Restrained~

Onderwerp: Restrained~ wo 29 aug 2012 - 2:18

_{~Open

Brightpaw lag in d'r nest. De laatste tijd kropte ze alles op wat d'r dwars zat. Het feit dat Darkfire vast nog wel ergens rond liep. Het feit dat haar moeder dood was. Het feit dat vast nog lang niet alle verraders verbannen waren. Brightpaw wist het even niet meer. Wie was nou wel of niet te vertrouwen. Waren écht alle slechte katten verbannen? Slechte katten konden toch vaak goed acteren? Brightpaw ging met een poot over haar snoet heen en draaide om op haar andere zij. Ze lag weer eens te dromen. Brightpaw bromde even in d'r slaap en draaide vervolgens weer. "Jullie behoren niet hier te zijn. Verraders!" Schreeuwde Brightpaw naar een groepje katten. Ze lachte vals en liepen op haar af. Brightpaw deed stappen naar achteren. Nee, ze kon niet vechten. "Of je durft het niet!" Een stem achter haar deed haar schrikken en ze draaide zich meteen om. Toen besprongen twee van het groepje katten van vier haar en pinde haar vast aan de grond. Haar ogen vonden Darkfire die haar vals lachend aan keek. "Jullie Thunderclan katten zijn nog domme dan ik dacht. Jullie kunnen niet eens zien welke nou wel Loyaal zijn of niet!" Lachte hij vals. Brightpaw gromde. Ze gromde, zo vaak gromde ze niet. "Jij behoort hier niet te zijn..." Siste ze. Darkfire lachte nog harder. "Maar d'r af," grinnikte hij kortaf waarna hij zich om draaide en met een paar andere katten weg liepen in de richting van het kamp. "Ga niet...!" Brightpaws stem stierf weg toen een kat op d'r kop stampte met zijn of haar voor poot. Brightpaw sloeg een kreet en toen zag ze een klauw op d'r af komen die langs haar nek heen zwiepte... En toen werd alles zwart... Haar kop hees op en een harde kreet schoot door de apprentices den heen. Haar haren stonden recht overeind en haar ogen waren open gesperd. Iedere kat wist wel wat ze door had gemaakt; de mishandelingen van Darkfire, de moorden die ze had gezien, de dood van haar moeder, en al dat andere gedoe. En al dat gedoe had ze nog niet verwerkt. Nog lang niet. Maar dat was ook heel moeilijk. Apprentices waren wakker geworden en keken haar geschokt aan. Niemand schreeuwde tegen haar dat ze hun wakker had gemaakt. Ze waren enkel geschrokken en keken haar meelevend na. Brightpaw was hun dankbaar voor hun meelevendheid. Ze verliet de den, en liep rechtstreeks het kamp uit. Ze moest even alleen zijn. Ze liep op een snelle stijve tempo naar de Zandkuil, en toen ze daar aan kwam stortte ze in elkaar. Ze lag midden in de kuil te snikken. Hoe had ze al die tijd zo sterk kunnen blijven. Er zelfs gelukkig uit zien, terwijl ze van binnen een kapot persoon was. Een persoon die zo ongelukkig en verdrietig was. Al die tijd... Al die tijd die ze mee had gemaakt... Hoe hadden anderen kunnen denken dat alles weer goed met haar ging, terwijl het helemaal niet goed met d'r ging. Ze bleef daar roerloos liggen huilen, niet in de gaten dat er iemand op d'r af kwam lopen...}

