Shut up, sucks! [M I N T, S H A D O W, S K Y P A W]

De poes besloop langzaam een konijn. Toen ze een staartlengte van hem af was, besprong ze hem, en beet hem dood. Met de prooi in haar bek trippelde ze zachtjes naar een paar varens waar ze onder ging liggen. Sasha schrokte de prooi naar binnen, en stond weer op. Niet wetend waar ze heen ging liep de poes door. Af en toe schoot er een muisje voorbij, waar Sasha niet oplette, en na een stuk lopen, stopte ze weer bij een paar varens. Ze ging bij de varens liggen, legde haar kop op haar poten, en sloot haar ogen, die ze al snel weer opende. Ze hoorde de struiken ritselen, en rook katten geur.

Shadow liep door de dicht gegroeide bossen,de geur rook naar moeras de prikkede de pijn door je neus. Hij keek naar de zon die opkwam en zag hoe de maan onder ging,hij kroop veder hij was geluidloos,hij keek naar achter hoe het zon licht hem volgde hij rende harder door het dicht begroeide bos. Shadow haat het licht en probeert er voor te vluchten,zijn poot schraafde over de grond en het licht ging over hem heen. Het bloed kwam over zijn poot heen,hij keek naar de grond en zij ik wouw dat het altijd nacht was. Hij liep veder en viel ik een bossje,hij zag een poes die haar oren omhoog had en ogen open had. Hij verstopte zig in de bossjes en wachten wat er zouw gebeuren. Het bloed stroomde over de grond. Hij keek haar aan moeilijk omdat er allemaal bladere in de weg zaten,zijn blik ging naar achter hij hoorde een konijn. Hij renden weg naar het konijn en beed hem dood. Hij liep de bossjes weer in en zag de poes,hij stapte de bossjes uit en gaf haar het konijn hij ging toen zitten en wachten tot ze iets zij.

Twee groene ogen waren te zien in de duisternis van een omgevallen vuilnisbak, ze waren wijd opengesperd. Spierwitte tanden waren ontbloot, nagels schoten uit. Hard gesis klonk, een zwart gevlekte jonge poes kwam uit de duisternis tevoorschijn. Haar vacht was verwaarloosd en ze was mager, haar houding was agressief en sterk. Ze had iemand geroken. De houding van de poes was als een woeste tijger, en zo kon ze ook zijn. Niemand kon haar onderschatten... De poes hield op met sissen en volgde het spoor. Uiteindelijk kwam ze bij een bos aan, woest keek ze naar de struiken en bomen, hier waren katten. Mint rook er twee. De zwart gevlekte poes sloop het woud in, na een paar minuten geslopen te hebben merkte ze de katten op. Haar groene ogen stonden agressief en waren groot, door haar verwaarlozing. Haar nagels waren nog steeds uitgeslagen en haar tanden waren ontbloot. Ze bleef nog even stil zitten, niemand kon haar ruiken omdat de wind naar haar toe stond. Haar roze neus duwde een paar bladeren opzij, er was een Cream kleurige poes en een zwarte kater.

The devil has get you
You can't run away
She get you
Where you gonna play...

Nog steeds zat ze in de struiken, niemand had haar nog opgemerkt, dat was ook eigenlijk onmogelijk. De katten hadden niks in de gaten. Snel sprong ze uit de struiken, ze siste gevaarlijk naar de katten. Ze hield zich laag bij de grond, zo kon ze sneller toeslaan als een van de katten een gevaarlijke beweging zou maken. Ze siste naar de zwarte kater waarna ze naar de poes siste. Dit leek haar een Kittypet. Mint hield zich dicht bij de struiken, ze had wel nagedacht over deze aanval, of wat het dan ook was. Ze was een slimme poes, dat kon niemand onderschatten. Zij zal niet beginnen met de aanval, dat zou haar tegenstander doen.

