Hunting

Onderwerp: Hunting wo 18 jul 2012 - 12:04

Een lichtgroen ook ging open in de Apprentices Den. Toen een volgende. De eigenaresse van deze ogen stond op en gaapte, waarna ze met voorzichtige passen de den verliet, proberend om de nog slapen de apprentices niet te wekken. Toen ze buiten was rekte ze zich uit. Daarna liep ze naar de prooistapel. Er was in dit seizoen genoeg prooi te vinden en de stapel was groot. Petalpaw pakte er een veldmuis van af, liep een eindje weg en begon hem rustig op te eten. Nadat ze hem op had stond ze weer op. Vandaag had ze geen training. De dag ervoor had Smoketear haar opgedragen te gaan jagen. Ze hoopte dat ze veel prooi mee terug naar het kamp zou kunnen nemen.

Petalpaw liep het kleine bos in. Het was een fijne jaagplek, want er waren veel prooien te vinden. Ze wandelde een beetje rond tot ze de geur van een bosmuis opving. Ze volgde het geurspoor zonder veel moeite. Toen ze dichterbij gekomen was begon ze het beestje heel langzaam, haar poten zo voorzichtig mogelijk neerzettend, te besluipen. Sluipen was een van haar sterke punten. Nu ze wist hoe het moest kon ze haar poten heel zacht neerzetten. De muis had niets in de gaten tot ze sprong. Hij deed nog een tevergeefse poging ervandoor te gaan, maar Petalpaw zat al bovenop hem en beet hem snel dood. Hij had niet eens meer de tijd om te piepen. 'Het spijt me,' zei Petalpaw zacht tegen het grijze wezentje. Toen gooide ze wat aarde over hem heen om hem later op te kunnen halen.

Het duurde niet lang voor Petalpaw opnieuw een geur opving. Die van een duif dit keer. Ze had het geluk dat de duif op de grond zat en niet ergens hoog op een tak. Toen Petalpaw dichterbij kwam zag ze dat het een tortelduif was. Ze begon weer te sluipen, dit keer op een andere manier dan ze bij de muis had gedaan. Vogels moest je anders besluipen. Langzaam, heel langzaam naderde Petalpaw haar doel. Toen ze dichtbij genoeg was sprong ze razendsnel op de duif af. Gelukkig was snelheid een ander punt waar Petalpaw in uitblonk, anders was de duif al weggevlogen voor ze deze had bereikt. Petalpaw landde op de duif. De vogel stribbelde tegen en flapperde wild met haar vleugels. Helaas was kracht iets wat Petalpaw wat minder had en ook haar kleine, slanke bouw werkte haar nu tegen. Ze was gewoon niet sterk en zwaar genoeg om de wild bewegende duif tegen de grond te houden. De vogel wist los te komen en vloog snel weg. Het enige dat Petalpaw nog over had waren een paar bebloede veertjes.

Petalpaw zette zich snel over de mislukking heen en probeerde nieuwe geuren op te vangen. Helaas hadden alle dieren in de buurt de jaagster inmiddels opgemerkt. Daarom liep ze verder. Ze had al een aardig eind gelopen toen ze eindelijk de geur van een andere vogel opving: een merel. Deze zat niet op de grond, maar in een lage struik. Gelukkig nog steeds bereikbaar. De gele ring om zijn oog en zijn snavel, die dezelfde kleur had, staken fel af tegen het zwarte verenkleed. Hij was nog jong, waarschijnlijk dit jaar geboren. Hij opende zijn snavel en begon een lied te zingen. Het zou zijn laatste zijn. Petalpaw sloop opnieuw naderbij en sprong. Het lied van de merel werd abrupt afgebroken toen Petalpaw hem uit de struik sloeg, bovenop hem sprong en hem met één beet doodde.
Met enige spijt keek Petalpaw naar het lichaampje. De arme merel zou niet meer opstijgen of de avond vullen met zijn prachtige lied. 'Het spijt me,' zei Petalpaw zacht, zoals ze ook bij de muis had gedaan. Ze voelde zich echt schuldig. Zo'n jong dier had nog een heel leven voor zich gehad, maar dat had zij hem afgenomen. Ze vroeg zich af of er voor vogels als deze merel ook een soort Zilverpels bestond, een plaats waar ze na hun dood heen gingen. Hadden vogels eigenlijk een ziel die naar zoiets toe zou kunnen gaan? Ze wist het eigenlijk niet. Als ze wel een ziel hadden, zou dat dan betekenen dat ze ook echt konden denken? Zou de familie van deze vogel hem missen? Petalpaw begon zich nog schuldiger te voelen. Als zijn familie hem zou missen hadden ze geen lichaam om te begraven. Dat zou dan inmiddels verdwenen zijn in de maag van een kat...
Petalpaw schrok op toen ze iets hoorde. Ze rook RiverClan geur en draaide zich glimlachend om naar de plaats waar nu waarschijnlijk een kat tevoorschijn zou komen.