Onderwerp: Re: Restrained~ wo 29 aug 2012 - 21:20

_{De jonge, schattige Lightenpaw was al vroeg opgestaan. Met haar hoofd gebogen keek ze naar de sterren. "Wat hebben jullie allemaal doorgemaakt, waarom staan jullie aan de hemel?" fluisterde ze. De maan was helder, de sterren fonkelden. "Konden jullie maar antwoord geven" zuchtte ze. Ze rolde op haar buik en ging in een comfortabele houding liggen. Ze had het de laatste tijd erg druk gehad. Trainingen, en zo. Ze wist niet eens waarom ze nu wakker was... Eigenlijk had ze in haar nest moeten liggen. Maar dat kon ze nu niet. Ze wilde alleen zijn. Ze had een goede vriendin nodig, alleen kreeg ze die nu niet. Ze was te druk. Ze moest haar maar eens verassen. Brightpaw had al genoeg doorgemaakt. Ze kon wel wat afleiding gebruiken. Brightpaw, en zij. Ze waren nooit meer samen, sinds Brightpaw Darkfire had gekregen als mentor. Die arme Bright. Haar vriendin, al vanaf ze bij elkaar in de Nursey lagen...Wat was ze nou voor een vriendin!? Ga haar dan helpen! zei een sterke stem in haar kop. Ze is vast nog niet wakker, zei een andere. Op dat moment, klonk er een luide schreeuw vanuit het kamp, waarvan Lighten verschoot. Daarna glimlachte ze. "Bright" fluisterde ze. Ze bleef liggen, en ze zou zo naar haar toe gaan. Ze had nu even haar momentje nodig. Intussen, begon het buikje van Lighten te rommelen. "Niet gegeten" mompelde ze vrolijk. Ze snoof in de lucht, maar vond geen prooi. Ze zou even langs de prooistapel moeten gaan. Geen probleem! Ze rekte zich uit, en trippelde vrolijk en met kleine pasjes naar het kamp toe. Haar halflange vacht waaide vrolijk mee op haar springerige stappen en glansde in het maanlicht. Bij de prooistapel aangekomen, viste ze er een klein eekhoorntje, die van gisteren was, ervanaf en begon er van te eten. In een hoekje, zag Lighten een schim het kamp uit lopen. Ze glimlachte, en at weer verder.Toen ze klaar was, besloot ze naar Bright te gaan. Ze had nu echt haar steun nodig. Ze volgde de geur van haar en kwam uit bij de Zandkuil. Daar lag ze. Een huilend bolletje. Lighten glimlachte en liet een klein zuchtje horen. Ze liep naar haar toe, en likte haar over haar oor. "Hé, gaat alles goed?" fluisterde ze. "Ik wil je niet laten schrikken of zo. Ik wil me alleen even verontschuldingen dat ik er niet geweest was voor je. We moeten echt meer tijd met elkaar besteden" zei ze. Ze likte de tranen van Brightpaw's wang af, en keek haar aan.

-FLUUT-}

Onderwerp: Re: Restrained~ wo 29 aug 2012 - 22:21

_{Druppen van tranen vielen voor haar op de grond, en het zand onder haar poten werd donkerder van kleur. Haar ogen waren nat en een beetje rood van 't huilen. Haar pupillen waren groot. Hoe had ze het al die tijd vol gehouden. Hoe had ze kunnen lachen? Hoe had ze zo kunnen zijn terwijl ze verging van de pijn? Waarom had ze al die tijd verbeten. Als ze dat niet had gedaan zou ze nu niet zo kapot wezen. Eigenlijk was ze al die tijd alleen geweest dat ze hulp juist het hardst nodig had. Af en toe was Moonstripe er voor haar geweest, en soms een ander, maar Moonstripe had ze het hardst nodig gehad. Toen dacht ze terug aan haar kitten tijd. Ze had toen ook een vriendin gehad waar ze veel mee om was gegaan. Lightenpaw. Met haar had ze heel veel gespeeld en lol gemaakt. Tot ze apprentice werd en een mentor had gekregen. Darkfire. Brightpaw drukte haar nagels in de grond en snikte door. Ze was zo kapot. Toen drong een bekende geur haar neus binnen. De geur van Lightenpaw! Brightpaw snikte even. "Hé, gaat alles goed?" Lightenpaw had het gefluisterd. De troost die haar vriendin haar meteen begon te geven voelde goed. Lightenpaw was een klein beetje ouder dan haar. Ze likte haar tranen weg en zei toen wat. "Ik wil je niet laten schrikken of zo. Ik wil me alleen even verontschuldingen dat ik er niet geweest was voor je. We moeten echt meer tijd met elkaar besteden," Brightpaw knikte toen Lightenpaw dat zei. 'Het geeft niet hoor... ik begrijp het wel, jouw leven ging door, toen de mijne even stil stond...' sprak ze kalm met een trillende stem van het huilen van daar net. 'Maar iets doen met mijn beste vriendin zou vast een hoop goed maken,' ging ze veder en dit keer kwam er een glimlach op d'r snoet te staan. Een kleine glimlach, maar de glimlach was er wel. Ze haalde een poot over haar snoet om de rest van de tranen weg te geven en rekte zich daarna even uit om het stijve van het huilen weg te halen. Ze schudde met haar kop en keek Lightenpaw toen aan met een kleine glimlach.}

