"Alles komt goed" zei Angelpaw stilletjes. "Ja hoor Angelpaw, je hebt gelijk, alles komt goed." stelde Skypaw haar gerust. Waar was de medicincat als je ze nodig had? Plotseling keek Angelpaw verschrikt op."Alles komt goed" herhaalde Angelpaw weer. Skypaw keek bezorgd hoe ze probeerde op te staan. "Angelpaw, ik zou gewoon blijven liggen hoor" zei Skypaw angstig toen de poes naar hem toe probeerde te lopen maar ze viel steeds op de koude grond. "Angelpaw, stop met lopen" sprak bevelend. "Je bent nog te zwak!" Angelpaw viel bewusteloos op de grond. "Angelpaw!" Skypaw wist niet of ze bewusteloos of dood was. "Angelpaw" zei hij nogmaals maar verdrietiger. Hij kroop dicht tegen de poes aan in een poging haar te verwarmen. "De medicincat zal wel komen hoor, het moet gewoon" Plotseling begonnen Skypaw's ogen dicht te vallen. "Nu is het echt niet het moment om te slapen, Skypaw" zei hij tegen zichzelf. Maar het lukte niet. Hij wierp nog een laatste blik op Angelpaw en viel dan in slaap.