My heart is broken, thanks sister... [open]

Zo hard als ze kon rende de poes het kamp uit, donekre wolken vormden zich aan de hemel, maar het maakte Linepaw even niks uit. Ze wou niet naar binnen, ze wou niet terug. Even wou ze alleen zijn. Met haar ogen gericht op het pad dat voor haar lag, rende ze door, niks kon haar nu tegenhouden. Bomen raasde langs haar heen tot ze bij de vlakte was aangekomen. Ze vertraagde haar pas en liep naar de rots die daar lag. Snel sprong ze er op en keek ze naar de donkere lucht, een traan rolde over haar wang en zacht voelde ze de eerste druppel op haar vacht belanden. Het werden er al snel meer en samen met de regen groeiden ook de hoeveelheid tranen die over haar wangen stroomden. Haar ogen gericht op de hemel keken verdrietig naar de hoeveelheid druppels die uit de wolken naar beneden vielen. Er leek geen eind aan te komen. Snikkend en huilend ging de apprentice liggen en duwde ze haar snuit onder haar staart. Doodstil bleef ze liggend enkel haar borstkas bewoog, zeer onregelmatig, door het huilen.

Waarom? spookte er door haar hoofd, Waarom? Binnenin leek het alsof haar hart was gebroken en nu hevig bloedde. Altijd was haar zus er voor haar geweest, altijd en nu, plots en zonder dat er iets gebeurd was, was ze onaardig, schelde ze haar uit alspf zij haar grootste vijand was en niks kon ze er tegenin brengen. Dat durfde ze niet, waarom was zij toch zo snel te breken en waarom deed Applepaw zo? Vroeger waren ze zo close! Linepaw kon er geen touw aanknopen, alles was voor haar onduidelijk. Ze kon er ook geen grip op krijgen, ze kon er niks tegen doen. Haar eerst zo trouwe en lieve zusje, was verandert in een verschrikkelijk monster dat haar dag in dag uit pestte. Er waren maar een paar keren dat ze aan haar kon ontsnappen. De kleine poes snikte weer even en keek even rond, haar ogen die nog rood waren van het huilen waren duidelijk zichtbaar in het zwarte van de lucht. Het was immers nog steeds aan het regenen, nu ja, stormen. De wind raasde over het grasland, de lucht was pikkedonker en de regen kwam met bakken uit de lucht, pas nu merkte ze dat ze nat was. Weer rolde er een traan over haar wang en ze wou weer gaan liggen, maar werd toen opgeschrikt door een stem.

- open -

My heart is broken, thanks sister... [open] Dreamerpawsheet-2

Dreamerpaw was aan het jagen geweest, nouja jagen, oefenen dan want ze had helemaal niks gevangen. Ze was wat vedder het Windclan gebied ingegaan en nu was ze een klein beetje verdwaald. Even keek Dreamerpaw rond. Ze was zo gefocust bezig geweest met een konijn volgen, dat ze vergeten was waar ze nu eigenlijk was. Ze baalde van zichzelf en weer keek ze rond. Toen ze niks zag wat haar bekend voorkwam maakte ze rechtsomkeert en ze begon maar te lopen. In de verte zag ze een grote steen, dé grote steen zag ze toen. Wat opgelucht versnelde ze haar pas, maar ze hield in toen ze een aantal spetters op haar neus voelde. Ze keek wat scheel naar haar grijze neusje en er viel weer een druppel op, regen... Weer zuchtte de grijze Apperentice en ze liep maar weer vedder. Toen ze voor de rots langsliep, richting het kamp, hoorde ze wat gesnik. Ze keek omhoog en op dat moment vielen er weer nieuwe druppels naar beneden, in haar gezicht. Geschrokken sprong Dreamerpaw achteruit, ookal had dat geen enkele zin. Ze besloot om maar op de steen te springen en ze sprong er behendig op. Ze bleef op het randje staan omdat ze anders op een andere Apperentice was gesprongen die daar zat. Ze herkende het bijzondere vachtje van de poes als de leerling van Hollystar. ''Linepaw ??'' Vroeg ze wat aarzelend. Het was duidelijk dat de poes huilde, want heel haar lichaam schudde heen en weer. Het begon nu echt te gieten en de wind huilde. ''Wat doe je hier zo alleen ??''

