Algemene Onzin Topic

Onderwerp: Re: Algemene Onzin Topic vr 6 jul 2012 - 13:05

Ik wist niet dat je een voorstel topic had D:
*begint te zoeken <3*

Algemene Onzin Topic - Pagina 7 Catinthegrassbyantivusk

Algemene Onzin Topic - Pagina 7 Princess_luna_by_sunley-d45mnzd

Algemene Onzin Topic - Pagina 7 Happy_luna_by_ganton3-d45rspe

Algemene Onzin Topic - Pagina 7 Sad_luna_by_sierraex-d4dnaww

Algemene Onzin Topic - Pagina 7 Princess_luna_by_slopmonster-d4tfdiv

Onderwerp: Re: Algemene Onzin Topic vr 6 jul 2012 - 13:11

Whallow :3

Onderwerp: Re: Algemene Onzin Topic vr 6 jul 2012 - 13:19

Uuugh mn Crazy boy Achilles doet weer eens moeilijk x'D

De blauwe maan gaf hem de kracht die hij nodig had. Achilles voelde hoe de adrenaline door zijn aderen stroomde en het liefst wou hij nu meteen deze hengst van kant maken, zijn manen onderdompelen in het verse bloed van Rakanto en terug gaan naar Avanti om hem te laten zien waar Achilles werkelijk toe in staat was. Hoger kruipen op de ongeschreven ranglijst van hun wereld was nu absoluut zijn hoogste doel. De laagste rang was niets voor hem. En hij weigerde al helemaal om onder Sythka te staan. dat mochten Torak, Aleera, Mitch en Zircon maar lekker zijn. Hij niet. Hij was nu op Ayana en Avanti na de oudste schim die nog zijn trouw bewees aan Avanti. Sythka was weliswaar dezelfde blauwe maan Schim geworden, maar hij was eerder als haar geweest. En dat maakte hem het meest woedend. De merrie zou nooit hoger als hem hebben mogen staan. En desnoods zou Achilles het dode lijk van Rakanto en vervolgens nog zo veel andere terug slepen naar Avanti, allemaal binnen die ene maan om zijn rang terug te krijgen. Achilles had het voor zichzelf besloten. Misschien wou hij niet proberen voorbij Ayana te komen. Maar Sythka, ja Sythka zou nooit hoger als hij mogen zijn.

One voice may speak you false,
but in many there is always truth to be found.

Onderwerp: Re: Algemene Onzin Topic vr 6 jul 2012 - 13:28

Mims i luff it 0-0

EDIT;; Grrrrrr Chihuahua, NU op msn.

Algemene Onzin Topic - Pagina 7 Angel_smiley_by_kaweii-d5kt24l

Onderwerp: Re: Algemene Onzin Topic vr 6 jul 2012 - 13:37

x'D
ik heb nog veel beter verhaaltje met Achiles :3
al is Theron nog het best x'D
wie wil verhaal van een doetje eerste klas lezen (A)

Lilythorn ~ Frostpaw. ~ Case ~ Brambleberry ~ Rosescent

Algemene Onzin Topic - Pagina 7 Serah_and_snow_stamp_by_xselfdestructive-d2yo9h6

Algemene Onzin Topic - Pagina 7 Farrons_stamp_by_pikaripeaches-d3irdk9

Algemene Onzin Topic - Pagina 7 E58b359ffeac80c699197a1b34be7a98-d4kb26p

Algemene Onzin Topic - Pagina 7 Noel_serah_by_spirasen-d4jcv40

Onderwerp: Re: Algemene Onzin Topic vr 6 jul 2012 - 13:48

Sorry ik lig te sukkelen met de postsheet van Lunar xD

Onderwerp: Re: Algemene Onzin Topic vr 6 jul 2012 - 13:53

Lilythorn schreef:: x'D
ik heb nog veel beter verhaaltje met Achiles :3
al is Theron nog het best x'D
wie wil verhaal van een doetje eerste klas lezen (A)