Onderwerp: Re: Hunting wo 18 jul 2012 - 14:14

Skypaw liep richting het kleine bos. In dit deel van het territorium kwam hij niet zo vaak. Meestal was het overbevolkt door warriors die met hun apprentices waren aan het trainen. Maar vandaag was er schijnbaar niemand. Behoedzaam liep hij voorbij de eerste bomen. Het voelde raar, alsof dit Thunderclan grond was. Skypaw was meer gewend aan de rivier en de waterval. Voorzichtig sloop hij rond, zonder ook maar een takje te raken. Hij was tevreden. Zijn sluiptechniek was daarvoor niet zo goed geweest maar nu stond die op punt. hij glimlachte gelukzalig. Hij vond het heerlijk om net zo goed te zijn als zijn mede apprentices. Daardoor kreeg hij meer zelfvertrouwen. Plotseling hoorde hij een kat praten. 'Het spijt me' Skypaw draaide zich verward op. nu rook hij ook de kat maar hij rook niemand anders. Had de kat het tegen hem? Hij draaide zijn hoofd maar er was geen kat te bespeuren. Schouderophalend liep hij verder. Niet zijn probleem. Plotseling hoorde hij het geklapwiek van een duif in nood. Waarschijnlijk was een andere kat hier ook op jacht. 'Gelukzak' bromde Skypaw. Hijzelf kon niet goed vogels vangen. Hij was daar te traag voor. Plotseling vloog de duif laag over Skypaws hoofd. De andere kat was niet sterk genoeg geweest. Skypaw aarzelde geen moment en sprong op de duif. Met een hap was die dood. Triomfantelijk begroef hij hem. Plotseling hoorde hij weer 'het spijt me' Het begon Skypaw een beetje te ergeren. Hij besloot om de kat die dat zij te gaan zoeken. Toen zag hij de kat. De kat had hem blijkbaar ook geroken want ze keek glimlachend zijn kant uit.' Hé Petalpaw!' riep hij vrolijk 'Had jij die duif laten ontsnappen?' Hij keek haar glimlachend aan. 'Was jij het die de hele tijd: Het spijt me, zei?' Skypaw keek haar vragend aan, hij ging zitten, wachtend op het antwoord.

Onderwerp: Re: Hunting wo 18 jul 2012 - 15:21

Het was Skypaw, een andere apprentice. Petalpaw kende hem niet heel goed, maar ze kwam hem vaak tegen in de apprentices den, dus ze wist zijn naam. 'Hé Petalpaw!' riep de kater vrolijk 'Had jij die duif laten ontsnappen?' Hij keek haar glimlachend aan. 'Was jij het die de hele tijd: Het spijt me, zei?' Petalpaw antwoordde niet. Hij wist toch al dat beide dingen waar waren. Ze vroeg zich wel af hoe hij haar had kunnen horen. Ze had zacht gepraat. Had hij haar bespioneerd of zoiets? Nou ja, niets meer aan te doen. Hopelijk zou hij er niet over doorvragen. Even was het stil, op het geruis van de wind en het ritselen van de bladeren na. 'Ik ga vissen,' zei Petalpaw toen. Ze stond op, begroef merel om het later op te halen en liep richting de kleine stroom. Ze keek even om naar Skypaw om te kijken of hij meeging. Daarna liep ze verder.

