waar ben ik deel 2 [open voor iedereen.

'Ik ben Skypaw, apprentice van de Riverclan' 'Ik heb wingkit gewond gevonden en ik heb hem naar het kamp gebracht. Toen ik met hem naar medicin cat's den ging was ik in slaap gevallen en hij was weggelopen. Wingkit zit trouwens ook in de riverclan.
'Ken je hem misschien?

Darkblood keek al wat normaler en zei: Ehm ja? Ik ken hem al heel lang, En ik heb hem veel geleerd. Ik weet wat je denkt, ik ben een Bloodclanner, en dan zal ik weer Wingkit iets aan doen. Maak je geen zorgen, ik ben al weg. Want Wingkit vind mij gestoort. Darkblood liep weg. Maar keek steeds achterom. Voorbereid op een aanval van achteren. Ze bleef staan, draaide zich om en zei: Fijn je ontmoet te hebben, Skypaw. En fijn om jou gekend te hebben Wingkit.

'Zo ben ik niet' ''Jaja vast niet,'' Dacht ze. Als je hem al heel lang kent dan doe je hem natuurlijk niets aan.' ''Oh, misschien valt ie mee,'' dacht ze. Laat me met rust... Zei ze zacht. Darkblood! 'Het lijkt alsof wingkit zijn geheugen kwijt is, weet jij hoe dat dat komt? en waarvan ken je hem?


' Darkblood keek een beetje kwaad naar Skypaw en snauwde: Hé moet jij eens luisteren mislukte kittypet, Het kan mij geen ene hondendrol schelen wat hem mankeert, Ik heb hem duizende malen uit de brand geholpen. Mijn dank? Een stomme kitten die mij gestoort noemt. Stank voor dank dus. Ze keek nog eens kwaad naar de twee en zei: Ajuus ik neem de benen.En stampvoetend liep weg.

-kort en flut-

Skypaw blies in haar richting en zei: En weet je wat ik pas stank voor dank zou noemen?' 'Ik heb je uit dat twoleg ding geholpen, terwijl ik je nog net zo goed had kunnen laten zitten. En als dank krijg ik gesnauw en geblaas.


Dankjewel Darkblood! Heb je nog iets te zeggen?' Ja ik heb nog wat te zeggen, Ik kon me prima zelf redden uit dat ding! Ik heb geen hulp nodig van jullie zwakke Riverclanners. En ik doe ook niet moeilijk over een gevecht hoor? Ze liep terug naar Skypaw en keek hem uitdagend aan. Ze herhaalde zacht: Ik doe niet moeilijk om een gevecht... Ze ontblootte haar nagels, en gromde zacht.

Niet ruzieen er zijn kits bij zegt Wingkit. Hij keek naar Darkblood en de anderen,met een zucht keek hij naar de twee poezen die aan het ruzie zijn. Wingkit begind te roepen bedankt Skypaw en nu stoppen met de ruzie ik neem alles terug wat ik zij!!!!!! Het geld ook voor Darkblood anders pleeg ik zelf moord als jillie veder ruzien!!!!! Wingkit was echt met hun tot de starclan zo boos. Hij liep naar de ravijn en wachte tot ze ruzied dan sprong hij er in maar nu niet. Hij keek naar hun als jullie stoppen met ruzien en het goed maken spring ik er niet in riep Wingkit. Hij keek hoe diep het ravijn was en keek ze nogsteets aan,Wingkit dacht aan Spotlight die hij alemaal rotte dinge tegen hem zij.

Niet ruziën er zijn kits bij. Je bent zelf een kit. Sist Darkblood. bedankt Skypaw en nu stoppen met de ruzie ik neem alles terug wat ik zij!!!!!! Het geld ook voor Darkblood anders pleeg ik zelf moord als jillie veder ruziën!!!!!


Darkblood zegt: Wingkit doe normaal! Ze zag dat hij naar het ravijn liep en hij zei: als jullie stoppen met ruzien en het goed maken spring ik er niet in Darkblood zegt: Ik ben bang dat er geen andere keus is. Ze loopt naar Skypaw en murmeld niet erg overtuigend: Sorry hoor, Ze kijkt naar Wingkit en zegt: Het is goedgemaakt ga nu maar bij dat ravijn weg. Ze keek ongemakkelijk naar de kit die bij het diepe ravijn stond.

