haar oren toen ze iets hoorde. Haar nekvel prikte bij de geur die ze toen in ademde. Rogue!

+Cristiano

Onderwerp: Re: -Through the rain- wo 8 aug 2012 - 12:48

_{Het geluid van de druppels die neervallen op de aarde had een zacht ritme. Alsof het gewoon muziek was. Cristiano zat ergens verscholen onder een struik, de kleine twijgjes zaten nu al verstrikt in zijn korte vacht. Zodra de regen geminderd was zou hij zichzelf weer eens schoon moeten maken. Voor hem lag een aardig grote plas, hij wist niet eens hoe diep. Langzaam hief hij een pootje op en kroop een stukje onder de struik uit. Meteen werd zijn kop belaagd met druppels, maar hij negeerde die kleine waterdeeltjes. Langzaam dipte hij zijn poot in de plas en voelde het koude water op zijn voorpoot. De plas was niet te diep, dus hij kon er gewoon doorheen. De Rogue hief zijn kop op en richtte zijn blik naar de hemel. Donkere wolken cirkelde boven zijn kop, maar de regen verminderde wat. Snel wurmde de kater zich onder de struik uit en schudde zijn vacht uit. Talloze druppels werden uit die korte haren geschud en een paar belandde er weer op. Cristiano probeerde enige geuren te ontdekken, maar de regen had alles uitgewist. Niet dat hij niet meer wist waar hij was. Nee, hij bevond zich ergens bij een ThunderClan grens. De weg naar huis was ook niet moeilijk te vinden. Maar het enige wat wel een beetje jammer was, was dat er ieder moment een ThunderClan kat langs kon komen. En dan ook nog eens onverwachts. Cristiano bekeek zijn omgeving en toen hij even niets zag vervolgde hij zijn pad weer. Maar iets trok zijn aandacht toen hij maar een paar passen had verzet. Een beweging in zijn ooghoek. Langzaam draaide hij zijn kop om en zag hetgeen dat hij al verwacht had. Een ThunderClan Warrior. Maar ook een poes. Een speelse glimlach verscheen op zijn gezicht en hij keek recht in die goudgele ogen. "Een ThunderClan kat," Zei hij zoet, maar bleef toch een goede afstand van haar verwijderd. Hij kon zien aan haar houding dat ze niet al te gezind was met zijn aanwezigheid hier. "Op zich heb ik nog niets fout gedaan. Ik sta niet op jouw gebied. Dus zeg aar wat je wilt, ik ga hier niet weg." Een beetje arrogant hief hij zijn kop wat hoger op en keek de poes aan.}

Onderwerp: Re: -Through the rain- wo 8 aug 2012 - 13:51

Ze draaide haar om en accepteerde het lot dat de Starclan haar toewenste vandaag. Een bleke rogue met spatten grijs glimlachte naar haar, op een manier die ze niet kon verdragen van rogues. De rood/witte kattin snoof diep, en luisterde naar wat hij te zeggen had. "Een ThunderClan kat," Ze knikte kort en vouwde haar oren naar achter. Haar houding was echter nog steeds stijfjes. Ze zat als een gehandicapte aan de grond geboord. Ze wist perfect wat te doen, maar wou eerst weten wat die kater murmelde. "Op zich heb ik nog niets fout gedaan. Ik sta niet op jouw gebied. Dus zeg aar wat je wilt, ik ga hier niet weg." Een glimlach krulde rond haar lippen. Geen aardige, een stekelige. 'Op zich heb ik nog niks gezegd, en nog geen moer verweerd. Dus je bent nu als stof voor me.' Sloeg ze toe met haar woorden. Ze kon veel verdragen, maar echter géén katten die zich direct uitsloofde, en versier trucjes probeerde uit te voeren. Firevoice hief haar kin op en keek hem neutraal aan. Ze gaf geen kick, en zou dat niet doen zo lang hij op zijn eigen gebied bleef. Dan had ze er geen enkel probleem mee dat 'ie hier was. Maar wanneer hij ook maar één nagel binnen Thunderclan territorium stond, kon hij zich beter voorbereiden op klappen. Heftige klappen.. Haar gouden ogen keken recht in de zijne. In zijn rode ogen. Het was raar hoe sommigen speciale kleurtjes hadden. Als oogkleur toch. Ze had wel eens vaker katten gezien met rode ogen, maar die kwamen zo goed als altijd uit de Bloodclan. Elders zeiden dat hun oogkleur zo was geworden door al 't bloed dat die dronken. Dus die kater was geen rogue, maar een Bloodclanner? Nee, anders had ze de zure geur wel herkend. Nog steeds wachtte ze af op wat hij zou doen. 'Ie kon beter op zijn plek blijven. Ze zou het niet tolereren als iemand op dit gebied kwam!

