The Wild

Onderwerp: The Wild wo 18 jul 2012 - 10:05

Een dodelijke blik stond in haar ogen. Bloed stroomde van haar klauwen. Haar nagels raspte over het harde asfalt van het Thunderpath. Stroompjes bloed liepen van het pad af. Een kat lag op het pad. Het leek alsof hij was aangereden, maar dat was hij totaal niet. Hij was vermoord, midden op het Thunderpath. Wildrose stond naast de kat met nagels bedekt met bloed. Ze keek naar het lichaam van de andere kat. Haar blik was vernietigend, een van de lastposten was nu verdwenen van het ShadowClan territoria. Zonder enige omkijk liep de poes om het lichaam heen terug naar haar kant van het Territoria. Ze liep rustig de duisternis in, haar gele ogen stonden koud en dodelijk. Maar zo was ze ook. Het was zeer moeilijk om haar hart te winnen, maar of ze ooit liefde zou toelaten, dat wist ze nog niet. De donkere poes verdween in de zwarte schaduwen van het ShadowClan territorium. Een aantal monsters reden voorbij, ze reden om de dode kat heen. Slechts een paar reden er overheen. Die Rogue's moesten wegblijven van het ShadowClan territorium.

Wildrose opende haar ogen. Ze lag opgerold in de Warrior Den in het kamp. Was het een droom geweest? Het leek zo enorm echt, maar waarschijnlijk was het een droom geweest. Ze gaapte even en stond op, ze keek even om zich heen en rekte zich uit. Ze was niet de laatste die nog in de den lag. Er lagen nog een aantal katten te slapen. Rustig bewoog ze zich voort naar de opening van de den. Ze was een sterke en lenige poes, zo was ze getraind. Ze had vaak in bomen gesprongen, maar haar mentor vond dat niet zo prettig. Hij kon niet in bomen springen. Ze had dat altijd gedaan om hem te irriteren, hij was een slechte mentor voor haar geweest. Maar door zichzelf was ze een goede Warrior geworden. Het liefst pleegde ze een moord in een gevecht, want iemand op de vlucht jagen had toch geen zin. Wildrose stapte naar buiten en keek naar de vele katten die op en neer liepen met prooi en water. Sommige katten lagen langs de rand van het kamp in de schaduw af te koelen. Wildrose nam even niet de tijd om te eten en liep regelrecht naar de kampingang. Ze wachtte tot de patrouille binnen was en stapte toen naar buiten. De zon brandde al heet op haar vacht, maar ze besteedde er geen aandacht aan. Als het echt te warm werd zou ze gewoon een kleine pauze nemen en onder een boom gaan liggen. Ze liep wat verder en keek steeds om zich heen. Ze wilde weten of haar droom nou echt was geweest of niet, dus moest ze naar het Thunderpath. Uiteindelijk bereikte ze het pad. Eerst snoof ze een paar keer om te kijken of de geur van bloed er nog hing. Er was geen geur van bloed. Ze stapte door de struiken en keek naar het Thunderpath. Er lag geen lichaam van een dode Rogue. Het zou wel een droom zijn geweest. "Deathspirit." Miauwde ze. Ze keek om en zag de grote kater staan. Zijn ene oog was bloedrood. Meestal vonden katten het eng, maar zij trok zich er niet zoveel van aan. Uiterlijk is uiterlijk. Ze knikte de kater toe en ging zitten. Ze mocht Deathspirit wel, hij was niet zoals de andere katten, hij was niet zo binnen de lijntjes.

Onderwerp: Re: The Wild wo 18 jul 2012 - 11:57

_{Mijn ogen waren fijn geknepen tot smalle spleetjes, terwijl ik in een sluiphouding zakte en de schorre stem van mijn mentor negeerde. Ik wist wat me te doen staan, maar ik moest dit helemaal in mijn eentje gaan doen. Ik sloop in de richting van de wildkleurige vacht van mijn mentor. Hij was me kwijt geraakt, kon mijn geur niet meer vinden. Ik grijnsde, ik was gewoon een stuk beter dan hem. Met een grove miauw/grom sprong ik in de nek van mijn mentor en zetten mijn klauwen in zijn schouders. De oudere kater schudde me af en zette me met één stevige klauw vast. Hij was groot, maar ik was nog redelijk klein en lenig, ik kon dit makkelijk aan. Ik kreeg mezelf vrij en haalde met mijn klauw uit naar het gezicht van de kater. Hij blokkeerde de klap en haal uit naar mij. Ik kon niet op tijd wegduiken, een helse pijn over mijn gezicht heen, ik voelde bloed over mijn gezicht stromen en ik zag niets meer met mijn oog. Die verdomde kater had me blind gemaakt!? Ik gromde in woede en pijn en dook onder Wolfsoul door en sprong nog een keer op zijn kater. Ditmaal zonken mijn vlijmscherpe tanden in zijn nek, ik voelde hem huiveren voordat 'ie neerviel. Hevig hijgend sprong ik van hem af en schudde me uit. Ik had mijn mentor vermoord! Wat moest ik nu doen? Ik keek even om me heen, hij moest hier ergens zijn. Ik trippelde naar de grote zwarte kater die op me zat te wachten. Ik had mijn hele plan goed uitgestippeld, dat was wel duidelijk. "Ga je gang," zei ik, terwijl ik mijn ademhaling weer op orde had. De grote kater haalde uit, hapte in mijn oor en beet er een stuk vanaf. Daarna ging hij naar de dode Wolfsoul en bracht zijn geur sterk op de kater aan. Zo kon mijn geur worden gemaskeerd, gelukkig maar. "Dank je, Gil," bedankte ik de kater. Hij zei niets en verdween tussen de begroeiing. Ik rende terug naar het kamp. "Wolfsoul is dood!" riep ik, nep overstuur. Mijn plan was geslaagd. Eindelijk.

