Looking for some herbs[Cherrypaw.]

Maskpaw bekeek de kruiden die in de den lagen. Er was een beetje weinig van goudsbloem, borage en paardenstaart. Hij kon dus beter even het kamp uit gaan om die kruiden te gaan halen, want straks hadden ze ze nodig en dan was het op. Hij liep de medicine den uit en stak de open plek over naar de doorntunnel en ging er doorheen. Eenmaal aan de andere kant van de tunnel, moest hij nog weten welke route hij zou gaan lopen, want als hij te lang weg zou zijn, zouden ze zich misschien nog zorgen gaan maken in het kamp en dat wilde hij niet hebben. Hij kon wel eerst op zoek gaan naar de goudsbloem, hij wist wel een plek hier in de buurt te vinden waar hij het kon vinden en daarna zou hij één van de andere kruiden kunnen zoeken. De vraag was alleen of hij het allemaal mee naar het kamp kon nemen in zijn eentje, maar dat was pas zorg voor later. Hij volgde het pad waar hij ondertussen al wel bekend mee was en het duurde niet lang voor hij de goudsbloem in het oog kreeg. Hij begon wat van de bloemen voorzichtig te pakken toen hij dacht dat hij achter zich iets hoorde. Hij legde de bloem die hij nog in zijn bek had op het kleine stapeltje neer en draaide zich om naar de plek waar het geluid vandaan kwam. Hij voelde niet echt een bedreiging ervan komen, dus hoogstwaarschijnlijk was het een clangenoot, maar de wind stond verkeerd, dus hij kon het niet ruiken.

[Cherrypaw.]

Looking for some herbs[Cherrypaw.] 14o90k6

Spoiler:

Twee ambere ogen twinkelde fel in de vlakke zon. Haar oren waren beide gespitst naar voor. En haar staart tikte af en toe tegen de grond. Voor de apprentice die zich schuil hield, zat een klein diertje te knagen aan een zaadje. Cherrypaw's achterpoten dabde in de grond, en ze bereide haarzelf voor op de sprong. Dat was haar slechtste punt. Het sluipen en zoeken ging allemaal perfect, maar wanneer het tijd was om toe te slaan, dan verpeste ze alles wel door het een of het ander... Een, twee drie.. Nu! Haar slanke lichaam vloog door de lucht, en ze belande vlak voor de muis. Ze schepte het dier op en smeet het de lucht in. De muis viel natuurlijk pardoes op de grond, en was even flauwgevallen, en hierdoor kon Cherrypaw het dier snel uit zijn lijden verlossen. Trots keek de jonge leerling naar haar prooi, haar zelf gevangen prooi! Ze raapte het dier op, en legde het aan de kant weer neer. Haar achterpoten schupte er wat aarde over, zodat de geur geen on gewenste dieren kon lokken. Ze wierp haar hoofd vrolijk in de lucht, en draafde zo voort. Haar lange staart zwiepte achter haar aan. Onderweg op zoek naar andere geuren die konden leiden tot prooi, pikte ze iets anders op. De geur van de Thunderclan was te sterk hier. Ze was ver genoeg weg van het kamp, dus waarschijnlijk was een van haar Clan genootjes hier. Zacht trippelde ze op de geur af en kwam er steeds meer een jonge kater in zicht. Maskpaw..! Hij was de med.cat apprentice, en nog een goeie ook! Vriendelijk draafde ze op hem af en begroette Cherrypaw de andere leerling vriendelijk met een knikje. Aan zijn stapeltje kruiden te zien was hij nu zijn voorraad aan het bijvullen. Misschien kon ze een handje helpen? 'Hoi Maskpaw, ben je de voorraad aan het bijvullen?' Begon ze vriendelijk. Ze ging zitten, en sloeg haar staart over haar voorpoten.

