ThunderClan Ceremony 12/7/'12

Ceremonie informatie:

Het was weer tijd voor een nieuwe ceremonie, er was een behoorlijk aantal katten dat weer nieuwe mentors nodig had, en Apprentices werden, of warrior natuurlijk. Door alle hectiek van de afgelopen tijd was het nogal moeilijk voor Bluestar geweest een ceremonie te organiseren maar nu had ze de tijd weer gehad. ‘’Laat alle katten die oud genoeg zijn hen eigen prooi te vangen zich verzamelen bij de Highrock!’’ Mauwde Bluestar toen ze zelf op de uitstekende rots was gesprongen, ze keek toe hoe iedereen zich verzamelde. ‘’Laten we eerst de nieuwe Apprentices benoemen.’’ Ze nam een korte adempauze. ‘’Moonkit stap naar voren alsjeblieft. Vanaf nu af aan zal jij bekend staan als ‘Moonpaw’, jouw mentor wordt Darkvoice. Ik heb er vertrouwen in dat hij alles aan jou zal leren. Acornkit, vandaag is de dag dat jij Acornpaw genoemd zal worden, jouw mentor wordt Mistblow.’’ Ze keek naar de twee vrolijke kittens die hen nieuwe mentor begroette. ‘’Molekit, vanaf nu aan heet jij Molepaw, jouw mentor wordt Longtail. Winterkit, of moet ik zeggen Winterpaw? De gene die jou alles gaat leren wordt Mockingjay. Foxkit, jij heet nu Foxpaw. Jouw mentor wordt Moonsparkle.’’ Ze keek naar de hoeveelheid kittens die ze al had gehad, en die ze nu nog moest benoemen. ‘’Sparklekit, jij heet vanaf nu af aan Sparklepaw, Lionpath zal jou alles leren wat je moet weten. Cherrykit, jouw nieuwe naam is Cherrypaw. Lostpath zal jou mentor zijn. Skykit, jij heet vanaf nu af aan Skypaw, en Firelion is jouw leraar. Sunkit* vanaf vandaag heet jij Sunpaw, en Sunpelt is jou mentor.’’ Weer een korte adempauze klonk uit Bluestar’s keel. ‘’Lovelykit, jij heet vanaf nu Lovelypaw, Tigereye is jou mentor. Scarkit, de naam die jij nu krijgt is Scarpaw, Whispersong is jou nieuwe mentor. Hopekit, jouw naam zal nu Hopepaw zijn en Lightningrush wordt jouw mentor. En tot slot, Eaglekit, jij wordt nu genaamd als Eaglepaw. Mapleleaf zal jou mentor zijn.’’ Iedereen noemde de namen van de nieuwe apprentices tweemaal. Ze glimlachte kort, en keek toen naar de Apprentices die al een tijdje Apprentices waren. ‘’Stripedpaw, Brightpaw, Moonpaw, Littlepaw en Dotpaw, jullie hebben een nieuwe mentor nodig. Stripedpaw, de jouwe zal Browntail zijn, Brightpaw; die van jou Softcream. Moonpaw, Swiftheart zal vanaf nu de taken van mentor op zich nemen voor jou. Littlepaw krijgt Moonstripe als leraar. En Dotpaw, Earthwalker.’’ Mauwde ze en knikte naar de nieuwe mentors. ‘’Amberpaw kom naar voren. Zal jij je houden aan de warriorcode, en deze clan te dienen tot de dood?’’ De apprentice knikte naar haar. ‘’Dan vraag ik nu mijn voorouders neer te kijken op deze apprentice. Amberpaw, vanaf nu af aan zal jij bekend staan als Amberclaw, warrior van ThunderClan.’’ Na de laatste twee keer ‘Amberclaw, Amberclaw.’ Van de clan, sprong Bluestar van de rots af, en liep naar de katten toe.

De warme zon helderde haar licht grijze vacht op. De stralen steekte af en toe venijnig in haar smaragdgroene ogen, maar daar zat ze niks mee in. Het genot was te groot. Een bekende stem liet haar hoofd op tillen, en had haar aandacht afgenomen. ‘’Laat alle katten die oud genoeg zijn hen eigen prooi te vangen zich verzamelen bij de Highrock!’’ Klonk de stem van haar Clanleader. Meteen hijsde ze haar op, en liep naar de grote rots waar de blauwgrijze poes boven op stond. ‘’Laten we eerst de nieuwe Apprentices benoemen.’’ Instemmend zwiepte haar staart kortaf en versmalde ze haar blik iets angstig. Ze had altijd schrik om een apprentice op haar te nemen. Ze was een bange poes, dat kon niemand negeren. Ook haar skills waren niet het beste van het beste.. Ze kon wel hetgeen wat een vol leerde warrior moest kunnen, maar vaak had ze de moed, of de kracht er niet voor. ‘’Moonkit stap naar voren alsjeblieft. Vanaf nu af aan zal jij bekend staan als ‘Moonpaw’, jouw mentor wordt Darkvoice. Ik heb er vertrouwen in dat hij alles aan jou zal leren. Acornkit, vandaag is de dag dat jij Acornpaw genoemd zal worden, jouw mentor wordt Mistblow.’’ Een doorn stak door haar hart toen Mistblow haar hoofd draaide en de kit, apprentice aankeek. Ze krulde een geacteerde glimlach op d'r snuit, en kromp ineen. Wat moest ze nu? Dit betekende wel dat de clan vertrouwen in haar had. Sterker Bluestar. Anders zou ze nooit een apprentice gekregen hebben. Mistblow luisterde nog half/half naar het gene wat er opgenoemd word, en het gejuich van de katten naast haar. Maar voor Mistblow zelf, voor haar leek het of de wereld op tilt stond. Niks leek echt. Uiteindelijk wist ze haar aandacht weer op te rapen en spitste ze haar oren weer richting Bluestar. ‘’Amberpaw kom naar voren. Zal jij je houden aan de warriorcode, en deze clan te dienen tot de dood?’’ ‘’Dan vraag ik nu mijn voorouders neer te kijken op deze apprentice. Amberpaw, vanaf nu af aan zal jij bekend staan als Amberclaw, warrior van ThunderClan.’’ Het liefst wou Mistblow nu naar Bluestar toe lopen en zeggen dat ze dit niet aankon. Maar zelfs daarvoor had ze de moed niet voor. Een korte blik wierp ze op d'r nieuwe apprentice, en liep vervolgens de menigte in, hopend dat niemand haar iets zou vragen..

[volgende posts komen later c:]

_{Circling the pain inside my soul
I reached inside your silence to steal what you won't show
I tried to find the answers in my fears
But what was found is lost again as soon as it appeared

Mapleleaf die op haar buik lag met haar ogen half gesloten en een kaal gegeten duif naast haar keek op toen er een bekende oproep klonk. Het was tijd voor een ceremonie! Met een grijns duwde ze zichzelf overeind en ging tussen wat katten zitten zonder te zien wie. Ze vond het altijd leuk om een ceremonie bij te wonen, de gezichten van de kits die leerlingen werden, de leerlingen die krijgers werden .. prachtig! Ze haalde diep adem toen de blauwgrijze poes de oproepen beëindigde en begon met de ceremonie. Mapleleaf liet haar donker blauwe ogen over de leerlingen glijden die allemaal een blik had die varieerde tussen zenuwachtig tot opgetogen. Plots voelde ze zenuwen bij het idee dat haar naam ook wel eens omgeroepen kon worden .. dan zou ze een leerling moeten onderwijzen .. Ze schudde haar kop en vermande zich. Oké, Mapleleaf. Geen tijd voor dit nu Dacht ze serieus. Ze spitste haar oren en wachtte af .. maar namaten de namen vorderde begon ze te hopen dat haar naam niet viel .. En toen vielen ze toch ‘En tot slot, Eaglekit, jij wordt nu genaamd als Eaglepaw. Mapleleaf zal jou mentor zijn’ Mapleleaf voelde een gigantische knoop zich vormen in haar maag en een brok in haar keel. Zenuwachtig en bedenkend hoe iedereen naar haar keek hoopte ze met al haar hart dat ze gewoon weg kon. Ze duwde zich overeind en liep naar Eaglepaw. Ze had hem al snel gevonden en haalde diep adem. Ze liet haar ogen op de tijgergestreepte leerling vallen en glimlachte. “Zo .. Eaglepaw.. Het lijkt me goed als we morgen beginnen met trainen, ga nu maar rusten en naar je vrienden” O jee, straks dacht hij nog dat ze hem niet als leerling wilde .. Ze gooide haar staart op zijn rug en glimlachte bemoedigend voor ze wegliep. Ze probeerde zich te focussen op de omgeving voor haar niet lettend op de blikken om haar heen. Nu niet .. nu niet .. Terwijl ze nog één blik achterom wierp draaide ze weer om en rende het kamp uit. Ze moest even rust, bekomen van al dit.}

