{Davis}

_{General information.
Name ~ Davis
Age ~ 7 manen
Birth ~ Winter
Gender ~ Kater
Status ~ Eenzaam, verdwaald.

Outside.
Fur ~ Davis heeft een bruingrijze vacht. Er zit een strepenpatroon op. Rond zijn ogen en snuit is het lichter. Zijn vacht zit van naturen warrig, en is niet kort, maar ook niet heel erg lang.
Eyes ~ Davis heeft opvallende, donkerrode ogen. Hier is hij niet mee geboren, en hij is erg gepest om zijn 'vreemde' oogkleur.
Build ~ Davis is klein, en ziet er mager uit. Dit valt echter reuze mee. Hij heeft een lange staart, en zijn oren hebben een klein, zacht puntje bovenop.

Inside.
Silent ~ Davis is een stille kat. Hij luistert meer dan dat hij praat, en denkt meestal eerst na voordat hij wat zegt. Hij heeft niet zo vaak de drang om zijn menig te uiten.
Shy ~ Davis is slecht in complimentjes ontvangen, en cijfert zichzelf snel weg. Hij is verlegen, en durft bijna niet in te gaan tegen oudere en sterkere katten.
Afraid ~ Davis is niet bang voor iets zoals bloed of spinnen. Hij is heel erg bang om andere katten teleur te stellen, en durft weinig te zeggen of te doen tegen andere, sterkere en grotere katten.
Polite ~ Davis is erg beleeft, soms een beetje te beleefd. Hij denkt altijd eerst na voordat hij iets zegt, en spreekt meestal alleen als zijn mening gevraagd word.

History. Biggest points
Change ~ Het was een late avond, en Davis kon de slaap niet tepakken krijgen. Hij keek even naar zijn broertjes en zusje. Zij konden wel slapen, zoals altijd. De kleine kater gluurde door de ingang van het hol. Hij zag de eindeloze velden, en de wolkeloze sterrenhemel. Een korte wandeling zou hem goed doen, dacht hij. Eigenlijk was dat niet zo, als hij zou gaan wandelen, zou hij alleen maar wakkerder worden, maar ja. Wakkerder dan dat hij nu al was kon het niet, waarschijnlijk. Hij sprong voorzichtig overeind, en zo lenig als hij was stapte hij half gebogen door het lage plafond over de andere kittens heen. Buiten was het frisjes. De wind waaide zachtjes, en de volle maan verlichtte het veld. Davis keek rond, hij was helemaal alleen. Dat was gek. Meestal waren er volwassenen, maar dit keer blijkbaar niet. Davis begon wat rond te trippelen. Hij wist niet waar hij heen ging, hij zocht gewoon de eindeloze eenzaamheid op. Plotseling schoot er iets door de lucht. Geschrokken struikelde Davis, en hij keek op. Het ding van de lucht was enorm, en stortte neer op de aarde. Davis zag rook kringelen, iets van 700 meter verderop. Nieuwsgieriger dan ooit tevoren rende hij naar het ding uit de lucht. De jonge kitten kreeg het echter nooit te zien.. Davis zag een diepe kom, maar kon er nog niet inkijken. De kitten stoof door het gras, en toen hij over de rand van de kom keek, voelde hij ineens een vreselijk, brandend gevoel aan zijn ogen. Hij schreeuwde, sloot zijn ogen, en draaide zich weg van de kom. Voorzichtig opende Davis zijn ogen, maar hij zag niks dan duisternis. 'Nee, nee ik kan niet blind zijn!' stamelde de kitten. Hij knipperde nog een paar keer, maar nog steeds zag hij niks. De kitten was echter niet blind, de sterren en de maan waren gedoofd. Verslagen en verdrietig keerde de kitten ruikend en tastend terug naar het hol. Hij merkte dat hij nu wel ontzettend moe was. Davis kroop het hol in, en viel direct in slaap. Net nadat de kitten verdween in het kleine hol, begonnen de sterren en de maan weer te glinsteren. De volgende morgen werd hij heel plotseling wakker. Hij kneep zijn ogen eerst dicht, en toen hij ze opende, zag hij een lichtstraal van de zon. Hij zag de eindeloze velden, en een felblauwe hemel. De kitten sprong op, dolblij dat hij niet blind was. Hij stootte zijn hoofd, en zag dat de rest al buiten was. Opgelucht trippelde hij ook het hol uit, en hij riep naar de andere. Maar toen ze omkeken, schrokken ze, en deinsden ze weg. 'Wat is er?' vroeg Davis verbaast en een beetje sip. Wouden ze niet meer met hem omgaan? Had hij iets verkeerd gedaan? 'Gast, je.. ogen!' zei zijn oudere zusje. Verbaast keek Davis haar aan. Zijn ogen? Wat was er mis met zijn ogen? Die waren gewoon mintgroen, net als die van de andere! 'Wat is er met mijn ogen?' vroeg Davis zachtjes en bang. 'Ze zijn bloedrood, het is echt doodeng!' mompelde iemand anders. De andere kittens knikte instemmend. 'Wat.. maar..' stamelde Davis verbijsterd. Hij rende naar een kleine plas, en schrok van zichzelf. Zijn ogen waren inderdaad niet meer mintgroen, maar donkerrood...