Onderwerp: Re: Restrained~ do 30 aug 2012 - 16:47

_{Lightenpaw was echt blij. Misschien lag het aan Bright's antwoord, maar eigenlijk was ze altijd blij. Blij, omdat dat in haar gen zat, en blij omdat ze eindelijk Bright weer eens met een glimlach zag. Ze zag haar vaak genoeg, maar toen stond haar gezicht echt vervelend, alsof een kwelgeest haar aanviel, elke nacht. Wat eigenlijk ook was. Ze zag dat de poten van Brightpaw in de grond waren gestoken, en een kleine glimlach stond op haar snoet. Hij was klein, maar hij was er. 'Het geeft niet hoor... ik begrijp het wel, jouw leven ging door, toen de mijne even stil stond...' sprak ze kalm met een trillende stem van het huilen van daar net. Lightenpaw glimlachte licht. 'Maar iets doen met mijn beste vriendin zou vast een hoop goed maken,' Bright rekte zich uit en schudde haar kop. Lightenpaw maakte elfachtige sprongen, iets wat kittens van 3 moons zouden doen. "Okee!" zei ze blij. "Jij moet wat afleiding gebruiken, dus wat gaan we doen?" ging ze verder. Lightenpaw ging zitten, en kreeg een idee. Ze griste een muisje uit een struikje en hield het voor haar gezicht. "Luister, dit gaat er gebeuren met hem." Ze doodde het muisje door hem te doorboren met een nagel. "Morsdood" haar gezicht stond blij en kinderlijk. Ja, misschien was kinderlijk een goed woord. Ze wist wel dat Bright wist dat ze wist wie het muisje voor moest stellen. "Laten we die gedachte weggooien, kee? Dan gaan wij verder met ons leven. ." zei ze. Ze gooide het muisje in de bossen. Er was nu toch genoeg prooi. Ze likte even haar nagel af, waar een klein beetje bloed op zat. Het begon al wat lichter te worden als het eerst was, het was al iets dichter bij Sunhigh. Het zou een mooie dag worden. Starclan moest vast blij zijn dat we weer bij elkaar waren. Dat kon niet anders. De vogeltjes begonnen te zingen, hun ochtendliederen en verschillende dieren ontwaakten uit hun holen. De hemel was een blauwe kleur die een lichte groene tint had. De kleine witte wolkjes waren kleine schapenwolkjes. Het zou vandaag heet worden. Niet zo heet als het soms was, maar wel heet. Het was Greenleaf en het bos was weer ontwaakt. Voor een kat als Litghten zou het heet worden, aangezien ze een lange vacht had. Bright had in die zin geluk, maar in de winter mocht ze natuurlijk wel gewoon bij haar komen liggen. Er stond een licht briesje die door de vacht waaide, en haar afkoelde. Lightenpaw keek de Bengal aan, en lachte. "Nou, heb je een ideetje wat we kunnen doen?" zei ze serieus. Ze sprong op, en fluisterde in Bright's oor. "Zullen we over de borderlines gaan? Een gesprek aangaan met een Bloodclanner of een Rogue ofzo?". Ze keek haar grappig aan, waarna ze serieus keek. "Ik geef ook alleen maar ideeën.." murmelde ze, en keek haar schuldig aan.}