‘’Laat alle katten die oud genoeg zijn hen eigen prooi te vangen zich verzamelen bij de Highrock!’’ Zenuwen gleden meteen door hem heen. Waarom moest hij een nieuwe mentor krijgen? Waarom moest zijn oude mentor nou zo nodig sterven? Hij snoof diep, stapte netzoals alle katten naar de rots toe en ging ergens achteraan zitten. Hij wou het liefst niet gezien worden, door niemand. Hun blikken, alles. Ze maakten hem zenuwachtig, en gaven hem een raar gevoel. Hij hield er niet van als andere katten naar hem keken, dan dacht hij dat ze hem uit zouden lachen, en dan werd zijn uitstraling nog onzekerder. Hij wou niet dat hij weer tranen in zijn ogen kreeg, dan zouden ze hem een watje noemen. Iets wat hij niet wou horen, omdat hij wist dat hij het half was. Wie zou zijn mentor worden? Zijn ogen gleden over enkele warriors heen. Zoveel goede warriors, zou hij ze niet allemaal teleur stellen. Zijn ogen gleden snel over Lightningrush heen, hij durfde de poes niet meer aan te spreken of aan te kijken sinds hun ontmoeting. Ze was zo hard tegen hem geweest, dat hij nu de rillingen van haar kreeg wanneer ze naar hem keek. Net alsof ze hem wou vermoorden, die ogen, die hele houding. Net alsof deze poes geen bestaand wezen was, maar een emotieloos beest. ‘’Laten we eerst de nieuwe Apprentices benoemen.’’ Hij ademde diep in en uit. Nog even en hij zou te weten komen wie zijn mentor was. Hij had het gevoel dat hij zijn mentor niet trots kon maken, hij had het gevoel dat hij niks kon dat hij het niet eens waardig was om apprentice te worden. Bluestar kon hem maar beter meteen tot elder benoemen, want hij zal toch niet goed genoeg zijn voor een warrior. Hij richtte zijn groene ogen van de poes af en keek naar zijn poten. Zijn oren waren nog steeds omhoog gericht, zou het nieuws goed zijn, of zou hij het haten? ‘’Moonkit stap naar voren alsjeblieft. Vanaf nu af aan zal jij bekend staan als ‘Moonpaw’, jouw mentor wordt Darkvoice. Ik heb er vertrouwen in dat hij alles aan jou zal leren. Acornkit, vandaag is de dag dat jij Acornpaw genoemd zal worden, jouw mentor wordt Mistblow.’’ Hij voelde zijn hart in zijn keel kloppen, zijn naam zou zo komen. Het zou niet meer lang duren. Hij had het gevoel dat hij zou bezwijken. ‘’Molekit, vanaf nu aan heet jij Molepaw, jouw mentor wordt Longtail. Winterkit, of moet ik zeggen Winterpaw? De gene die jou alles gaat leren wordt Mockingjay. Foxkit, jij heet nu Foxpaw. Jouw mentor wordt Moonsparkle.’’ Het leek zo verschrikkelijk lang te duren, kon ze het hem niet meteen zeggen? Het liefst zou hij weg gaan, hij wou niet weten wie zijn mentor was. De eerste keer was niet leuk, de tweede keer zou dat al zeker niet zijn. ‘’Sparklekit, jij heet vanaf nu af aan Sparklepaw, Lionpath zal jou alles leren wat je moet weten. Cherrykit, jouw nieuwe naam is Cherrypaw. Lostpath zal jou mentor zijn. Skykit, jij heet vanaf nu af aan Skypaw, en Firelion is jouw leraar. Sunkit* vanaf vandaag heet jij Sunpaw, en Sunpelt is jou mentor.’’ De zenuwen stegen steeds meer. Er waren nog maar weinig mentoren over, misschien was bluestar hem zelfs vergeten. Wat dan? Moest hij het dan aan haar vragen? En zou ze hem dan een 'eigen' ceremonie geven? Een brok kwam op in zijn keel, nee, dat wou hij niet! ‘’Lovelykit, jij heet vanaf nu Lovelypaw, Tigereye is jou mentor. Scarkit, de naam die jij nu krijgt is Scarpaw, Whispersong is jou nieuwe mentor. Hopekit, jouw naam zal nu Hopepaw zijn en Lightningrush wordt jouw mentor. En tot slot, Eaglekit, jij wordt nu genaamd als Eaglepaw. Mapleleaf zal jou mentor zijn.’’ Het leek alsof alles voor een moment stopte met leven, alsof alle lucht uit zijn longen werd gepusht. Zijn ogen werden twee, ronde, geschrokken poelen, die verbaast voor zich uit staarden. Lightningrush?! Waarom haar, uit al die andere warriors?! Waarom nou net dé poes die hem de stuipen op het lijf gaf, die hij niet eens durfde aan te kijken. Angstzweet kwam omhoog bij hem, nee, dit wou hij niet. Zijn ogen werden vochtig, snel boog hij zijn hoofd weer naar de grond om te verbergen dat hij moest huilen. Hij stond op en liep het kamp uit en bleef buiten zitten. Zijn grijze pelt van angst omhoog staand, nee.. niet haar.

Als verstoft lag de jonge getraumatiseerde kitten in haar nest die ze zo'n beetje verplaats had naar het verste hoekje. Iedereen was zo vrolijk dat Darkfire nu weg was. Brightpaw ook. Maar alles wat er die dag gebeurt was. Brightpaw kneep haar ogen strakker dicht. Haar hele leven was een puinhoop. Ze haatte haar leven. Maar alles was nu weer goed? Toch? Ze had er de vertrouwen niet meer in. Vandaag zou er een nieuwe ceremonie plaats vinden. En dat betekende dat ze een nieuwe mentor zou krijgen. Maar wie, ze wou geen nieuwe mentor. Ze wou dat niet. Ze was bang dat ze weer een verrader als mentor zou krijgen. Of erger, als het erger kon. ‘’Laat alle katten die oud genoeg zijn hen eigen prooi te vangen zich verzamelen bij de Highrock!’’ Brightpaw opende haar ogen wagen wijd open. Die oproep. Ze wist nog hoe ze als vrolijke Brightkit daar naar toe was gelopen om haar mentor te ontvangen. Ze was toen super zenuwachtig. Maar toen ze Darkfire als mentor toegewezen had gekregen... Ze was gesloopt geweest. Op het eerste gezicht was ze al angstig geweest. ‘’Laten we eerst de nieuwe Apprentices benoemen.’’ Sprak Bluestar. Brightpaw ging zitten en wachtte af. ‘’Moonkit stap naar voren alsjeblieft. Vanaf nu af aan zal jij bekend staan als ‘Moonpaw’, jouw mentor wordt Darkvoice. Ik heb er vertrouwen in dat hij alles aan jou zal leren. Acornkit, vandaag is de dag dat jij Acornpaw genoemd zal worden, jouw mentor wordt Mistblow.’’ Brightpaw zocht de katten op die zojuist opgenoemd waren geweest. Daarna werden nog een hoop kittens apprentice en kregen een mentor. De ene warrior vertrouwde ze niet echt, de ander wel. ‘’Lovelykit, jij heet vanaf nu Lovelypaw, Tigereye is jou mentor. Scarkit, de naam die jij nu krijgt is Scarpaw, Whispersong is jou nieuwe mentor. Hopekit, jouw naam zal nu Hopepaw zijn en Lightningrush wordt jouw mentor. En tot slot, Eaglekit, jij wordt nu genaamd als Eaglepaw. Mapleleaf zal jou mentor zijn.’’ Dat waren de laatste kittens. ‘’Stripedpaw, Brightpaw, Moonpaw, Littlepaw en Dotpaw, jullie hebben een nieuwe mentor nodig. Stripedpaw, de jouwe zal Browntail zijn, Brightpaw; die van jou Softcream. Moonpaw, Swiftheart zal vanaf nu de taken van mentor op zich nemen voor jou. Littlepaw krijgt Moonstripe als leraar. En Dotpaw, Earthwalker.’’ Brightpaw haar ogen sperde zich wijd open. Softcream? Gelukkig, van hem wist ze zeker dat hij haar niet de dood in zou jagen. Brightpaw haalde bibberend adem en liep naar de warrior toe. Ze wist dat ze er vermagerd uit zag. Maar ze had haar vacht en alles wel gewoon op orde gesteld. Ze raakte zijn neus aan en luisterde toen veder naar de ceremonie. Daarna werd haar zus tot warrior benoemd. ‘’Amberpaw kom naar voren. Zal jij je houden aan de warriorcode, en deze clan te dienen tot de dood?’’ Brightpaw keek naar haar zus. ‘’Dan vraag ik nu mijn voorouders neer te kijken op deze apprentice. Amberpaw, vanaf nu af aan zal jij bekend staan als Amberclaw, warrior van ThunderClan.’’ Brightpaw wist een grijns op haar gezicht te toveren en riep twee keer haar naam mee. Daarna wende ze zich tot haar nieuwe mentor. 'Dus jij bent nu mijn mentor,' zei ze met een onzekere glimlach. In haar ogen kon je alle pijn en leed zien. Maar toch was ze oprecht blij met Softcream als haar mentor.