Aangekomen bij de kleine stroom tuurde Petalpaw naar het wateroppervlak. Ze wilde vissen. Ze was niet meer in de stemming om bloed te proeven en vissen hadden niet zo'n bloedsmaak. Het maakte niets uit natuurlijk, een vogel of een vis, maar om de een of andere reden voelde ze zich schuldiger bij een dood, bebloed vogellijkje dan bij een vis. Het was ook makkelijker te geloven dat een vogel of muis gevoelens had als je in hun intiligente zwarte oogjes keek dan als je in de ogen van een vis keek.

Het was moeilijk te zien of er een vis aankwam door de felle schittering van het zonlicht op het wateroppervlak. Petalpaw zette een paar stappen het water in en bleef toen doodstil staan. Aan de overkant van het water zat een reiger tussen het riet. Ook hij stond doodstil. Eigenlijk lijken wij van de RiverClan wel wat op reigers. We zijn allebei jagers en eten vooral vis, dacht Petalpaw. Ze keek weer naar het water. Een grote vis kwam voorbij gezwommen, maar Petalpaw deed geen moeite hem te proberen te vangen. Hij was te groot. Ze zou hem niet met één slag op de kant kunnen krijgen, zoals moest. Ze bleef wachten op een betere kans. Even onderbrak ze haar concentratie en keek ze rond om te zien of Skypaw ook naar de kleine stroom gekomen was. Daarna keek ze weer naar het water. Haar geduld werd beloond: een vis van perfect het juiste formaat kwam langs zwemmen. Hij was klein genoeg om te vangen, maar groot genoeg om als een goede maaltijd te dienen. Petalpaw hief langzaam haar poot en sloeg toen hard tegen de vis. Raak! De vis vloog uit het water en landde op de oever. Nu moest ze hem snel doden, voordat hij weer het water in gleed. Ze sprong uit het water en beet. Eerst boden de zilverachtige schubben nog enige weerstand, toen zonken haar tanden eromheen. Ze legde de vis even neer en keek naar Skypaw. 'Die duif mocht dan ontsnapt zijn, deze vis heb ik wel,' zei ze.

Onderwerp: Re: Hunting wo 18 jul 2012 - 17:09

Petalpaw gaf geen antwoord op zijn vraag. Skypaw ging er dus van uit dat het waar was.Maar waarom zij ze sorry tegen haar prooi? Skypaw stond op het punt het haar te vragen. Hij wist niet of Petalpaw het had gezien maar ze zij vlug: 'Ik ga vissen'. Ze wou er dus niet over doorpraten. Het maakte Skypaw niet uit. Elke kat had wel rare gewoontes alleen vond hij het wel eigenaardig. Petalpaw begroef haar merel en ging op weg naar de kleine stroom. Ze keek even achterom of Skypaw volgde. Hij begon ook te lopen. Ze vond hem dus geen vervelend gezelschap. Toen ze aangekomen waren bij de kleine stroom tuurden de twee katten in het water. Skypaw zag dat Petalpaw een paar stappen achteruit zette. Dat kwam zeker omdat het water zo schitterde. Plotseling zag Skypaw aan de overkant een reiger staan. Hij deinsde een beetje achteruit. Zo'n vogel had hem eens gemeen in zijn staart gepikt toen hij zijn vis probeerde af te pakken. Skypaw blies zachtjes in de richting van de reiger die niets merkte. Skypaw richtte zijn aandacht terug op het water. Plotseling zag hij een perfecte vis zwemmen.Petalpaw had hem ook gezien. Ze schepte hem uit het water en beet hem dood. Toen keek ze naar hem en zei:'Die duif mocht dan ontsnapt zijn, deze vis heb ik wel,' Skypaw keek bewonderend.'Jij kan echt goed vissen' zei hij vol bewondering. De perfectie waarmee ze de vis had gedood. Bij Skypaw werd het nog een heel gevecht. Plotseling zag hij een grote dikke vis voorbij zwemmen.'Petalpaw , die ga ik vangen' zei hij trots. Hij ging op een steen zitten en wachte tot de vis passeerde. De vis was daar.Skypaw bukte zich, stak zijn poot uit. Zijn nagels haakten in de vis.Maar de vis was sterk.'Woohooo' Skypaw schoof van de rots af en plonste in het water.'Ik laat die vis niet los!' murmelde hij. Even later verdween hij onderwater om de vis een beet in zijn nek te geven.De vis was bijna dood. Maar met een laatste stuiptrekking gaf hij Skypaw nog zo'n harde klap dat die bewusteloos in het water bleef liggen, zijn klauwen nog in de vis. Langzaam dreef hij met de stroom mee