Geschrokken keek ze opzij toen plots haar naam naast haar werd uitgesproken. Even dacht ze dat het de wind was maar al snel zag ze Dreamerpaw staan. Ze vermande zich even en zei, 'Hey' uit haar gedrag merkte je dat er iets mis was, maar wat, tja dat kon je zo niet weten of je moest weten wat er speelde tussen haar en haar zus. Even keek ze weer naar de lucht die pikzwart was en voelde ze hoe de wind haar van de rots probeerde af te duwen, maar ze zou stand houden. Ze zou de wind moeten verslaan en als ze dat niet alleen kon dan samen met een vriend of vriendin. Net zoals Applepaw, ze moest stand houden en proberen zo min mogelijk te breken. Op een dag zou ze moeten terugslaan en zorgen dat Apple haar bek hield, desnoods schakelde ze hulp in, van wie dan ook! Plots werd ze weer uit haar gedachten geschudt door de apprentice naast haar. ''Wat doe je hier zo alleen ??'' vroeg ze en de kleine poes haalde haar schouders op, 'Gewoon, zitten' loog ze en keek naar de koude, grijze steen onder haar, ze wist niet zeker of ze het Dreamerpaw wel durfde te vertellen. Waarschijnlijk zou ze het nog wel even geheim houden al was het maar 10 minuten.

- Ugh flut x3 -

''Hey'' Had Linepaw haar beantwoord, en uit de toon waarmee ze sprak hoorde je zo dat er wat mis was met de kleine poes. ''Gewoon, zitten.'' Zei Linepaw weer simpel toen ze had gevraagd wat ze hier zo alleen deed. De grijze Apperentice slikte even en ze hield haar kopje schuin. ''Linepaw, er is wat mis met je, waar heb je verdriet om ??'' Vroeg ze en keek de andere Apperentice vragend aan. Het was gewoon niks voor Linepaw om zo te doen. Ze kende Linepaw als een vrolijke poes die nooit klein te krijgen was. ''Wat is er ??'' Vroeg ze weer omdat ze nog geen antwoord had gekregen. Dreamerpaw's stem klonk vastbesloten, want ze was niet van plan Linepaw hier achter te laten, in de regen.

- Linepaw zal op de grote steen slapen xD De volgende dag komt ze daar vandaan en komt ze applepaw tegen waarna ze wordt aangevallen en bladibladibla x3 -

De grijze Apperentice slikte even en ze hield haar kopje schuin. Maar Linepaw keek niet op of om, haar tranen leken in deze regen toch gewoon regendruppels, dus dat maakte niks uit. ''Linepaw, er is wat mis met je, waar heb je verdriet om ??'' Vroeg Dreamerpaw en keek haar vragend aan. De apprentice reageerde niet, ze wou het niet vertellen. Hoe kon ze nou vertellen wat er speelde tussen haar en applepaw. Daarbij zou ze het toch niet geloven! Applepaw en zij waren altijd erg close geweest of tenminste daar leek het toch op. ''Wat is er ??'' Vroeg ze weer omdat ze nog geen antwoord had gekregen. Dreamerpaw's stem klonk vastbesloten, maar dat boeide Linepaw niet, 'Gewoon zitten zei ik toch al?' mompelde ze haast onverstaanbaar, oké dat geloofde ze dus niet, maar ze kon het niet vertellen! Ze kon het niet! Wat nou als Applepaw daar achter kwam? Ze zou haar vermoorden! Weer stroomden de tranen over haar wangen, maar wist het snikken in te houden. 'Gewoon zitten' mompelde ze weer en bleef strak voor zich uit staren.

