The time has come..

Onderwerp: The time has come.. vr 27 apr 2012 - 19:31

Een grote stilte hing in de lucht. Het leek alsof alle vogels gestopt waren met fluiten, en hun adem inhouden. Een zwarte kat liep met forse stappen door het woud. Zijn gele ogen stonden kil, alsof hij iemand met maar een blik kon vermoorden. Aan zijn pels en poten hing bloed. Een mysterieuze grijns verscheen op zijn gezicht. "The Darkness is coming." Fluisterde hij uit. Zijn ogen zochten naar een beekje waar hij het bloed van zich af kon wassen. Aangezien hij liever schoon was voordat hij zijn charmes kon laten zien aan de eerste poes die hij tegen kwam. Het geluid van water drong tot hem door, hij grinnikte en liep er op af. Hij moest zich snel schoon maken. Hij duwde zijn zwarte en forse voorpoten in het rustig stromende beekje. Het koele water ging door zijn vacht, terwijl hij zijn borstkast schoon maakte en voor de rest het water alles schoot liet maken. Meer dan zijn voorpoten hoefde hij niet meer schoon te maken. Hij trok zichzelf weer terug en schudde zijn poten kort uit. Waarna hij zijn nagels uit schoot en ze aan een boom begon te scherpen. Wie wist kwam hij wel een oude vijand tegen. En die waren overal. De vogels waren ondertussen weer begonnen met fluiten, wat bleek dat het dode wezen niet meer interessant voor ze was. Hij ging weer verder met lopen. Hij wou het liefst zo ver mogelijk weg gaan van zijn vijand dat hij zonet had vermoord. Voordat hij een of andere vriend tegen zou komen. Misschien zelfs een vriendin. Hij grinnikte en sloot zijn ogen. Zijn leven was heel anders dan dat van vele andere katten. Hij was anders. Zijn ogen waren van kil naar vriendelijk en vrijwel onschuldig gegaan. Katten zouden hem niet herkennen als een bloodclanner, omdat hij hun geur niet echt 'meedroeg'. Hij ging op een open veld zitten en sloot zijn ogen. De wind ging langs zijn vacht, terwijl hij wachtte op de bekende stappen van een poes die naderde. Hij had haar geroken, en ze zou hem zo bereiken.

&Lilythorn
A cup of coffee usually buys me in, pretty soon the game begins
And while I'm staring in their eyes, they don't realize
There ain't no way they can win
Nikias

Onderwerp: Re: The time has come.. wo 9 mei 2012 - 15:50

Sorry zo laat D=

Groene oogjes staarde recht naar het scharrelende muisje voor haar. Slechts enkele staartlengtes verweiderd van haar prooi dook Lilythorn in jaagpositie. Haar ogen gefixeerd op haar doel. Ze was een jager in hart en nieren. Haast nooit miste ze haar prooi. Haar groene ogen knepen samen terwijl ze haar poten nog dichterbij bracht. Te laat merkte het muisje haar op en nog voor het een kik had kunnen of de spiertjes had kunnen aanspannen om een poging tot vluchten te ondernemen had Lily haar klauwen al om het beestje heen geslagen en een eind gemaakt aan het leven zonder het diertje met veel pijn achter te laten.

"Starclan zegene je." Klonk haar stem zacht waarna ze haar kop even naar de hemelen wierp. "Starclan zegene ons alle.." Klonk haar stem zacht waarna ze even zuchtte en de prooi bij de rest van wat ze daarnet al gevangen had begroef. Starclan.. Zou ze het ooit kunnen laten gaan.. Zou ze haar ouders ooit kunnen vergeten en haar leven leiden zoals hun hadden gewild dat ze het zou leven.. Haar geloof in die wereld nam af met elk leven dat eindigde. Dicht bij haar, vrienden.. Kennisen, Clangenoten.. Allemaal geloofde ze dat Starclan op hen wachtte. Maar hoe kon Starclan hun bij hen roepen.. Hoe kon zoiets moois en puurs levens zo laten eindigen.. En Lilythorn had wat levens beeindigd zien worden. En elk leven liet weer een gat in haar hart achter.