Niet ruziën er zijn kits bij. 'Je bent zelf een kit.' hoorde hij Darkblood sissen. 'bedankt Skypaw en nu stoppen met de ruzie ik neem alles terug wat ik zij!!!!!! Het geld ook voor Darkblood anders pleeg ik zelf moord als jillie veder ruziën!!!!! ' Skypaw keek geschokt naar het kleintje dat naar het ravijn schuifelde. 'Ik ben bang dat er geen andere keus is' zei Darkblood. Skypaw haalde zijn schouders op. Darkblood liep naar hem toe en murmelde'Sorry hoor' Daarna zij ze tegen wingkit: 'Het is goedgemaakt, ga nu maar bij dat ravijn weg.' Skypaw zag dat de kit geen aanstalten maakte om weg te gaan. Daarom forceerde hij een glimlach en zei met een verwrongen stem tegen wingkit. 'Ja, hoor, Darkblood en ik zijn terug vrienden' en hij probeerde Darkblood een kopje te geven. Hij zou er alles voor doen om wingkit heelhuids het kamp in te krijgen, zelfs al moest hij vriendlijk doen tegen een bloodclanner.'Kom je nu vanbij het ravijn weg?' vroeg hij angstig aan wingkit

Wingkit roept: julie moetten zo blijven anders ga ik terug. Wingkit deed een stap naar voren naar de twee poezen toe en ging tekens naar voren,kr kr krak de steen waar Wingkit op stond sakkte weg. Met een miauw viel Wingkit een stukje en kon nog net de rand pakken,help riep Wingkit. Hij zakkte steets een stuk je weg,hij riep Darkblood help Skypaw help!!!!! Hij was bang een keek naar de zwarte diepte van de ravijn Wingkit slikte even. Is dit mijn einde dacht Wingkit is dit het dan. Een traan ging over zijn wang ik kon niet eens tegen mijn vader zeggen dat het mij spijt zij hij.

Darkblood moest in een fractie van een seconde beslissen. het was niet moeilijk. Ze rende er heel hard heen en pakte Wingkit bij zijn poten.


Ze trok aan hem maar schuifde zelf ook langzaam weg. Ze riep: Skypaw!!! Help dan! Ze hield wingkit vast en zette haar achterpoten wat vaster. Ze miauwde: Wingkit! zet je met je poten af! Ze viel op haar buik en schuifde verder weg. Ze zei tegen zichzelf: Kom op we moeten Wingkit helpen.!!

*heeeel kort*

Skypaw zag hoe wingkit langzaam de diepte inschoof. Hij wou helpen maar het leek of zijn poten niet meer mee wilden. Gelukkig was Darkblood hem voor. Ze pakte wingkit bij zijn poten maar ze schoof zelf ook snel weg. 'Skypaw, help dan!'. Toen Skypaw de kreet van de poes hoorde begonnen zijn poten weer te werken. Hij spurtte naar de katten, maar terwijl hij liep schoven wingkit en Darkblood verder weg. 'Hap' Skypaw zette zijn tanden in Darkbloods poot' Swowwy, Dwakbwood' mompelde hij en trok harder aan de katten. Plots hield hij het niet meer.'Darkblood, dit is van grootste belang. Zet je poot op dat rotsblok of anders gaan we er allemaal aan' beval hij de poes hijgend. Zelf begon hij nog harder te trekken en hoopte dat de poes hem had gehoord.

Rustig kwam Ember aanlopen, zijn ogen keken opletten heen en weer. Je wist het hier nooit, dit was niet bepaalt het gebied waar je rustig een dutje kon gaan doen. Hij snoof even, niks. Gelukkig. Wat gerust gesteld liep hij verder. Hij wurmde zich door een struik, waarom moest het hier ook zo dicht begroeit zijn? "Darkblood help Skypaw help!" klonk op eens een schreeuw. Ember liet zich meteen in de sluip houding vallen. De geur van Bloodclan gemengd riverclan kroop zijn neus binnen. Weer een schreeuw, dit keer van een ander iemand."Skypaw! Help dan!" Die katten waren in nood! Snel begon Ember te rennen richting de katten. Hij bereikte de plek. Hij verlangzaamde zijn pas. Snel bestudeerde hij de situatie. Twee katten in nood, en een veilig. Waar die katten ook vandaan kwamen, Ember kon niet toe kijken hij ze langzaam in de afgrond gleden. "Wingkit! zet je met je poten af!" Zei een grijze poes .Ze viel op haar buik en schuifde verder weg. "Kom op we moeten Wingkit helpen!" zei ze daarna tegen zichzelf. Ember snelde er heen, pakte de kitten bij zijn nekvel en trok hem met veel moeite op de kant. De andere poes was er nu ook bij gekomen en had zich bekommert over de grijze poes. Hij boog zich over de kitten heen. "Gaat het?" vroeg hij bezorgd, en controleerde of hij geen diepe wonden hadden.

