Born new life. [kittens Mouse x Storm]

Langzaam sloop de poes door een stuk bos heen. Doordat ze zo koppig was en een tikkeltje nerveus had ze toch maar de Nursey even verlaten. Ze moest gewoon even naar buiten bezig zijn. Die dikke buik zat haar wel erg in de weg met jagen - nog geen enkele muis gevangen dus. De tweede keer zwanger zijn was gelukkig wat minder zwaar. Ze wist natuurlijk al wat haar allemaal te wachten zou staan. Een beetje geërgerd liep Mousefur weer verder. Hier was ook niks te jagen. Alles rende gewoon meteen zeg zodra het drie keer verdubbelde gewicht op de takjes terecht kwam. Vermoeid ging ze even zitten. Misschien had ze toch maar in de Nursey moeten blijven. Het was gewoon te zwaar. Langzaam stond de hoog drachtige poes weer op. Het werd ook wel weer tijd om terug te lopen. Plotseling kreeg Mousefur vreselijke krampen in haar onderbuik. Nee.. Niet nu.. Haar ogen dicht van de pijn kreunde ze even. Was het al tijd? Nu al? De krampen hielde weer even op. Gelukkig was het kamp niet ver weg. Dit kon ze nog halen. Moeizaam probeerde ze wat te gaan rennen, maar dat ging al bijna niet.
Iets later kwam ze langzaam het kamp binnen gelopen. Haar grote zwabberbuik wiegde langzaam heen en weer door de bewegingen. Vrijwel meteen kroop Mousefur door de dichte beschutting van de Nursey. Enkele drachtige of verzorgende katten lagen daar nog. Voorzichtig legde ze zichzelf neer in een vers stuk mos ergens in de hoek. Een kramp kwam weer opzetten. Ze gaf een lichte kreun en keek naar de buik. Het was duidelijk groter dan de vorige keer. Dat betekende waarschijnlijk ook meer kittens. De weeën waren al komen opzetten dus ze zouden tussen een uur en nu wel geboren kunnen worden. Weer trad er een heftige pijn op. Mousefur kneep haar ogen dicht en gaf weer een kreun. 'Stormstar!' probeerde ze nog zo hard als ze kon te roepen. Hopelijk had hij haar gehoord. Een soort lichte instinctieve paniek brak in haar uit. Uit zichzelf begon ze al te persen. De poes wist gelukkig al wat er moest gebeurden en probeerde het zoals ze vorige keer te doen. Langzaam kwam de eerste kitten eruit. Hijgend keek Mousefur op. Ze beet snel de navelstreng door en legde het bij haar buik terwijl ze het schoon begon te likken. De pijn was even verdwenen maar zal al snel weer komen. 'Wat ben je prachtig..' fluisterde ze zachtjes. Het was een poesje met een zilvere vacht en lichte tabby. Even was ze helemaal in de hemel. Opnieuw kwam de gedachten was een nestje kittens in haar op. Direct daarna voelde ze weer een nieuwe wee opkomen. Kreunend legde ze haar kop weer in het mos. Op dat moment zag ze wat bewegen bij de ingang van de Nursey. Zou dat Stormstar zijin?

[Reminder: Silverkit - Leafkit - Cometkit - Dragonkit - Lastkit]

Het was krap in de buik van haar moeder, vreselijk krap. Het was er wel lekker warm, en knus, ook redelijk gezzelig, maar aan alles kwam een einde, toen de kleine kitten zonder pardon werd verstoort. Toen er een druk op de baarmoeder kwam, spartelde ze hevig om zich heen, waarbij ze iets raakte. Ze hoopte niet dat het een van haar siblings was. De druk trok haar naar beneden. Ze spartelde nog heftiger, aangezien ze hier helemaal niet weg wou! De druk werd sterker, en Silverkit gaf het op. De druk trok haar naar beneden, waar ze uiteindelijk in een koude kamer kwam. Ze begon te trillen als een rietje, en een beetje te piepen. Het kleine, hulpeloze bolletje wol schrok toen haar moeder het ding doorbeet waar ze al die tijd haar voeding door kreeg. Ze begon nog meer te trillen. Haar moeder legde het kleine katje bij haar buik neer. 'Wat ben je prachtig..' Hoorde ze haar moeder fluisteren. Maar haar oortjes waren nog niet zo goed ontwikkelt, dus hoorde ze alleen maar wat gemompel. Druk zocht ze naar de tepel, en sloot daar vervolgens haar bekje omheen. Door de warme tongstreken van haar moeder had ze het binnen een wip weer lekker warm. Nu nog wachten op haar siblings.

