Please, don't do this to me... [+Paradox] VANAF NU OPEN VOOR TC KATTEN !

Vreugdig liep Loudkit in het rond. Het was een mooie dag vandaag. Met zijn blauwe oogjes had hij alles opgevangen van de glimlachjes op kit's hun gezichten. 'Hoi !' Riep hij naar elke kitten die hij tegen kwam, die soms ook een Queen bij hun hadden. Het was weer zoals altijd een onderzoek dagje voor Loudkit. Vandaag, wou hij zien hoe het was om hoog in een boom te klimmen. 'Ik val toch niet.' zei hij elke keer. Hij kwam ook een bekende kit tegen, Scarkit, waarnaar hij ook blij gedag zwaaide. Hij negeerde wat ze allemaal tegen hem zei. Het zou toch wel weer zoon saai verhaal zijn. Scarkit was wel aardig, maar op het gegeven moment word het irritant om elke keer die verhaaltjes weer te horen van hoe haar ochtendje was. Maarja. Met zijn blauwe ogen had hij zijn gedachte weer bij de bomen. Geen een was groot genoeg. Alles moet zo groot mogelijk bij Loud. Hij kwam ineens een onbekende kater tegen, met gele ogen, en een zwarte vacht. 'Hooi ! Ik ben Loudkit. Ben jij nieuw hier ?' Zei hij blij en nieuwsgierig, want dit was waar Loud ook zo dol op was, nieuwe mensen ontmoeten..

Please, don't do this to me... [+Paradox] VANAF NU OPEN VOOR TC KATTEN ! Angel_smiley_by_kaweii-d5kt24l

Twee heldere geel/groene ogen staarde vanuit de schaduwen naar de vlakte voor hem. Al een paar uur zat hij hier verborgen, ongezien en onopgemerkt door de patrouilles die langs waren gekomen. Het binnendringen van Clan's territorium was makkelijk, zeker als het van je eigen vroegere clan was. Niet dat de zwarte kater zich er nog veel van kon herinneren. Een val op jonge leeftijd had er voor gezorgd dat hij zich van zijn jeugd maar weinig kon herinneren, zodoende ook zijn tijd in ThuderClan.
Nu was hij terug, terug op de grond waar hij als apprentice en als kitten had rondgelopen, blijkbaar. Niet dat hij hier was gekomen voor een gezellig reünie, nee, dat was niets voor hem. Hij vond het gewoon leuk om te kijken hoe het met de clankatten ging, denkend aan het vrije leventje dat hij nu had. Nee, Paradox was blij dat hij niet meer in de Clan zat. Het leven als Rogue was hem goed genoeg. Hij grijnsde eventjes zijn witte tanden bloot, voordat hij uit de schaduwen kroop en zich te goed deed aan een muis die op een staartlengte afstand van hem aan de grond snuffelde.
Met de muis tussen zijn kaken liep de zwarte kater naar een rustig plekje, waar hij het diertje kalm opat. Toen hij opkeek stond er opeens een kleine bruine kitten met blauwe ogen voor zijn neus. Hij rolde even verveeld met zijn ogen. "Hooi! Ik ben Loudkit. Ben jij nieuw hier?" Oh god, wat moest hij nu weer? Het was een kitten, dus het zou niet moeilijk zijn om hem om de tuin te leiden. "Dat is correct. Ik word Nightclaw genoemd, maar jij mag gewoon Paradox zeggen," miauwde hij tegen de kitten. "En jij, stoere Loudkit, mag jij al alleen buiten het kamp komen?" vroeg hij daarna.
Een drukkende koppijn achter zijn ogen liet hem grommen. De stemmen, die normaal op de achtergrond waren, kwamen weer naar voren toe, fluisterde dingen in zijn oor, zorgde ervoor dat hij zijn grip op de realiteit verloor. Paradox gromde diep en hij keek de kitten aan, met een rode waas voor zijn ogen. In een snelle beweging, greep hij de kitten vast en smeet 'm tegen een van de bomen die in de buurt stonden. Snel schoot de zwarte kater er achter aan en klemde de kitten vast tussen zijn sterke klauwen. "Any last words?" gromde hij naar de kitten, terwijl hij de kitten krankzinnig aanstaarde.

[Sorry voor de spontane verandering, maar zo is Paradox nou eenmaal xD]

"Chaos, Panic, Disaster. I think my work here is done!"
Please, don't do this to me... [+Paradox] VANAF NU OPEN VOOR TC KATTEN ! O4GXDui

Toen Loud op antwoord wachtte zwiepte hij vreugdig met zijn staartje. "Dat is correct. Ik word Nightclaw genoemd, maar jij mag gewoon Paradox zeggen," Zei de kater die blijkbaar Paradox heette vriendelijk, en achtervolde daarbij. "En jij, stoere Loudkit, mag jij al alleen buiten het kamp komen?" Loudkit werdt boos. ''Nou nee ! Hartstikke onzin ! Ik kan het wel !'' Blijkbaar had Paradox het niet gehoord, want iets deed hem grommen. Loudkit keek met zijn hoofdje schuin en voor hij het wist lag hij tegen een boom, en kwam er erge koppijn opsteken, met daarbij ersntige steken in zijn rug. De kater liep Naar Loudkit toe en pakte hem in zijn klauwen. ''Any last words?'' Grome terwijl hij Loud boos aankeek.