Mensen, de helft van alle posten hier zijn zowat te kort. Gelieve ook correcte punctuatie te gebruiken, dus correct gebruik van de leestekens, etc. Als jullie het niet snappen, maak dan een oefen rpg-post, het zal je zeker helpen. Ook is alles een beetje verdraait, maar dat zal ik nu laten.

- Moonstripe

Fury keek boos naar naar Spotpaw die iets naar Fury schreeuwde. 'Hou toch lekker je kattenbek dicht jij clanmormel!Voordat je nog problemen met mij krijgt.' Ja er kwamen steeds meer katten bij, maar geen bloedclan dus Fury moest het maar alleen afronden met deze katten. Ze wilde net Spotlight naar de keel vliegen toen ze achter zich hoorde 'Hey Fury!' Ze draaide zich met een ruk om en keek in de rode ogen van een grijze kitten. Was dat nou darkblood of niet? Haar pluizige zwarte staart zwiepten wild heen en weer. 'Ola Darblood alles goed? Wat doe jij nou zo ver uit het kamp he?' Ze mocht die kleine pluizeballen totaal niet maar misschien konden ze wel wat leren van de grote kattem. Zodat als ze groot zijn zichzelf wel konden beschermen. Ze lette totaal niet meer op de rest van de katten dus wist ze ook niet meer precies waar het over ging. Toen Fury haar rode ogen weer op Spotlight richte zij ze wat woester dan daarvoor 'Dus zoals ik al zij zou jij maar is je mond kunnen houden kater! Wand anders gebeurt er wel wat !' Ja hij was wel te ver gegaan! Ja Fury was echt een gemene poes ze kon je zo in de stres lokken. Ze werd onderbroken door Darkblood die wegrende. Wat was er nou toch weer aan de hand met haar? Fury rende achter Darkblood aan en zei toen ze achter de kit stond 'Wat is er Darkblood? Voel je je niet lekker of heb je nu ook al een hekel aan die katten netals ik?' Ze liep richting Darkblood en gaf de kit een kopje. Ze keek hem trots aan en ontbote haar nagels en zei lief tegen de kit 'Later krijg jij even lange nagels en word jij evem sterk als ik!Dat weet ik wel zeker....' Fury drtaaide zich om en zette poot voor poot verder. Jaze moest nu wel terug gaan. Het werd al weer avond en ze had nog niks gegeten. Ze draaide zich nog even vlug om en riep nog naar Darkblood 'Als je klaar hier bent komje dan terug naar het kamp?' Ze gaf een korte knik en sprinte de bosjes in.

(Fury is out+Flut D:)

Darkblood, dit is van grootste belang. Zet je poot op dat rotsblok of anders gaan we er allemaal aan Darkblood hoorde een stem in haar hoofd die zei: Doe nou maar, Je eigenweisheid kan anders je ondergang zijn!


En andere stem zei: Niet doen, Je moet zelf beslissen wat je doet. Niet en ander! De ander zei weer: Nee! Je gaat je poten op dat rotsblok zetten, anders gaan jullie allemaal dood! Weer de ander zei: Je kan zelf wegspringen, wat kunnen die andere jou nou schelen?! Je bent een Bloodclanner hoor. Darkblood zei hardop: Koppen dicht! Ze dacht: Wat moet ik doen? Helpen.? of mezelf redden..? Darkblood keek naar Wingkit, En toen naar Skypaw. Ze verzette geen poot. En ze sprong ook niet weg. Weer keek ze paniekerig om zich heen. Darkblood schudde de stem weg, die zei dat ze zichzelf moest redden. Ze probeerde haar poot op het rotsblok te zetten, Maar ze gleed uit. Daar hing ze. Ook aan de rand van het diepe ravijn. Ze dacht: Nou, lekker Dark Erg handig van je. Ze zag hoe en onbekende kat Wingkit uit het ravijn hielp. Zelf zette ze haar nagels om niet te vallen. Maar het was te laat. Darkblood viel naar beneden. Ze deet haar ogen dicht, En miauwde van angst. Na een tijd durfde ze haar ogen open te doen. Want ze was nog steeds niet te pletter gevallen. Ze schrok, Want ze hing een halve meter boven de grond. Ze draaide zich om, En viel zacht op haar poten.

