History;; Hiddensun en Poppyhaulm waren beiden populaire en invloedrijke katten. Hun namen klonken iedereen welbekend in de oren. Ze stonden bekend om hun loyaliteit en waren erg geliefd. Velen zagen in hen het perfecte koppel, een stelletje dat het nog goed zou krijgen. Poppyhaulm werd zwanger, alles leek perfect. Maar alles veranderde
toen de vuurnatie aanviel toen uitkwam dat Hiddensun een half-clanner was. Zijn moeder bleek een relatie te hebben gehad met een Skyclan warrior tot deze stierf na een aanval door dassen. Hun levens sloegen volledig om; van succesvol en bemind werden ze plots helemaal tot onder in de rangorde geslagen. Poppyhaulm was woedend op de kater omdat hij het nooit had vertelt. Hiddensun zelfs werd bespuugd en uitgescholden in de clan, later werd de kater verbannen. Na het bedrog en vertrek van haar liefde stortte de aanstaande moeder in. Ze sloot zich op in de Nursery, sprak tegen niemand en kwam enkel naar buiten om te eten. Poppyhaulm zag het leven niet meer zitten.
Doch was haar wilskracht en de wetenschap dat ze iedereen rond haar zou kwetsen sterker dan haar wanhoopsplannenen enkele dagen later beviel ze van drie sterke kittens: Peachekit, Leopardkit en Emberkit. Twee poesjes en één katertje. Peachekit en haar broertje waren beiden sterk gebouwd. Ze waren groot en gespierd voor hun leeftijd, al waren de twee snel te imponeren door hun slimmere en snellere zusje. Emberkit zelf was slank gebouwd en erg pienter. Ze ondekte snel hoe ze dingen van haar broer en zus en van alle anderen katten gedaan kreeg. Hoe ze moest vleien en hoe ze hun pijnpunten moest triggeren, al bleef het in haar kittentijd nog onschuldig. Poppyhaulm bloeide terug helemaal open bij het zien van haar vrolijk, spelende kittens die goede en loyale warriors beloofden te worden.
Maar toen de drieling de leeftijd van vieren manen bereken sloeg het noodlot toe. Hiddensun, die zichzelf Shi had gekroond, viel het kamp binnen. Hij was sterker dan ooit te voren. Zijn technieken waren beter dan toe hij werd verbannen maar bovenal was hij gefocust op één doel. Wraak. Shi wou de katten die zijn leven ten grondde hadden gericht kapot maken en de daarvoor wou hij verder gaan dan de grens van het vergeeflijk rijkte; het vermoorden van zijn eigen kittens en iemand die ooit de liefde van zijn leven was. Als eerste stormde hij naar de nursery waar de kater Poppyhaulm hoopte te vinden. Er was één probleen; Poppyhaulm was niet in het kamp. Woedend richtte de kater zich op de kittens. Als eerste verslond hij de sterkste van de drie, Leopardkit. Met druipend bloed op zijn tanden vervolgde hij zijn moordende pad. Emberkit was snel en behendig en wist zich te verbergen. Shi richtte zich tot Peachekit. Het jonge poesje zag hoe haar eigen vader haar zusje verslond als een vos die zich stortte op een konijn. Voordat hij Emberkit kon doden werd de kater zelf aangevallen, door een oude bekende; Poppyhaulm. Na een Zwaar gevecht wist Hiddensun, gewond maar nog levend, te vluchten.
Na het gevecht werd Poppyhaulms leven terug donker en was ze pessimistisch over elk stap die haar leven vorderde. Emberkit zelf was minder aangedaan door het voorval en ontwikkelde zich als een populaire kat in de clan. Maar Poppyhaulm werd paranoia en kreeg achtervolgingswaanzin. Ze wou er alles doen om haar laatste kitten te beschermen en sleurde haar mee in de isolatie van het clanleven. Emberkit kreeg steeds minder contact met de andere kittens of clankatten. Haar moeder was elk moment van de dag bij haar. Emberkit misbruikte de overdadige aandacht van haar moeder echter en wist de poes in drie tellen om haar poot te winden De apprentice ceremonie brak aan. Emberkit had haar zes manen bereikt en werd volgens traditie benoemd tot Emberpaw. Bij de ceremonie kreeg ze een mentor toegewezen; Poppyhaulm. Bij hun eerste training trokken ze diep het territorium in, het was een zware tocht die een ongetrainde apprentice als Emberpaw. Na enkele uren rondwandelen stopten ze en Poppyhaulm viel haar enige dochter aan.