''I don't wan't to leave you life..
But i have to...
Starclan thought it was time, so it's time.. Bye sweeties...''

Zei Loudkit zonder enige kans tegen de kater. Hij voelde de klauwen door zijn buik gaan en kneep zijn ogen pijnlijk dicht..

De koppijn werd alleen maar erger. Hij kon hier niet tegen. Hij moest dit afmaken, en wel nu meteen! Anders zou zijn kop uit elkaar barsten. Tenminste, zo voelde hij. De zwarte kater gromde zwaar en hijgde ietsjes. Zijn nagels stonden in het vlees van jonge katje, terwijl hij zijn tanden voelde jeuken om ze direct om dat dunne nekje te sluiten. Zijn geel/groene ogen vernauwde zich toen de kitten begon te spreken. ''I don't wan't to leave you life.. But i have to... Starclan thought it was time, so it's time.. Bye sweeties...'' Paradox keek hem even vreemd aan. Wat brabbelde dat beest nou weer? Iets over StarClan, yeah right. Hij was zijn geloof in StarClan allang vergeten, het deerde hem dus echt totaal niet meer. Zolang hij maar iets kon vermoorden, kat of prooi, was hij tevreden. Met een beetje geluk zou hij later in de Dark Forest komen, veel beter dan StarClan, that's for sure.
De zwarte kater rolde met zijn ogen en keek de kitten doordringend aan. "Neem maar alvast afscheid van je vriendjes, en verwelkom StarClan," snauwde hij de kitten toe. Paradox bracht in een snelle beweging zijn bek in de buurt van nek van de kitten en beet.

Bloed rond zijn bek en nagels, maar met een voldane blik in zijn ogen, stapte Paradox door het bos heen. De kitten had 'ie laten liggen, zijn geur zou duidelijk waarneembaar zijn voor de clankatten. Niet dat het hem wat deerde. Een goed gevecht kon hij wel aan. Dus als ze hem ooit zouden vinden, well, dan zag hij wel weer verder.
Paradox sprong over een stronk heen en verdween uit het bos, weg van deze walgelijke Clankatten plek.

[Eventueel mogen Clankatten Loudkit vinden :3 Paradox is alleen al verdwenen Wink

]

"Chaos, Panic, Disaster. I think my work here is done!"
Please, don't do this to me... [+Paradox] VANAF NU OPEN VOOR TC KATTEN ! O4GXDui

Toen het kleine katertje tussen de klauwen van Paradox zat kneep hij zijn ogen stevig dicht. ''Hij leek zo aardig.. Wat is dit voor Thunderclan kat ?'' Zei hij van binnen. Loud kon het niet meer aan en de engel voog uit hem. Zijn ogen deed hij open, en die gingen niet meer dicht. Hij ademde in, maar niet meer uit. Zijn hart klopte nog een laatste keer, maar daarna niet meer. ''"Neem maar alvast afscheid van je vriendjes, en verwelkom StarClan,"'' zei Paradox tegen Loudkit. ''Doei vriendjes... Vooral Scarkit..'' Dacht hij, in zijn dood. Zijn lichaam was nog niet in de Starclan, van wat hij geleerd had duurt dat wel even. Zijn lichaam lag daar dood bij de boom, en begon al een beetje te stinken. Van boven keek Loud toe, en zag hoe iedereen zonder aandacht te geven aan die arme, dode Loudkit die daar dood lag met schrammen in zijn buik.. En toen, toen stopte een kat daar. Maar wie ?

Please, don't do this to me... [+Paradox] VANAF NU OPEN VOOR TC KATTEN ! Thornpawsheet

Thornpaw liep die avond vrolijk door het Thunderclan Territorium. Zijn blauwe ogen flitsten van links naar rechts om te kijken of er indringers waren. Opeens drong een vreselijke geur zijn neus binnen, de geur van een rogue. Zijn ogen werden kleine spleten en hij keek behoedzaam om zich heen, hij kon elk moment worden aangevallen. Wat nerveus liep hij vedder. Opeens zag hij wat liggen op de grond. De geur van een rogue was sterker dan hij ooit had geroken. Langzaam sloop hij dichterbij en de geur van rogue mengde zich met de geur van een Thunderclan kat. Eigenlijk schrok hij een beetje omdat hij toen een vreselijke geur rook, rottend vlees. Weer kwam hij dichterbij en zijn pas versnelde, het was een kitten, een kitten van Thunderclan. Hij raakte in paniek en keek rond. De kitten stonk, en nu pas drong het tot hem door. Het was een dode kitten, en het was een kitten die hij wel eens eerder had gezien, het was Loudkit. Zijn ogen flitsen heen en weer terwijl hij bij de dode kitten stond. ''Is hier iemand !!'' Bulderde hij met zijn hardste stem en hij hoopte dat er snel een Warrior kwam.