De kilte die zich door deze gedachtes weer in haar hart had genesteld deed haar trillen. Met kleine stapjes probeerde ze haar warmte weer in haar lichaam terug te krijgen. Met een ietwat waterig glimlachje herrinerde de poes zich dat ze vlak bij Thunderpath was. De grens met Shadowclan wat bekend stond om zo vele doden.. Af en toe had ze wel eens gedacht of ze niet beter kon sterven? Maar ze hielt zich in.. Nooit zou ze dat doen. Ze hielt ze zich sterk voor haar zusje. Lightningrush. Haar oudere zus wie het ouderschap voor haar had overgenomen. Ze hielt van haar zus maar af en toe leek het wel alsof haar zus hun ouders was vergeten. Lily wou de tijd terug dat het gewoon haar moeder, vader en haar zus en zij was. Maar die tijden waren nietmeer.. Haar zus had haar naam veranderd en leek door te vechten door dingen die Lily juis neerhielden. Ze was wel trots op haar zus. Trots op hoe sterk Lightning was en trots op hoe haar zus voor haar zorgde. Trots dat zich samenvoegde in een slecht gevoel over zichzelf.. Ze stond in de schaduw van haar zus. Ze was niet goed in vechten zoals Lightning. Ze kon haar emoties niet zo onder controle houden zoals haar grote zus kon. Langzaam sloot ze haar ogen terwijl ze naar voren stapte. Toen ze haar ogen weer opende zat daar een grote donkere kat. De haren in haar nek begonnen te tintelen terwijl ze even een stap achteruit deed. Maar toch leek hij niet gevaarlijk.. Waarom wist ze niet. Maar ze stapte met een klein ontschuldig glimlachje naar voren terwijl ze even glimlachte. "Hallo." Fluisterde ze zachtjes terwijl ze hem aankeek.

Onderwerp: Re: The time has come.. vr 18 mei 2012 - 10:46

Voor hem lag het gebied van een clan waar hij een grote hekel aan had. De clan waar hij vroeger als jonge kat in had gezeten. De clan die hij het liefst met de grond gelijk wou maken. Hij moest een duistere grom binnenhouden, want in zijn ooghoeken zag hij een schim lopen. Hij snoof de lucht in en wist al meteen dat het een thunderclan poes bleek te zijn. Een kalme glimlach verscheen op zijn gezicht toen de poes aan kwam lopen. Ze was nog jong, veel jonger dan hij was. De poes ging ergens voor hem staan, terwijl hij haar strak aan bleef kijken. "Hallo." Fluisterde ze zacht. Met zachte ogen bleef hij haar aankijken. "Goededag." Hij liet zijn stem zo vriendelijk mogelijk klinken, om te laten merken dat hij voor haar geen bedreiging was. Maar vanbinnen wist hij zeker dat hij dit wel was voor deze poes. "Mag ik weten wat jou naam is?" Vroeg hij, met weer diezelfde stem. Die stem die bijna iedere poes aan de haak sloeg. Zijn groen gele ogen gleden van de poes af, terwijl hij het gebied hier even goed bekeek. "Zeg, mag ik vragen; Ben ik nu bij Thunderclan?" Hij wist wel zeker dat hij hier was, maar om een gesprek te beginnen vroeg hij dit maar. "Sorry als ik hier niet mag zijn, ik ben hier nog niet zo bekend." Een zacht briesje gleed door zijn vacht heen, terwijl hij weer terug naar de poes keek. "Ik ben trouwens Nikias, aangenaam." Het zou een makkie zijn om aardig te doen tegen deze poes, om zijn volgende slachtoffer weer in de haak te slaan. Zijn charmes zouden haar zo verliefd maken, dat ze hem zou vertrouwen. Hij tilde zijn poot kort op en keek even weg van de poes. "Thunderclan moet een sterke clan zijn, heb ik gehoord." Zijn ogen gleden weer terug naar de poes. "Ik ben wel nieuwsgierig hoe de clan is." Hij grijnsde, "Maar jammer genoeg zal dat nooit lukken, niet?"