[Sorry flut postje >.<]

Looking for some herbs[Cherrypaw.] FRQIzcn

Cherry x Mask<3:

Maskpaw wachtte af op wat voor kat er zou verschijnen. Hij was er nu al wel heilig van overtuigd dat het een kat uit zijn clan was, want anders had hij of zij waarschijnlijk al lang aangevallen en dat was niet het geval. Het duurde niet lang voor Cherrypaw tevoorschijn kwam. Ze was iets ouder dan hij was. "Hoi Maskpaw, ben je de voorraad aan het bijvullen?" Hoorde hij de poes vriendelijk zeggen. "Hey Cherrypaw." Het was natuurlijk niet zo moeilijk om te raden dat hij kruiden aan het zoeken was, aangezien hij al een kleine stapel naast zich had liggen, maar Cherrypaw wilde blijkbaar een gesprek aanknopen en daar was hij wel voor in. "Ja, dat klopt. We hadden een beetje te weinig van een aantal kruiden, dus ben ik die nu aan het bijvullen." Het enige probleem was dat hij liever niet stil zat onder dit gesprek, dus misschien zou ze met hem mee kunnen gaan terwijl ze een gesprek hielden? Dat was wel een goede optie. "Heb je anders zin om mee te gaan met kruiden zoeken?" Besloot hij te vragen. Hij hoopte dat ze er mee zou instemmen, maar hij was er niet zeker van. Ook al probeerde hij op een subtiele manier duidelijk te maken dat hij liever niet op één plek bleef terwijl hij nog dingen te doen had. Het was beter als hij de voorraad ging aanvullen terwijl ze praatten, dat was een veel beter idee. Alleen nu was de vraag nog of Cherrypaw ermee zou instemmen. Hij keek haar aan, wachtend op een antwoord.

Spoiler:

"Hey Cherrypaw." Haar staart tikte af en toe tegen de grond. "Ja, dat klopt. We hadden een beetje te weinig van een aantal kruiden, dus ben ik die nu aan het bijvullen." Maskpaw moest blijkbaar voort doen, misschien had hij haast... Cherrypaw haalde diep adem en wou net voorstellen of ze mocht mee helpen. Maar blijkbaar was hij haar al voor. "Heb je anders zin om mee te gaan met kruiden zoeken?" Haar mondhoeken gingen omhoog, en er verscheen een lichte glimlach op haar snuit. 'Ik wou net hetzelfde vragen. Tuurlijk wil ik mee helpen, zeg me dan wel welke kruiden je zoekt he, dat ik niet de verkeerde pak..' Bij dat antwoord ontsnapte een kort lachje uit haar keel. Cherrypaw zag haar al staan met de verkeerde bessen.. Nee, het zou eerder gevaarlijk zijn. Ze had wel eens gehoord van de doodsbes. En zoals de naam het al verklapt, die bes was zeer dodelijk. Ze wist niet eens of hier al slachtoffers van waren gevallen, maar daar was ze zo goed als zeker van. De elders zeiden vaak dat jonge kits die buiten gaan spelen denken dat de doodsbes lekker was, en zo dus beeindigen bij de Medicine cat.. 'Ik zat te denken, is er ooit eens iemand geweest die aan de doodsbes zat?' Ze kon haar zelf nu wel vermoorden! Hoe slim was ze nu weer geweest?! Wat een leuk onderwerp, de doodsbes. Wat zou Maskpaw nu wel niet van haar denken? Misschien als ik snel van onderwerp verander? Dacht ze snel na. 'Eh, zullen we voort gaan zoeken?' Stelde Cherrypaw snel voor. Haar amberen ogen sloegen neer op de grond, ze durfde hem nu niet in de ogen aan kijken, bang wat zijn reactie zou zijn..

