Desertpaw liep door het hoge gras. De bedauwde sprietjes staken steeds in haar gezicht.
Hoewel ze dat best vervelend vond, liep ze door. Ze had eindelijk de kans het woud te
ontdekken, dus ze ging niet meer terug. Het felle ochtendlicht drong door de sprieten door,
zodat het dauw op de stengels glinsterde. De zonnenstralen werden steeds minder verdeeld,
dus hier moest het zijn! Ze kneep haar groene ogen samen, en wurmde zich door de laatste
vermoeiende stap tussen de planten door. Ze werd verblindt door een prachtige flits.
Het was de kleine poel waarop de vroege morgen weerspiegelde. Gelukkig legde desertpaw
haar bruine staart over haar pootjes heen. Hier had ze altijd al alleen heen gewild.
dit was mijn eerste topic. Ik hoop dat het goed gelukt is!
- bedankt thornpaw, crowkit en zim! :
Desertpaw{}Runner{}AJ{}Bravepaw{}Deathspirit{}Herbpaw{}Beekit{}