Aqualight & Brokenstar gaan jagen

Aqualight liep alleen het kamp uit. Ze ging op weg naar de Meertjes. Ze wou is lekker een moment voor zichzelf hebben. Aqualight liep verder en kwam bij het groepje bomen aan. Het was nog een stukje verder. Aqaulight rende een tijdje, want dat meertje wat ze wou hebben lag een eindje van het kamp. Aqualight rende door de bladeren heen en sprong over boomstronken. Ah, eindelijk! Aqualight kwam bij het stuk meer aan waar ze wou zijn. Hier lag wel veel modder en als je niet uitkeek stapte je er zo in. Aqualight ging op een droog plekje zitten en staarde in het meertje. Het meertje vervormde blauwe plekken in haar donkergroene ogen. Aqualight sprong zoals gewoonlijk in het meertje en kwam er druipend uit. Dit deed ze altijd om lekker af te koelen. Aqualight legde zich neer en luisterde naar de vogels en het stromen van het water. Ze hoorde een takje kraken en Aqualight keek op.

Brokenstar liep het ShadowClan camp uit. Hij was lang niet meer zelf gaan jagen. Hij had het altijd maar druk beslissingen te nemen. Zonder na te denken waar hij heen ging liep hij richting de meertjes. Misschien kon hij een vis vangen ofzo, of een verdwaalde muis? Daar zat er een, vlak bij de oever. Hij dook ineen en sprong, te laat, de muis had hem al gezien en rende nu hard weg. Hij zette zijn kaken op elkaar van frustratie. Hij moest maar weer wat meer gaan jagen, hij leek nu net een stuntelende apprentice. Hij rende achter de muis aan, misschien kon hij hem nog inhalen. Hij keek niet waar hij liep en kon zichzelf nog maar net stoppen voordat hij in een andere kat zou crashen. Hij stond snel op en schudde het stof van zich af. "Hey Aqualight," miauwde hij. "ook aan het jagen?" Snel schudde hij de laatste korreltjes aarde van zijn gebroken staart af.

Aqualight zat al een tijdje bij de meertjes, in het water te staren, toen een takje brak. Ze draaide zich langzaam om, om de vijand, of toch mogelijke vijand, niet te laten zien dat ze geschrokken was en ze keek recht in Brokenstar's gezicht. ''Hey Aqualight'', zei Brokenstar. Aqualight's hart richtte op. Dit was nu het perfecte moment voor haar gevoelens te tonen, zoals Raindrop al gezegd had. ''Ook aan het jagen?'', vroeg de Clanleider. 'Ja, maar ik heb nogal weinig gevangen. Eigenlijk gewoon helemaal niks', antwoordde Aqualight lachend. Ze keek in de ogen van Brokenstar. Die schudde net wat laatste zandkorrels van zijn mooie, bruine vacht af. Aqualight had het flink te pakken. 'Brokenstar, er is eigenlijk iets wat ik u moet vertellen...', begon Aqualight voorzichtig. Ze keek diep in Brokenstar's ogen en haar hart lichtte op.

"Brokenstar, er is eigenlijk iets wat ik u moet vertellen...," zei Aqualight voorzichtig. Ze keek recht in Brokenstars ogen. Wat zou ze willen zeggen? De ShadowClan katten hadden hem ook altijd nodig, al was hij in zijn den of was hij aan het jagen, altijd kwamen ze dingen aan hem vertellen of vragen. Brokenstar ging zitten en probeerde zijn ongeduldigheid niet te laten zien. Hij had eigenlijk nog verder willen jagen. "Ok, zeg het maar.." zei hij rustig. Hij legde zijn gebroken staart voorzichtig om zijn poten. Een zachte wind waaide door de bomen. Het was ook best koud. Zou het zo gaan regenen? Brokenstar onderdrukte een huivering, en keek omhoog. Een wit wolkendek waar de zon niet door kon komen. Ja, het ging straks zeker regenen. De kans om hierna nog te gaan jagen, was nul. Toch bleef Brokenstar zitten waar hij zat en keek geduldig naar Aqualight. Een leider moest er voor de Clan zijn.

''Ok, zeg het maar...'', klonk het rustig en Aqualight schoof ongemakkelijk met haar poten over elkaar. 'Word alstublieft niet boos', begon ze voorzichtig. Het bleef even stil en ze keek toen naar Brokenstar. Ze keek naar zijn bruine vacht en zijn rustige, gelige ogen. Toen floepte het eruit. 'Ik uh.. Ik ben verliefd op U', zei Aqualight en ze keek zenuwachtig naar de grond. 'Al een tijdje.' Aqualight schoof ongemakkelijk met haar poten over elkaar en keek toen naar haar Clanleider. Haar hart ging telkens sneller kloppen als ze in zijn ogen keek. Ze kwam een stap vooruit en gaf hem een stuntelige, onvaste lik. Ze keek hem in zijn gelige ogen aan. Ze wreef zenuwachtig met haar poten over elkaar heen en bleef kijken naar de leider.

"Word alstublieft niet boos," Brokenstar keek Aqualight nieuwsgierig aan. Bij die woorden waren zijn oren ietsje meer overeind gaan staan. Een grote donder klonk boven hun hoofden, en een flits verlichte alles voor een seconde. Het witte wolkendek was donkergrijs geworden. "Ik uh.. Ik ben verliefd op U," zei Aqualight snel. Ze schoof zenuwachtig met haar poten. "Al een tijdje." Hier en daar begon een druppel te vallen. Brokenstar deed zijn oren zo ver mogelijk naar achter, en keek nogal moeilijk. Een stortregen kwam nu met bakken naar beneden. Hij keek even naar boven, naar de nu donkere lucht die soms verlicht werd door onweer. Hij stond abrubt op. "Kom op," mompelde hij. "Met dit weer moet je niet buiten zijn," miauwde hij. Hij draaide om en rende weg richting het kamp, terwijl er regen op hem neerplenste.

- tof van je dat je je eraan gehouden hebt, Night! Very Happy

-

Een paar druppels kwamen naar beneden, maar Aqualight had meer aandacht voor Brokenstar's reactie. Zijn oren gingen naar achter en zijn gezicht stond op een manier wat Aqualight niet snel thuis kon brengen. Het wordt vast een afwijzing... dacht ze treurig. Opeens kwam er een stortregen naar beneden vallen. Brokenstar keek naar boven en Aqualight volgde zijn blik. De lucht werd verlicht door bliksemstralen. Aqualight's oren gingen plat in de nek. Brokenstar stond op. ''Kom op'', zei hij. ''Met dit weer moet je niet buiten zijn'', zei hij en hij draaide zich om. Hij rende samen met Aqualight richting hem kamp terwijl de regen kleine waters maakte op de grond. Aqualight keek er tijdens het rennen na. Eindelijk, het kamp kwam in zicht. Aqualight keek naar Brokenstar. 'Waar heen?', vroeg de poes.

Onderwerp: Re: Aqualight & Brokenstar gaan jagen