Let's start this

Onderwerp: Let's start this wo 4 jul 2012 - 10:49

[CARRIONPAW & SWANPAW]
Een paar dagen geleden was het gebeurd, ze wist nog goed hoe het begonnen was. Brokenstar die op zijn plek stond en aankondigde dat er een ceremonie was aangebroken. Shrewleap had niet geweten dat zij erin was verwikkeld. Toen haar naam voor de eerste keer werd genoemd was ze zo trots. Maar tegelijkertijd ook bezorgd. Bang dat ze de Apprentice niet goed genoeg zou trainen. Maar haar naam werd ook nog eens voor een tweede keer genoemd. Twee Apprentices? Toch voelde ze zich onzeker. Brokenstar had haar vertrouwd met twee jonge katten die alles nog moesten leren. Wat als ze geen tijd meer had voor haar sociale leven? Misschien alleen als ze besloot met iemand samen te trainen. De zwart-witte poes slikte en ging rechtop zitten in haar nest. Ze kon maar beter meteen beginnen met een training. Dan zouden Carrionpaw en Swanpaw alvast wennen aan de trainingen die hun kant op zouden komen. Gapend stond ze op en duwde haar kop naar buiten. Vrolijk zonlicht vestigde zich op haar gezicht, speels zwiepte ze haar staart een keer heen en weer. De zon was nog maar net opgekomen, en daarom voelde ze dat haar spieren nog wat stijf waren van moeheid. Het zou vandaag geen makkelijke dag worden, ze moest de twee langs het hele territorium laten trekken. Vermoeiender kon gewoon niet. Een flauwe glimlach verscheen op haar gezicht en ze keek het kamp door. Inderdaad. Niemand wilde zo vroeg opstaan. Haar maag trok samen bij het aanzicht van de goed gevulde prooistapel, maar van zichzelf mocht ze nog niets eten. Niet zolang ze zelf een steentje had bijgedragen. Snel richtte ze haar blik op de Apprentice Den. Een herinnering van haar jeugd schoot door haar kop, zij met haar zusje die er nu niet meer was. Licht schudde ze haar kop en trippelde er naartoe. "Swanpaw, Carrionpaw," Fluisterde ze en probeerde hun bekende vormen te vinden, maar het licht viel niet op de juiste plek. Dan maar tegen iemand praten, ze zouden het vast wel begrijpen. "Jullie training gaat beginnen, ik zie jullie buiten het kamp. Als je wil mag je eerst wat eten, zolang je het maar stil houdt voor de rest. Het is nogal vroeg." Nogmaals trok ze haar kop uit een Den, maar liep dit keer het kamp uit. Een zacht briesje streelde haar vacht toen ze langs de ingang kwam. Een goed begin van de dag. Shrewleap trippelde naar de kant waar bomen begonnen te groeien en ging zitten in het gras. Nu moest ze gewoon geduldig wachten op de twee Apprentices. Zelfs zij wist niet hoe ze waren, wat ze al hadden meegemaakt, alleen het uiterlijk. Onderweg had ze toch genoeg tijd om te ontdekken hoe ze waren, ze hadden een hele dag. Een zachte zucht verliet haar bek en ze keek naar het gras dat rustig danste in de wind.

Onderwerp: Re: Let's start this wo 4 jul 2012 - 16:35

Donkere schimmen bewogen overal om hem heen. De metaalachtige geur van vers bloed prikte in zijn neus als een waarschuwing voor het naderende onheil. Tanden blonken als sterren zilveren in het bleke maanlicht. Plukken vacht en spetters bloed vlogen rond onder luid gegrauw van de vechtende katten. IJselijke gillen sneden door de koude nacht die was vervuld met dood en verderf, toch hield niemand op met vechten. Er stierven katten, warriors die uit liefde en loyaliteit voor hun clan vochten, apprentices wiens leven nog niet eens was begonnen, Queens in wiens buiken ongeboren kittens huisden, elders die zich niet konden verweren tegen hun vijanden die vele malen groter en sterker waren. Swanpaw zag zijn eigen afbeelding in een plas bloed. Zijn spieren blonken onder een gladde, gevlekte pels. Er zat een diep litteken in zijn schouder. Een donkere blik vol haat en vuur kleurde zijn ogen. Er droop een warme rode vloeistof van zijn tanden, hetzelfde vocht bevuilde Swanpaws vacht en kleurde nieuwe vlekken. Alles werd gehuld in een lugubere, scharlaken schijn. Hij was een warrior geworden. Een moordenaar. Een monster. Rondom hem lagen doden. Katten waarbij het bloed en het leven uitstroomde en wegzakte in de roodgekleurde aarde. Voor eeuwig verloren. Maar Swanpaw deed niets, hij bekeek enkel zijn uiterlijk nu de kater warrior was. Nu hij een monster was.