- Verkeerde account, i know xD -

''Gewoon zitten zei ik toch al?'' Mompelde Linepaw en Dreamerpaw zuchtte. Ze zag dat Linepaw weer huilde. ''Gewoon zitten'' Mompelde ze weer en de grijze Apperentice keek naar haar. ''Heeft het te maken met Applepaw ?" Floepte ze er uit en ze keek afwachtend naar de andere Apperentice. Dreamerpaw had wel wat gehoord over Linepaw en haar zus Applepaw, over hun ruzie. ''Line, je kan me alles vertellen hoor.'' Zei ze wat zachter en ze wachtte af.

Flut...

''Heeft het te maken met Applepaw ?" Floepte de poes bij haar er uit en ze keek afwachtend naar de andere Apperentice. Dreamerpaw moest wat gehoord over Linepaw en haar zus Applepaw, over hun ruzie. ''Line, je kan me alles vertellen hoor.'' Zei ze wat zachter. Linepaws lip begon te trillen waarna ze haar tranen de vrije loop liet. 'O..Oké' begon ze, 'Je hebt me overgehaald, ik zal het je vertellen. Alles, alles, zoveel je maar wilt.' Oké dat wou ze niet, maar ze was gewoon zo overstuur dat ze niet echt meer wist wat ze zei. 'Apple... Apple... Apple... Apple...' stamelde ze, maar verder kwam ze niet, ze had het nog niet helemaal verwerkt, of nee beter gezegd, ze had het nog niet verwerkt en nu... Nu moest ze alles vertellen, ze moest wel, ze kon moeilijk het de hele tijd blijven geheim houden. 'Ik.. Apple... Apple... Mij...' probeerde ze weer, maar weer lukte het haar niet. Even snikte ze uit, haalde toen diep adem en ratelde toen aan een stuk door, 'Applepawbeledigtmijsteedsenpestmedeheletijdmetvanallesennogwat.Ikkanhetnietmeeraanen
durfooknietmeerterug.Vroegerwarenwezulkegoedevrienden,maarnu?Nulijkthetalsofikhaargrootste
vijandben!IK KAN HET NIET MEER AAAAN!' Dat eerste deel had Dreamerpaw niet verstaan, daar was ze zeker van, maar die laatste zin zei ze half roepend, dus... Snel dook ze met haar staart in haar snuit en huilde weer. Waarom...?

''Je hebt me overgehaald, ik zal het je vertellen. Alles, alles, zoveel je maar wilt.'' Zei Linepaw overstuur en Dreamerpaw ging zitten. ''Apple... Apple... Apple... Apple...'' Oke, nu wist ze wel zeker dat het om Applepaw ging. ''Ik.. Apple... Apple... Mij...'' Probeerde Linepaw weer en de grijze Apperentice luisterde aandachtig. ''Applepawbeledigtmijsteedsenpestmedeheletijdmetvanallesennogwat. Ikkanhetnietmeeraanendurfooknietmeerterug. Vroegerwarenwezulkegoedevrienden,maarnu? Nulijkthetalsofikhaargrootstevijandben!IK KAN HET NIET MEER AAAAN!'' Ratelde de andere poes en Dreamerpaw keek haar aan. ''Apple is jaloers omdat jij de leerling van Hollystar bent Line, weet je wel dat je echt populair bent? Neem mij, bijna niemand kent me...'' Die laatste woorden zei ze wat zachter omdat ze zich er best wel voor schaamde. Ze is gewoon jaloers Line, en wat kan jou dat schelen, het gaat wel weer over joh.'' Even dacht Dreamerpaw na over hoe teleurgesteld ze was geweest dat ze geen leerling van Hollystar of Inkmask was geworden, ach, ze zal wel niet goed genoeg geweest zijn. Dreamerpaw kraakte zich in haar gedachten echt helemaal af.

Onderwerp: Re: My heart is broken, thanks sister... [open]