IK X3

Onderwerp: Re: Algemene Onzin Topic vr 6 jul 2012 - 13:54

Zijn bruine oog fixeerde zich zorgzaam op het kleine pasje van het konijntje. "Kom op.." Fluisterde hij zacht en aanmoedigend terwijl hij nogmaals zijn neus tegen haar kontje duwde. Haar pootje was bezeerd toen ze voor een vos was gevlucht. Theron had het niet kunnen aanzien, al voelde hij zich nu schuldig dat de vos zonder voedsel verder moest. Het was de cirkel van het leven. Maar om dat dotje voor zijn neus zo te laten sterven, nee dat zou Theron nooit een dier aan kunnen doen. Voorzichtig hupte het pluizebolletje en snoof zacht en opgewekt over het feit dat het haar lukte. Theron gooide zijn hoofd in de lucht en hinnikte aanmoedig. Zo kinderlijk als hij zich nu voelde, een konijn aanmoedigen door te gaan. Af en toe had hij zo de behoefte zicht zo te voelen. Maar ja.. Als een Alfa kon hij zich niet zo gedragen en zeker niet in het aanzicht van Lerav en Roque of een andere Alfa,Beta of Gamma. Ze zouden hem uitlachen en zeggen dat hij zijn hoofd bij zijn echte taak moest houden. Maar zijn kudde was veilig en Theron, tja Theron had even tijd op zichzelf nodig.

"Vader!" Riep de jonge gevlekte hengst uit terwijl hij omhoog probeerde te komen. Zijn rug bloedde en de pijn was niet onopmerkbaar. Hij kreunde zacht terwijl hij in de bijna rood gloeiende ogen keek van de hengst die hij zijn hele leven al had geloofd.. Hij zou zijn leven voor hem hebben gegeven maar nu.. Whisper's lichaam lag met een enkele stuiptrekking voor de rest levenloos met haar hoofd in onder water.. Of was het bloed? Theron kon het niet meer ondervinden. Het zicht van zijn ene goede oog was troebel en wazig. Hij probeerde te knipperen. Zichzelf wakker proberen te maken van deze nachtmerrie. "Wat.." Ademde hij uit terwijl hij vol ongeloof bleef staren. "Je bent geen zoon van mij.." Zijn vaders stem zo hard, zo kil.. Zo.. Verwoestend, nam hem mee diep in een afgrond, kon hij niet mee met zijn geliefde? Waarom leefde hij nog? Waarom was Whisper.. Voor hij het wist voelde hij opnieuw de zware hoeven van zijn vader tegen zijn schouderblad. Opnieuw gleed Theron onder zijn eigen hoeven vandaan en smakte vlak naast het lichaam van Whisper in het bloedrode water. Haar ogen.. Ooit zo twinkelend en levend.. Staarde hem nu doods aan.. Alsof het zijn schuld was. Met een schreeuw sprong Theron overeind en deed een stap naar achter waarop de hengst die hij tot dusver altijd als zijn vader had gezien weer naar voren stapte. Het lichaam van Whipser kraakte onder zijn hoeven terwijl hij via haar zichzelf nog groter probeerde te maken. De wil om over te geven kwam op in Theron al zou het hem nooit lukken. En toen.. Toen deed hij het enigste wat hem nodig leek.. Het enigste wat hem verstandig leek.. Hij rende.. Liet Whisper in de steek. Liet Hunter in de steek.. Liet alle merries van zijn kudde in de steek onder het bewind van zijn vader.. Hij rende.. Om nooit meer terug te keren.."

Hoe lang geleden was het dat die fatale dag? Dagen, Weken.. Maanden wellicht zelfs Jaren. Theron wist het niet meer, zijn gehele jeugd was een blur aan herinneringen en littekens wie duidelijk zichtbaar waren op zijn pinto vacht. Gedesoriënteerd schudde hij langzaam zijn hoofd en kwam er achter dat konijntje weg was. Het beestje had vast haar weg terug gevonden naar haar familie. Was veilig thuis en dacht nog even terug aan dat grote vierpotige paardenbeest wat haar gered had van een zekere dood. Achja, zo was het leven.

Met langzame passen stapte hij naar voren, nogmaals proberend de gedachte uit zijn hoofd te schudden zonder heel veel succes. Uiteindelijk zuchtte hij maar zacht en knipperde even met zijn ogen. Zag hij daar nou? Met een bries stapte hij naar voren en hinnikte laag als begroeting, het was een Merrie. Tot hij haar echter herkende en hij zijn pas inhield. Het was de merrie met de naam Kayleigh. Wat deed ze hier? Hij wist dat ze heel even in zijn rang had gezeten maar daarna weer door was gegaan richting E'vesdar en Flight. Het had hem licht pijn gedaan. Hij had zichzelf afgevraagd of hij een fout had begaan waardoor ze hem nieteens een blik waardig had gegund toen ze in zijn rang had gezeten. Waarschijnlijk had ze gewoon andere dingen aan haar hoofd gehad.