Later in het kamp vertelde ze de leader en medici cat dat ze zelf voor Emberpaw zou zorgen. Dit werd toegestaan en het jonge poesje sliep na één nacht in de apprentice den terug in de nursery. Het was allemaal een truk om de jonge poes nog meer bij zich te houden en afhankelijk te maken van haar moeder. Emberpaw was echter veel slimmer dan haar verzwakte moeder haar schatte en ze misbruikte de aandacht. Ook wist ze precies hoe ze de andere Queens en de kittens in de den hoorde te bespelen om dingen van hen gedaan te krijgen. Ongeveer een maan later was ze volgens haar moeder terug sterk genoeg om verder te trainen. Ze maakten terug een soortgelijke tocht, al liepen ze dit keer dichter bij de grens naar rouge gebied. Poppyhaulm deed een soortgelijke uitval maar Emberpaw was veel sneller dan de poes. Ze had zich stiekem laten trainen door een andere Queen. De verzwakte poes bleef aanvallen doen, toch was Emberpaw steeds klaar voor haar en wist ze elke keer de poes te ontwijken zonder onnodige energie te verspillen terwijl Poppyhaulm zich volledig op haar dochter stortte. Het rumoer trok de aandacht van een ongenodigde gast: Hiddensun. Hij viel Poppyhaulm aan. Het laaide opnieuw op in hevige strijd. Emberpaw deed niets. Ze zat op de grond, haar staart netjes voor haar poten geslagen, kijkend hoe een oud gevecht hier verder woede, al wist de jonge poes al wie er zou winnen. Haar moeder was zwaar gewond, maar ze had nog kracht genoeg om naar haar dochter te kruipen, hopend op een laatste groet. Emberpaw keek haar aan alsof ze een stuk vossenstront was en haalde haar klauw door het gezicht van haar moeder. Ze vertelde haar dat ze het niet waard was om een veelbelovend apprentice als haar te trainen en dat ze haar talent en tijd verspilde voor haar eigen ziek obsessie. Emberpaw keek toe hoe haar vader de poes afmaakte. Poppyhaulm is daarna nooit meer terug gekeerd naar het kamp.
Emberpaw echter wel en eens aangekomen vertelde ze dat haar moeder was gedood door een das. Vele katten getuigde haar hun medeleven en al spoedig wist ze de anderen rond haar poot te winden. Ze kreeg een nieuwe mentor. De oude en onbekwame Froggas. Deze kater was naïef en zwak, hij trainde amper met de poes. Al deed een andere kater dit wel. Elke dag maakte Emberpaw dezelfde tocht naar de grens tussen de twee gebieden; daar ontmoete ze haar vader steeds opnieuw en trainde ze met hem. Hij wist al haar sterke punten naar voor te laten komen. Haar snelheid en behendigheid, Emberpaws intelligentie was al een even sterk wapen. Shi vertelde de poes dat er nog iets was dat ze gemeen hadden en waarmee ze tegenstanders die vele malen groter waren ten gronden kon richten en afmaken zonder ook maar één stap in hun richting te doen. Haar tong. Het was de kater niet ontgaan dat ze precies wist hoe te manipuleren. Hij versterkte dit door haar kennis in persoonlijkheden te verrijken precies uit te leggen hoe de meeste katten in elkaar zaten. Met deze kennis wist ze haar vader naar haar hand te zetten, hij was weg van de poes. Elke dag glipte ze onopgemerkt het kamp uit. Elke dag werd ze slimmer, sterker, sneller en behendiger.
Haar warrior ceremonie werd al snel waarheid. Op haar dertiende maan was ze niet langer Emberpaw maar de trotse drager van de naam Emberlake. De dag erna reisde ze meteen naar haar vader om het gedoe nieuws te vertellen en vol trots presenteerde ze zichzelf. Shi was in extase en kwam met een voorstel: Emberlake moest rouge worden, ze zouden dan samen wraak nemen op de clan. De poes sloeg dit echter af en de eens sterke Shadowclan warrior werd kwaad. Hij noemde haar een ondankbare rat en bespuugde haar. Emberlake beet niet terug maar beschuldigde hem er van dat hij haar geluk wou kapot maken gewoon omdat hij jaloers was haar en alle andere leden van de Shadowclan. Ze vertelde hem dat hij niets voorstelde in de échte rangorde van het woud, dat hij nooit in de buurt zou komen van waar zij of een andere clankat stond. Ze bleef doorpraten en hem afleiden. Snel hoorde een patrouille hen en kwamen eens een kijkje nemen. Emberlake gilde dat haar vader haar had aangevallen en haar probeerde te doden uit wraak. De patrouille viel zonder aarzelen de kater aan en toen ze terug naar het kamp vertrokken was Emberlake wees. Er volgde een succesvolle loopbaan en ze werd een populaire warrior. Maar onder de vriendelijke schijn leefde een zieke geest.