Skypaw wandelde door het territorium. Plotseling stroomde een vreemde geur zijn neus binnen. Bloodclan! flitste het door zijn hoofd. Onwillekeurig boog hij door zijn poten en zette zich klaar voor de aanval. Toen er geen bloodclanner uit de struiken kwam ontspande hij zich.De geur kwam van ver,maar hij zou toch eens controleren of het territorium bloodclanvrij is. Skypaw vond het niet echt erg dat er vreemde katten in het territorium kwamen maar de leader wou het zo. Na een lange tijd het geurspoor gevolgd te hebben kwam hij op een open plek aan. De geur werd sterker. Hij zag twee vreemde katten samen bij een konijn zitten. Skypaw klom razendsnel in een boom, want twee katten tegen een apprentice.... Plotseling zag hij een andere kat sissend uit de struiken springen. Ze siste eerst naar de kater en dan naar de poes. In een opwelling besloot hij ook uit zijn boom te springen. Hij lande netjes op zijn poten naast de andere kat. Hij was niet van plan vijandig te doen tegen de andere katten want hij was tenslotte niet op zijn territorium en als hij zelf aanviel dan was hij beslist in de fout. Ondanks de vijandige houding van de andere kat ging hij rustig zitten "hallo, ik ben Skypaw" zij hij beheerst. Toch spande hij zijn spieren voor een vijandige reactie

Shadow keek naar de Riverclan leerling hij,Shadow verstopte zijn poot anders zullen ze hem mieschien aanvallen door dat hij op dit moment verzwakt was. Hij keek naar de twee poezen en naar de Riverclanner. Hij dacht aan Maria zijn soort van vriendin die zig opofferde voor zijn leven,hij zij gewoon niks hij keek de andere kant op en liep de andere kant op. Hij sprong een boom in,en keek veder hoe of wat er zal gebeuren. Hij keek naar de bladere en dacht aan zijn verleden Maria vertelde over de bladere die je leven konen vorspellen en nog meer ze was supper lief,hij dacht aan Smeyer waar hij op verlieft was hij keek naar de bladeren die je levens namen aan geven. Een traan ging over zijn wang en hij zij zacht Maria warom ben je weg gegaan. Hij sprong de boom weer uit en ging klaar staan voor de aanval,hij spande zijn spieren.

Skypaw zag dat de bloodclanner hem en de andere katten aankeek.Skypaw staarde wat onwennig terug. Hij voelde zich niet echt op zijn gemak bij al die vreemde katten. Plotseling deinsde hij achteruit. De bloodclanner nam een enorme sprong.... naar de boom. Skypaw zuchtte. De kat was niet van plan om hem aan te vallen.Skypaw ging terug zitten en keek naar de twee katten. "Hoe heten jullie?" vroeg hij wat onwennig." Kennen jullie die kat?" Hij knikte naar de boom waarin de bloodclanner zich verschool. Toen hij zich terug omdraaide naar de katten verstijfde hij plotseling. Langzaam begon hij achteruit te lopen. Hij hoorde het geritsel tussen de bladeren. Hij spande zijn spieren om weg te springen. Hup! Skypaw had goed gedacht. De bloodclanner sprong behendig de boom uit en ging in een aanvalshouding staan. Skypaw keek dreigend terug. Nu niet. Hij zou niet een gevecht aangaan met zoveel vreemde katten om hem heen. Wie weet zouden ze niet zijn kant kiezen. Skypaw zuchtte en draaide zijn rug naar de kater. Hij had geen zin in vechten. De kater zou nu wel laf zijn als hij Skypaw nu die niets kon doen aanviel. "Wie zijn jullie" vroeg Sypaw nogmaals aan de twee katten. Hij hoopte echt dat het geen bloodclanners waren, anders zag het er niet goed uit voor hem.

Shadow keek de Riverclanner aan hij was niet boos maar erg gewond. "Wie zijn jullie" vroeg Sypaw nogmaals hoorde hij en sprak terwel hij niet naar Skypaw keek: Im Shadow hunf. Hij ging weer zitten en wachte op antworde hij keek naar de grond en zij zacht Maria warom heb je mij veraden,en ben je er niet voor gaan staan nu is het mijn verdoemerniss. Zijn zwarte vacht straalde in de dag hij dacht weer aan Smeyer en zij mij bad angel. Hij keek weer naar achter en rook de vieze geur van de Riverclanner,en voelde de natte grond in zijn natte potjes. Een traan ging over zijn wang en zij zacht Ik zie je nog eens Smeyer,hij had een glimlach toen hij weer aan haar dacht.