Verschrik werd hij wakker. Angst plakte in de vorm van koud zweet op zijn lichaam. Zijn diepblauwe ogen waren verdronken in ontzetting. Wat had hij gedaan... Swanpaw keek de den rond, kleine gedaantes rezen en daalden op het ritme van hun ademhaling. Waar was het bloed, de doden. Verward zocht hij de den af. Waar was het gevecht... Zijn adem ging snelen schurend. De kater sloeg onrustig met zijn korte staart. Het was allemaal gewoon een domme droom, gewoon een droom. Beelden van doden en gewonden flitsten door zijn hoofd en sneden diens gedachten af als een koud mes. De geur van bloed hing nog steeds in zijn neus. Steeds herhaalde hij hetzelfde zinnetje. Het was een droom. Gewoon een droom. Swanpaw legde zijn kopje neer op het pluizige bedmos. Langzaam probeerde hij zijn adem weer op een normaal tempo te krijgen. Maar bij elke gedachte aan zijn afschuwelijke nachtmerrie trok er weer een koude rilling over zijn gevlekte rug. De haren van de jongeling waren dik opgezet, zijn staart was borstelig als die van een eekhoorn. Nare ideeën welden bij hem op. Wat als hij ooit echt zo zou worden, hij echt een kat zou doden.Swanpaw schudde zijn kopje. Nee, dat zou hij nooit doen... De kater voelde zich net een kitten, klein en kwetsbaar, beangstigd door alles wat in de buitenwereld ronddoolde. "Swanpaw, Carrionpaw", een zachte stem doemde op de ingang van de den. Swanpaw herkende haar. Shrewleap. Zijn nieuwe mentor. De kater verroerde zich niet; hij had geen zin in training. Het enige wat hij nu wou doen was rustig slapen; zonder kwade dromen of donkere daden. Gewoon een zoete slaap. Swanpaw luisterde naar wat zijn mentor nog te vertellen had:"Jullie training gaat beginnen, ik zie jullie buiten het kamp. Als je wil mag je eerst nog wat eten, zolang je je maar stil houdt voor de rest. Het is nogal vroeg." De poes verdween uit de den opening. Swanpaw duwde zich recht. Onhandig draafde hij naar de uitgang. Een koel morgenlicht viel naar binnen. De lucht was bedekt met langwerpige, witgrijze wolken. De zon vond een plekje tussen het vale lappendeken in.De jonge leerling keek zijdelings naar de prooistapel die sterk was aangedikt sinds het begin van groenblad.Vers voedsel dreef lonkende geuren naar buiten. Swanpaw pakte een dun veldmuisje van de stapel. Verveeld scheurde hij stukjes van het dier en kauwde er zachtjes op. Het papperige vlees smaakte na een tijdje naar niets meer. De apprentice probeerde niet aan de training te denken. Hij zou het toch verknallen en zichzelf belachelijk maken tegen over zijn mentor en mede-apprentice. Swanpaw zag Shrewleaps gevlekte silhouet. Waarschijnlijk zat ze vol verwachtingen, bedacht hij, verwachtingen die hij nooit zou kunnen inlossen. Met tegenzin stond de kater op; de prooi was nog voor de helft onaangeroerd. In trage pas dribbelde de leerling naar zijn mentor toe. Hij draaide zijn kopje weg van haar ogen. "Hoi", murmelde Swanpaw stilletjes. Hopelijk zou dit snel gedaan zijn.

Onderwerp: Re: Let's start this do 19 jul 2012 - 11:34

Hij krulde zichzelf op in zijn nest, om warmer te kunnen liggen. Hij sloot genietend zijn ogen, en spon kort. Hier lag hij veel beter, in deze den was het veel fijner dan in die den met vele kits. Daar was het te druk voor hem. Hier sliepen de katten tenminste goed ’s nachts. Hij opende kort zijn groene ogen en keek door de den. Allerlei verschillende apprentices die opgerold in hun nest lagen. Hij grinnikte stilletjes, en sloot zijn ogen weer. Tijd om verder te slapen, de ochtend kwam namelijk bijna aan de deur en hij wist dat hij genoeg slaap nodig had. Hij ademde langzaam in en uit, en viel langzaam weer terug in slaap. “Swanpaw, Carrionpaw,” Werd hij na een tijdje uit zijn slaap getrokken. Hij gaapte diep en hij trok zijn hoofd omhoog. Met slaperige ogen keek hij naar de poes die aan de ingang stond; Shrewleap. "Jullie training gaat beginnen, ik zie jullie buiten het kamp. Als je wil mag je eerst wat eten, zolang je het maar stil houdt voor de rest. Het is nogal vroeg." Hij knikte kort en trok zichzelf omhoog. Zijn ogen gleden even over alle katten heen, in de menigte zag hij Swanpaw liggen, hij knikte kort naar haar en liep over alle katten heen zonder ze even te wekken. Stilletjes sloop hij de den weer uit, hij zag nog net hoe zijn mentor het kamp uit liep. Zijn maag borrelde, dus hij zou Shrewleaps advies opnemen en wat eten. Hij liep naar de prooistapel, pakte zich een klein muisje ervan af. Veel hoefde hij nu niet te eten, dat zou schandalig zijn tegenover de katten die al gewerkt hadden. Hij at het dier snel op, en begroef de botjes onder de grond. Hij stapte naar de uitgang van het kamp en duwde zijn hoofd er kort door. Hij merkte meteen Shrewleap op, en liep naar zijn mentor toe. Swanpaw zat er al, hij knikte kort naar zijn mede apprentice en ging vervolgens naast haar zitten. ‘Goedemorgen.’ Sprak hij opgewekt uit.

Sorry voor laatheid ;-;

Onderwerp: Re: Let's start this