Faal in geboortes D;

De morgen was lekker rustig. Stormstar lag met zijn snuit op zijn poten, ogen gesloten. Zijn staart lag vredig langs zijn lichaam. Zijn ademhaling had een ritme, en hij droomde van mooie tijden. Toen hij zijn ogen rustig open sloeg, keek hij tevrede rond. Hij werd ook weer wakker in een goede tijd. Hij had een beklemmend gevoel, maar op een warme goede manier. Hij wist het, iets of iemand vertelde het hem. Hij voelde haar heel dicht bij zich, net als de andere twee. Silvertear, hij voelde haar. Zijn dood geboren zusje In een flits zag hij haar vrolijk en speels naar bnuiten rennen, en hoorde gegiegel. Hij zag Mousefur ook het kamp binnen komen, en haar gezicht stond verkrampt. Ze had pijn, hij zag het. Hij stond op, en trippelde naar de ingang van zijn hol. Het was prachtig weer, de vogeltjes floten. Hij zag katten nieuwsgierig kijken, en hun oren spitsen. Hij sloeg met zijn staart, en liep soepel zijn hol uit. Hij hoorde gegiegel, en het kwam in een schim bij de nursery vandaan. Zijn hart bonsde, een glimlach verscheen op zijn mond. Hij zag Mousefur liggen. Hij grinnekte, vol liefde. Ze was zo mooi, wat ze ook deed, ze deed hem nog altijd lachen. Hij ging warm bij haar zitten. Zijn tong streelde haar kopje. Uiteindelijk zag hij de eerste katten komen. '' Je kunt het Mouse'' Hij zag de kitten. Mousefur, likte haar schoon. Stormstar, bekeek nu de kitten goed, terwijl het lag te zuigen. Opeens, kreeg hij een brok in zijn keel, hij slikte. De vacht, de contouren en het was een poesje. Dochtertje. Hij kreeg tranen in zijn ogen van geluk en verbazing. Langzaam en voorzichtig, liep hij op het bundeltje af. Zijn neus rakte het grijswitte bolletje zacht aan. Ze leek zo erg op Silvertear. 'Wat ben je prachtig..' fluisterde Mousefur zachtjes. Stormstar kneep een moment de tranen uit zijn ogen. ''Silver...'' Fluisterde hij zachtjes. Hij keek om, en zag Mousefur. '' Silverkit, dat zal haar naam moeten zijn. Het moet, ze is net zo prachtig, ze zal mooi zijn. Zo mooi als de zilveren sterren in de lucht, als het water in de beek.'' Zijn stem was gesmoord. Hij kon de Starclan niet meer bedanken dan dit. Hij hoorde nogmaals gegiegel, hij werd er warm van. Maar nu hoorde hij verandering. Hij was het gepiep van de kleine. Hij keek naar haar, en lachtte. Toen zag hij de volgende kitten komen. Hij ging wat naar achteren. ''Je kunt het lieverd.'' Hij likte haar nogmaals. Maar hij bleef de kleine poes in de gaten houden, hij voelde nu al dat ze speciaal was.

*kan de volgende kitten reageren?*

Langzaam maar waar zag de poes Stormstar binnenkomen. Meteen gaf ze hem een beetje vertrokken glimlach. Hij keek haar met liefde aan en kwam naast haar zitten. Zijn tong streelde zachtjes over haar kop. 'Je kunt het Mouse,' Mousefur glimlachte. Haar buik gaf opnieuw een kramp, waardoor ze als afleiding weer een paar keer over haar pasgeboren kitten likte. Ze zag Stormstar langzaam naar haar toelopen. Zijn neus raakte het kittentje zachtjes aan. Van blijdschap kreeg hij tranen in zijn ogen. 'Silver...' Fluisterde hij. Ondanks de pijn keek de poes even op. 'Silverkit, dat zal haar naam moeten zijn. Het moet, ze is net zo prachtig, ze zal mooi zijn. Zo mooi als de zilveren sterren in de lucht, als het water in de beek,' sprak hij gesmoord. Mousefur was ontroerd door wat hij net zei. Storm kon altijd zulke mooie zinnen bedenken.. 'Natuurlijk, Silverkit is een hele mooie naam,' zei ze zachtjes en liefdevol. Plotseling kwam er weer een pijnscheut. Het was natuurlijk nog niet voorbij allemaal. Ze legde haar hoofd weer in het mos en begon zachtjes weer te persen. Deze kitten ging vrij snel. 'Je kunt het lieverd.' hoorde ze naast haar. Dankbaar grijnsde ze weer. De kitten kwam er langzaam uit. Meteen beet Mousefur de navelstreng door en likte alles helemaal schoon. Het was een zwart poes met een beetje wit op haar borst en neus. 'Nog een dochtertje,' fluisterde ze zachtjes tegen Stormstar. Ze pakte de kitten bij haar nekvel en legde haar bij de warme buik. Nog een keer gaf ze een verwarmende lik over beide. Buiten hoorde ze een windvlaag over het kamp heen komen. Een klein, bruin blaadje had de nursey weten binnen te dringen en legde zich langzaam naast de pasgeboren kitten neer. Dit kon geen toeval zijn. 'Leafkit?' Grijnsde Mousefur zachtjes. Een nieuwe pijn was al ontstaan, en de volgende kitten zal al snel komen..

