Please, let me sleep..

Onderwerp: Please, let me sleep.. vr 13 jul 2012 - 16:34

haar felle groene ogen waren gesloten, en haar zachte pels daalde op en neer. Spottedleaf, de lapjespoes zat nog in verre dromen te verzoeten, terwijl al vele warriors waren opgestaan. Iedereen respecteerde haar rust-tekort, dus niemand wekte haar, gelukkig. Spottedleaf deed meestal de avond patrouille mee, en bewaakte dus ook vaak in de nacht het kamp. Om de een of de andere rede moest ze dat gewoon doen. Dat was haar plicht dacht ze altijd. Zoals de meeste zeiden, Spottedleaf is simpel een loyale Windclanner, niks meer of minder... Haar slaap werd onderbroken door een idioot die op haar staart stapte. Wild schoot haar hoofd recht, en opende ze haar ogen. Na een paar keer knipperen tegen het prikkende zonlicht, checkte ze de den, en merkte op dat zij de enigste was die hier nog sliep. Maar wat nu? Wie had haar gewekt en dus haar slaap gebrek niet gerespecteerd?

[flut, maar OPEN voor iedereen (=]

De fele zon scheen op zijn donkere pels, zijn groene ogen twinkelde door de kleine zonnestralen die door de ingang van de Den binnenkwamen. Het was al laat maar Twilightmoon was nog niet opgestaan. Hij sliep als een roos. Hij opende zijn ogen en keek naar buiten. Was het nog steeds avond? Hij keek aandachtig rond in de Den, maar alleen Spottedleaf sliep nog. Zover als hij zich kon herinneren was hij komen slapen als het al donker was en iedereen sliep toen al. het kon dus niet dat het nog avond was. Muisstil stond hij op. Op de tippen van zijn tenen sloop hij naar de ingang van de Den. Toen hij vlak voor de slapende Spottedleaf was, probeerde hij nog stiller te zijn. Hij tilde zijn poten één voor één op. Zijn ogen bleven steeds gericht op het gezicht van Spottedleaf, daardoor zag hij de staart van Spottedleaf niet liggen. Toen hij zijn poot weer neerzette struikelde hij over een steentje en hij viel op Spottedleaf's staart. Zo snel als hij kon spurtte hij de Warriors Dennaar de andere warriors zodat Spottedleaf niet wist dat HIJ dat had gedaan. Stiekem schaamde hij zich een beetje. Meestal was Spottedleaf altijd zo vriendelijk tegen hem en nu had hij helemaal geen respect voor haar getoond. Hij besloot gewoon niets te zeggen, want wie weet, had hij haar niet eens verstoord.

(Nogal flut maar ja...)

Oakclaw was druk bezig met de hoop prooi op te stapelen. Ze kwam voor de derde keer met prooi toen ze Twilightmoon uit de warriors den zag spurten. Ze liet haar prooi op de stapel vallen. Ze zag in Twilightmoon' ogen dat hij zich een beetje schaamde. Ze kwam op hem en ze snorde luid. "Heb je een slechte dag, Twilightmoon? Je bent zo van streek!", murmelde ze. Hij zag er moe uit. "Moet ik wat verse prooi voor je halen?", miauwde ze. Ze pakte een dikke muis en legde hem voor Twilightmoon. Hij leek nog steeds van streek dus liet ze hem alleen. Zachtjes trippelde ze naar de warriors den. Ze zag dat Spottedleaf zitten. Ze zag er heel moe uit. "Ha, Spottedleaf! Heb je goed geslapen?", fluisterde ze zachtjes. Oakclaw ging naast haar liggen en likte haar poot. Na een grondige wasbeurt stond ze op.

Onderwerp: Re: Please, let me sleep..