LIGHTNINGRUSH

FIGHTING WITHOUT HOPE IS NO WAY TO LIVE, IT'S JUST A WAY TO DIE..
Lightningrush schoof haar nest wat meer naar de zijkant van de den. Waarschijnlijk zou het na vandaag nog voller worden. Ze wist dat de ceremonies eraan zaten te komen, gezien ze Fireheart en Bluestar erover had horen spreken. Als ze maar niet zo stom waren geweest haar een apprentice toe te wijzen. Hoewel Lightning een poes was die zeer getraind was, met veel skills en techniek, was het waarschijnlijk niet al te slim. Ja, als je naar haar keek in een gevecht zou je zeggen dat ze een zeer goede mentor zou worden. Het ging hem niet om de dingen die ze kon, maar meer om de dingen waar ze minder goed in was. Light gaf niet graag toe dat ze ergens slecht in was, maar sociaal was een van de dingen die ze totaal niet was. Haar een apprentice geven zou misschien een slimme zet lijken, maar uiteindelijk zou deze niet al te veel van haar opsteken, tenzij het een echte doorzetter was. De poes was al vaak genoeg geneigd om de anderen maar te laten voor wie ze waren en haar eigen weg te gaan. Natuurlijk gaf ze veel om Lilythorn en met haar zus was de omgang zo veel makkelijker. Haar ijzige, serieuze houding hielp echter niet bij het maken van vrienden. Ze focuste zich op haar doel en dat was het dan. Control your emotions and shut out everything else.

De poes liep haar den uit, haar vacht glanzend, haar ijzige aquablauwe ogen op de groep katten voor haar gericht. Bluestar had nog maar net haar stem door het kamp laten galmen en nu al stond de open plek propvol katten. Zij zelf had het niet zo op drukke gelegenheden, maar haar ongemak was niet te merken. Soms vond ze de aanwezigheid van anderen wel prettig. Ook de flame point poes ging zitten toen Bluestar begon te spreken. Zoals verwacht volgde er een hele lijst van namen. Ze had haar eigen naam bijna gemist. Pas toen drong het tot haar door wat er zojuist gezegd werd. Zij, Lightning, was een mentor! De naam die voor de hare was genoemd, was niemand minder dan Hopepaw. Haar blauwe kijkers gleden over de menigte en bleven hangen op het zielige hoopje zilvergrijze vacht. Wacht, dat was die huilende apprentice die ze bij de zonnerotsen had weggejaagd! Light herinnerde zich nog dat ze meelij had gevoeld voor degene die zijn mentor was geweest. Damn! Een apprentice en dan krijg ik dat. Hij gaat me enkel ophouden, een blok aan mijn been. De mentoren en apprentices raakte zoals gebruikelijk elkaars neuzen aan, maar Hopepaw had het kamp al verlaten. Ze rolde even met haar ogen, voor ze naar de kamp ingang liep om hem vlak bij aan te treffen. Ze negeerde zijn gepijnigde expressie. 'We horen elkaars neuzen nog aan te raken. En ik neem aan dat ik je daarna mee moet nemen voor training' sprak ze op koele toon.

THUNDERCLAN // WARRIOR // ♥ SINGLE // HEALTHY

Plots drong het tot hem door dat hij terug moest gaan om Lightningrush's neus aan te raken. Die stomme gewoontes ook, hij wou haar neus niet aanraken. Hij wou haar apprentice niet zijn. 'We horen elkaars neuzen nog aan te raken. En ik neem aan dat ik je daarna mee moet nemen voor training' Hij hief zijn hoofd op, en ontweek haar ogen. 'ja..' Zei hij, zo stil dat ze het waarschijnlijk niet eens zou horen. Hij tikte snel, en zacht haar neus aan waarna hij zijn neus weer terug trok. Hij ontweek weer haar blauwe ogen, ze zou hem alleen maar beledigen. Haar ogen zeiden waarschijnlijk al genoeg, zelfs één eenvoudige blik kon hem kapot maken. Hij hield zijn mond dicht, en keek naar zijn grijze poten. Vanuit zijn ooghoeken zag hij het lichaam van Lightningrush, die nog steeds bij hem stond. Wanneer ging ze weg. Hij veegde kort met zijn poot over zijn gezicht, om de overige tranen weg te werken. Hij wou niet laten zien dat hij het erg vond dat zij zijn mentor zou worden. Waarom moest Bluestar nou juist haar als zijn mentor uitkiezen? Er waren nog genoeg andere warriors die hij goed had gevonden. Maar nee, zijn leider moest nou juist háár uitkiezen. Een brok kwam weer omhoog in zijn keel, hij keek omhoog en richtte zijn ogen vrijwel meteen naar het bos. Training, hoe zou het zijn om met haar te trainen? Zou ze hem geheel breken? Wat als ze..? Hij maakte zich geheel gek met zijn eigen gedachten, het liefst wou hij ze zelf stoppen maar dat lukte niet. Hij dacht overal over na, overal. Hij slaakte een zucht, die bijna onhoorbaar was voor andermans oren. Het liefst wou hij dat niemand hem hoorde, geheel niemand. Zijn houding was totaal onzeker, net alsof hij een breekbare kitten was jonger dan 2 manen.