”Hallo ..Grote Vriendelijke Reus..” Haar stem zorgde er echter voor dat Theron nogmaals goed naar haar keek. Zijn tweede blik op de merrie deed hem echter geschrokken een stap achteruit zetten voor hij binnen enkele passen bijna naar haar toe stormde om zijn brede nek om de hare te leggen. Ze zag er letterlijk uit alsof ze elk moment uit elkaar kon vallen. Geschrokken haalde hij even adem maar legde daarna in een moeilijke beweging zijn neus tegen haar wang. "Kayleigh, gaat het?" Zijn stem was bezorgd, dit was toch niet hoe hij haar had gezien, dit was toch niet diezelfde merrie? Vragen doemde zich op in zijn hoofd, maar hij stelde ze niet. Bang da met enige klap in haar gezicht ze echt neer zou storten voor hem.

:3

Lilythorn ~ Frostpaw. ~ Case ~ Brambleberry ~ Rosescent

Onderwerp: Re: Algemene Onzin Topic vr 6 jul 2012 - 13:58

Meh moeder pakt laptop af. Gelukkig bestaat er zoiets als een gsm xD

Onderwerp: Re: Algemene Onzin Topic vr 6 jul 2012 - 14:05

Omg Mimi <3 Ik moest huilen 0-0

Onderwerp: Re: Algemene Onzin Topic vr 6 jul 2012 - 14:08

Haha ik moest ook huilen toen ik dat schreef
mijn Therrie is door zo veel pijn gegaan D'=

Lilythorn ~ Frostpaw. ~ Case ~ Brambleberry ~ Rosescent

Onderwerp: Re: Algemene Onzin Topic vr 6 jul 2012 - 14:12

Mag ik jou msn btw ?? D; We have to talk about MANY thing 0-0

Onderwerp: Re: Algemene Onzin Topic vr 6 jul 2012 - 14:38

DELANEY
Crimson and clover, sugar and salt
Bittersweet and it’s all your fault

Dromen waren niet echt. En in Delaney's keiharde waarheid wist ze dat maar goed. Al wat ze ooit had gedroomd of ooit had gehoopt was niets meer dan een valse belofte. Het was gewoon een vals spel wat Lady Luck met haar speelde om haar elke keer weer in de grond te drukken. Elke keer haar weer achterbakser te maken. Elke keer weer een slag pijn. Elke keer weer haar hard die iets kouder naar deze wereld werd. Zou iemand haar hieruit kunnen redden? Zou iemand zijn ogen kunnen openen en door haar masker kunnen kijken? E'vesdar. Ja, hij kon haar masker van haar af halen. Maar hij was nog wel de enigste. En zelfs enkel als ze alleen waren. Waren ze bij meerdere was Del afstandelijk. Ze droeg haar geschiedenis mee. En dat was een waslijst aan pijnigingen..