Het ene rode oog van Deathspirit gloeide gevaarlijk op. Hij had Wolfsoul nooit vergeven voor het feit dat hij hem aan een oog blind had gemaakt. De Medicine Cat had zijn oog niet meer kunnen redden, maar hij kon nog jagen en vechten, dus kon 'ie gewoon een warrior worden. En dat was hij geworden. Deathspirit had een zekere reputatie opgebouwd binnen ShadowClan, vooral dat hij lak had aan de meeste regels.
Hij keek verveeld op toen hij een stel warriors zag luieren. "Horen jullie niet te jagen?" De katten keken elkaar aan en een van ze miauwde tegen hem "We zijn net terug van patrouille, we rusten even uit." Deathspirit's oog vernauwde zich. "M-Maar, we zullen we eventjes gaan jagen." De katten krabbelde snel overeind en stoven het kamp uit. Zo, dat was beter. Hij keek op en liep zelf ook het kamp uit.
De wildernis spreiden zich voor hem uit en hij haalde diep adem. De kille wind die standaard door het ShadowClan territorium woei deerde hem niet eens meer. Hij was er aan de gewend, ondanks dat hij een redelijk korte vacht had. Deathspirit was niet echt ergens naar op zoek, misschien zou hij nog wat gaan jagen als 'ie daar zin in had. Opeens merkte hij een geur voor zich op en even later merkte hij de wild kleurige poes op. "Deathspirit," werd tegen hem gemiauwd en de poes kniikte hem toe. Hij ging rustig zitten en miauwde "Wildrose," en knikte haar toe. "Wat doe je in dit gedeelte van het territorium? De patrouilles zijn hier al geweest en er maar bar weinig prooi te vinden." informeerde hij bij de poes.}

[Lange post, vol onzin. Ben er niet helemaal bij vandaag xd]

Onderwerp: Re: The Wild wo 18 jul 2012 - 12:22

Twee bloedrode ogen keken haar aan. Ze keken raar, niet zoals gewoonlijk. Wildrose keek verbaasd in de ogen. "Not normal." Raasde er door haar hoofd. Iets zei haar dat ze dit pad niet moest betreden omdat het slecht was, ze moest het goede pad volgen. "Not normal." Miauwde ze terwijl ze naar de ogen toe liep. Ze volgde het pad en de ogen. Ze werden steeds groter. Er vormde een kat. Een iets kleinere kat. Verbaasd keek Wildrose in de ogen van de kat. Rondom hen werd het zwart, bloedvlekken spreidden zich uit. Het ene oog van de kat verdween ineens. Wildrose herkende hem nu, het was Deathspirit! Alleen hoe kon hij nou zo klein zijn? Wildrose dacht er even niet bij na. Ze ging zitten en keek Deathspirit in zijn oog.

Deathspirit ging ook zitten. "Wildrose," Miauwde hij. Hij knikte haar ook toe. "Wat doe je in dit gedeelte van het territorium? De patrouilles zijn hier al geweest en er maar bar weinig prooi te vinden." Informeerde hij haar. Wildrose knikte, zou ze hem vertellen over haar droom? "Ik had blijkbaar een droom, ik dacht dat het voor dat ik ging slapen was gebeurd." Zei ze. Ze keek de kater aan. Ze was daarna zeker van plan geweest om te gaan jagen. "Ik weet waar ik de prooi kan vinden." Miauwde ze nog. Ze was een slimme poes, dat kon niemand onderschatten. Maar sommige katten konden haar nog eens verkeerd begrijpen, al zou Deathspirit haar woorden wel kunnen begrijpen, hij was immers ook een slimme Warrior. Ze keek even naar haar klauwen, ze zaten niet onder het opgedroogde bloed. Het zou zeker een droom zijn geweest. Ze keek weer naar Deathspirit. "Waarom ben jij hier eigenlijk?" Ze keek even verbaasd. Maar haar blik veranderde al snel weer naar haar gewone blik. Ze bleef hem aankijken. "Heb je misschien zin om mee te gaan jagen?" Misschien zou hij dat ook wel van plan geweest zijn. Ze stond op. Ze zou in ieder geval niet gaan wachten tot Deathspirit een antwoord had. Als dat lang zou duren zou alle prooi allang opgejaagd zijn door de Apprentices die nog moesten leren jagen.

Kort D;

Onderwerp: Re: The Wild