Cherry x Mask<3:

"Ik wou net hetzelfde vragen. Tuurlijk wil ik mee helpen, zeg me dan wel welke kruiden je zoekt he, dat ik niet de verkeerde pak.." Maskpaw moest even glimlachen bij deze woorden. Hij zou er wel voor zorgen dat ze wist wat ze zocht, want anders zou het nog een probleem worden. Sommige planten waren namelijk dodelijk en die kon je beter niet pakken. "Ik zal ervoor zorgen dat je weet wat je zoekt." Zei hij. "Ik zat te denken, is er ooit eens iemand geweest die aan de doodsbes zat?" Hij keek op bij deze vraag, hij had zelf nog geen gevallen gehad daarvan, dus hij kon er niet over oordelen, maar er zijn er vast wel een paar geweest voordat hij medicine cat apprentice werd. "Eh, zullen we voort gaan zoeken?" Het leek wel alsof Cherrypaw van onderwerp wilde veranderen en hij merkte het ook aan de houding die ze aannam. Hij kon haar beter gerust gaan stellen, want anders zou het misschien wel zo blijven. "Ehm.. Tot nu toe heb ik nog niet zo'n geval gehad, maar misschien is het al wel geweest voor ik medicine cat apprentice werd." Begon hij. "En het maakt niet uit als je nieuwsgierig bent." Voegde hij er snel aan toe, want hij wilde niet dat de sfeer ineens slechter werd door één zo'n vraag. Hij keek even naar het stapeltje goudsbloem naast hem, dat was voorlopig wel genoeg, dus het zou beter zijn als ze nu verder zouden gaan naar de volgende. "Laten we verder gaan, we moeten nu op zoek naar borage en ook nog paardenstaart, maar borage komen we als het goed is eerst tegen." Zei hij en wilde al de goudsbloem oppakken toen hij bedacht dat hij ook nog moest uitleggen hoe borage eruit zag. "Borage heeft kleine blauwe of roze bloemetjes en harige blaadjes. Daar kun je het dus aan herkennen." Voegde hij eraan toe. Nu wist Cherrypaw tenminste waar ze naar aan het zoeken waren, want anders zou hij het alleen kunnen vinden, ook al wist hij zelf dan wel waar de plek was dat borage groeide. "Laten we dan maar gaan." Zei hij en pakte de goudsbloem op. Nu was het nog makkelijk te dragen in zijn eentje, maar straks zou het lastiger worden naarmate er meer verzameld werd, maar nu hij Cherrypaw bij zich had, konden ze ook meer dragen en dat had toch wel een voordeel.

Spoiler:

"Ik zal ervoor zorgen dat je weet wat je zoekt." De woorden van Maskpaw stelde haar gelukkig gerust. Cherrypaw gaf snel twee likken aan haar poot, en keek hem vervolgens toch aan. Maskpaw had haar door, sneller dan ze verwachtte. Ze glimlachte vriendelijk zodat hij niet dacht dat er iets mis zou zijn. "Ehm.. Tot nu toe heb ik nog niet zo'n geval gehad, maar misschien is het al wel geweest voor ik medicine cat apprentice werd." Begon hij. Ze tilde haar hoofd iets meer op, en in haar ogen twinkelde een kalme blik. "En het maakt niet uit als je nieuwsgierig bent." 'Je hebt me door he?' Zei ze half zeker dat het ook zo was. "Laten we verder gaan, we moeten nu op zoek naar borage en ook nog paardenstaart, maar borage komen we als het goed is eerst tegen." Ze knikte kortaf en stond recht. "Borage heeft kleine blauwe of roze bloemetjes en harige blaadjes. Daar kun je het dus aan herkennen." Voegde hij eraan toe. Cherrypaw wiebelde nieuwsgierig met haar oren en wachtte op Maskpaw. Ze zou wel wachten op hem. Het zou nogal onbeleefd zijn als ze nu opstond en er van door ging om in haar eentje te zoeken. nee, met twee is altijd leuker. 'Goed, als ik toch stik door iets geef ik wel een gil.' Plaagde Cherrypaw hem speels. Ze schraapte even met haar nagels over de grond, en draafde dan op een rustig tempo vooruit. Af en toe keek ze wel naar achter of Maskpaw er ook wel bij was, ze wist nog altijd niet of ze echt niks verkeerd deed..