Onderwerp: Re: Hunting vr 20 jul 2012 - 12:34

'Jij kan echt goed vissen,' zei Skypaw bewonderend. Petalpaw haalde haar schouders op. 'Valt wel mee,' zei ze. 'maar Smoketear is een goede mentor. Ik heb het van hem geleerd.'

'Petalpaw , die ga ik vangen,' zei Skypaw. Petalpaw keek naar het water en zag een grote vis langszwemmen. 'Skypaw, je bent gek, die vis is veel te groot!' zei ze. Skypaw luisterde niet. Hij ging op een steen zitten en probeerde de vis te pakken. Deze was natuurlijk veel te sterk om zo uit het water te slaan. Skypaw werd het water in getrokken. 'Ik laat die vis niet los!' murmelde hij koppig. 'Skypaw!' riep Petalpaw. Dit kon niet goed gaan. Ze sprong op de steen en keek in het water. Het was helder genoeg om een beetje te kunnen zien wat er gebeurde. Op het moment dat ze keek, gaf de vis Skypaw een klap met zijn staart. Skypaw bewoog niet. 'Skypaw!' riep Petalpaw. Ze sprong in het water en zwom achter de andere apprentice aan. Ik moet de laatste dagen wel veel katten uit het water redden, schoot er door haar kop. Ze zwom nog wat sneller en wist Skypaw bij zijn nekvel te grijpen. Gelukkig was de stroming hier niet zo sterk als in de rivier, toen ze Hawkscream achterna was gesprongen. Deze keer wist ze de andere kat makkelijker uit het water te krijgen, ondanks de grote vis, die nog steeds in zijn klauwen vastzat.

Petalpaw klom op de kant, druipend van het water. Gelukkig was het warm. Bezorgd keek ze naar Skypaw. Hij was er waarschijnlijk beter aan toe dan Hawkscream toen ze hem uit de rivier had gehaald. Skypaw had niet zo lang in het water gelegen. Ze wachtte tot hij bijkwam.

Onderwerp: Re: Hunting vr 20 jul 2012 - 15:11

Skypaw hoorde hoe Petalpaw het water in sprong. Daarna viel hij weer bewusteloos. Hij werd verder meegesleurd door de stroom.Hij voelde niet hoe Petalpaw hem uit het water trok en op de kant sleurde. Even later kwam hij terug bij. 'Uche, uche' Skypaw proestte en hoestte het water uit. 'wat...Waar..wie' hij was helemaal in de war. plotseling viel zijn blik op Petalpaw die hem bezorgd aankeek.'Petalpaw' hij keek haar dankbaar aan.'Zonder jou lag ik nog in het water' Plotseling werd hij heel erg verlegen.Hij schuifelde met zijn poten de grote vis naar haar toe.'Die mag je hebben' zei hij nog steeds verlegen.Hij wist niet hoe hij de poes die zijn leven had gered moest bedanken.'Ik kan nog meer prooi voor je vangen' zei hij plotseling.Hij wist niet hoe de poes zou denken over zijn aanbod.