Onderwerp: Re: Restrained~ do 30 aug 2012 - 23:05

_{Stemmen van Darkfire zaten nog steeds in haar hoofd, maar nu, gelukkig, lieten ze haar even met rust. Dingen die Darkfire vaak zei herhaalde zich soms in haar kop in moeilijke situaties, nu niet, nu was die stem er niet, oké, nu was het ook geen moeilijke situatie. Eigenlijk wel een redelijk goede, ondanks dat Brightpaw net kapot had liggen gaan, en tranen had verloren als bakken met water. "Okee!" zei de altijd blije Lightenpaw. Brightpaw grijnsde. Het voelde zo goed om weer met Lighten te zijn. Ze was altijd zo vrolijk en blij, zelfs bij niet leuke situaties, had ze Lighten ooit wel eens verdrietig gezien? Niet dat ze zich kon herinneren. Lighten wist met haar blijheid Brightpaw weer helemaal op te vrolijken. "Jij moet wat afleiding gebruiken, dus wat gaan we doen?" Vroeg Lightenpaw. Brightpaw dacht na. 'Jagen?' Stelde Brightpaw voor. Jagen was altijd leuk. En je hielp er de clan mee. En zo was Brightpaw. Behulpzaam en aardig. Toen griste Lightenpaw in eens een muisje uit de bosjes en hield die voor haar gezicht. Brightpaw keek haar een beetje vragend aan. Waarom deed ze dat? "Luister, dit gaat er gebeuren met hem." Brightpaw keek Lightenpaw aan. Ze wist wel wie ze bedoelde met hém. Darkfire. Lightenpaw dode het muisje door m met een nagel te door boren. Brightpaw keek van het muisje naar Lightenpaw. Waarom zo? "Morsdood," ging Lightenpaw veder. Een beetje verdwaasd keek Brightpaw Lightenpaw aan. Ze wist dat Lightenpaw het aardig bedoelde om haar moed te geven. Dit was niet echt de manier. Maar ze begreep haar. Ze glimlachte even maar wist er niet veel op te zeggen. "Laten we die gedachte weggooien, kee? Dan gaan wij verder met ons leven. ." Brightpaw glimlachte toen Lighten dat zei. Lighten was net iets ouder dan haar, maar toch wel kinderlijker, en dat maakte haar leuk, en wie ze was. Lighten was haar beste vriendin, en dat zal ze altijd blijven. Altijd. 'Dat lijkt me een goed idee,' zei ze met een glimlach. Lightenpaw gooide het dode muisje in de bosjes. De clan zou er eigenlijk wel blij mee zijn geweest, maar misschien werden de kraaien er ook wat dikker van, of de insecten die de prooi juist weer at. Brightpaw snoof de geur af terwijl Lightenpaw haar nagel af likte. Ze keek naar de lucht die wat meer de kleur van Sunhigh kreeg. Ze glimlachte en liet de warmte door haar vacht heen strijken. Op de één of andere manier voelde ze zich nu wat beter. Maar dat kwam door Lightenpaw. Haar beste vriendin. Ze was nu toch niet helemaal alleen meer. Ze had Moonstripe weer, Softcream haar nieuwe mentor, Sunpelt, en Lightenpaw... Voor de rest wist ze het niet echt. Ze was in iedergeval niet helemaal alleen meer. Al leek ze op sommige momenten helemaal niemand te hebben. "Nou, heb je een ideetje wat we kunnen doen?" Vroeg Lightenpaw. Brightpaw grinnikte. 'Wow, Lighten, dat is gwn eng, als je zo serieus doet,' grapte ze terwijl ze haar een por gaf in d'r zei. Ze sprong op en wenkte haar mee. 'Laten we gaan jagen!' Stelde ze voor, dit keer met een lag. Lighten wist haar altijd weer op te vrolijken, dat deed ze ook altijd toen Brightpaw nog Brightkit was. Lighten werd een maan voor Brightpaw apprentice werd, apprentice. "Zullen we over de borderlines gaan? Een gesprek aangaan met een Bloodclanner of een Rogue ofzo?" Stelde Lighten voor. Brightpaw keek haar aan met een verbaasde blik aan. "Ik geef ook alleen maar ideeën.." Brightpaw moest laggen en sprong toen weg. 'Jagen, en stuff, lijkt me goed genoeg,' grinnikte ze waarna ze de lucht op snoof. 'Heeft de clan ook wat aan,' ging ze veder. Ze keek haar vriendin aan met een warme glimlach.}

