Emberstorm liep met zachte pasjes over de uitgestrekte heide velden van het windclan teritorium. Ze zou het nooit toegeven, maar eigenlijk was ze best wel eenzaam geworden nu haar apprentice een warrior was geworden. Ze had het altijd prettig gevonden om met Kittypaw, nu Kittyheart, te trainen. Ze had met de jonge warrior kennis gemaakt toen ze een keer de nursery binnen kwam om verhalen te vertellen. Al snel was ze dol geraakt op de kitten, uiteindelijk werd de kitten een apprentice, maar nu.. Was ze een warrior, groot, volwassen, ze had zelfs een metgezel gevonden. Kleine kittens worden zo snel groot, Emberstorm zuchtte zwakjes, het was wennen om zonder de springende apprentice het kamp uit te gaan, maar ze moest er maar mee leren leven, Kittyheart was groot geworden. Een konijn kwam voorbij bij haar pad en als een geoliede machine kwam Emberstorm in actie. Haar poten kwamen los van de grond toen ze vooruitsprong, ze kwamen met een doffe plof terecht aan beide kanten van het konijn waar ze op jaagde. Ze doodde het dier met een nette beet in de nek. Ze pakte het konijn op en keek eventjes naar de zon die al langzaam aan zijn pad begon naar beneden.