Please, don't do this to me... [+Paradox] VANAF NU OPEN VOOR TC KATTEN ! Fkad6x

Scarpaw rende het kamp uit en ging achter Loudkit's geurspoor aan. Ze had hem vanochtend wel in het kamp gezien, toen had ze hem weer één van haar lange verhalen willen vertellen, maar hij had niet geluisterd, en nu kreeg ze te horen dat hij het kamp uit was. Scarpaw volgde zijn geurspoor, tot ze een harde stem hoorde. ''Is hier iemand !!'' hoorde ze. "Ik ben hier!" bulderde Scarpaw's stem, en volgde Loudkit's geurspoor weer, tot ze bij een kater en een half verslonden kitten lichaam kwam. "Loudkit!" Scarpaw rende dichter naar het kitten lichaam toe. "Waarom? Wie?" Scarpaw kon geen hele zinnen meer uitbrengen. "Waarom.." herhaalde ze nog eens zachtjes, en liet zich naast de kitten neer vallen. "Loudkit, I will never forget you, you're forever in my heart. Bye... my always epic happy Loud.. "

Please, don't do this to me... [+Paradox] VANAF NU OPEN VOOR TC KATTEN ! 34shyrd

Moonstripe zuchtte, en liep door het kamp. Hij was onrustig, en had al de hele dag de neiging om naar buiten te gaan, en toch niet. Alle moederkatten hadden hem ontweken, bang dat ze ook zo zenuwachtig van hem zouden worden als hij werd met de minuut. Ja, hij werd zenuwachtig van zichzelf, fck logic? Hij stond uiteindelijk maar op en sprong het kamp uit in grote passen, hij bleef in het midden van het bos staan. Waar moest hij nu heen? Hij kon wel gezellig het kamp uitzijn in een paar seconden, maar enige vorm van directie had hij nog niet bedacht. Zijn poten begonnen vanzelf te lopen, en brachten hem naar de borders, waar hij de lucht opsnoof. Het had de natuurlijk bosgeuren, maar nog iets anders. Een kattengeur, maar niet van de Clan. En nog een kleinere geur. Thunderclan, nog redelijk vers. Moonstripe bleef even staan, verbaast omdat hij de geur niet direct kon thuisbrengen. En toen wist hij het. Zijn ogen vlogen open en hij sprong naar de plaats waar de geur naartoe liep. Hij was niet de enigste, want de geur had velen aangetrokken. De zure enigsinds zoutige geur van bloed. Vers. Kitten. Bloed.
Hij zakte naast de apprentice neer, maar stond toen terug op om de omgeving af te checken. Wat had de kitten hier überhaupt te zoeken? Hij mocht het kamp niet eens uit, waarom dan .. Moonstripe schudde zijn hoofd, vragen waren voor later, nu moest hij eerst de kitten naar het kamp brengen waar men om hem kon weeën. "Thornpaw, Scarpaw, het mag een verlies zijn voor jullie vriend, maar we moeten hem eerst naar het kamp brengen. Ik draag hem wel, Thornpaw, loop anders vooruit om de anderen al te waarschuwen? En neem Scarpaw mee, misschien loopt die rogue hier nog rond. En hij zou geen nee zeggen tegen zo'n apprentice als jullie. Loop dus snel door." Hij keek om zich heen, hij was zo'n positie niet gewend. Voorzichtig schoof hij de kitten om, en keek er nog een laatste keer naar voordat hij hem omhooggooide en op zijn rug legde.

Een beetje powerplay moest wel, anders kan ik haar nooit dragen, right? ;;

Hij keek even naar Scarpaw die nu ook was aangekomen. De poes was naast het lichaampje van Loudkit gaan liggen en zelf keek hij verslagen toe. Opeens kwam Moonstripe uit hier niets aanzetten. "Thornpaw, Scarpaw, het mag een verlies zijn voor jullie vriend, maar we moeten hem eerst naar het kamp brengen. Ik draag hem wel, Thornpaw, loop anders vooruit om de anderen al te waarschuwen? En neem Scarpaw mee, misschien loopt die rogue hier nog rond. En hij zou geen nee zeggen tegen zo'n apprentice als jullie. Loop dus snel door." Zei hij en Thornpaw knikte. Op een drafje ging hij Moonstripe en Scarpaw voor. Zijn gezicht stond somber. Ook lette hij goed op, stel dat die rogue er echt nog was ? Nog nerveuzer dan net liep hij vedder. En in de verte zag hij het kamp al opdoemen.

Scarpaw keek naar het dode kitten lichaam, tot ze een stem hoorde. "Thornpaw, Scarpaw, het mag een verlies zijn voor jullie vriend, maar we moeten hem eerst naar het kamp brengen. Ik draag hem wel, Thornpaw, loop anders vooruit om de anderen al te waarschuwen? En neem Scarpaw mee, misschien loopt die rogue hier nog rond. En hij zou geen nee zeggen tegen zo'n apprentice als jullie. Loop dus snel door." hoorde ze Moonstripe zeggen, en ze stond meteen op. Scarpaw zag hoe Thornpaw al op een drafje wegging, en Scarpaw kwam achter hem aan.

[Flut]