Onderwerp: Re: Restrained~ ma 15 okt 2012 - 1:23

_{Ligthenpaw had de hele tijd met dat onschuldige en kinderlijke gezicht naar Bright gekeken. Die namen machete eigenlijk best goed. Lighten, het verlichten en Bright, vrolijk, open. Licht. Een lachje ontsnapte uit Brightpaw's mond. 'Jagen, en stuff, lijkt me goed genoeg,' grinnikte ze waarna ze de lucht op snoof. 'Heeft de clan ook wat aan,'. Brightpaw schonk Lighten een glimlach waardoor de onvermoeibare Lighten opsprong en verder huppelde. "Okee, is goed!" riep ze uit. Haar gezicht was erg.. blij. Zoals het normaal ook altijd stond. De geur van eekhoorn drong haar neus binnen, en rustig keek ze rond, op zoek naar het dier. Oké, hij zou vast al in de boom zitten, maar je wist het nooit. "Eekhoorn", zei ze geheimzinnig en liep richting de geur van het dier, die zoals wel logisch was naar een boom leidde. Echter, had Lighten dit niet in de gaten. Met een harde knal botste ze tegen de boom aan. "Verdikkie" zei ze droog en ze aaide een keer met haar poot over haar voorhoofd. Het was al duidelijk sunhigh aan het worden want het werd warmer. Toen de pijn op haar kop wat gedaald was, ging ze verder. Maar ze had duidelijk te veel lawaai gemaakt. De geur van de eekhoorn was de boom in en verschillende kleine diertjes waren al hun holen of nesten in. Sjees. Ze schudde nog eens met haar kop en ging toen op haar rug liggen. Als een kleine kit ging ze naarr de wolken staren en probeerde ze er figuren uit te halen. Het was lichtelijk bewolkt en een paar schapenwolkjes dreven voorbij. "Dat is een.. uuh... konijn, het lijkt wel op een konijn" murmelde ze zacht. En dat, dat lijkt wel op een hartje. Brightpaw, kijk eens. Dat lijkt op een hartje, vind je ook niet?" ze wees met haar bruine poot naar een fluffig wolkje dat inderdaad op een hartje leek. "Zou het iets betekenen?"