(Fury, We waren al verder :])

Ember keek nog eens naar de kitten, die kon het nu zelf vat wel even redden, dacht hij. De zwart witte kater snelde naar de afgrond, maar de poes was al in de afgrond verdwenen. Voorzichtig keek hij naar beneden. De poes hing daar beneden net een halve meter boven de grond. Ze draaide zich om en langde op haar poten. De geur van de poes, duidelijk bloodclan. Even keek hij met een verafschuwende blik naar haar, maar bekommerde zich toen weer om de poes, zij was toch al goed geland. Voorzichtig, om er niet zelf in te vallen, liep hij weer terug naar de kitten. Even snoof hij, geen Bloodclan, maar riverclan. Ember had niet zoveel met clans, maar het was niet zoals die Bloodclanners, en die andere soort moordende katten."Heb je pijn?" vroeg hij het kleine katertje, en keek hem met een vriendelijke blik aan."hoe ben je hier terecht gekomen?" vervolgde hij. "Waar is je moeder?" Ember, die altijd iedereen zou helpen, wou graag iets voor deze kitten doen."Wat is eigenlijk je na..?" Ember realiseerde zich dat hij deze kitten wel erg veel vragen stelde, en hield abrupt zijn mond. Hij ging naast de kitten zitten, wachtend op antwoord.

"Heb je pijn?" Skypaw keek om maar zag dat het niet tegen hem maar tegen wingkit was bedoeld."Hoe ben je hier terechtgekomen? Waar is je moeder? Wat is eigenlijk je na.." Skypaw keek toe hoe de vreemde poes allerlei vragen op wingkit afvuurde. Toen hij zag dat de kit nog te verward was besloot hij antwoord te geven. "Bedankt om de kit te redden" begon hij "Ik ben Skypaw, apprentice van de riverclan en dit is Wingkit. hij is weggelopen uit het kamp, waarom weet ik niet en ik weet ook niet wie zijn moeder is" Hij keek vriendelijk naar de kater. Plotseling werd zijn aandacht afgezwakt door geritsel in de struiken. Skypaw sprong eropaf en kwam met een dikke muis terug. Hij legde ze voor de kater neer. "Die is voor jou" zei hij. Hij wist wel dat hij de clan moest voeden maar deze kat had wingkit gered. 'Ojee' Skypaw schuifelde met zijn poten. "We zijn Darkblood vergeten" zei hij tegen de kat. 'hoe heet jij eigenlijk?'

Darkblood keek geirriteerd toe hoe niemand naar beneden keek of ze eventueel nog leefde. Ze riep: En ja doe geen moeite ik leef nog hoor! en bedankt dat jullie je zorgen om me maken! Ze liep door het ravijn en kwam bij het einde. Ze was in een dicht bos. Waar allemaal vreemde planten stonden. Ze riep: Hallo? Het klonk als een galmend geluid.


Ze rilde. Darkblood liep zag een monster voorbij racen. Ze keek door de varens, en zag een hele lange steen waar heel veel monsters renden. Ze slikte, maar ze moest thuiskomen dus, ze nam een aanloop, en sprong op de rug van een monster. Daarna sprong ze op een ander monster Ze rende zo hard als ze kon terug naar de plek waar de andere zaten en zei hijgend: Jullie zijn ook zo bezorgd om mij. Toen zakte ze door haar poten van vermoeidheid