Cherry x Mask<3:

"Je hebt me door he?" Maskpaw knikte bij die vraag. Alleen Cherrypaw moest niet denken dat ze iets verkeerd deed, want dat deed ze juist niet. "Goed, als ik toch stik door iets geef ik wel een gil." Hij probeerde te glimlachen door de goudsbloem heen. Dat ging niet helemaal, maar het lukte hem toch een beetje. Hij volgde haar verder en merkte dat ze gelukkig de goede kant op liep, want anders had hij haar nog de juiste richting op moeten sturen ook, maar dat had hij niet erg gevonden. Cherrypaw kon ook niet weten waar de borage was. Toen ze in de buurt van de borage waren versnelde hij zijn pas en liep langs haar heen om de leiding te nemen. Hij wist waar hij de borage kon vinden, dus hij kon Cherrypaw er wel naartoe leiden. Het duurde niet lang voor hij de blauwe bloemetjes zag en de harige blaadjes, dat kon gewoon niet missen. Hij liep er naartoe en legde de goudsbloem neer, zodat hij de borage kon verzamelen, maar voor hij begon draaide hij zich even om naar Cherrypaw. "Je mag me wel helpen met het verzamelen, alleen je moet er wel voor zorgen dat er genoeg overblijft om weer opnieuw te gaan groeien, want anders hebben we de volgende keer niks meer." Zei hij en draaide zich nu weer terug naar de borage en begon het te verzamelen. Hij legde het allemaal netjes in een hoopje neer en keek af en toe opzij of alles ook goed ging bij Cherrypaw, want ze had het waarschijnlijk nog nooit eerder gedaan, dus er konden ook dingen fout gaan. Maar hij hoopte dat dat niet ging, ook al kon hij er natuurlijk nooit zeker van zijn.

Spoiler:

In de verte zag Cherrypaw al wat bloemen die op borage leken. Ze was er niet zeker van maar, dat moest het wel zijn! Net toen ze haar wou omdraaien en vragen of dat de juiste plant was, stak Maskpaw haar al voorbij. Ze volgde hem, en inderdaad! Dat was de borage. "Je mag me wel helpen met het verzamelen, alleen je moet er wel voor zorgen dat er genoeg overblijft om weer opnieuw te gaan groeien, want anders hebben we de volgende keer niks meer." Maskpaw begon de bloemen al te verzamelen, dus snel deed ze hem na, eigenlijk... Dat probeerde ze toch. Af en toe pakte ze net iets te veel, en anders net te weinig. Na een tijdje vond ze toch dat er genoeg was geplukt, maar ja, wat wist zij er nou van? 'is dit genoeg?' Vroeg ze onzeker aan hem. Ze richtte haar blik op de bruine kater, en legde haar staart weer over haar poten. Vervolgens liet ze haar blik weer glijden naar het stapeltje blauw. Het zag er best wel grappig uit. Zo'n hoopje blauwe bloemen met harige blaadjes.. De zon deed haar gevlekte vacht fel op schijnen. Met haar tanden plukte ze nog restjes van borage tussen haar nagels uit, en gooide die de bosjes in. 'Dus wat gingen we nu zoeken? Paardenstaart? Is dat moeilijker te vinden dan Borage of niet..?' Vroeg ze erna opgewonden. Ze had zin om hem te helpen. Dan verveelde Cherrypaw zichzelf niet, zoals altijd. Vandaag ad ze toch verlof dus dat kwam goed uit nu ze niet bezig was met de trainingen van Lostpath. Ze liet haar amberen ogen weer op Maskpaw rusten, en keek hem vragend aan.

Cherry x Mask<3:

Maskpaw vond dat zijn stapel nu al wel groot genoeg was en hij keek even opzij naar Cherrypaw om te kijken hoever zij was. Ze deed het redelijk goed, alleen je kon ook duidelijk zien dat ze het niet eerder had gedaan en toch nog een paar fouten maakte, maar dat was normaal. zo was hij ook begonnen, ook al had hij het nu wel aardig in de vingers. "Is dit genoeg?" Hij bekeek de stapel die bij Cherrypaw's poten lag. "Ja hoor, dat is genoeg." Zei hij. Hij pakte de goudsbloem erbij en maakte twee stapeltjes. Zo had Cherrypaw ook iets om te dragen. Hij wist namelijk ook niet helemaal zeker meer of hij het alleen kon dragen, maar als het had gemoeten was het vast wel gelukt. "Dus wat gingen we nu zoeken? Paadenstaart? Is dat moeilijker te vinden dan Borage of niet..?" Hij keek haar even aan. "Paardenstaart inderdaad. Het is moeilijker te vinden dan Borage, aangezien het geen opvallende kleur heeft. Alleen aan de vorm kun je het herkennen." Begon hij. "Het zijn lange, borstelige stengels. De kleur is groen, daarom valt het ook niet zo snel op." Zei hij. Hij wist niet helemaal goed hoe hij dit moest uitleggen, maar hij dacht dat hij het wel redelijk deed. De plant was niet makkelijk te beschrijven, maar als je het een keer gezien had, was het meteen een stuk makkelijker te herkennen, de volgende keer dat je er langs kwam. "Zullen we verder gaan?" Vroeg hij en knikte toen naar de tweede stapel met kruiden. "Zou jij die stapel kunnen dragen?" Vroeg hij erachteraan. Hij wachtte tot Cherrypaw klaar was met het oppakken van haar stapel en pakte toen zijn eigen stapel.

Spoiler:

"Ja hoor, dat is genoeg." Zei hij. Hij pakte de goudsbloem erbij en maakte twee stapeltjes. Cherrypaw bukte haar en raapte haar stapeltje op. "Paardenstaart inderdaad. Het is moeilijker te vinden dan Borage, aangezien het geen opvallende kleur heeft. Alleen aan de vorm kun je het herkennen." Ze knikte, en probeerde door de borage iets te zeggen. "Het zijn lange, borstelige stengels. De kleur is groen, daarom valt het ook niet zo snel op." Of laat maar, Maskpaw had haar vraag al beantwoord voordat ze het moest vragen. Ze glimlachte en greep de borage iets steviger vast. "Zullen we verder gaan?" 'Ja, zeg jij wel wanneer ik moet stoppen?' Vroeg de lapjes kat. Cherrypaw stond recht en wandelde op een normale pas voort. Een paar keer wierp ze haar hoofd naar achter. Misschien had Maskpaw haar hulp bij iets nodig, en dan moest ze niet te ver weg zijn. En Cherrypaw moest ook op haar tellen letten. Dat ze juist niet in zijn weg liep. Een kleine stilte brak aan. En deze was niet de gezelgiste. Ze vertraagde haar pas tot dat ze naast Maskpaw liep. 'Vertel eens, hoe is het om een Medicine apprentice te zijn?' Probeerde ze als gespreks onderwerp. Ze keek hem warm aan. Haar staart zweefde zo'n centimeter boven de grond mee. Hopelijk deed ze het wel goed. Ze vond het wel leuk, hem helpen.

[sorry kort]

Cherry x Mask<3:

"Ja, zeg jij wel wanneer ik moet stoppen." Maskpaw knikte bij deze vraag. Het was lastig om langs de kruiden heen te praten, dus wilde hij proberen om zo min mogelijk te moeten praten. Hij volgde de poes en zorgde er ook voor dat ze de juiste richtingen nam, want het was niet de bedoeling dat ze ergens anders in het bos terecht zouden komen. Hij merkte dat Cherrypaw haar pas ging vertragen en naast hem kwam lopen. Waarschijnlijk wilde ze een gesprek gaan voeren en hij zou wel zijn best proberen te doen om te antwoorden, alleen dat zou misschien niet al te best gaan. "Vertel eens, hoe is het om een medicine apprentice te zijn?" De vraag was een vraag die hij al wel verwacht had kunnen hebben. "Ik vind het fijn om mijn clangenoten te helpen op een andere manier dan in een gevecht." Probeerde hij een beetje fatsoenlijk te zeggen. Hij zag wat verderop al de paardenstaart en daar zou hij de kruiden neer kunnen leggen en dan zou het gesprek ook makkelijker gaan. Hij wenkte Cherrypaw mee en liep recht op de paardenstaart af. Hij legde zijn kruiden neer en ging toen zitten. Hij gebaarde naar Cherrypaw dat zij ook moest gaan zitten. Zodra ze zat ging hij verder: "Elke keer als je iemand helpt door kruiden te gebruiken of op een andere manier, ben je elke keer weer blij als het een goede afloop heeft." Het was waar. Hij had dan nog niet zoveel gedaan, maar hij vond dit een fijnere manier om zijn clan te helpen dan als hij voor de clan zou moeten vechten. Gevechten konden belangrijk zijn, maar het was voor hem belangrijker dat er ook iemand was om de gewonden en zieken te helpen. Dat was namelijk toch wel iets anders.