Onderwerp: Re: Hunting ma 23 jul 2012 - 16:05

Skypaw kwam snel weer bij. Hij hoestte wat water uit. 'wat...Waar..wie' zei hij verward. Petalpaw vroeg zich bezorgd af of hij misschien zijn hoofd had gestoten, maar toen hij haar zag leek hij weer wat helderder te worden. 'Petalpaw, zonder jou lag ik nog in het water,' zei hij dankbaar. Verlegen schoof hij de grote vis waar dit allemaal om begonnen was naar haar toe. 'Die mag je hebben' zei hij zacht. 'Ik kan nog meer prooi voor je vangen.' Sommige katten zouden dit voorstel wel aangenomen hebben. Sommigen zouden het zelfs hebben misbruikt om de apprentice al het werk voor ze te laten doen. Maar Petalpaw schudde haar hoofd. 'Je hoeft niet voor mij te jagen. Je kunt je inspanningen beter voor de clan bewaren,' antwoordde ze. 'En die vis kun je het best naar de elders brengen. Ze zullen wel blij zijn met zo'n grote.' Ze glimlachte vriendelijk naar Skypaw. Ze was allang blij dat hij er niks aan overgehouden leek te hebben, behalve een natte vacht. Haar eigen vacht droop ook van het water. Ze begon hem droog te likken, beginnend bij haar rug, toen staart en haar poten. Tot slot waste ze haar gezicht en oren door er met een voorpoot over te wrijven.

(het plaatje van je sheet doet het bij mij niet)

Onderwerp: Re: Hunting wo 1 aug 2012 - 10:36

'Je hoeft niet voor mij te jagen. Je kunt je inspanningen beter voor de clan bewaren,' antwoordde ze. 'En die vis kun je het best naar de elders brengen. Ze zullen wel blij zijn met zo'n grote.' Petalpaw lachte naar Skypaw.'Ja, je hebt gelijk, volgens mij hebben de elders nog nooit zo'n grote gezien.' Nu hij uit het water was, was hij eigenlijk wel blij met zijn vangst. Hij zag dat Petalpaw zich droog begon te likken. Zelf had hij het ook behoorlijk koud dus volgde hij haar voorbeeld. Toen hij eindlijk klaar was keek hij afwachtend Petalpaw aan.' Wat zullen we nog gaan doen vandaag?' Hij voelde dat het een leuke dag ging worden.

Onderwerp: Re: Hunting zo 19 aug 2012 - 16:04

'Ja, je hebt gelijk, volgens mij hebben de elders nog nooit zo'n grote gezien,' zei Skypaw. Petalpaw grinnikte. Toen ze zich drooggelikt had zag ze dat Skypaw haar voorbeeld had gevolgd. Terwijl ze wachtte keek ze naar het water. Kleine druppeltjes sprongen op als het water tegen een steen sloeg en glinsterden in het zonlicht. Even flitste er iets voorbij, vlak boven het water. Een met een felblauwe rug en een buik oranje als een vlam. Het vogeltje verdween achter een lage struik, zijn vaste stekje. Petalpaw had het diertje eerder daar zien zitten.
Skypaw had zijn wasbeurt inmiddels beëindigd. 'Wat zullen we nog gaan doen vandaag?' vroeg hij vrolijk. Hij leek niet van streek door zijn val in het water, gelukkig. Petalpaw haalde haar schouders op. 'Eerst maar eens onze vangst naar het kamp brengen,' zei ze. 'Daarna zien we wel verder.' Ze stond op en pakte haar vis op. Hij was best zwaar, maar licht genoeg om zonder al te veel moeite mee te kunnen nemen.

Onderwerp: Re: Hunting