‘’Laat alle katten die oud genoeg zijn hen eigen prooi te vangen zich verzamelen bij de Highrock!’’ Een paar woorden waren al genoeg voor Skykit om naar de high rock te hollen. Zijn licht grijze oogjes gleden over de menigte, en stopte bij Bluestar. ‘’Laten we eerst de nieuwe Apprentices benoemen.’’ Skykit bleef rustig op zijn plaats zitten, en maakte geen beweging tot zijn naam werd geroepen. ‘’Moonkit stap naar voren alsjeblieft. Vanaf nu af aan zal jij bekend staan als ‘Moonpaw’, jouw mentor wordt Darkvoice. Ik heb er vertrouwen in dat hij alles aan jou zal leren. Acornkit, vandaag is de dag dat jij Acornpaw genoemd zal worden, jouw mentor wordt Mistblow.’’ Hij juichde even kort mee, en wiebelde met zijn licht rode oortjes. ‘’Molekit, vanaf nu aan heet jij Molepaw, jouw mentor wordt Longtail. Winterkit, of moet ik zeggen Winterpaw? De gene die jou alles gaat leren wordt Mockingjay. Foxkit, jij heet nu Foxpaw. Jouw mentor wordt Moonsparkle.’’ Bij elke mentor knikte 'ie goedkeurend en slaagde met zijn nu al lange staartje tegen de muffe grond. Wanneer was het zijn beurt? ‘’Sparklekit, jij heet vanaf nu af aan Sparklepaw, Lionpath zal jou alles leren wat je moet weten. Cherrykit, jouw nieuwe naam is Cherrypaw. Lostpath zal jou mentor zijn. Skykit, jij heet vanaf nu af aan Skypaw, en Firelion is jouw leraar. Sunkit* vanaf vandaag heet jij Sunpaw, en Sunpelt is jou mentor.’’ Zijn mond viel verbaasd open toen hij die zin nog eens herhaalde in zijn hoofd. Firelion was zijn vader, en nu ook zijn mentor! Hij wou net omhoog springen en naar zijn nieuwe mentor toespringen, maar hun leader was nog niet gedaan. ‘’Lovelykit, jij heet vanaf nu Lovelypaw, Tigereye is jou mentor. Scarkit, de naam die jij nu krijgt is Scarpaw, Whispersong is jou nieuwe mentor. Hopekit, jouw naam zal nu Hopepaw zijn en Lightningrush wordt jouw mentor. En tot slot, Eaglekit, jij wordt nu genaamd als Eaglepaw. Mapleleaf zal jou mentor zijn.’’ Iedere kitten, apprentice stond te beven van plezier. Maar sommige waren prcies té geschokt om maar één woord uit te brengen. ‘’Stripedpaw, Brightpaw, Moonpaw, Littlepaw en Dotpaw, jullie hebben een nieuwe mentor nodig. Stripedpaw, de jouwe zal Browntail zijn, Brightpaw; die van jou Softcream. Moonpaw, Swiftheart zal vanaf nu de taken van mentor op zich nemen voor jou. Littlepaw krijgt Moonstripe als leraar. En Dotpaw, Earthwalker.’’ Nu moest de ceremonie wel gedaan zijn. Net toen dat Skypaw naar zijn mentor wou huppelen hield de vaste stem van Bluestar hem weer tegen. ‘’Amberpaw kom naar voren. Zal jij je houden aan de warriorcode, en deze clan te dienen tot de dood?’’ Oe! Een nieuwe warrior! Zijn oogjes dwingde Amberpaw om ja te knikken, en Bluestar sprak verder. ‘’Dan vraag ik nu mijn voorouders neer te kijken op deze apprentice. Amberpaw, vanaf nu af aan zal jij bekend staan als Amberclaw, warrior van ThunderClan.’’ De ceremonie was nu letterlijk over, en iedere apprentice begroette hun nieuwe mentor. Skykit, nee Skypaw, liep naar Firelion en tikte zachtjes zijn neus. 'Waarmee beginnen we?!'Vroeg hij opgewonden.

Warme aroma's kringelde naar boven in de koude ochtendlucht. Een klein, verfromaaid muisje lag voor zijn poten, grote happen vlees waren verdween uit haar zijn en de zwarte kraal oogjes puilden vervaarlijk ver uit alsof het nog steeds de dood op zich af zag komen. Longtail likte ontspannen het kleverige bloed van zijn lippen. Het zoute vocht zat hield de bosaroma's goed in zich. Een warm geronk danste door de lucht, een zacht gesnor van genot, van een maag wiens honger was ingelost. Longtail wentelde zich even in het stoffige zand dat de ondergrond bood voor het hele kamp. Plots schalde de luide oproep door het kamp. Hij herstelde zijn positie terug tot een normale zithouding. Snel schudde de kater zijn lange, donkergrijze haren terug goed, het zou er nogal knullig uitzien las zijn hele pels vol zand zat, niet waar? Longtail liet zich soepel meestromen met de rest van de menigte. Katten waren druk in gesprek over welke apprentice ze zouden krijgen, of wie hun nieuwe mentor zou worden. De kater had een gedempte glimlach op zijn lippen. Hij strekte zijn nek uit, al was het volkomen onnodig. Zijn struise bouw gaf hem genoeg verschil met de warriors voor hem om Bluestar goed in het oog te houden. ‘’Laten we eerst de nieuwe Apprentices benoemen.’’, mauwde de imposante, blauwgrijze poes. Zijn leader ging verder met de ceremonie, aandachtig luisterde de kater naar wat ze te vertellen had, misschien zat zijn naam er wel eens tussen: ’Moonkit stap naar voren alsjeblieft. Vanaf nu af aan zal jij bekend staan als ‘Moonpaw’, jouw mentor wordt Darkvoice. Ik heb er vertrouwen in dat hij alles aan jou zal leren. Acornkit, vandaag is de dag dat jij Acornpaw genoemd zal worden, jouw mentor wordt Longtail.' De kater voelde hoe de de vorm van zijn lippen verbrede. Hie warme sprankeling in zijn borst zijn lichaam overnam en zijn gedachten verzachte. Hij had een apprentice, eindelijk. Longtail keek rijkhalzend uit naar zijn nieuwe maatje. Acornpaw... leuk naam. Snel vond hij het tappy kopje in de rij van apprentices. Geen oersterke leerling of slank gebouwd. Precies goed, iemand die nog veel kon leren. Tevreden volgde Longtail de ceremonie verder. 'Molekit, vanaf nu aan heet jij Molepaw, jouw mentor wordt Longtail. Winterkit, of moet ik zeggen Winterpaw? De gene die jou alles gaat leren wordt Mockingjay. Foxkit, jij heet nu Foxpaw. Jouw mentor wordt Moonsparkle.' Bluestar hield even op met de namen af te ratelen maar hervatte snel de ceremonie. ‘’Sparklekit, jij heet vanaf nu af aan Sparklepaw, Lionpath zal jou alles leren wat je moet weten. Cherrykit, jouw nieuwe naam is Cherrypaw. Lostpath zal jou mentor zijn. Skykit, jij heet vanaf nu af aan Skypaw, en Firelion is jouw leraar. Sunkit* vanaf vandaag heet jij Sunpaw, en Sunpelt is jou mentor.’’ Weer een korte adempauze klonk uit Bluestar’s keel. ‘’Lovelykit, jij heet vanaf nu Lovelypaw, Tigereye is jou mentor. Scarkit, de naam die jij nu krijgt is Scarpaw, Whispersong is jou nieuwe mentor. Hopekit, jouw naam zal nu Hopepaw zijn en Lightningrush wordt jouw mentor. En tot slot, Eaglekit, jij wordt nu genaamd als Eaglepaw. Mapleleaf zal jou mentor zijn.’’ Iedereen noemde de namen van de nieuwe apprentices tweemaal. Ze glimlachte kort, en keek toen naar de Apprentices die al een tijdje Apprentices waren. ‘’Stripedpaw, Brightpaw, Moonpaw, Littlepaw en Dotpaw, jullie hebben een nieuwe mentor nodig. Stripedpaw, de jouwe zal Browntail zijn, Brightpaw; die van jou Softcream. Moonpaw, Swiftheart zal vanaf nu de taken van mentor op zich nemen voor jou. Littlepaw krijgt Moonstripe als leraar. En Dotpaw, Earthwalker.’’ De rij was leeg, alle mentoren waren benoemd, alle kittens waren tot leerling geslagen. Hun vrolijk gezichtjes werden terug opgenomen door de massa en maakte plaats voor een nieuwe kat.. ‘’Amberpaw kom naar voren. Zal jij je houden aan de warriorcode, en deze clan te dienen tot de dood? Dan vraag ik nu mijn voorouders neer te kijken op deze apprentice. Amberpaw, vanaf nu af aan zal jij bekend staan als Amberclaw, warrior van ThunderClan.’’ De ceremonie was officieel beëindigd. Longtail baande zich een weg tussen de druk kuierende katten. Met enkele snelle sprongen raakte hij bij Acornpaw. "Hoi Acornpaw", mauwde de kater vrolijk. Een vrolijke glimlach speelde op zijn langbehaarde gezicht. "Zin in de training?", vroeg Longtail met een twinkeling in amberen ogen.

