Cool down

Onderwerp: Cool down wo 25 jul 2012 - 16:41

Een grijze schaduw gleed geluidloos langs de bomen. Zijn passen waren ruim, en zijn ritme was regelmatig. De bladeren rondom de schim ritselde alsof hun leven er vanaf hing. Na een tijdje betrad de schaduw het zonlicht, en verscheen er een grijze kater met hier en daar witte tinten. Zijn lichte groene ogen flikkerde prachtig op door de zonnestralen die erop weerkaatste. Hij schudde zijn kop, en krabde even onder zijn oor. Niet dat hij jeuk had, maar hij verloor zijn onderpels en dat voelde aan alsof er duizende kleine beestjes over je heen kropen. Met zijn tanden plukte 'ie het overblijvende gras uit zijn nagels. De kater ging weer recht zitten, en liet zijn vaste blik over het domein glijden. Er was niet echt veel te zien. Behalve dan gras, en af en toe modder. Wolftail zuchtte diep, en hees zichzelf recht. Hij zette vaart naar het kamp, en liet zijn lange dikke staart af en toe tegen de bladeren naast hem tikken. het was een prachtige dag. Eindelijk kon je eens genieten van het warme weer. In dit soort dagen hoorde hij normaal te jagen, en de Clan te bevoorraden. Maar gisteren heeft hij extra hard zijn best gedaan, en voor deze dag mee gejaagd. De bruuske kater draafde door de ingang, en bestudeerde even elk detail. De meesten waren erop uit met hun leerlingen. Hij zelf had er geen, dus hoefde Wolftail zich er niet druk over te maken. Hij ging voor de warrior den zitten, en begroette iedere kat die voorbij hem liep. Zijn staart krulde 'ie netjes over zijn voorpoten, en zijn blik was geboord op de kits die in het midden speelde.

[+Secretsong]
-sorry voor kortheid-

Onderwerp: Re: Cool down wo 25 jul 2012 - 18:39

SECRETSONG
"When prayers turn to promises,
not even fate can stand in their way."

Op een dag als deze was er iets dat miste. Hoewel de poes zich nooit tegen zou laten houden door gevoelens zoals deze, was ze absoluut niet emotieloos. Enkel goed in het beheersen ervan en het zorgen dat ze haar niet in de weg stonden. De zon stond hoog aan de hemel en verlichtte de wereld in een zacht gele gloed. Zij had ooit iemand gekend die een persoonlijkheid had als dat van een glinsterende zonnestraal. Zo vrolijk baande het licht zijn weg door het bladerdek, om vervolgens op de grond tot een halt te komen. Secretsong was opweg terug naar het kamp, een paar muizen tussen haar kaken geklemd. Er was geen haast bij. Met kalme passen stapte ze door de kampingang en wandelde meteen richting de prooistapel. Hier liet ze de muizen vallen, waarna ze zich omdraaide en in een zonnig stukje van het kamp ging zitten. De zon liet haar ware vachtkleur zien. Een zeer donkerbruin dat leek op te gloeien in het licht. Met een paar snelle likjes verwijderde ze wat klitten in haar vacht, waarna ze op stond om iets of iemand op te zoeken. Haar blauwe ogen bleven hangen op een kater die bij de warriors den zat. Met een rustige tred wandelde ze naar hem toe en liet een scheef glimlachje zien. 'Hey' zei ze ter begroeting, waarna ze ook plaatsnam en zijn blik volgde naar de spelende kittens.

Onderwerp: Re: Cool down vr 27 jul 2012 - 17:27

Een zwarte kattin met een bruine schemering over haar vacht liep rustig naar hem toe. Hij sierde zijn snoet met een glimlach en accepteerde haar begroeting. 'Goedendag, wie bent u?' Vroeg Wolftail op een gespeelde toon. Natuurlijk zag hij er niet serieus uit, en dat was 'ie ook niet. Maar vaak als je een beetje speelt met de indrukken van andere, bezien ze je later wel als een tof iemand die tegen een grapje kan. Dat was zijn gedacht toch, hij had geen idee hoe andere hier over denken. Ook niet dat het Wolftail stoort dat iemand hem daardoor haat, en woedend wegloopt. Het heeft altijd geholpen, tot zo ver 'ie zelf wist. Hij boog zijn hoofd voor de kattin, maar liet zijn plagende blik twinkelen in zijn ogen. Dan wist ze tenminste dat hij het als grapje bedoelde. De lichtgrijze kater hees zijn hoofd weer op, en raspte met zijn tong over z'n poot. Vervolgens wreef 'ie met z'n poot over Wolftail's snoet, en herhaalde dat zo'n twee à drie keer. De zon lichtte zijn vacht fel op. Dat gebeurde waarschijnlijk ook bij de kattin naast hem. De wonde aan zijn flank was ondertussen al zo goed als helemaal geheeld. Hij ontving die snede een paar dagen eerder. Samen met de Shrewleap hadden ze een vos weg gejaagd die duidelijk niet thuis hoorde in hun territorium. Wolftail rende over het thunderpath, als gevolg dat de vos zou volgen, wat ook gebeurde. Maar hij ontweek te laat het monster dat net arriveerde. Zijn zijde was daardoor een klein beetje gescheurd, maar het was niet denderend erg. Shrewleap had hem ondersteund die dag, wat wel nodig bleek te zijn. Maar Wolftail was té lui om het nog even te laten checken. Hij dacht wel aan zijn gezondheid, maar hij speelde niet graag gewonde. Zijn aandacht werd weer naar de kattin getrokken, afwachtend op haar antwoord.