[Next x'D]

Met een fijn gevoel was de kleine kitten nog in de buik van haar moeder, Ze was gegroeid, samen met haar broertjes en/of zusjes. Het was er warm en fijn. Ze voelde hoe iets haar broertje of Zusje weghaalde! Help! er was nu meer plek maar toch.. Het was net zo fijn daar.. Toen voelde ze dat er ook aan haar werd getrokken.. Ze wou niet weg uit deze fijne en veilige plek. Ze wou het niet. Maar toch liet ze zig meeslepen en kwam uiteindelijk langzaam op een zacht bedje leek het wel neer. het was koud hier. Ze begon te piepen. Er ging iets warms over haar lichaam heen zodat ze het weer warm kreeg. Ze voelde hoe iets werd lpsgemaakt en dat ze werd opgetild. Ze werd tegen iets warms aangelegd. Nog even voelde ze een lik over haar lijf en een andere kitten, dat was waarschijnlijk haar broertje/zusje. Al snel zocht ze naar een tepel van haar moeder waaruit het drinken zou komen. Na niet lang zoeken vond ze hem en voelde hoe de warme, lekkere vloeistof in haar mond stroomde. Ze voelde wel dat iets naast haar kwam. Een broertje? een Zusje? 'Leafkit?' hoorde ze heel zacht. Zou dat haar naam zijn? daar dacht ze niet over. Ze dacht alleen aan de warme melk van haar moeder die naarbinnen stroomde.

--Oke ik faal... Ik ben zo slecht in geboorte topic's D: --

Iets had de rust verstoord in de veilige plek waar zij en haar zusjes al een hele poos in vertoefden. Mama's buik, het was er veilig en warm. Ze werden beschermd tegen de koude en brute wereld, maar dat was sinds kort veranderd. Het leek een echte chaos voor Cometkit, alles ging zo snel en veranderde. Ze voelde hoe twee van haar zusjes weg werden gehaald. Waar gingen ze heen? Ze snakte naar adem toen ze iets raars waarnam. Ze werd weggezogen, de koude in, een andere wereld... Ze begon hevig te piepen. Waar was ze?! Wild probeerde ze weg te kruipen, ze probeerde op haar pootjes te staan maar er was iets die haar tegenhield. Een zwaarder iets plakte op haar, en toen voelde ze de warme tong van haar zorgzame moeder die haar schoon likte. Ze bedaarde wat en trilde hevig door de koude, maar naar mate de rasperige tong haar schoonlikte kreeg ze het weer warmer. Mama. Dacht ze en liet zich meeslepen naar haar al geboren zusjes, om naast hen aan een tepel van hun moeder te drinken. Warme, heerlijke melk vulde haar mond en gulzig dronk Cometkit door.

- Sorry heb een beetje Mouse bestuurd omdat Comet dus geboren moest worden enzo, I hope you don't mind? D;
+ 'k ben slecht in geboortes, zoooo moeilijk x'D -