Spoiler:

"Ik vind het fijn om mijn clangenoten te helpen op een andere manier dan in een gevecht." Ja, dat begreep ze wel. Sommigen hielpen liever op een andere wijzen dan vechten. Zoals Maskpaw, hij steunde de Clan door gewonden te helpen, in plaats van vechten. Cherrypaw zelf zou liever vechten voor haar Clan, omdat ze tja, ze was er niet voor geboren om medicine cat te worden, zoals Maskpaw. Maskpaw legde zijn kruiden neer, en gebaarde ook naar haar om dat te doen, en te gaan zitten. Ze luisterde braafjes, en deed wat hij haar beveelde. "Elke keer als je iemand helpt door kruiden te gebruiken of op een andere manier, ben je elke keer weer blij als het een goede afloop heeft." Ja, dat was waar. Cherrypaw zuchtte en dacht na. Hoe zou het zijn als zij warrior was? Ze zou zeker weten haar leven geven voor haar Clan, maar hoe zou het zijn... Zo midden in een gevecht. Dat je écht je leven zou moeten geven? Zou ze dan vluchten, en haar Clan in de steek laten, of blijven, en sterven? Weer gleed er een zucht uit haar keel. Ze schudde haar hoofd, en keek hem vragend aan. Zouden ze nog voort doen of niet? 'Goed, gaan we nog voort doen of niet?' Vroeg ze opgewekt. De zonnestralen verwarmde haar vacht. Nu waren de stralen nog zwak, maar het zou niet lang duren of die stralen werden sterker. En het effect zou ook beter worden. Het werd zomer. Vele kittens waren op komst, er waren zelfs al nestjes geweest! Haar oren wiebelde even speels, toen ze hem weer aan keek.

Cherry x Mask<3:

"Goed, gaan we nog voort doen of niet?" Maskpaw begreep wel waarom ze het zei, want nu was het nog niet zo warm als dat het later op de dag zou zijn. Het was niet voor niks groenblad aan het worden. "Ja, is goed." Begon hij. "Zie je de plant hier? Dat is horsetail." Zei hij terwijl hij met zijn staart naar de groene plant wees. Hij draaide zich om naar de plant en begon er rustig dingen van te verzamelen. Hij keek even opzij of Cherrypaw met hem mee zou komen doen, maar dat hoefde ze niet per se als ze het niet wilde. Hij zorgde er wel voor dat hij niet te veel zou verzamelen, want anders zouden ze het straks niet meer mee terug kunnen nemen en dat zou niet echt handig zijn. Hij merkte op dat het stapeltje dat hij nu al wel van de drie kruiden had gemaakt al wel groot genoeg was en het zou ook wel genoeg zijn samen met die van Cherrypaw om er een tijdje weer mee door te komen. Hij stopte met het verzamelen en maakte van de kruiden die hij had een handig stapeltje om mee te nemen. Dit zou inderdaad wel genoeg zijn. Hij keek opzij of Cherrypaw ook genoeg had verzameld en of ze al gestopt was. Ze zou namelijk niet te veel moeten pakken, want straks kon zij het ook niet meer dragen en dat was dan ook nog een probleem, maar het zou vast wel goed gaan. Hij was tenminste blij met haar hulp, want nu kon hij meer meenemen en dat betekende dat hij minder vaak hoefde te gaan zoeken voor kruiden, omdat ze er nu wel voorlopig mee door konden.

Spoiler:

Onderwerp: Re: Looking for some herbs[Cherrypaw.]