{flut}

"Laat alle katten die oud genoeg zijn hen eigen prooi te vanegn zich verzamelen bij de Highrock!" De stem van Bluestar was duidelijk voor haar te horen. Misschien zou er eindelijk een ceremonie komen en was het eindelijk tijd voor haar om een mentor te krijgen. Ze had er nu al wel aardig lang op zitten wachten, maar ze had geduld gehad en misschien werd dat geduld eindelijk vandaag beloont. Ze liep naar de pelk toe waar er al een aantal katten verzameld waren en ging rustig tussen de katten zitten. "Laten we eerst de nieuwe apprentices benoemen." Ze hoopte dat zij ertussen zou zitten, want dat zou dan betekenen dat ze misschien wel een mentor zou krijgen. "Moonkit stap naar voren alsjeblieft. Vanaf nu af aan zal jij bekend staan als 'Moonpaw', jouw mentor wordt Darkvoice. Ik heb er vertrouwen in dat hij alles aan jou zal leren. Acornkit, vandaag is de dag dat jij Acornpaw genoemd zal worden, jouw mentor wordt Mistblow." Ze was blij voor Acornpaw, hij had eindelijk een mentor gekregen die hij zo graag wilde hebben. "Molekit, vanaf nu aan heet jij Molepaw, jouw mentor wordt Longtail." Ze keek toe hoe haar broertje naar zijn mentor toe liep en ze wist nu bijna wel zeker dat ze zo ook een mentor zou krijgen. "Winterkit, of moet ik zeggen Winterpaw? De gene die jou alles gaat leren wordt Mockingjay." dat was iets wat ze niet had verwacht, ze had niet helemaal verwacht dat ze getraind zou gaan worden door haar broer, maar het maakte voor haar niet uit. Hij zou vast wel een goede mentor voor haar zijn. Ze liep naar Mickingjay toe en raakte zijn neus aan met die van haar. Hierna werden er nog verscheidene andere kittens apprentices gemaakt en kregen ze hun mentoren. Daarna kregen degene die nog een nieuwe mentor moesten ook een nieuwe mentor. Er was blijkbaar ook nog een apprentice die warrior gemaakt zou worden en ze keek aandachtig toe hoe Amberpaw tot Amberclaw werd benoemd. De ceremonie was nu over en ze draaide zich in de richting van Mockingjay. "Wanneer gaan we beginnen met trainen?" Vroeg ze aan de kater.

Amberpaw keek op toen ze de stem van Bluestar hoorde die een nieuwe meeting aankondigde. Ze stond op en liep naar de menigte katten toe die zich al verzameld hadden. Er zou waarschijnlijk wel een ceremonie komen, want er waren nog een heleboel kittens die apprentices moesten worden en ook een aantal die nog nieuwe mentoren moesten. "Laten we eerst de nieuwe apprentices benoemen." Dat was al iets wat ze had verwacht en ze concentreerde er niet echt op wat er gezegd werd. Eindelijk had Bluestar alle kittens gehad en nu zouden de apprentices komen die nog nieuwe mentoren moesten. Ze keek toe hoe Stripedpaw, Brightpaw, Moonpaw, Littlepaw en Dotpaw naar voren liepen. Ze voelde een steek van pijn bij twee van deze namen. Brightpaw, omdat ze zoveel had moeten doorstaan met Darkfire en dat niet alleen, ook met allerlei andere dingen er omheen en dan voelde ze het ook nog bij Littlepaw, haar moeder was de mentor van Littlepaw geweest en ze kon nog steeds maar niet begrijpen waarom ze vermoord zou zijn door Darkfire. Het deed nog steeds pijn elke keer als ze eraan dacht en nu dat Darkfire uit de clan was voelde het nog steeds niet goed. Het voelde niet alsof hij had gekregen wat hij verdiende. Het was nog niet eens zo heel lang geleden dat Winterstorm dood was gevonden. Ze kon het toen maar niet begrijpen wat er was gebeurd. Háár moeder was dood en wat moest ze nu dan zonder haar? Maar ze wist ergens ook wel dat ze er niet mee kon blijven zitten, ze moest ergens toch wel haar best blijven doen om er te zijn voor haar zusje als ze dat kon. Plotseling werd ze opgeschrikt door het feit dat ze haar naam hoorde. Ze probeerde het niet te laten merken aan de buitenkant dat ze in gedachten verzonken was geweest. "Amberpaw kom naar voren." Ze deed wat er van haar gevraagd werd en deed een paar stappen naar voren, zodat ze op de kleine open plek stond. "Zal jij je houden aan de warriorcode, en deze clan te dienen tot de dood?" Ze knikte bij deze woorden, natuurlijk zou ze dat doen. "Dan vraag ik nu mijn voorouders neer te kijken op deze apprentice. Amberpaw, vanaf nu af aan zal jij bekend staan als Amberclaw, warrior van Thunderclan." Ze hoorde hoe haar naam werd geroepen door de hele clan en kon het nog steeds niet helemaal geloven. Ze was nu een warrior! Ze kon het nog maar nauwelijks beseffen, maar het was toch echt zo. Het enige wat ze er jammer aan vond was dat Winterstorm dit niet hier had mee kunnen maken, maar ze was ervan overtuigd dat haar moeder op haar neerkeek nu vanaf Starclan.

Vrolijk lag Sunkit* in het zonnetje voor de nursery. Boven haar scheen de zon in een wolkloze lucht haar toe. Een glimlach verscheen op het gezichtje van Sunkit*. Wat had ze toch een prettig leven in de Clan. Kitten zijn was erg leuk, maar apprentice leek haar ook wel wat. Dan kon ze het territorium verkennen!

Sunkit* schrok op uit haar gedachten toen er een bekende stem door het kamp galmde. Het was Bluestar die de Clan bij een riep voor een ceremonie. Zou Sunkit* nu apprentice worden? Ze was er oud genoeg voor. Snel waste ze haar vacht en ging vervolgens naast haar moeder Splashtail zitten. Nouja, moeder... Splashtail was niet haar echte moeder en dat wist Sunkit* ook, maar Splashtail had haar opgevoed en ze was als een moeder voor Sunkit* geweest. Een luidspinnend dacht Sunkit* terug aan haar tijd als kitten. Het was zeker een mooie tijd geweest, maar het werd ook wel tijd voor iets nieuws. Rustig stopte Sunkit* met spinnen en luisterde naar Bluestar. ‘’Laten we eerst de nieuwe Apprentices benoemen.’’ Sunkit* hield haar adem in. Nu zou het komen. ‘’Moonkit stap naar voren alsjeblieft. Vanaf nu af aan zal jij bekend staan als ‘Moonpaw’, jouw mentor wordt Darkvoice. Ik heb er vertrouwen in dat hij alles aan jou zal leren. Acornkit, vandaag is de dag dat jij Acornpaw genoemd zal worden, jouw mentor wordt Mistblow.’’ De nieuwe apprentices begroetten hun mentor. ‘’Molekit, vanaf nu aan heet jij Molepaw, jouw mentor wordt Longtail. Winterkit, of moet ik zeggen Winterpaw? De gene die jou alles gaat leren wordt Mockingjay. Foxkit, jij heet nu Foxpaw. Jouw mentor wordt Moonsparkle.’’ Sunkit* wachtte zenuwachtig op haar beurt, ze wist dat die nu niet ver weg was. ‘’Sparklekit, jij heet vanaf nu af aan Sparklepaw, Lionpath zal jou alles leren wat je moet weten. Cherrykit, jouw nieuwe naam is Cherrypaw. Lostpath zal jou mentor zijn. Skykit, jij heet vanaf nu af aan Skypaw, en Firelion is jouw leraar. Sunkit* vanaf vandaag heet jij Sunpaw, en Sunpelt is jou mentor.’’ Sunpelt! Dat was grappig, haar mentor had hetzelfde voorvoegsel in de naam als Sunpaw. Sunpaw, die naam klonk goed. Rustig en blij luisterde Sunpaw naar de rest van de ceremonie. ‘’Lovelykit, jij heet vanaf nu Lovelypaw, Tigereye is jou mentor. Scarkit, de naam die jij nu krijgt is Scarpaw, Whispersong is jou nieuwe mentor. Hopekit, jouw naam zal nu Hopepaw zijn en Lightningrush wordt jouw mentor. En tot slot, Eaglekit, jij wordt nu genaamd als Eaglepaw. Mapleleaf zal jou mentor zijn.’’ Iedereen noemde de namen van de nieuwe apprentices tweemaal. ‘’Stripedpaw, Brightpaw, Moonpaw, Littlepaw en Dotpaw, jullie hebben een nieuwe mentor nodig. Stripedpaw, de jouwe zal Browntail zijn, Brightpaw; die van jou Softcream. Moonpaw, Swiftheart zal vanaf nu de taken van mentor op zich nemen voor jou. Littlepaw krijgt Moonstripe als leraar. En Dotpaw, Earthwalker.’’ Mauwde Bluestar en knikte naar de nieuwe mentors. ‘’Amberpaw kom naar voren. Zal jij je houden aan de warriorcode, en deze clan te dienen tot de dood?’’ De apprentice knikte naar haar. ‘’Dan vraag ik nu mijn voorouders neer te kijken op deze apprentice. Amberpaw, vanaf nu af aan zal jij bekend staan als Amberclaw, warrior van ThunderClan.’’ Sunpaw riep Amberclaw's naam twee keer en liep toen een beetje verlegen naar Sunpelt toe. Ze was nou eenmaal verlegen. Zachtjes raakte ze met haar roze neusje de neus van Sunpelt aan. Nu was het aan Sunpelt om haar te vertellen wanneer ze zouden beginnen met de training.