Onderwerp: Re: Cool down vr 27 jul 2012 - 22:26

SECRETSONG
"When prayers turn to promises,
not even fate can stand in their way."

Op het moment dat ze hem begroette verscheen er daar een glimlach. Het deed haar goed dat ze op een wat vriendelijkere Clankat was afgelopen. Soms had je er echt sacherijntjes tussen zitten. Niet dat ze deze katten totaal niet mocht of niet met hen kon opschieten, maar gesprekken werden dan altijd uiterst gespannen. Het ergste nog, was dat deze persoonlijkheden helemaal niet tegen een grapje konden. Als je dat flikte, kon je wel een haal verwachten. Zo'n type was Secretsong zeer zeker niet. Zij was dan juist de kat die de haal moest ontvangen voor haar opmerking. Ach ja, niet iedereen kon er tegen. De kater had haar een begroeting terug geschonken en stelde haar ook een vraag. Misschien was het vreemd dat katten die zo dicht op elkaar leefden elkaar niet goed kende, maar ze had zich de laatste tijd ook wel wat afgesloten van de rest. Ze gaf hem in ieder geval geen schuld dat hij haar naam niet wist. 'Secretsong, hoewel vele mij Fang noemen. En u mijnheer?' vroeg ze. Haar toon was even gespeeld als de zijne. Ze had de plagende blik in zijn ogen al snel opgemerkt en grijnsde even toen hij zijn hoofd voor haar boog. Fang moest eerlijk toegeven, hij wist wel hoe hij zich beleefd voor moest doen. De poes tilde haar poot iets op en duwde hem even zachtjes op de schouder om te laten zien dat ze het wel oke was in haar buurt. 'Not so serious huh, I like that' zei ze vriendelijk. Het was geweldig om een beetje te kunnen grappen met iemand. Enkele van haar verdwenen vrienden waren katten die altijd in waren voor een spelletje. Dat was een van de dingen die ze het meest miste. Met hen, was de speelsheid ook een beetje verdwenen, voor een tijdje dan.

Onderwerp: Re: Cool down vr 27 jul 2012 - 22:49

Hij prentte de naam van haar in zijn hoofd voor, en beloofde zichzelf hem niet te vergeten. Vaak zaten zijn gedachtens ergens ver weg van hier, en daar moesten sommigen wel over lachen. Hij deed alsof 'ie zijn evenwicht verloor toen Secretsong, Fang, hem een duwtje gaf. Hij wankelde even en belande uiteindelijk op zijn achterwerk. Zijn blik speelde met de ogen van andere katten die dat net opmerkte. Nou, als die zuurpruimen wouden zijn, was dat voor Wolftail's part goed. Hij trippelde weer naar de donkerbruine kattin toe en ging naast haar zitten. 'Wolftail, aangenaam kennis te maken.' Zijn toon klonk laag, maar grappig. Onder het wassen van zijn -in de war gelegde- vacht door hoorde Wolftail wat ze mauwde. Hij plooide een serieuze blik op zijn snoet, maar verloor die algauw doordat hij zich verslikte. Wolftail proestte het uit, en hernam zijn houding geen seconde later. 'En voor als je het nog niet wist. Ik ben Wolftail een warrior van de Shadowclan, en jij?' De grijze kater krulde zijn staart over zijn pezige poten en wachtte 'geduldig' af op Fang's antwoord. Zijn mislukte acteer werk van daar juist betekende niet dat 'ie niet écht serieus kon doen. Niet dat Wolftail midden in een gathering begon te lachen en andere katten te porren. Nee. Als hij wou sloot hij zijn mond de hele tijd, en stond zijn blik steen vast. Maar soms heb je nood aan plezier. Even 'lol' maken. Daar was Wolftail altijd klaar voor. Maar natuurlijk bestonden er zo'n katten die hun hele leven bloed serieus blijven, en niet één keer een lach op hun snuit zette. Zijn vader zei altijd dat die kraaienvoer aten. Zelfs nu moest Wolftail nog lachen om opmerking. Het was wel ene kleine beledeging voor die bepaalde katten. Maar ja. Wat wou je? Je komt vrolijk af gehuppeld en het eerste wat die doen is je neus er af bijten. Plezant. Zijn oren schoten naar voor toen een patrouille terug kwam. Hun uitdrukkingen stonden gelukkig neutraal. Hopelijk betekende dat, dat er geen indringers waren. Het beloofde dus een rustige dag te worden. Hij zuchtte opgelucht, en wende zijn blik weer af naar Secretsong.

Onderwerp: Re: Cool down