Ze herrinerde zich haar moeder nog. Haar moeder had een schitterende Pinto vacht gehad. Het was een van de weinige dingen die Del nog van haar moeder wist. Haar hemelsblauwe ogen. Die ondanks alles waar ze zich doorheen had geworsteld. Pas veel later kwam Delaney er achter dat waar haar moeder doorheen ging haar toekomst ook was. En toch was het anders gelopen bij Del dan ze had verwacht. Toen ze oud genoeg was. Begon haar nachtmerrie. Gepijnigd en gemarteld boog Delaney onder de overmacht van die mensen. Liet die hengsten haar nemen en baarde ze pijnlijk een veulen om die weer veelste vroeg van haar af te laten nemen. Zo vaak lukte het niet eens. En het ergste was nog wel dat die smerige mensen haar gewoon bij een kleine kudde hengsten zette. Die gewoon op haar kikte.
En toen kwam hij.. Hij bevrijdde haar. Deed alsof hij van haar hielt. Maar toen.. Delaney herrinerde zich die zwarte hengst. Flight.. Ze kende zijn naam. Wist dat hij zich ook in dit gebied bevond. Dat was al waarom ze hier was. Wraak. Maar ze had een vriend gevonden. In die tijd had ze pas 2 veulens geworpen in haar gevangenschap. De rest van de keren was nutteloos geweest. Toen ze nieteens hengstig was. Het was smerig.. Gewoonweg smerig. Maar ze was vrij. Ze liet in die tijd haar droomhengst met Flight achter. Kwam in een nieuw gebied. Waar ze een hengst vond die opnieuw van haar leek te houden. Doch hielt ze niet van hem. Ze kon het zichzelf niet veroorloven. Maar ze had wat gezelschap nodig. En toen ze drachtig van hem bleek te zijn had ze bijna de wil gehad weg te lopen zodra het veulen gebaard was. Er was slechts een ding dat haar had tegengehouden. Het kleine hengstje zijn vachtkleur. Haar moeders vachtpatroon. Serano.. Hij was het eerste veulen van die drie waar ze echt van hielt. Waar ze haar leven voor wou geven. En wat ze nog had gedaan ook als ze het had kunnen doen. Als ze haar leven had kunnen opgeven om het zijne te redden. Maar toen was ze? Zeven of acht jarig.. Hij was drie jaar. Intussen had hij een iets jonger zusje en Delaney dacht dat ze het nog wel eens vol kon houden zo te blijven leven. Met haar toenmalige partner. Gelukkig. Serano gelukkig zien. Tot het noodlot toegreep. Ze herinnerde zich die dag nog vaagjes. Ze wou die dag uit haar geheugen bannen maar toch bleef het beeld terugkomen. De stem die zijn naam riep. Haar schreeuw van pijn en puur verdriet. Haar dochter die naast haar spontaan begon te huilen. Nee. Zodra haar zoon van haar was weggehaald was Delaney met de noorderzon verdwenen. Niet meer omkijkend. Haar moeder was van haar afgenomen. Haar eerste echte liefde, en toen ook nog haar zoon..
De volgende twee en een half jaar waren slechts een hel voor haar. Ze had elk deel van liefde in haar leven verbannen en was van de ene hengst naar de andere gegaan. Slechts een keer had ze in die tijd nog een veulen gekregen. Waardoor ze in totaal vijf veulens had. De eerste twee gedwongen.. De derde was een ongeluk maar een verandering in haar leven. De vierde uit liefde en de vijfde slechts een ongeluk gelijk verbannen uit haar herinnering en vergeten voor de rest van haar leven.
En toen kwam ze hier. Het laatste half jaar. Ze had E'ves ontmoet. Was opener geworden en in zichzelf had ze iets recht gezet. Ze had wel een naam gehoord die ze licht had herkend. Libertad. Maar dat moest gewoon toeval zijn. Dat kon nooit de vader zijn van een vroegere vriendin van Serano. Die beredenering maakte haar wat meer depri maar ja. Wat zei men altijd? Je kan niet alles hebben in het leven. Tja, daar wist zij alles van..

Zacht zuchtte ze en richtte haar ogen weer op de omgeving. Ze had nog een naam horen vallen. Maar ze hielt zichzelf voor dat ze het fout had gehoord. Serano.. Het kon elke naam zijn. Het kon toch sowieso niet zo zijn. Hij was dood. Hij was omgekomen in die vreselijke wedstrijd. Zijn naam was een doodvonnis. En Delaney moest zich daar maar mee genoeg doen. Of zijn zusje nog leefde wist ze niet. Ergens had ze niet de behoefte om naar het gebied terug te keren en het uit te zoeken. Langzaam slikte ze terwijl ze vooruit keek. Ze had slechts een ding geleerd en dat was simpelweg vooruit kijken. Sluit elk ander ding uit je systeem en richt je op de horizon. Enkel zo kan je overleven..
Maar wat de horizon nu liet zien deed haar hart stilstaan. Het voelde alsof lood in haar hoeven zakte en waar ze zich normaal had omgedraaid om het waanbeeld af te schudden bleef ze nu toch stilstaan.
Dit kon..
Niet..
Die vacht..
Haar moeder..
Nee...
Die had niet zoveel spieren..
Was dit een gedachte van haar..
Was dit een stille wens..
Stond hij daar..
Was dat..
Serano..

Haar hart sloeg lanzaam over en toen ze een stap naar voren zette en hij zijn hoofd naar die van haar richtte wist ze het zeker.. Hij was het.. Hij was niet dood. Hij leefde, hij stond daar en keek naar haar. Hij. Haar alles. Voor drie jaar haar houvast en haar licht. Haar zoon. Verloren maar teruggekeerd. Was dit mogelijk.. Was dit de waarheid. Droomde ze niet? Al deze gedachtes gingen door haar heen en terwijl ze haar bovenlichaam van de grond wou krijgen om zijn aandacht te krijgen bleef ze toch stil staan. Hem aankijkend met onwetende ogen. Dit was gewoon.. Onwerkelijk..