Littlepaw

Littlepaw lag heerlijk opgerold in haar den. Haar snoezige bruine snuit was diep weggestopt in haar zachte vacht en bij elke ademhaling snoof ze haar eigen vertrouwde geur op, de geur van schoon mos en Thunderclan. Een tijd lang had ze ook geroken naar Papaver zaadjes en Goudsbloem. Deze kruiden had de medicijnkat gegeven om haar wonden te behandelen en die waren nu gelukkig zo goed als genezen. Nu was haar geadviseerd om zoveel mogelijk rust te nemen en hier had Littlepaw na het gevecht met Darkfire zo goed mogelijk op proberen te letten. Ze wist dat ze soms een bom van energie kon zijn, maar ze wilde zo snel mogelijk beter worden, zodat ze ook zo snel mogelijk een nieuwe mentor kon krijgen. Hoe erg ze Winterstorm ook mistte, ze wist dat het clanleven doorging en zo ook de trainingen. Kreeg ze die niet kon ze ook nooit een warrior worden..
’Laat alle katten die oud genoeg zijn hen eigen prooi te vangen zich verzamelen bij de Highrock!' De stem van haar moeder wekte haar uit haar slaap. Ze spitste haar oren en keek op. In het verste hoekje zag ze meteen Brightpaw liggen, ook zij had de afgelopen dagen de rust nodig gehad. Littlepaw wierp de apprentice een slaperig, maar lief glimlachje en stond toen op. Ondertussen hadden alle katten zich al verzameld rond de grote steen en toen Littlepaw de keurig gepoetste kittens zag zitten terwijl ze de den uitliep, besefte ze plots wat er gaande was. Haar moeder ging een naamceremonie houden! Meteen was de apprentice haar slaperigheid vergeten en huppelde ze naar de rest van de clanleden. Nervositeit leek haar maag te kriebelen als gras onder je poten. Ze wist dat het moment was aangebroken dat ze een nieuwe mentor zou krijgen. Kort liet Littlepaw haar oren hangen bij de gedachte aan haar vorige mentor. Vervolgens hief ze haar kin op en staarde ze met trotse houding voorruit. Ze moest positief blijven, voor Winterstorm.

De vertrouwde stem van haar moeder klonk luid en duidelijk over Thunderclan, en één voor één werden de nieuwe apprentices benoemd en aan een mentor toegewezen. Ondertussen liet Littlepaw nog even een paar snelle likken over haar vachtje glijden. Ze zag er al keurig gepoetst uit, maar het ging om het even. Toen haar naam eindelijk viel, stapte Littlepaw met een stralende blik naar voren. 'Littlepaw krijgt Moonstripe als leraar,' miauwde Bluestar. Moonstripe.. een kater, dat zou even wennen zijn. Littlepaw keek er nu al naar uit om met hem te gaan trainen, nieuwsgierig dat ze was naar zijn methodes en manier van lesgeven. Hij was bovendien een warrior die een goede naam had in de clan. Ze had er wel vertrouwen in dat hij haar kon helpen een goede warrior te worden. Terwijl Littlepaw de langharige kater naar voren zag stappen, stak ze met een zacht lachje haar neus naar voren om de zijne aan te raken. Ze voegde zich weer tussen de andere clankatten en riep met volle enthousiasme de nieuwe naam van Amberclaw mee. Toen de ceremonie was afgelopen, huppelde ze weer op haar sierlijke manier naar Moonstripe. "Hallo, Moonstripe," zei ze met haar zuivere stem. "Ik heb erg veel zin om weer te beginnen met mijn trainingen," bekende ze stralend. Misschien zou hij verbaasd zijn dat ze zo vrolijk kon reageren met een nieuwe mentor, maar ze had zich dit voorgenomen om Winterstorm niet teleur te stellen. Natuurlijk was ze na Winterstorm's overlijden in diepe rouw geweest en had ze een tijdlang gedacht dat ze helemaal geen nieuwe mentor meer wilde. Maar, het gevecht tegen Darkfire had haar nieuwe moed gegeven en haar doen beseffen dat ze alles ervoor over had om een goede warrior te worden.

Browntail likte tevreden haar lippen af, waterrat, haar favorieten prooi. Langzaam zocht ze het kamp af, haar blik doorkruiste iedere kat die op de route kwam. Haar aprentice zag ze nergens, de kat moest gestreept zijn.. Stripedkit, nu Stripedpaw, was haar eerste aprentice, ze zou er goed voor zorgen. Haar eerste! Ze zuchtte gëirriteerd, wanneer begon die ceremonie!? Ze keek naar de high stone, en zag Bluestar haar hol uitlopen. Blij sprong ze op en liep naar de High stone. Bluestar`s stem schalde over het camp, met snelle stappen liep Browntail naar de steen. Blij ging ze een stuk voor de High stone zitten, de aprentices moesten er voor zitten. Maar Browntail wist zeker dat ze ver genoeg naar voren zat, voor een mentor dan. Bluestar begon met de namenwisseling, daar luisterde Browntail maar half naar. ‘’Stripedpaw, Brightpaw, Moonpaw, Littlepaw en Dotpaw, jullie hebben een nieuwe mentor nodig.' Blij spitste ze haar oren. 'Stripedpaw, de jouwe zal Browntail zijn, Brightpaw' De rest vervaagde, Browntail zocht rond naar haar aprentice. Ze zag een grijze kat met strepen, een bruine en een met oranje strepen. Die met de oranje strepen was Sunkit, die had ze ooit ontmoet. Wie van de twee was dan Stripedpaw? ' Stripedpaw.' riep ze zachtjes. Haar ogen zochten de aprentices af. Ze stapte op een kat af. ' Weet jij wie Stripedpaw is?' Vroeg ze, het was niet leuk voor de aprentice. Maar hoe zou ze er anders achter komen? De kat wees naar een gelig katje met stippen, stippen? Ach, dat maakte niks uit, het was haar aprentice! Tenslotte had de poes niet haar eigen naam bedacht. Ze stapte op Stripedpaw af. ' Hallo Stripedpaw, ik ben je mentor, Browntail.' Deelde ze haar mee. Vol trots tikte ze haar neus aan, ze zou deze poes de sterkste warrior van de Thunderclan maken. Ze opende haar mond, maar sloot hem weer. Stripedpaw zou vast denken dat ze haar als een kit ging behandelen.

