~ A meeting with my evil sistah ~ |Fury|

Zachtjes liep Lyra, door het een beetje verlaten Bloodclan camp heen. Ze verveelde zich een beetje. Haar poten ploften steeds zachtjes op de bruinachtige grond neer. De meeste katten waren aan het jagen of zo, maar nou ja. Wat boeit Lyra het nou wat de andere vandaag op zo'n warme, zonnige dag doen. Dichtbij de Bloodclan poes in de buurt, zat een grote, oude eik. Waar twee prachtige witte duiven en nestje aan het bouwen waren, ze vlogen steeds met een paar takjes of iets anders naar de boom. De groene, dikke bladeren van de eik hielden een beetje de zon tegen, zodat er onder de boom een schaduw ontstond, waar het niet zo warm was. Lyra trippelde snel naar de boom, en ging tegen de bruine, dikke stam van de eik aan zitten. Waar ook een beetje groen opzat, van het mos wat daar aan kleefde Je kon al aardig het verschil van de temperatuur nu voelen. De poes ging even zichzelf een goede wasbeurt geven, want dat had ze vandaag nog niet gedaan. Met haar ruige tong likte ze al het vuil van haar vacht. Een paar stukjes mos vielen naar beneden, en vielen zachtjes op de grond. "Die is nu ook weer schoon." Dacht de kat. Ineens dacht ze aan haar zus. "Hoe heette mijn zus nou? O ja.. Fury, zo heette ze." Lyra's staart zwaaide even. Ze had haar zus al heel lang niet meer gezien. hoelang? 1 maand? 2 maanden? Lyra wist het niet. "I don't care" Dacht ze. Ineens hoorde de poes getik boven zich, met een snelle blik keek Lyra omhoog. Heel ver, boven in de boom. Zat er een grote specht in het harde boomschors te tikken. met z'n lange puntige snavel. Een klein stukje boomschors viel snel naar beneden, en kwam bijna op Lyra. "Rot beesten. Miauwde ze een beetje op een klagende toon. Ze blaasde naar de specht, en de vogel vloog snel weg, naar een andere boom ofzo. Lyra zuchtte en keek naar de grond. What should i do? Miauwde ze. Ineens rook de Bloodclan kat een geur, niet van een Bloodclan kat of zo'n clanmormel. Nee, het was een poesiepoes die vast wel even in het Bloodclan camp wou kijken ofzo. Lyra grijnsde, ze had lang niet meer gemoord. Het verlangen naar moorden en bloed stroomde door de poes heen. Ze zal deze kittypet even afmaken, dat is een makkie, toch? Zachtjes sloop Lyra van de boom weg, en liep richting de kittypet. Stapje voor stapje kwam ze dichterbij, en de geur werd steeds sterker, en sterker. De poes zag in de ingang van het bloodclan camp en kittypet, die verdwaalt om zich heen keek, hij wist waarschijnlijk niet wat er aan ging komen. De kittypet was oranje, met witte vlekken. En had grijze ogen. Hij zag er ook heel oud uit. "I'm gotta catch you, and i'm gotta kill you with my sharp nails." Miauwde Lyra vals, zacht tegen zichzelf. Ze rende zo snel als ze kon naar de oud uitziende kittypet. De oude kat leek het niet in de gaten te hebben, en Lyra scheurde haar scherpe nagels door zijn rug heen. De oude kat probeerde terug te vechten, maar Lyra was veel sterker en sneller. Lyra duwde de oude kat op de grond, en stak haar nagels in de keel van de kittypet. "Die! You are a lot worse than a young kitten! Siste de poes. Ze drukte haar nagels nog dieper in de keel van de poesiepoes, totdat hij geen adem meer kon halen, en dood was. Na enkele secondes was het zo. De oude kat lag dood op de grond, zijn grijze ogen staarden naar de blauwe lucht. Lyra zat onder het bloed van de kittypet, en de dode kittypet zelf zat onder het bloed van hemzelf, er verscheen een klein rood bloedpasje op de bruine grond. "Wat een makkelijke en snelle dood heb ik gedaan zeg!" Miauwde Lyra. Ze begon het bloed van zich af te wassen, toen ze net pas begonnen was met wassen, voelde de poes dat ze bekeken werd door iemand. En die iemand zat ergens verstopt of zo, Lyra wist het niet. Maar dat kon haar ook niet boeien. "Wie je ook bent, en waar je ook zit. Kom onmiddellijk te voorschijn als je durft!" Miauwde Lyra vals, als het maar niet zo'n clanmormel was of zo. Lyra had geen zin in nog een gevecht. "Nou kom je nog?!" Miauwde Lyra weer, ze keek goed om zich heen.