Discovery ~ De jonge kitten met zijn vuurrode ogen keek sipjes naar de regen. Het stortte, en als er iemand niet van regen hield, was Davis het wel. De andere zaten veilig en wel in het hol, maar Davis was te laat geweest, en nu zat hij onder de heuvel vast. De heuvel was deels uitgegraven, zodat kittens er konden schuilen. Davis gebruikte het nog wel eens. Eigenlijk vond hij het nieteens zo erg om alleen te zijn. Hij zocht altijd al de eenzaamheid op, hij vond het fijn om op stille plekken te zijn, zonder het geklaag en geklier van andere kittens. Davis zuchtte, en zakte wat verder onderuit. Hij zou hier waarschijnlijk nog wel even zitten, dus dan kon hij het zichzelf net zo goed gemakkelijk maken. Maar de kitten zat net lekker, toen hij stemmen hoorde. Eerst hoorde hij geen woorden, maar de katten leken dichterbij te komen, en al snel herkende Davis de stemmen. De eerste was Roiy, de oudste van de groep katten waar Davis bij zat. Hij had al vele zomers, herfsten, lentes en winters meegemaakt, en hij wist heel veel. De kater waarmee hij sprak was Glóin, zijn vader. Blijkbaar bleven ze op het heuveltje staan. 'Maar, dat kan niet...' mompelde Glóin verslagen. 'Ik ben bang dat de profetie precies op hem slaat. Hij moet het doen,' antwoordde Roiy verdrietig. Davis vroeg zich af over wie ze spraken, en wat die profetie was. 'Hoe luidde die profetie ook alweer?' vroeg Glóin wanhopig. Hij wilde iets blijkbaar niet geloven. 'De ochtendgloren breken aan, en de kitten blijkt veranderd te zijn. Dit is slechts een klein onderdeel van wat hem te wachten staat. Grote gevaren zullen komen, en hij zal ze op moeten lossen. Eenzaam, en ogen van vuur,' zei Roiy. Er klonk een wijze ondertoon in zijn stem. Davis' hart leek stil te staan. Eenzaam, en ogen van vuur... Hij was de enige kit die rode ogen had, en hij hield van de eenzaamheid... Ging die profetie over.... hem!? Opeens voelde Davis iets wat vertelde dat hij zich moest verstoppen. Hij drukte zichzelf tegen de ronde wand van het heuveltje aan, en luisterde gespannen. 'Ja, dat klinkt inderdaad als Davis,' zuchtte Glóin. 'Het spijt me, dappere krijger. Davis' training zal morgen beginnen, en hij zal meegenomen worden naar de velden, om niet gestoord te worden!' zei Roiy, 'ik heb al toestemming van Maiten. Rauki zal zijn trainer worden.' Tegen een bevel van de groepsleider kon Glóin niks beginnen, dus zweeg hij. Davis voelde een traan over zijn wang rollen. Tuurlijk, hij werd gepest met zijn rode ogen, maar weg? Hij hield van de velden! Roiy en Glóin vertrokken, en snel klaarde het op. Davis zuchtte diep. Hij zou weggaan. Binnen een half uur zou hij onderweg zijn. Een impulsieve kracht stroomde door zijn aderen, en schreeuwde hem toe te vertrekken. Hij zou niet weggenomen worden, om als kluizenaar zijn hele leven lang te trainen! Die avond glipte Glóin het hol van Davis binnen. De kittens hadden sinds twee weken geleden aparte hollen. 'Jongen, ze gaan je niet van me wegnemen. Wij blijven bij elkaar, ze zoeken maar een andere...' fluisterde hij met glinsterende ogen, maar de grijns rond zijn lippen zakte weg. Het hol was leeg, en nergens was een teken van Davis te bekennen...

Contacts. From Warrior Cats
➽ Know.
➽ Friend.
➽ Best friend.
➽ Crush.
➽ Lover.
➽ Family.
➽ Dislike.
➽ Hate.

➽ Pathé ~ Pathé is een grote, zwarte raaf die Davis tegengekomen was op zijn vlucht weg van de velden. Pathé en Davis konden elkaar verstaan, en werden goede vrienden. Pathé hielp Davis naar plekken waar Roiy of Maiten niet konden komen, en hij vertelde verhalen over gebieden. Davis vertelde alles wat hij wist, hoewel dat een stuk minder was dan de kennis van Pathé. Toen de raaf Davis even alleen liet, om te kijken waar ze waren, kwam hij niet meer terug. Davis ging opzoek naar hem, en raakte verdwaald, en zo terecht in de gebieden van Warrior Cats.}