Kort & Flut

Onderwerp: Re: The time has come.. ma 21 mei 2012 - 18:43

Woorden zijn af en toe al te veel. Doen je al niets meer en vervagen met het ochtendlicht. Dit zijn de woorden die je moet zien. Deze woorden hoe klein en onschuldig ze dan ook kunnen zijn. Ze kunnen je toch vernietigen vanbinnen. Dit zijn de woorden.. Die je einde kunnen betekenen..

"Goededag." Zijn stem was zacht en verleidelijk en deed haar zacht glimlachen. "Mag ik weten wat jou naam is?" Vroeg hij, met weer diezelfde stem. Zijn groen gele ogen gleden van de poes af, terwijl hij het gebied hier even goed bekeek. "Zeg, mag ik vragen; Ben ik nu bij Thunderclan? Sorry als ik hier niet mag zijn, ik ben hier nog niet zo bekend." Een zacht briesje gleed door zijn vacht heen, terwijl hij weer terug naar de poes keek. "Ik ben trouwens Nikias, aangenaam." Hij tilde zijn poot kort op en keek even weg van Lilythorn. "Thunderclan moet een sterke clan zijn, heb ik gehoord." Zijn ogen gleden weer terug naar de poes. "Ik ben wel nieuwsgierig hoe de clan is." Hij grijnsde, "Maar jammer genoeg zal dat nooit lukken, niet?" Lily glimlachte zacht terwijl ze de kater aankeek en schudde even haar hoofd. "Je mag hier zijn. Dit is buiten ons territorium." Ze glilmachte zacht terwijl ze hem met haar groen gele ogen glimlachend aankeek. "Mijn naam is Lilythorn, zeg maar Lily en tja. We zijn sterk." Sterk vooral door Warriors die hun leven gaven voor de welzijn van de Clan. Sterk dankzij haar zus. En waar was zij nu mee bezig. Met een Rogue kater kletsen alsof ze niets beters te doen had. Maar hij maakte iets in haar los wat haar deed glimlachen. "Fijn kennis met je te maken Nikias." Ze glimlachte breder terwijl ze wat dichter naar het mtoe stapte en haar ogen recht in de zijne haakte.

Onderwerp: Re: The time has come.. ma 23 jul 2012 - 16:38

_{Zijn gele ogen keken recht in die van haar, passie was zichtbaar in zijn ogen. Passie die een poes zo verliefd zo krijgen. Hij sloeg zijn machtige, dikke staart voor zijn poten, en bleef stilletjes zitten. Zijn vacht bewoog rustig mee met de wind, terwijl hij de ogen van de poes niet losliet. Hij hield haar vast, hij dwong haar om in zijn ogen te kijken. "Je mag hier zijn. Dit is buiten ons territorium." Hij luisterde naar haar stem, maar bleef haar blik vasthouden. Hij zou haar in zijn macht krijgen, en haar dan nooit meer loslaten. Ze zou een moeten weten, wat hij allemaal in petto voor haar had. "Mijn naam is Lilythorn, zeg maar Lily en tja. We zijn sterk." Hij knikte zachtjes toen ze haar naam zei, Lilythorn heette ze dus. Een thunderclan poes, de clan waar hij ooit lid van was. Heel vroeger, toen hij nog een jonkie was. Nee, nu had hij een hekel aan deze clan, en hij zou er alles aan doen om de clan zwakker te maken. "Fijn kennis met je te maken Nikias." Hij zei niets, en stond op. Zijn gele ogen hielden de hare nog steeds vast, terwijl hij rustig op haar af liep. Iedere pas die hij zette, zou haar nog verliefder op hem maken. Zijn charmes liet hij los, hij ging voor de poes zitten, nog geen vossenlengte van haar af. "Fijn om jou te ontmoeten Lilythorn." Glimlachte hij haar charmant toe. "Mag ik iets zeggen?" Zijn stem klonk verschrikkelijk onzeker, maar hij wist vanbinnen dat ook dat allemaal gespeeld was. "Je ziet er prachtig uit." Hij schonk haar een warme glimlach, terwijl hij zo voor haar zat. HIj zou haar hart op hol laten slaan, daar was hij zeker van.}

Onderwerp: Re: The time has come..