Chi 63
| |
| Onderwerp: Dance like you never had a chance za 25 aug 2012 - 14:12 | |
| Een kleine zwarte pluizebol lag opgerold in een warm hoekje. Zijn ademhaling was regelmatig en normaal. Je zag aan de kitten dat 'ie nog vreselijk jong was. Maar hij was er eventjes alleen op uit getrokken. Het was een hele uitdaging voor Quest om al zo ver weg van zijn ouders te zijn. En eerlijk gezegd beviel het hem niet echt. Hij wou weer bij zijn moeder zijn. Bij zijn zusjes en broertjes. Hij opende zijn kleine mondje en verloste zijn keel van een zachte geeuw. Met moeizame passjes kroop hij voort en keek zwakjes naar het terrein waar ze zich op bevonden. Hij wist van andere katten dat hij lid was van de BloodClan. Want zijn ouders waren beide BloodClanners, dus hij ook. Quest was nu nog té zwak om de Clan te verlaten, hij zou minstens nog een paar weken gezoogd moeten wordne. En hij was dan ook niet van plan deze Clan de verlaten. Tja, Elite dan. De zwarte pluis kitten sloot zijn donker blauwe oogjes. Omdat 'ie nog jong was kon je de kleur van de ogen nog niet echt onderscheiden. Het kon nog van alles worden. Misschien zoals haar moeder? Rode ogen! Dat zou toch verbazingwekkend zijn? Of zoals zijn vader, ambere ogen. Dat zou combineren met de rest van zijn vacht. Weer rolde een zwak zuchtje over zijn mond, en kroop hij verder. De dag was nog vroeg, maar Quest was geen kitten die vaak speelde met andere. Hij was liever alleen. Terwijl zijn familie speelden met elkaar zat hij helemaal alleen in een hoekje te staren naar een paar grassprieten. Tja, 'ie was gewoon niet zo'n kitten die graag ravotte. Hij vond dat maar raar, en Quest was er eerlijk gezegd ook te verlegen voor. Dan dacht de zwarte kitten dat hij wat verkeerds deed, of dat hij er belachelijk uitzag. Aangezien hij niet echt een van de grootste en sterkste was van het nest. Zijn lange staartje krulde hij netjes over zijn poten toen 'ie ging zitten. Quest focuste zijn blik op de katten die voor hem een schijngevecht hielden. Misschien kon hij daar wel wat van leren? Zo aandachtig als hij kon bleef hij staren naar het gevecht, en sloeg elke beweging in hem op. De katten waren ook nog jong, waarschijnlijk 7 maanden ouder dan hem, maar groot dat ze waren! Een klein piepje verliet zijn mond toen één van de twee katten tegen hem aanbotste. Voordat ze hem zouden zien glipte 'ie er van door en kroop weg in een donker hoekje. Hopend dat de kat hem niet had gezien.
[Open, sorry inkom post >3] |
|
Anke 45 Actief
| |
| Onderwerp: Re: Dance like you never had a chance zo 16 sep 2012 - 10:45 | |
| Firebone was door het dolle heen. Het schijngevecht deed goed. Uit haar ooghoeken zag ze een piepklein katertje aandachtig kijken. Ze snorde bij het zicht. Ze sloeg en rolde naar de kat waar ze schijngevecht mee deed. Firebone rolde iets te ver en botste tegen het kleintje op. "Sorry", miauwde ze. Het kleintje piepte en kroop in een donker hoekje. Firebone stond op. Ze snuffelde in de lucht. Haar soepele massieve poten trippelde naar de plek waar het zwarte katertje zat. Met haar neus snuffelde ze voorzichtig aan het katertje. Het had donkerblauwe oogjes maar iets in die ogen verried welke kleur het zou worden. Rood met ambere spikkeltjes erin. Ze kon het altijd nog fout hebben. Ze dacht terug aan die ogen: Rood met ambere spikkeltjes erin, er mist nog iets dacht ze. Ja een blauwe gloed. Ze likte haar lippen en miauwde daarna: "Hallo kleintje, ik heet Firebone en jij?" |
|