’Laat alle katten die oud genoeg zijn hen eigen prooi te vangen zich verzamelen bij de Highrock' Hoorde hij zijn grote leider genaamd bluestar roepen. Slaperig keek hij op. Wat moest hij nu? Plotseling drong het tot hem door dat ze bijeen waren geroepen voor een vergaderingen. Haastig stond hij open fatsoeneerde snel zijn vacht. Met een nog slaperige blik in zijn ogen stapte hij naar buiten. Dara zag hij dat er al meerdere katten stonden. Hij keek op de leider stond boven aan de rots, waar leiders altijd zaten als ze iets n het openbaar gingen zeggen. Even voelde hij wat jaloezie opkomen, maar die onderdrukte hij snel. Bluestar had dit verdiend! Hij ging voor de Highrock zitten. ‘’Laten we eerst de nieuwe Apprentices benoemen.’’ Begon zij leider geintreseerd keek hij op. Er zat vast weer niks voor hem bij maar toch luisterde hij met een zwaar hart. . ‘’Moonkit stap naar voren alsjeblieft. Vanaf nu af aan zal jij bekend staan als ‘Moonpaw’, jouw mentor wordt Darkvoice. Ik heb er vertrouwen in dat hij alles aan jou zal leren. Acornkit, vandaag is de dag dat jij Acornpaw genoemd zal worden, jouw mentor wordt Mistblow.’’ Hoorde hij Bluestar vaag zeggen. Zie je wel hij zat er hier niet bij, dus vast en zeker voor de rest ook niet. Toen ging de leider weer door. ‘’Molekit, vanaf nu aan heet jij Molepaw, jouw mentor wordt Longtail. Winterkit, of moet ik zeggen Winterpaw? De gene die jou alles gaat leren wordt Mockingjay. Foxkit, jij heet nu Foxpaw. Jouw mentor wordt Moonsparkle.’’ Ze keek naar de hoeveelheid kittens die ze al had gehad, en die ze nu nog moest benoemen. ‘’Sparklekit, jij heet vanaf nu af aan Sparklepaw, Lionpath zal jou alles leren wat je moet weten. Cherrykit, jouw nieuwe naam is Cherrypaw. Lostpath zal jou mentor zijn.' Hoord ehij vaag de sten van zijn leider. Hij lette al niet meer op. Hij keek naar de veraste kittens, die vrolijk naar hun mentor liepen. Hij stelde zich voor hoe het zou zijn als een leerling naar hem zal toelopen. En hij vanaf het kitten moet trainen. Dat zou geweldig zijn. Hij keek op toen hij de naam van Skykit hoorde. Hij kende maar een Skykit en dat was zijn kitten. Wie zou zijn toegewezen krijgen? vroeg hij zich af. 'Skykit, jij heet vanaf nu af aan Skypaw,' Hoorde hij zijn leider zeggen. Ongeduldig luisterde hij naar haar verdere woorden. 'en Firelion is jouw leraar' Hoorde hij zijn leider nog zeggen. Nou gefelicteerd voor die Firelion dahct hij teleurgesteld. Tot het eindelijk tot hem doordrong. Hij was Firelion! En Skykit/paw zou zijn leerling worden. Hij kon zijn geluk niet op. Blij keek hij om zich heen of hij zijn leerling ergens zag. Ja, daar was ze opgewonden liep hij naar haar toe. 'Hallo Skyk...paw!' Zei hij opgewonden. De verdere woordne van Bluestar hoorde hij ook niet eens. Hij bleef mara vrolijk nara zijn leerling staren. Wat hij nog wel hoorde was dta zijn vriend Earthwalker ook een apprentice kreeg. Hij was enorm blij voor de kater. Mara nog veel blijer voro zichzelf.

‘’Laat alle katten die oud genoeg zijn hen eigen prooi te vangen zich verzamelen bij de Highrock!’’ Scarkit trippelde rustig naar de open plek en ging zitten. ‘’Laten we eerst de nieuwe Apprentices benoemen.’’ Scarkit zwiepte zenuwachtig een keer met haar staart. Zal zij er vandaag één worden? Ze was wel oud genoeg nu. ‘’Moonkit stap naar voren alsjeblieft. Vanaf nu af aan zal jij bekend staan als ‘Moonpaw’, jouw mentor wordt Darkvoice. Ik heb er vertrouwen in dat hij alles aan jou zal leren. Acornkit, vandaag is de dag dat jij Acornpaw genoemd zal worden, jouw mentor wordt Mistblow.’’ Weer zwiepte Scarkit even zenuwachtig met haar staart. ‘’Molekit, vanaf nu aan heet jij Molepaw, jouw mentor wordt Longtail. Winterkit, of moet ik zeggen Winterpaw? De gene die jou alles gaat leren wordt Mockingjay. Foxkit, jij heet nu Foxpaw. Jouw mentor wordt Moonsparkle.’’ Scarkit hoopte dat als ze werd benoemd, dat snel zal gebeuren, want ze kon haar zenuwen niet lang meer bedwingen. ‘’Sparklekit, jij heet vanaf nu af aan Sparklepaw, Lionpath zal jou alles leren wat je moet weten. Cherrykit, jouw nieuwe naam is Cherrypaw. Lostpath zal jou mentor zijn. Skykit, jij heet vanaf nu af aan Skypaw, en Firelion is jouw leraar. Sunkit* vanaf vandaag heet jij Sunpaw, en Sunpelt is jou mentor.’’ Bluestar stopte weer even, maar ging snel weer verder. ‘’Lovelykit, jij heet vanaf nu Lovelypaw, Tigereye is jou mentor. Scarkit, de naam die jij nu krijgt is Scarpaw, Whispersong is jou nieuwe mentor. Hopekit, jouw naam zal nu Hopepaw zijn en Lightningrush wordt jouw mentor. En tot slot, Eaglekit, jij wordt nu genaamd als Eaglepaw. Mapleleaf zal jou mentor zijn.’’ Ja, ze was een apprentrice geworden! En haar mentor was Whispersong. En Scarpaw, dat klonk ook niet verkeerd. Scarpaw luisterde verder naar de ceremonie. ‘’Stripedpaw, Brightpaw, Moonpaw, Littlepaw en Dotpaw, jullie hebben een nieuwe mentor nodig. Stripedpaw, de jouwe zal Browntail zijn, Brightpaw; die van jou Softcream. Moonpaw, Swiftheart zal vanaf nu de taken van mentor op zich nemen voor jou. Littlepaw krijgt Moonstripe als leraar. En Dotpaw, Earthwalker.’’ Mauwde ze en knikte naar de nieuwe mentors. ’Amberpaw kom naar voren. Zal jij je houden aan de warriorcode, en deze clan te dienen tot de dood?’’ De apprentice knikte naar haar. ‘’Dan vraag ik nu mijn voorouders neer te kijken op deze apprentice. Amberpaw, vanaf nu af aan zal jij bekend staan als Amberclaw, warrior van ThunderClan.’’ Scarpaw riep Amberclaw's naam twee keer, en trippelde daarna zachtjes naar Whispersong toe.

Hij opende zijn ogen, en keek verbaast even om zich heen. Toen herinnerde hij zich weer waar hij was, en niet in zijn droom. Het was een fijne droom dit keer, zonder enig iets wat hem zorgen zou kunnen baren zou hij weer beseffen dat hij wakker was. Ja, het was ongetwijfelt leuk geweest. Hij was nog apprentice, zonder zorgen. Hij had op het zachte groene mos dat Nieuwblad reik was geweest gelopen, en op een muis gejaagd terwijl hij de vochtigheid van het enigsinds zompige mos onder hem had gevoel. Snel was hij terug op normale grond gesprongen, nog steeds op zoek naar de muis. Uiteindelijk had hij hem gezien, en was automatisch in jachthouding gezakt, spieren gespannen, en al zijn aandacht op de muis. Hij had hem nog niet gezien, was in volle concentratie op iets aan het knabbelen. Kijken of het eetbaar was, waarschijnlijk niet. Hij bleef heel stil liggen, het enigste wat je nog aan hem zou kunnen ontdekken was het puntje van zijn staart, dat als de slag van een slang heel stil heel en weer bewoog. In een fractie van een seconde veranderde de wind van richting, en schrok de muis op. Hij stond recht overeind, en stijf van schrik. Hun ogen ontmoeten elkaar, en hij wist dat er niks meer anders opzat dan de laatste optie die hij overhad. Hij sprong naar voren, en grabbelde naar de muis met zijn opengeslagen klauwen. Een klauw greep mis, maar zijn volgende uithaal naar de wegvluchte muis was raak. Een snelle beet doofde zijn gekrijs. Hij wist dat alles in de buurt was gevlucht, maar het territorium was groot. Met een tevreden en trotse glimlach liep hij terug, en groef wat aarde op om over het prooidier te gooien.
Moonstripe herinnerde zich de flarden van de droom steeds meer, en ging toen rechtop zitten. Met aandachtige likken maar tegelijk afwezig waste hij zichzelf, en wie goed had gekeken, had gezien dat ogen ergens keken waar niemand anders iets zou kunnen zien. Enkel lucht. De stem van Bluestar hield hem uit zijn gedachten, en hij keek op. Blijkbaar ging ze een ceremonie houden, en nieuwsgierig trippelde hij naar voren, terwijl hij de nieuwe en oude apprentices aankeek. Hij knikte bemoedigendnaar degenen die onzeker leken, en glimlachte bij zien van hun blijschap. Net zoals alle anderen juichde hij even hard mee, en keek verbaast toen Blue Littlepaw aanwees. Hij slikte, wist wat er met haar mentor was gebeurd. De duisterde herinnering aan Darkfire hing nog steeds over de Clan, hoeveel velen het nog steeds niet wouden of leken te geloven. Hij stapte naar voren en drukte naar de traditie zijn neus tegen de hare. Hij keek haar met een glimlach aan, hij zou zijn best doen de kleine apprentice bij te leren!
Na de ceremonie liep Little naar hem toe, en hij wachtte geduldig tot ze bij hem was. Haar enthousiasme straalde ervanaf, iets wat hem verbaaste, maar proberen niet te laten merken. Hij nam haar goede humeur sowieso over, en antwoorde met een vrolijke stem terug, “Morgenochtend bij de trainingskuil anders afspreken? Dan kan je me vertellen waar je training geëindigd was de vorige keer, en zal ik proberen een soort progamma uit te denken. Het komt vast wel goed.” Dat laatste was om zijn eigen onzekerheid gerust te stellen. “Ga nu maar wat met de andere apprentices vieren, en ze eens de Den laten zien?” Hij gaf haar een geruststellende knipoog, en liep toen uit de menigte, naar een rustig plekje. Het viel hem op dat Dawn nog geen apprentice had, en hij vroeg zich ergens af of ze het erg zou vinden. Hij sprak haar later nog wel, misschien. Als hij haar zag langskomen.