Skypaw wandelde bezorgd naar het ravijn. Darkblood was weg! "Darkblood...?" Zijn stem galmde onzeker in het ravijn. Plotseling zag hij een grijze kat door het ravijn lopen. ze leefde nog. "Ze leeft nog" zei hij tegen de andere katten. Skypaw ging rustig zitten. Normaal moest hij allang terug zijn in het kamp met wingkit maar iets hield hem tegen. Hij kon de twee katten die hier zaten niet alleen achterlaten. Ze hadden hem tenslotte geholpen met wingkit. Skypaw legde zijn staart over zijn poten en hield een oogje op wingkit. Je kon nooit weten wat die weer zou doen als iemand niet oplette."Mraaaauw!" Skypaw sprong geschrokken opzij toen de vermoeide Darkblood naar de plek waar zij zaten kwam gespurt. Ze zij hijgend: "Jullie zijn ook zo bezorgd om mij" Toen zakte ze door haar poten van vermoeidheid. Skypaw keek geschrokken naar d neerliggende poes. "Ik zal anders wat water halen" mompelde hij meer in zichzelf dan tegen de anderen. Hij rukte een droog stuk mos van de grond en liep er mee naar een beekje. Hij legde het natte stuk mos vlak voor Darkblood. Zo kon ze het water eruit likken. "Gaat het?" vroeg hij bezorgd.

Ember, die nog steeds naar de kitten keek, schrok een beetje toen een kater achter hem begon te praten. "Bedankt om de kit te redden" begon hij "Ik ben Skypaw, apprentice van de riverclan en dit is Wingkit. hij is weggelopen uit het kamp, waarom weet ik niet en ik weet ook niet wie zijn moeder is" Hij keek vriendelijk naar Ember. Ember keek hem dankbaar aan. Plotseling werd de aandacht van Skypaw afgezwakt door geritsel in de struiken. Hij sprong eropaf en kwam met een dikke muis terug. Hij legde deze voor Ember neer. "Die is voor jou" zei hij. "Voor mij, maar da.." Zijn zin kon hij niet meer afmaken. "Ojee" Skypaw schuifelde met zijn poten. "We zijn Darkblood vergeten" zei hij tegen de kat. "hoe heet jij eigenlijk?" Ember, wou Ember nog zeggen maar hij wist de woorden niet uit te spreken. skypaw wandelde bezorgd naar het ravijn, en Ember ging hem achteraan.Waar was die poes nou gebleven? "Darkblood...?" De stem van Skypaw galmde onzeker in het ravijn. Plotseling zag hij een grijze kat door het ravijn lopen. ze leefde nog. "Ze leeft nog" zei hij tegen de andere katten. Ember, leek toch opgelucht, ondanks dat hij niks gaf om de poes. Skypaw ging rustig zitten. Skypaw legde zijn staart over zijn poten en hield een oogje op wingkit. Je kon nooit weten wat die weer zou doen als iemand niet oplette."Mraaaauw!" Skypaw sprong geschrokken opzij toen de vermoeide Darkblood naar de plek waar zij zaten kwam gespurt. Ember deed een paar stappen achteruit en snelde toen naar Wingkit. Darkblood zij hijgend: "Jullie zijn ook zo bezorgd om mij" Toen zakte ze door haar poten van vermoeidheid. Skypaw keek geschrokken naar de neerliggende poes. Ember gaf haar geen blik waardig. Alle Bloodclanners zijn hetzelfde, die stem galmde steeds maar weer door zijn hoofd. Van zijn vader had hij dat geleerd, toen hij nog een kitten was. "Ik zal anders wat water halen" Mompelde Skypaw. Hij rukte een droog stuk mos van de grond en liep er mee naar een beekje. Hij legde het natte stuk mos vlak voor Darkblood. Ember stond nogsteeds beschermend voor Winkit, ook al lag de Bloodclan poes op de grond, je wist maar nooit."Gaat het?" vroeg Skypaw bezorgd. Ember deed een paar stappen van Wingkit vandaan. Maar hield hem in het zicht. Hij deed een paar stappen naar de Bloodclan poes toe. "Darkblood, was het toch?"Begon hij op een niet al te vriendelijke toon."Van de Bloodclan?" vervolgde hij wantrouwig. Bloodclan katten waren nooit te vertrouwen, ze voerde altijd wel iets in hun schild, had hij geleerd. Hij deed nog een paar stappen dichterbij, zodat hij vlak voor haar stond."Waag het niet iemand hier iets aan te doen" Siste hij, en zijn nagels schoten uit zijn poten "Want dan krijg je met mij te doen." Hij trok zijn nagels weer in, en liep weer naar achteren. Hij had al genoeg nare ervaringen met de Bloodclan gehad, en er hoefde nu geen gewonden te vallen.