-fluut een laat x'D-}

Onderwerp: Re: Restrained~ vr 26 okt 2012 - 16:20

"A broken soul that can be healed bij real
F R I E N D S H I P"
Brightpaw is de naam, maar waarom? Ik mag dan een lichte vacht hebben met hier en daar mooie lichte vlekken, maar, open en vrolijk? Ik was dat als kitten, altijd spelen, en iedereen kon bij me praten, begin Apprentice tijd was dat ook nog niet zo erg, maar nu? Nu ben ik gesloten en het grootste deel van de tijd droevig of bijna emotieloos om dat ik die pijn niet meer voelen wil. Niet meer voelen kan. Maar ik weet, er zijn ook gelukkige tijden, tijden van vriendschap en liefde, sommigen moeten nog komen, de anderen zijn geweest. En het word maar eens tijd om al het nare te vergeten. T werd maar eens tijd om terug te stappen in mijn leven, in mijn goede leven. Darkfire was niet langer meer een part van de clan, dus was hij ook geen part van mijn leven. Het was misschien makkelijker gezegd dan gedaan, maar ik moest er voor vechten om hem niet langer meer in mijn hoofd te hebben.
'Jagen, en stuff, lijkt me goed genoeg,' grinnikte ze, 'Heeft de clan ook wat aan,' vervolgde ze terwijl ze Lightenpaw een glimlach schonk. Lightenpaw wist haar wel op te vrolijken. Brightpaw kon geen betere vriendin bedenken. Lightenpaw was altijd vrolijk, en dat maakte Brightpaw ook vrolijk, bij haar klopte haar naam wel, bij Lightenpaw was ze Bright, was ze vrolijk, en open. "Okee, is goed!" antwoordde Lightenpaw. Brightpaw grijnsde. Brightpaw merkte op dat Lightenpaw de lucht op snoof, Brightpaw deed Lightenpaw na, en de geur van eekhoorn drong haar neus gaten binnen. "Eekhoorn" sprak Lightenpaw geheimzinnig uit. Brightpaw grijnsde en keek naar Lightenpaw. Lightenpaw was al bijna warrior, ze behoorde tot de oudste apprentices van de clan, net als Brightpaw, alleen had Brightpaw trainingen gemist waar door ze nog geen warrior worden kon. Maar Softcream trainde haar goed, en met zijn aanpak kon het nog wel eens sneller gaan. Lightenpaw begon te lopen en Brightpaw volgde Lightenpaw zachtjes. Hun poten maakte amper geluid op de grond. De geur leidde hun recht op een boom af. Ze wou Lightenpaw nog waarschuwen, maar Lightenpaw knalde al tegen een boom op. Brightpaw beet op haar lip om te voorkomen dat ze in lachen uit brak, uitlachen vond Brightpaw gemeen, dus daar deed ze ook niet aan. "Verdikkie" zei Lightenpaw droog en ze aaide een keer met haar poot over d'r kop. Brightpaw glimlachte en trippelde naar haar toe. 'Gaat 't?' Vroeg Brightpaw vriendelijk. Brightpaw snoof de lucht op, verse prooi luchtjes waren er nog, maar die leidde overduidelijk naar hun schuil plekjes en daar hadden ze niet zo veel aan. "Dat is een.. uuh... konijn, het lijkt wel op een konijn," hoorde ze Lightenpaw zeggen. Brightpaw verschoof haar geel/groene ogen naar de oudere apprentice toe en zag haar op de grond liggen. Ze keek overduidelijk naar de wolven. Brightpaw keek om hoog en liet zich ook in de bladeren vallen. Bladeren vlogen op. Een blad viel op Brightpaws kop, dat ze zelf niet in de gaten had. 'En die lijkt op een eekhoorn, vind je ook niet?' vroeg Brightpaw terwijl haar ogen over de wolven gleden. De blauwe lucht stak mooi af bij de witten wolven. Het was overduidelijk een mooie dag. "En dat, dat lijkt wel op een hartje. Brightpaw, kijk eens. Dat lijkt op een hartje, vind je ook niet?" Vroeg Lightenpaw. Brightpaw verplaatste haar ogen naar een mooie witte wolk in de vorm van een hartje, aan het uiteinde van het hartje was een mooie krul. Het was een super mooi hartje. 'Ja, die lijkt inderdaad op een hartje,' fluisterde ze. "Zou het iets betekenen?" Vroeg Lightenpaw. 'Misschien dat deze vriendschap heel hecht en goed is?' fluisterde ze. Ze meende het. Deze vriendschap was liefde, vriendschap liefde.

Onderwerp: Re: Restrained~