Langzaam legde de poes haar kop weer in het mos. De derde zou nu moeten komen.. Zo te voelen waren het er wel meer dan drie dit keer. Ze sloot haar ogen heel even en begon weer te persen. Langzaam maar zeker lag de volgende kitten weer op de grond. Het piepte wild en probeerde angstig weg te kruipen, al zou dat nooit lukken natuurlijk. Mousefur beet zachtjes de navelsteng weer door en legde het bij de andere twee. 'Weer een dochtertje,' sprak ze liefkozend. Ze keek toe hoe ze zich langzaam vol begon te drinken. De kitten had haar patroon, maar was kortharig. Ze straalde iets uit.. 'Cometkit,' fluisterde ze naar Stormstar. De naam kwam opeens in haar op. Ze had er eerlijk gezegd nog nooit van gehoord in andere Clans, en het klonk best bijzonder. Al snel begon de poes weer te kreunen. De weeën van de volgende kit waren al op komen treden. Mousefur klemde haar kaken op elkaar. Een vierde was al zwaar aan het worden. Wat als er ook nog een vijfde aankwam? Ze voelde de kit langzaam op de grond terecht komen. Snel keek ze ernaar. Het had bijna hetzelfde patroon als Cometkit. Deze stribbelde alleen niet zo tegen, het bleef zelfs rustig liggen. De poes voerde het gewoonlijke ritueel weer uit en legde het bij de andere drie. 'Een zoontje,' Straalde ze tegen Stormstar. Dit was tot nu toe het eerste katertje van dit nest. 'Kies jij de naam dit keer?,' vroeg ze uitgeput. Haar ogen sprankelde van geluk terwijl ze weer een glimlach opzette. De weeën waren heel eventjes gestopt, maar ze voelde toch dat het nog niet voorbij was. Stilletjes hoopte ze dat de volgende de laatste zou worden. Het was zeer vermoeiend en ze kon al bijna niet meer. Maar het ging nog. Mousefur wierp en warme blik op de vier kittens die aan haar buik lagen. Ze waren allemaal nog zo klein en hulpeloos.. Snel gaf ze ze allemaal nog een paar likken om ze warm te houden. Langzaam begonnen de weeën weer te komen. Zich klaar makend voor de volgende legde ze vermoeid haar kop weer in het mos.

[Sorry, nogal laat. Lastkit mag nu ^^]

Stormstar, ging liggen, en streelde met zijn tong het voorhoofd van Mousefur. Hij keek haar verliefd aan. Daarna likte hij Silverkit nog enkele keren. Opeens, kwam er nog en pijn scheut, met een kitten. Opeens, kwam er een blad, binnen gevlogen. Mee genomen door de wind. 'Nog een dochtertje,' fluisterde ze zachtjes tegen Stormstar. Hij knikte vertererd, ze had dezelfde vacht als Mousefur. ''Leafkit? '' Sprak Mousefur zachtjes. Stormstar keek haar aan, en glimlachtte. ''Een prachtige naam.'' Hij drukte zijn neus tegen haar aan. De volgende kwam alweer, en Stormstar keek toe. Nog een poesje, met hetzelfde uiterlijk. Alleen wat smaller, en kwetsbaarder. Stormstar likte ze alle twee. ''Cometkit..''[/i] Fluisterde Mousefur zacht. De kitten was zeker weten, anders. Ze had een speciale uitstraling. ''Het past perfect bij haar. '' Hij zag de drie poesjes, en vroeg zich af, of ze ook nog een katertje zouden krijgen. Toen hij de volgende kit zag, werd zijn verlangen vevuld. Hij had weer hetzelfde uiterlijk als Mousefur, maar dat maakte hem niet zoveel uit. 'Kies jij de naam dit keer?,' vroeg ze uitgeput. Haar ogen sprankelde van geluk terwijl ze weer een glimlach opzette. Even twijfelde Stormstar, kon hij het wel. Ja, hij kon het! Hij likte het jonge katertje. ''Je zult een groot krijger worden mijn nieuwe zoon. Dat voel ik. '' Hij keek op, en zag opeens, tegen het licht van de zon, een schaduw. Een mooie libelle, ging op een blad zitten, zijn blauwe kleur stak af tegen het blad. Hij was biezonder groot, en Stormstar vond het prachtig mooie inceten. ''Dragonpaw. Het is een krachtige en toch, grasieuze naam.'' Hij likte het zoontje, waar hij nu al apen trots op was. Op al zijn kittens. Even dacht hij, dat het eindelijk voorbij was voor Mousefur, ze rust kon krijgen. Maar na enkele momenten, zag hij dat er nog iemand ter wereld kwam. Hij lachtte, en zag haar uiterlijk. De kleur van Stormstar, maar bruiner, en veel meer wit. Ze had iets weg van Dreamheart. Hij lachtte hartenlijk. Ze was een latertje, als laatst. Dat was het! Als laatst! '' Ik denk, dat we dit poesje, Lastkit moeten noemen.'' Hij likte het poesje. Ze was lang harig. Leafkit was ook langharig, maar Silverkit, Dragonkit, en Cometkit niet. Hij vroeg zich af hoe, maar dat maakte verder niet uit. ''Ik ben zo trots op je Mousefur. Ze zijn werkenlijk prachtig mijn liefste.'' Hij drukte zijn neus tegen haar aan.