Some time, Somewhere, Some friend ~ Blueeyes

Een goudkleurige schaduw liep over de hooglanden heen. Haar poten kwamen zacht op de grond neer. Haar staart zwiepte zachtjes heen en weer terwijl ze verder liep. Haar oren waren gespitst om elk geluid om zich heen te horen. Zachtjes sloop de goudkleurige poes verder. Haar ogen schoten om haar heen, haar kop bewoog nauwelijks. Haar nagels stonden nog niet uit. Maar dat kon elk moment veranderen. Ze was niets voor niets zo gevreesd door de rest van de gene die ze kende. Haar staart zwiepte ontspannen heen en weer, terwijl ze eigenlijk een bonk spieren was die elk moment iets aan kon vallen. Rustig liep ze verder terwijl ze luisterde naar de geluiden om zich heen. Poot voor poot liep ze verder, bedacht op alles wat zou kunnen gebeuren. Bedacht op een kat die haar zou besluipen. Ze hoorde wel geluiden en stopte en keek rond.

Her eyes, so gold.
Her coat, so gold.
Her heart, so black…

only Blueeyes^^

Een zwarte schaduw gleed door het bos, de hooglanden in. Haar ogen stonden strak, alsof ze elk moment aangevallen kon worden. Ze rook een vertrouwde geur, maar die was vermengd met prue kwaad. Ze trilde, ze was niet bang, niet nerveus, maar boos. Ze rook een geur, en een seconde later hoorde ze een takje knappen, niet ver weg. Haar haren schoten omhoog en ze gaf een gil, die pure haat uitstraalde, waar je de rillingen van kreeg. Soms twijfelde ze of haar clan haar nog wel vertrouwde, met deze omstandigheden snapt ze dat. Ze wist dat doden geen goede optie was, maar het voelde goed. Ze stapte verder en rook dat er een kat erg dicht bij was.

Een soort van gil deed haar gedachten versnellen. Ze hoorde de haat in die gil en bleef rustig zitten. Haat deed haar niks, omdat ze zelf een bonk puur haat was. Haar staart tikte zachtjes op de grond en de goudkleurige poes kwam overeind. De wind in haar gezicht vertelde haar dat de kat dichtbij was, en dat het er ook nog eens een van haar eigen clan was. Ze scherpte haar nagels aan de grond en trok ze weer in. Ze bleef wachten, wachtend tot die kat dichtbij genoeg zou zijn. Haar nek haren kwamen langzaam overeind terwijl ze daar zo doodstil stond. Bijna niet herkenbaar op het hoogland. Haar ogen waren gericht op de zwarte schaduw die eraan kwam. Ze was nergens bang voor. Laat die kat maar komen. Dan zou ze haar afmaken.

Her voice
makes you shake
Her claws
gives you scars..

De zwarte poes wist zich in te houden. Ze wist dat de geuren die zich vermengde net leek op de Shadowclan geur, die ze al vaak genoeg geroken had. Ze gaf een trekje met haar oren, klaar voor een gevecht om een einde te maken aan deze kat, al was die van haar eigen clan. Haar clangenoten twijfelde al aan haar loyaliteit, dus een moord of een moordpoging kon het niet veel minder maken. Haar blauwe ogen keken rond, zoekend naar de kat die ze in flarde zal gaan scheuren. Ze ging zitten en wachtte tot de kat haar kant op kwam. Haar jonge klauwen schraapte over de harde grond en haar staart zwiepte wild over de grond. Ze hoorde dat de kat dichtbij was, en maakte zich klaar voor de sprong, tot ze ineens goude ogen zag glinsteren.

Ze hoorde klauwen over de grond heen schrapen en was direct over gegaan in de aanvalshouding. Haar staart zwiepte langzaam heen en weer. Ze sloop zachtjes verder, vlak over de grond heen, haar vacht viel weg tegen de achtergrond, alleen haar gouden ogen glinsterde soms in het licht. Ze zag de zwarte kat zitten. Daar gewoon op de hooglanden. Haar staart hield op met zwiepen en ze dook nog verder in elkaar. Haar spieren spande zich, klaar om diegene te bespringen en af te maken. Haar klauwen schoven uit, nog iets verder de grond in. Haar oren lagen plat tegen haar rug aan. Haar nekharen stonden overeind. En in die gouden ogen, daarin kon je alleen iets van haat en moordlustigheid zien. Verder niets. Ze zag de blauwe ogen van de poes die daar zat, en ze rook de riverclan geur. Maar dat maakte haar niet uit. Het maakte haar niet uit als het een clangenoot was. Voor haar was iedereen een vijand. Ze sloop verder, afwachtend wat de poes voor haar zou gaan doen.

Follow my eyes
And you get lost
In a world.
Only I understand…

De zwarte poes keek met haar fonkelende ogen, vol haat, naar de goude poes. Ze heeft al veel vreselijke verhalen over de poes gehoord, maar om haar zo te zien lijkt ze niet meer dan een jonge warrior, net warrior. Blueeyes schoof haar nagels de grond in, maar bleef rustig zitten. Ze zal wel wat schrammen op lopen, maar de dood ziet ze nog niet in, nu nog niet. De blauwe ogen van de jonge, maar ervaren poes glinsterde in de zon, en ze leek niet gespannen, en straalde geen angstgeur uit. Ze wachtte tot de poes iets deed, maar dat verveelde haar snel en ze stond op. Haar staart stond dik, en ze stond in de positie om de goude poes een lesje te leren.

[quote="Goldenshadow"]

Ze keek in de ogen vol haat van de poes voor haar, en ze zag de fout die de meeste katten maakten. Denken dat ze nog pas net warrior was, en nog veel te onervaren, maar juist die fout, was de ergste van allemaal. Ze was dan misschien wel jong, maar ze had te veel meegemaakt om als jonge warrior door te gaan. Ze was anders dan dat je zou denken. En veel gevaarlijker dan dat je op het eerste gezicht zou zeggen, en juist dat was de fout die er voor zorgde dat iedereen gewond raakte als ze haar probeerde aan te vallen. Ze zag hoe de poes voor haar opstond en haar gouden ogen volgde elke beweging. Ze zag dat de poes tegenover haar haar staart dik opzette. Haar gouden ogen vernauwden zich. Een gegrom steeg op uit haar borstkas. Haar nagels schoven weer langzaam uit, ze waren nauwelijks in geweest. Haar staart lag op de grond, onder haar vacht rolde haar spieren. Ze was er klaar voor, ze zou die poes een lesje leren.

She can't be trusted
She plays with fire
And only you get hurt.
So watch out..

Een woest gegrom kwam uit de keel van de zwarte poes en de zwarte spleetjes in haar helblauwe ogen versmalde zich van woede. Veel katten kende haar als een relaxte kat, maar zo boos als nu was ze nooit. Ze had zin om de poes een kop kleiner te maken. Haar nagels schraapte over de harde bodem, en haar blauwe ogen stonden geen seconde van de poes af. "This will end, and our clan will again live in peace without the shit of you, young girl." siste ze zachtjes, maar het klonk kil, om de rillingen van de krijgen. Ze spuugde even van afschuw, hoe deze jonge poes zo een slechte reputatie kon hebben, dat zelfs de jongste kit van haar misdaden wist. Ze keek de poes even midden in haar ogen aan, en in haar ogen was een blik van afschuw te lezen. Ze zakte in en sprong voor haar op het gras. "And the fight will begin." spuugde ze in haar gezicht...

-oeps verkeerde account-

Onderwerp: Re: Some time, Somewhere, Some friend ~ Blueeyes