Onderwerp: Re: -Through the rain- wo 8 aug 2012 - 18:38

_{De houding van de poes werd er niet echt verwelkomender op, haar oren stonden naar achter en dat was niet echt een goed teken. Maar Cristiano zat er gewoon nog kalm bij, zijn vacht nog glad en oren gespitst. Toch zag hij na een tijdje een vreemde glimlach op haar gezicht verschijnen. Niet vriendelijk, maar een begin. 'Op zich heb ik nog niks gezegd, en nog geen moer verweerd. Dus je bent nu als stof voor me.' Haar blik neutraal op hem gericht. Het was leuk om te zien dat ThunderClan niets was veranderd sinds hij de Clan verlaten had. Nog steeds geen vertrouwen in Rogues en de grenzen werden nog wel goed in de gaten gehouden. Cristiano lachte even wat kortaf en stond weer op. Nog steeds een goede afstand verwijderd van de poes. "Dus zolang ik aan deze kant blijf, gebeurt er niets?" Vroeg hij wat kortaf en knikte wat traag met zij kop. Een paar regendruppels vielen op zijn doorweekte vacht. Snel schudde hij deze weer uit en met een soepele beweging stond hij op. "Maar zeg mij eens, wat is jouw naam? Als ik het weten mag." Zei hij na een tijdje en fixeerde zijn aandacht op een klein bloemetje dat vast zat aan een struik. De bladeren bedekt met druppels, maar toch hielden ze stand tegen het gewicht van het water. Hij hief langzaam zijn voorpoot op en tikte tegen de bloem. Meerdere druppeltjes vielen op de grond en de bloem zelf trilde wat na. Vervolgens keek hij weer naar de ThunderClan Warrior en wachtte op een antwoord.}

Onderwerp: Re: -Through the rain- do 9 aug 2012 - 18:09

_{My hands, don't wanna start again
My hands, no, they don't wanna understand
My hands, they just shake and try to break whatever peace I may find

Ze sloot even haar gouden ogen, wat niet echt efficiënt was op dit tijdstip. Een zucht rolde over haar lippen toen ze haar ogen weer opende. Hij stond er nog steeds. Haar wanhopige verbeelding liet haar deze keer in de steek. "Dus zolang ik aan deze kant blijf, gebeurt er niets?" Ze knipperde met haar ogen toen ze naar hem keek. Hij knikte kortaf, dus hij zou 't wel begrijpen, of niet? `Normaal wel ja.´ Waagde ze te zeggen. Iets in haar lichaam tintelde. Haar verstand stond op nul toen ze een paar stappen zijn richting in zette. "Maar zeg mij eens, wat is jouw naam? Als ik het weten mag." Zou ze het wel moeten vertrouwen. Wie weet wie, of wat hij mocht zijn?! Ze slikte de prop die in haar keel vastzat door en straalde een half vijandelijke/half rustige houding uit. `Mijn naam is .. Firevoice.´ Verklaarde ze tot hem. Dit druisde regelrecht tegen de krijgscode in, dat wist ze. Het was verboden met een eenling te praten, zo was de code haar toch toegebracht. `Eh, mag ik de jouwe weten?´ Haar stem beefde een beetje. Nou hoe zou het komen? Ze stond al de hele tijd in de regen. Af en toe veegde ze met haar witte doorweekte voorpoot over de modderige grond, en keek hem afwezig af. Was dit wel een goed idee? Naja, ze vertrouwde hem een beetje. De meeste eenlingen waren al vijandelijk vanaf het eerste moment, en betraden altijd het territorium. Hij voelde zich echter wel geraakt omdat 'ie toch meteen zei dar hij niks verkeerd deed. Of niet soms?

My hands, they only agree to hold
Your hands, and they don't wanna be without
Your hands, and they will not let me go, no, they will not let me go

Ze sloeg haar poot tegen de grond toen een mug rond haar hoofd zoemde. De waterspetters vlogen rond en raakte net de mug. Waarschijnlijk werden de vleugels te zwaar en te slap door het water dat erop rustte, en stortte het dier neer. Met een betekenloze grijns gluurde ze naar het insect dat op sterven lag. Niet dat ze een moordenaar was, nee totaal niet. Het maakte haar lastig, zo'n zoemend geluid dat rond je hoofd steekt. Toch lastig voor iedereen? Na een paar minuten sloeg de stormbui weer toe en namen de wolken plaats aan de hemel. Liters water stortte naar beneden, en Firevoice haar pels werd nog natter dan daarvoren. Ze had geen keus, ze zou moeten gaan schuilen. Als een gek drong ze naar voor, en kroop onder de dicht bijzijnde struik. Het hield de helft van de regen wel tegen, maar smalle druppels plonsde nog steeds op haar roos neusje. Ze sloot haar ogen en genoot van het rustgevend geluid. Het bladerdak ritselde met de wind mee. Alsof ze aan het dansen waren. Het ging allemaal op hun eigen tempo, de omgang van de natuur. In de verte zag ze een spitsmuis die de droogte opzocht van zijn holletje. Geen haar aan haar lichaam dacht eraan om nu haar te laten zien, en achter het prooidier te rennen. Een paar tellen vergat ze helemaal de eenling. Na een tijdje begon ze het vermoeden te krijgen dat 'ie gewoon terug naar zijn kamp zou gerend zijn. Ze stak haar kop naar buiten en bestudeerde snel de plek.}

Onderwerp: Re: -Through the rain-