Dat is echt nog wel mijn meest zielige post ooit D=

Lilythorn ~ Frostpaw. ~ Case ~ Brambleberry ~ Rosescent

Onderwerp: Re: Algemene Onzin Topic vr 6 jul 2012 - 14:57

And i cryed again. Me oma snapt er niks van DX

Onderwerp: Re: Algemene Onzin Topic vr 6 jul 2012 - 15:03

Mn moeder kan echt zeiken :3 *luistert titanic theme song*

Onderwerp: Re: Algemene Onzin Topic vr 6 jul 2012 - 15:07

Loudkit schreef:: And i cryed again. Me oma snapt er niks van DX

Haha dan ga ik ej nogmaals laten huilen;;

De witte wolf ging zitten en likte haar poot even af. Thuis, dit was verre van thuis, maar toch. Na die 11 jaar summonschap voelde elk deel van gras onder haar krachtige poten als Thuis. Er waren nog delen over waaraan je kon zien dat ze Summon was geweest. Waaraan je de ondoodheid die ze eens had geleefd kon voelen. Ze opende haar mond en snoof de lucht naar binnen. De lucht was vol van geuren die ze niet had kunnen ruiken in haar eerdere staat. De staat waar ze bijna 10 jaar in was gebleven. Verstopt voor de werkelijkheid. Weggedoken voor de herinneringen. En door Summonogen moeten zien hoe je dochter opgroeit. Hoe je dochter in niets meer gelooft en zichzelf verliest. Het was het meest pijnlijke wat Delaney ooit had meegemaakt. En toch kon ze nu het niet opbrengen direct naar haar dochter te stappen. Was ze bang, wist ze de werkelijkheid niet meer te onderscheiden van die hel waar ze zo lang in had geleefd. Ze ademde weer. Ze kon weer compleet op zichzelf denken en toch was er iets wat ze miste. Maylaine in haar armen. Ze had gezien hoe haar dochter was opgegroeid, hoe haar dochter sterk was geworden. Maar ze had haar dochter nooit vast kunnen houden. Enkel toen.. Zo lang geleden, de dag dat ze stierf en de dag dat Maylaine geboren werd. Sindsdien had ze haar dochter nooit meer kunnen aanraken. Zelfs niet als ze dat zelf had gewild. Mimi had haar moeder moeten worden. Maar May was slim. Te slim. Ze wist het. En ze had haar rug gekeerd naar diezelfde man die Delaney's onschuld en leven had afgenomen. En dan te bedenken dat Delaney naast hem had gestaan. Hem had willen steunen tot in haar dood. Vervolgens werd ze ook nog Summon door hem gemaakt inplaats van dat hij haar liet rusten zoals ze had moeten doen. Door hem was haar ziel vervloekt geweest voor 11 lange jaren. en nu nog besmeurd onder de herinnering.

Delaney was nog niet terug veranderd in haar menselijke staat sinds ze weer onder de levende was. Te bang om alleen al te zien hoe haar wolfvorm besmeurd was door de zielloosheid. Want hoe zou zij er dan werkelijk uitzien? Hoe was haar gehele lichaam mismaakt door dat wat ooit was geweest. Ze durfde niet. En of ze ooit nog zou terug veranderen durfde ze niet al haar gedachtes op te zetten. Ze was hier nu. Levend, en Maylaine was dichtbij, zij leefde ook. Als het moest. Zou Delaney voor eeuwig naast haar staan als Wolf. Zou ze Maylaine nog langer laten leven in de waan dat ze geen moeder had. Of zou ze toch naar haar dochter gaan. Het waren beslissingen die genomen moesten worden. Beslissingen die ze niet kon nemen. Nog niet..
Toen de Wolvin een geluid achter zich hoorden draaide haar kop zich direct om. Ze ontblootte haar spierwitte tanden terwijl ze grommend naar hetgeen dat haar benaderde keek. Probeerde te ontcijferen wat zich in de schaduwen stilhielt. Maar haar blik was te wazig. Ze kon zich niet goed oriënteren en langzaam liet ze haar kop zakken. Ze was niet meer wie ze ooit was. En moest zich toegeven aan haar zwaktes. Schor ademde ze in en uit waarna ze haar blik weer op de bossen richtte. "Wie is daar." Klonk haar stem langzaam en pijnlijk terwijl ze recht bleef kijken. Haar stem.. Ze had hem al zo lang niet meer gehoord, en om nu ineens weer haar zuivere en echte stem te horen schrok ze toch licht. Maar Delaney vermande zich. Vertelde zichzelf dat alles goed zou komen. En zo wachtte ze op hetgeen dat komen zou.

Lilythorn ~ Frostpaw. ~ Case ~ Brambleberry ~ Rosescent