The Outside;; Emberlake is een mooie, slanke poes poes. Haar hele lichaam is bedekt met vlekken in kleuren die variëren van strogeel naar donker, aardekleurig bruin. Haar neus en poot kussen hebben dezelfde donkere kleur. Deze poes is slak gebouwd en erg gestroomlijnd. Emberlake lijkt een fijne poes maar onder de gladde pels zit een sterke spierbundel. Ze is snel en soepel. Hier spieren zijn vooral gebouwd naar de snelheid toe. Ze is van het tortaiseshell ras. Emberlake heeft opvallende, amber kleurige ogen als gloeiende sintels. Door de gevlekte vacht weet ze zich goed te verbergen in het donkere territorium van de Shadowclan, haar snelheid speelt dit nog meer in de hand. Ze is niet groot maar is toch een waardig tegenstander voor anderen al zijn oudere warriors toch nog steeds te sterk voor haar. Emberlake heeft nergens littekens en probeert dit zo te houden. Haar vacht is erg glad. De poes is erg gesteld op haar uiterlijk
The Inside;; Emberlake is heeft verschillende karaktereigenschappen. Ze vormen de basis van een ingewikkelde maar krachtige geest. Haar eerste en belangrijke eigenschap; deze poes is een meester van de
manipulatie. Ze heeft vele wegens om iemand te verstrengelen in een net van praatjes, gladde woorden, verbogen waarheden of leugens. Ze weet goed hoe ze twee katten tegen elkaar moet opzetten en hoe ze iemands vertrouwen moet winnen. Een andere emotie die sterk aanwezig is is
arrogantie; Emberlake is vol van zichzelf. Tegenover vijanden presenteert ze zichals een grote en onoverwinbare tegenstander. Een deel van haar karakter dat hier erg aan grenst is
ijdelheid. Ze besteed erg veel aandacht aan haar uiterlijk en vind zichzelf zeer mooi. Emberlake wast zich elke dag grondig en gebruikt haar uiterlijke charmes om anderen te manipuleren. Ze is niet bang om zich vuil te maken maar houd toch niet van een bemodderde vacht. Toch is ze erg
loyaal. Ze zou blijven vechten voor haar clan, die haar thuis en woonst is, die haar helpt om hoger op te klimmen in de rangorde van het woud. Ze is vijandig tegenover katten van andere clans en zou de clan nooit verraden als ze hier zelf geen voordeel uit kon halen. Hier bij komen we aan haar vijfde eigenschap. Ze is een ware
opportunist. Emberlake probeert overal voordeel uit te halen door dingen te verdraaien of in een andere richting te duwen. Als zich iets aanbied, zal ze hier grondig gebruik van maken. Een dood konijn op haar pad wordt meteen een verse prooi. Emberlake is ook erg
elegant. Ze beweegt zich steeds sierlijk voort, zonder brute misstappen of verkeerde passen. Deze poes weet goed hoe ze een val moet omvormen tot een lichtvoetig neerklap op de grond. Dieper verborgen onder de mooie praatjes en dansende stappen zit een zieke ziel verborgen waaruit twee donkere eigenschappen ontspringen. Als eerste is ze net als haar moeder
paranoia. Emberlake vertrouwt niemand, zelfs niet de leider of haar beste vrienden. Ze is van mening dat vertrouwen voor dwazen is, dat liefde een zwakte is die je afleid van je ware doel, dat angst het enige is waarmee ze echt katten aan haar zijde kan krijgen. Maar de eigenschap die boven alles de kroon spant, ze is vreselijk
sadistisch. Emberlake heeft geen medeleven en kan zich niet inleven in andere katten. Ze hunkert naar pure macht over een kat. Ze geniet van de pijn van andere katten. Emberlake weet hoe ze anderen moet pijnigen op fysiek en emotioneel vlak en ziet het genot er van in om het leven uit iemand te zien wegvloeien.
.: My relations :.
I know who you are;; ~
Onderwerp: .: { E M B E R L A K E } :. 
di 3 jul 2012 - 15:11