Een pluizige, blauwgrijze poes kwam het kamp binnen, in haar bek droeg ze een duif. Whispersong had niet zo'n heel goede dag gehad vandaag. Ze gooide de duif op de prooistapel en keek even rond in het kamp, ze zag een paar Warriors die elkaar aan het wassen waren en Bluestar die richting de Highrock trippelen, er kwam een nieuwe ceremonie. Whispersong liep, nog voordat de blauwgrijze poes op de rots begon te praten, richting de Highrock en wachtte tot Bleastar zou beginnen te praten. "Laat alle katten die oud genoeg zijn hen eigen prooi te vangen zich verzamelen bij de Highrock!" Miauwde de ThunderClanleader. Whispersong wachtte gespannen tot de blauwgrijze kat weer begon te praten, misschien zou ze dit keer een Apprentice krijgen. "Laten we eerst de nieuwe Apprentices benoemen." Ging Bluestar verder. "Moonkit stap naar voren alsjeblieft. Vanaf nu af aan zal jij bekend staan als Moonpaw, jouw mentor wordt Darkvoice. Ik heb er vertrouwen in dat hij alles aan jou zal leren. Acornkit, vandaag is de dag dat jij Acornpaw genoemd zal worden, jouw mentor wordt Mistblow." Bluestar keek even naar de nieuwe apprentices en ging toen verder. "Molekit, vanaf nu aan heet jij Molepaw, jouw mentor wordt Longtail. Winterkit, of moet ik zeggen Winterpaw? De gene die jou alles gaat leren wordt Mockingjay. Foxkit, jij heet nu Foxpaw. Jouw mentor wordt Moonsparkle. Sparklekit, jij heet vanaf nu af aan Sparklepaw, Lionpath zal jou alles leren wat je moet weten. Cherrykit, jouw nieuwe naam is Cherrypaw. Lostpath zal jou mentor zijn. Skykit, jij heet vanaf nu af aan Skypaw, en Firelion is jouw leraar. Sunkit* vanaf vandaag heet jij Sunpaw, en Sunpelt is jou mentor." Bluestar pauzeerde even. "Lovelykit, jij heet vanaf nu Lovelypaw, Tigereye is jou mentor. Scarkit, de naam die jij nu krijgt is Scarpaw, Whispersong is jou nieuwe mentor. Hopekit, jouw naam zal nu Hopepaw zijn en Lightningrush wordt jouw mentor. En tot slot, Eaglekit, jij wordt nu genaamd als Eaglepaw. Mapleleaf zal jou mentor zijn." Ze noemde, net zoals de andere katten, de namen van Moonpaw, Acornpaw, Molepaw, Winterpaw, Foxpaw, Sparklepaw, Cherrypaw, Skypaw, Sunpaw, Lovelypaw, Scarpaw, Hopepaw en Eaglepaw twee keer om de nieuwe apprenitces aan hun naam te laten wennen. Daarna drong het pas tot haar door wat Bluestar zojuist had gezegd, Scarpaw was haar Apprentice! "Stripedpaw, Brightpaw, Moonpaw, Littlepaw en Dotpaw, jullie hebben een nieuwe mentor nodig. Stripedpaw, de jouwe zal Browntail zijn, Brightpaw; die van jou Softcream. Moonpaw, Swiftheart zal vanaf nu de taken van mentor op zich nemen voor jou. Littlepaw krijgt Moonstripe als leraar. En Dotpaw, Earthwalker." Bluestar ging verder met de ceremonie en knikte naar de warriors die ze zojuist had opgenoemd. "Amberpaw kom naar voren. Zal jij je houden aan de warriorcode, en deze clan te dienen tot de dood?" De apprentice knikte. "Dan vraag ik nu mijn voorouders neer te kijken op deze apprentice. Amberpaw, vanaf nu af aan zal jij bekend staan als Amberclaw, warrior van ThunderClan." "Ambwerclaw! Amberclaw!" riep Whispersong. De ceremonie was nu afgelopen en ze zag dat er een bruin katje op haar af gelopen kwam, het was Scarkit, nu Scarpaw. Ze trippelde vriendelijk naar Scarpaw toe "Hallo, Scarpaw." miauwde de blauwgrijze poes. "Morgen beinnen we met je training, ik wacht op je bij de trainingskuil." Ze raakte met haar neus de neus van haar apprentice aan en gaf haar een lik over haar kop.

Sunpelt lag in het kamp, haar kop rusten op haar fluwelen pootjes. Haar ogen gesloten. Ze tikte zachtjes met haar gestreepte staart. Ze opende half haar ogen, ze zag een schim op de rots komen. Een ceremonie, die Bluestar ging geven. Haar woorden kodigde de standaart dingen aan, en ze hoorde alle namen voorbij komen. Toen hoorde ze opeens ook haar naam, die had ze niet verwacht. Ze keek op, en zag een jonge poes. Sunkit* vanaf vandaag heet jij Sunpaw, en Sunpelt is jou mentor." Sunplet haar ogen keek uit naar de jonge leerling. Ze stond soepel op, en liep richting haar kant, maar opeens hoorde ze een geluid. Ze keek om, wat was dat? Ze wilde naar haar leerling toe, maar iets trok haar de andere kant op. Ze liep in de richting van het geluid. Ze keek rond, niemand anders leek het te horen. Het was net een schelle piep, die om de zoveel seconden te horen was. Ze liep verder en verder, om te ontdekken wat het was. Uiteindelijk, kwam ze vlakbij de tweebeen plaatsen. Ze zag een groen klein ding in de grond zitten, en het rook ook naar tweebeen. Het gaf nog zo'n signaal, maar ze was nu te dichtbij. Het deed zeer aan haar oren. Ze trapte er tegen met haar achterpoten, trapte het uit de grond. Ze pakte het op, en gooide het tegen een boom aan, tot het stuk op de grond kletterde. Ze zuchtte, en rende snel terug naar de clan. De ceremonie was net afgelopen, wat had ze gedaan. Haar leerling vroeg zich vast af waar ze was. Uiteindelijk zag ze Sunpaw, een beetje ongelukkig zitten, ze trippelde naar haar toe. Ze raakte de neus aan van de kleine, maar zei verder niets.

*srry zo laat. het groene ding is een mollen afweer sitseem.*

Onderwerp: Re: ThunderClan Ceremony 12/7/'12